Το Καθήκον του Γιατρού
ΠΡΙΝ από εφτά χρόνια περίπου, ο Ντάι Σουζούκι, ένα δεκάχρονο αγόρι, έχασε τη ζωή του ως αποτέλεσμα κάποιου τροχαίου δυστυχήματος. Τα μέσα ενημέρωσης κατηγόρησαν τους γονείς του Ντάι για αμέλεια επειδή, υπακούοντας στις αρχές της Αγίας Γραφής, είχαν αρνηθεί να επιτρέψουν να γίνουν μεταγγίσεις αίματος στο γιο τους. Οι γονείς του Ντάι είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Έπειτα από έρευνα που διεξήγαγε η αστυνομία διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξε αμέλεια από μέρους των γονέων.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ιαπωνία και αλλού εκτιμούν τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι γιατροί για να σώσουν ζωές και είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν με το ιατρικό προσωπικό. Επωφελούνται από τη σύγχρονη ιατρική και δέχονται ιατρική περίθαλψη, με εξαίρεση τις μεταγγίσεις αίματος. Αλλά, όταν μια ιατρική απόφαση συγκρούεται με την οσιότητά τους απέναντι στις αρχές της Αγίας Γραφής, αυτοί υπακούνε στον Θεό. (Πράξεις 4:19) Η Αγία Γραφή δίνει την εξής σαφή εντολή: «Να απέχητε . . . από αίματος».—Πράξεις 15:29.
Έτσι, αντί να συμβιβάζουν την πίστη τους στις εντολές του Θεού, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιλέγουν κάποια θεραπευτική αγωγή που δεν περιλαμβάνει μεταγγίσεις αίματος. Ομολογουμένως, η ανάγκη για τέτοιου είδους εναλλακτικές θεραπείες θέτει μια πρόκληση στον ιατρικό κόσμο. Αλλά, όλο και περισσότεροι γιατροί και διοικητικοί διευθυντές νοσοκομείων βρίσκουν τρόπους να ενεργούν σε αρμονία με τις προτιμήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, μια εφημερίδα στην Ιαπωνία, η Μαϊνίτσι Σιμπούν (Mainichi Shimbun), σημείωσε ότι πρόσφατα «σε μερικά νοσοκομεία οι γιατροί αναχαιτίζουν τις αιμορραγίες όσο το δυνατόν περισσότερο και είναι πρόθυμοι να κάνουν εγχειρήσεις χωρίς αίμα».
Το άρθρο ανέφερε ότι στο Νοσοκομείο Αγκέιο Κοσέι, μεταξύ του 1989 και του Ιανουαρίου του 1992, έγιναν 14 επιτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις σε Μάρτυρες του Ιεχωβά χωρίς μετάγγιση αίματος. Το νοσοκομείο δίνει έμφαση στη συγκατάθεση κατόπιν πληροφόρησης. Η τακτική του είναι να διεξάγονται συζητήσεις με τους ασθενείς που είναι Μάρτυρες σχετικά με την αναμενόμενη απώλεια αίματος και τους κινδύνους που περιλαμβάνονται στις εγχειρήσεις χωρίς αίμα. Όταν οι γιατροί λαβαίνουν από τον ασθενή μια υπεύθυνη δήλωση απαλλαγής από ευθύνη, κάνουν τη χειρουργική επέμβαση χωρίς μεταγγίσεις αίματος.
Τι υποκίνησε αυτό το νοσοκομείο να δεχτεί ασθενείς που είναι Μάρτυρες και να σεβαστεί τις επιλογές τους ως προς τη θεραπευτική αγωγή, αν και άλλα νοσοκομεία δεν τους είχαν δεχτεί; Σύμφωνα με την εφημερίδα Μαϊνίτσι Σιμπούν, ο Τοσιχίκο Ογκάνε, διευθυντής του νοσοκομείου, εξηγεί: «Το καθήκον του γιατρού τον υποχρεώνει να σέβεται το δικαίωμα του ασθενούς να παίρνει την τελική απόφαση και να κάνει το καλύτερο που μπορεί, ανάλογα με την επιδεξιότητά του, όσον αφορά τη συνεργασία για τη θεραπεία της ασθένειας. Η συγκατάθεση κατόπιν πληροφόρησης είναι πολύ σημαντική από αυτή την άποψη».
«Από τη μεριά των Μαρτύρων του Ιεχωβά», προσθέτει η εφημερίδα, «έχουν συσταθεί επιτροπές νοσοκομείων σε 53 πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα για τους πιστούς τους. Σκοπός αυτών των επιτροπών είναι να διαπραγματεύονται με τα νοσοκομεία ώστε να γίνονται εγχειρήσεις χωρίς αίμα». Ως αποτέλεσμα, πολλά πανεπιστημιακά νοσοκομεία και νοσηλευτικά ιδρύματα είναι τώρα πρόθυμα να αφήνουν τους Μάρτυρες να επιλέγουν κάποια θεραπευτική αγωγή.
Προς το παρόν, 1.800 και πλέον γιατροί στην Ιαπωνία, και πάνω από 24.000 παγκόσμια, είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν με τους Μάρτυρες παρέχοντάς τους εναλλακτικές λύσεις αντί των μεταγγίσεων αίματος. Πάνω από 800 επιτροπές νοσοκομείων έχουν έρθει σε επαφή με γιατρούς οι οποίοι θεωρούν «καθήκον του γιατρού» το να σέβονται το δικαίωμα επιλογής του ασθενούς.