Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Γιατί θα Πρέπει να Είμαι στο Σπίτι Τόσο Νωρίς;
«ΣΑΣ έχουν ορίσει οι γονείς σας κάποια ώρα που θα πρέπει να γυρίζετε στο σπίτι;» ήταν η ερώτηση του Ξύπνα! σε μια ομάδα νεαρών. Η κυριολεκτικά ομόφωνη απάντηση ήταν ναι! Η επόμενη ερώτηση, όμως, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Ρωτήσαμε: «Μέχρι ποια ώρα νομίζετε ότι θα πρέπει να σας επιτρέπουν να βρίσκεστε έξω;»
«Νομίζω ότι πρέπει να κάνεις ό,τι σου λένε οι γονείς σου», είπε η έφηβη Μόνικα.a Ο νεαρός Μπιλ διαφώνησε. «Δεν νομίζω ότι θα ’πρεπε να σου λένε πότε να γυρίζεις στο σπίτι», υποστήριξε. «Στο κάτω-κάτω, ίσως κι εκείνοι όταν ήταν παιδιά να χρειαζόταν να βρίσκονται έξω ως αργά». Μια έφηβη που λέγεται Σάλι προσπάθησε να βρει τη χρυσή τομή: «Νομίζω ότι θα πρέπει να γυρίζεις όποτε θέλουν οι γονείς σου—με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι νωρίτερα από τις 8:00 το βράδυ». Τελευταίος ήταν ο Τζέρι ο οποίος είχε, όπως φαίνεται, την πιο έντονη αντίδραση απ’ όλους. Ο ίδιος είπε: «Αντί να μας λένε να γυρίζουμε μια συγκεκριμένη ώρα, γιατί να μην τους τηλεφωνούμε απλώς και να τους λέμε πού βρισκόμαστε; Θα ’πρεπε να δείχνουν μεγαλύτερη κατανόηση».
Ανεξάρτητα από το ποια είναι η προσωπική σου γνώμη, το πιθανότερο είναι ότι οι γονείς σου σού έχουν ορίσει κάποια ώρα που θα πρέπει να επιστρέφεις στο σπίτι. Ίσως να πρόκειται για έναν άκαμπτο κανόνα: ‘Στις 10:00 να είσαι σπίτι γιατί αλλιώς . . . !’ Ή, ίσως σου ορίζουν κάποια ώρα ανάλογα με την περίπτωση. «Αφού λάβουν υπόψη τους με ποιους θα είμαι και πού θα πάμε», λέει ένα 16χρονο κορίτσι στο περιοδικό Τιν (’Teen), «θα ορίσουν μια ώρα που θα πρέπει να γυρίσω. Τα πάντα εξαρτώνται από τα άτομα με τα οποία θα είμαι και από το μέρος». Ακόμη και στη σπάνια περίπτωση που κάποιο νεαρό άτομο απολαμβάνει φαινομενικά απεριόριστη ελευθερία, συνήθως είναι υποχρεωμένο να δίνει στους γονείς του έστω και κάποιες γενικές πληροφορίες για το πού θα βρίσκεται και το πότε θα επιστρέψει.
Τα περισσότερα νεαρά άτομα δεν φαίνεται να αναστατώνονται υπερβολικά από περιορισμούς σαν κι αυτούς. Αλλά για μερικά νεαρά άτομα, η ώρα που τους ορίζουν οι γονείς τους σημαίνει περισσότερα από μια απλή αναποδιά ή από ένα ενοχλητικό εμπόδιο για τα προσωπικά τους σχέδια. Το βιβλίο Οι Έφηβοι Ξεσπαθώνουν (Teens Speak Out), της Τζέιν Ρίνζλερ, παραθέτει το παράπονο ενός 16χρονου κοριτσιού: «Νιώθω σαν να είμαι μωρό, σαν να μην ορίζω τη δική μου ζωή». Άλλα νεαρά άτομα αγανακτούν για το γεγονός ότι οι γονείς τους τούς θέτουν κάποιο χρονικό περιορισμό, επειδή αυτό προκαλεί αναστάτωση στη ζωή τους. Μια νεαρή λέει: «Προτού φύγω από το σπίτι πρέπει να πω στη μητέρα μου πού θα πάω, με ποιον θα πάω, πώς θα πάω και πώς θα γυρίσω».
Χρονικός Περιορισμός—Η Άποψη του Γονέα
Γιατί δεν μπορούν να σε αφήσουν οι γονείς σου να έρχεσαι και να φεύγεις όποτε σου αρέσει; Για σκέψου ένα χρονικό όριο που είχε θέσει κάποτε ο Θεός στο έθνος Ισραήλ. Τη νύχτα που γιορτάστηκε το Πάσχα πρώτη φορά, το 1513 Π.Κ.Χ., ο Θεός έδωσε την εξής οδηγία στους Ισραηλίτες: ‘Κανείς από εσάς δεν θα βγει από την πόρτα του σπιτιού του μέχρι το πρωί’. (Έξοδος 12:12, 22) Μήπως ο Θεός ήταν παράλογος; Όχι. Αυτό τους προστάτεψε από τη σφαγή που εκτέλεσε ο άγγελος του Ιεχωβά!
Παρ’ όλο που η κατάσταση σήμερα μπορεί να μην είναι τόσο επιτακτική, οι περισσότεροι γονείς έχουν βάσιμους λόγους να προσπαθούν να προστατέψουν τους εφήβους τους. Άλλωστε, το να ανησυχούν οι γονείς για τα παιδιά τους είναι απόλυτα φυσιολογικό. Οι γονείς του Ιησού Χριστού δοκίμασαν ‘ψυχική οδύνη’ σε μια περίπτωση που δεν μπορούσαν να τον βρουν—και ο Ιησούς ήταν τέλειο παιδί! (Λουκάς 2:41-48, ΜΝΚ) Οι γονείς σου ξέρουν ότι απέχεις πολύ από την τελειότητα. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι θα ανησυχούν για εσένα πότε-πότε, ακόμη κι αν δεν είσαι άτομο που πας γυρεύοντας για μπελάδες. Γιατί αυτό;
Επειδή οι γονείς σου ξέρουν πόσο ισχυρές μπορεί να είναι ‘οι επιθυμίες που συνεπάγεται η νεότητα’. (2 Τιμόθεον 2:22, ΜΝΚ) Ίσως ξέρουν επίσης από προσωπική πείρα ότι ‘το αγόρι [ή το κορίτσι] που έχει αφεθεί ανεξέλεγκτο θα φέρνει ντροπή στη μητέρα του’. (Παροιμίαι 29:15, ΜΝΚ) Μια μητέρα παραδέχτηκε: «Ήμουν πολύ απείθαρχη στην εφηβεία μου. Και ξέρω τι μπορείς να κρύψεις από τους γονείς σου». Όταν λοιπόν οι γονείς σου ακούνε για αχαλίνωτο σεξ ανάμεσα στους εφήβους, για κατάχρηση οινοπνευματωδών και χρήση ναρκωτικών ή για έξαλλα πάρτι με τα παιδιά της γειτονιάς, δικαιολογημένα ίσως καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι κάποιοι περιορισμοί δεν βλάπτουν.
Οι γονείς σου μπορεί επίσης να έχουν βάσιμες ανησυχίες για την ασφάλειά σου. Η Αγία Γραφή μάς λέει πως, όταν οι γιοι του πατριάρχη Ιακώβ άργησαν να επιστρέψουν από τα περίχωρα της Συχέμ, ο Ιακώβ είπε στο γιο του, τον Ιωσήφ: ‘Πήγαινε να δεις αν είναι καλά οι αδελφοί σου . . . και φέρε μου είδηση’. (Γένεσις 37:13, 14) Αυτή η ενέργεια δεν ήταν παρανοϊκή. Λόγω των γεγονότων που είχαν συμβεί μερικά χρόνια νωρίτερα, η Συχέμ ήταν επικίνδυνος τόπος για τους γιους του Ιακώβ!—Γένεσις, κεφάλαιο 34.
Ο κόσμος σήμερα είναι πολύ πιο επικίνδυνος απ’ ό,τι ήταν στους Βιβλικούς χρόνους—ή ακόμη κι από τότε που οι γονείς σου ήταν πιο νέοι. Βρισκόμαστε πιο βαθιά από ποτέ άλλοτε στις ‘τελευταίες ημέρες’, σε μια περίοδο για την οποία η Αγία Γραφή προφήτεψε ότι θα χαρακτηριζόταν από ‘κρίσιμους καιρούς δύσκολους στην αντιμετώπισή τους’. Η λέξη του κειμένου που αποδίδεται ‘δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους’ (ΜΝΚ) μπορεί να αποδοθεί επίσης «απειλητικοί», «επικίνδυνοι», «οδυνηροί» και «δύσκολοι». (Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, Απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα, Αγγλική Αναθεωρημένη Μετάφραση [English Revised Version]) Πολλοί άνθρωποι σήμερα είναι «χωρίς εγκράτεια» ή «βίαιοι». (2 Τιμόθεον 3:1-5· Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]) Έτσι, οι βίαιες εγκληματικές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων βιασμών και φόνων, αποτελούν την αποκρουστική πραγματικότητα της ζωής σήμερα.
Οι γονείς σου επίσης γνωρίζουν ότι η πιθανότητα να μπλεχτείς σε προβλήματα αυξάνεται όσο προχωράει η νύχτα. «Αργά τη νύχτα μπορεί να συμβούν άσχημα πράγματα», παραδέχτηκε μια νεαρή στο Ξύπνα!, «και οι γονείς σου προσπαθούν να σε προστατέψουν». Μια άλλη νεαρή εξήγησε: «Μετά τα μεσάνυχτα κυκλοφορούν στο δρόμο πολλοί μεθυσμένοι οδηγοί, και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μη βρίσκεσαι στο δρόμο όταν κυκλοφορούν αυτοί».
Υπάρχουν όμως και ηθικοί κίνδυνοι. Καθώς η νύχτα προχωράει, οι αναστολές μειώνονται και η εριστική συμπεριφορά κλιμακώνεται. Δικαιολογημένα, λοιπόν, η Αγία Γραφή συνδέει την έκλυτη συμπεριφορά με τη νύχτα. Στο εδάφιο Ησαΐας 5:11, ΜΝΚ, ο Θεός εξήγγειλε ‘αλίμονο’ σ’ εκείνους που ‘χασομερούσαν ως αργά στο σκοτάδι της νύχτας, ώστε άναβαν από το κρασί’. (Παράβαλε 1 Θεσσαλονικείς 5:7). Οι γονείς σου λοιπόν μπορεί να φοβούνται ότι όσο πιο αργά μένεις έξω, τόσο πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να αναμειχθείς σε έξαλλα πάρτι, σε κατάχρηση οινοπνευματωδών ή σε σεξουαλική ανηθικότητα. Έτσι, αν δεν είσαι στο σπίτι την ώρα που οι γονείς σου πιστεύουν πως θα έπρεπε να είσαι, είναι πιθανό ότι θα ανησυχούν. Και δικαιούνται μια εξήγηση.
Μια νεαρή θυμάται: «Κάποια φορά έμεινα ως αργά στο σπίτι μιας φίλης μου. Η μαμά μου δεν ήξερε πού ήμουν κι έτσι άρχισε να με ψάχνει. Άρχισε να γυρίζει στη γειτονιά φωνάζοντας το όνομά μου!» Ενοχλητικό; Χωρίς αμφιβολία. Αλλά μια μητέρα το εξήγησε, λέγοντας: «Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί, κάθε φορά που [οι κόρες μου] γυρίζουν στο σπίτι αφού έχει νυχτώσει».
Σημαίνει ότι Ενδιαφέρονται
Αλλά, αν η έκλυτη συμπεριφορά είναι το τελευταίο πράγμα που θα περνούσε από το μυαλό σου; Αν απλώς θέλεις να περάσεις λίγη ώρα με τους φίλους σου; Ομολογουμένως, μπορεί να είναι αποκαρδιωτικό να πρέπει να μένεις στο σπίτι όταν άλλα παιδιά της ηλικίας σου είναι ελεύθερα να βγαίνουν. Μπορεί επίσης να σου είναι δυσάρεστο να είσαι αναγκασμένος να εξηγείς στους φίλους σου ότι δεν μπορείς να πας μαζί τους, επειδή πρέπει να βρίσκεσαι στο σπίτι νωρίς. Αλλά αν το ξανασκεφτείς, θα δεις ότι υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια σε κάτι που είπε μια νεαρή, η Λέσλι. Εκείνη είπε: «Τι είναι αυτό που θα κάνεις στις δώδεκα και που δεν μπορείς να κάνεις στις οχτώ;» Με άλλα λόγια, δεν μπορείς να χαρείς τις περισσότερες από τις υγιείς μορφές ψυχαγωγίας τις ώρες που φυσιολογικά ο κόσμος είναι ξύπνιος; Γιατί λοιπόν να εκτεθείς στους κινδύνους που ενεδρεύουν όταν βρίσκεσαι έξω πολύ αργά;
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να σκεφτείς σοβαρά: Κάνεις καλή χρήση του χρόνου σου μένοντας έξω ως αργά τη νύχτα; Η Αγία Γραφή παροτρύνει τους Χριστιανούς: «Προσέχετε, λοιπόν, καλά πώς ζείτε· μη ζείτε ως ασύνετοι αλλά ως συνετοί. Να χρησιμοποιείτε σωστά το χρόνο σας, γιατί ζούμε σε πονηρούς καιρούς». (Εφεσίους 5:15, 16, ΝΔΜ) Επιπλέον, θα βελτιώσει την ποιότητα της σχολικής σου εργασίας το να μένεις έξω ως αργά ή θα σε βοηθήσει να φέρνεις σε πέρας τις δουλειές που σου έχουν ανατεθεί στο σπίτι; Μήπως θα μειώσει την ικανότητα συγκέντρωσής σου στη διάρκεια των Χριστιανικών συναθροίσεων;
Τελικά, μπορείς να προσπαθήσεις να δεις αυτόν τον περιορισμό ως έκφραση αγάπης από μέρους των γονέων σου. Στο βιβλίο του Πώς να Αναθρέψετε Γονείς (How to Raise Parents), ο συγγραφέας Κλέιτον Μπαρμπό ρωτάει: «Τι θα σκεφτόσουν αν εγώ, ο γονιός σου, σου έλεγα: ‘Δεν με ενδιαφέρει αν παίρνεις ναρκωτικά, αν πίνεις ή αν καπνίζεις. Δεν με ενδιαφέρει αν τρέχεις με το αυτοκίνητο. Δεν με ενδιαφέρει μέχρι τι ώρα βρίσκεσαι έξω από το σπίτι. . . .’ Τι θα σου έλεγα με όλα αυτά; Φυσικά, θα ήταν σαν να σου έλεγα: ‘Δεν σε αγαπώ. Δεν ενδιαφέρομαι για εσένα. Δεν σημαίνεις τίποτα για εμένα’». Είναι αλήθεια ότι μπορεί κατά καιρούς να αισθάνεσαι κεντρίσματα ζήλειας για νεαρά άτομα που απολαμβάνουν περισσότερη ελευθερία. Αλλά να θυμάσαι: ‘Όποιος διστάζει να χρησιμοποιεί τη ράβδο του μισεί το γιο του, αλλά αυτός που τον αγαπάει είναι εκείνος που τον φροντίζει με διαπαιδαγώγηση’.—Παροιμίαι 13:24, ΜΝΚ.
Σε όλη σου τη ζωή θα πρέπει να ζεις σύμφωνα με κανόνες και περιορισμούς. Γιατί λοιπόν να αντιδράς για έναν τόσο απλό περιορισμό στην ώρα; Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές η ώρα που σου ορίζουν να γυρίσεις μπορεί να είναι παράλογη, κι ένα μελλοντικό άρθρο θα σε βοηθήσει να χειριστείς μια τέτοια κατάσταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, θα ήταν σοφό από μέρους σου να συνεργαστείς με τους γονείς σου και να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τα συναισθήματά τους. Το εδάφιο Παροιμίαι 28:7, ΜΝΚ, λέει: ‘Ο γιος που κατανοεί τηρεί το νόμο’. Ίσως με τον καιρό δεις κι εσύ τα ζητήματα όπως μια νεαρή γυναίκα που λέει: «Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί η μαμά μου και ο μπαμπάς μου ήταν τόσο προστατευτικοί απέναντί μου και αναστατώνονταν όταν γύριζα αργά. Τώρα που έγινα κι εγώ γονιός, ξέρω γιατί η μητέρα μου έμενε ξύπνια και με περίμενε. Επειδή ενδιαφερόταν για εμένα!»
[Υποσημειώσεις]
a Τα ονόματα έχουν αλλαχτεί.
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Τα νεαρά άτομα συχνά αγανακτούν όταν τους ζητούν να γυρίσουν στο σπίτι νωρίς