Σαφάρι με Πούλμαν στο Κέντρο της Αυστραλίας

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στην Αυστραλία

ΕΧΕΤΕ κάνει ποτέ βαρκάδα σε ένα ποτάμι γεμάτο κροκόδειλους; Έχετε διασκεδάσει ποτέ τραγουδώντας συντροφιά με άλλους, κάποια φεγγαρόλουστη νυχτιά, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον πολιτισμό; Έχετε συμμετάσχει ποτέ σε Χριστιανικές συναθροίσεις ταξιδεύοντας στην εθνική οδό με 100 χλμ. την ώρα; Αυτές οι εμπειρίες είναι απλώς ένα δείγμα τού τι απόλαυσαν εκατοντάδες εκπρόσωποι από διάφορες τοποθεσίες σε ένα ταξίδι σαφάρι με πούλμαν προς τη συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Άλις Σπρινγκς μέσα στο πυρωμένο από τον ήλιο κέντρο της Αυστραλίας.

«Η λέξη ‘σαφάρι’ ήταν κατάλληλη», ανέφερε ένας εκπρόσωπος, «επειδή κοιμόμασταν έξω σε σκηνές των δυο ατόμων. Όταν φτάσαμε στο Άλις Σπρινγκς μπορούσαμε πια να στήνουμε τις σκηνές μας σε λιγότερο από τρία λεπτά! Ήταν σχεδόν σαν να έβλεπες βιντεοταινία σε γρήγορη κίνηση: Τα πούλμαν σταματούσαν, και ξαφνικά μέσα στο άδειο πάρκο ξεφύτρωναν δεκάδες μικρές σκηνές».

Καλώς Ήρθατε στο «Άλις»

Το Άλις Σπρινγκς («Άλις» για τους ντόπιους) είναι μια εύφορη όαση περικυκλωμένη από μια κόκκινη έρημο. Έχει πληθυσμό 23.000 κατοίκους και βρίσκεται λίγο πιο νότια από το γεωγραφικό κέντρο της αυστραλιανής ηπείρου. Τώρα είναι τουριστικό κέντρο με κύριο χαρακτηριστικό τους ιθαγενείς Αβορίγινες της Αυστραλίας και τη μοναδική τέχνη τους.

Για τους Μάρτυρες, όμως, το αποκορύφωμα όλου του σαφάρι ήταν η ίδια η τριήμερη συνέλευση. Για μερικούς από αυτούς, η συνέλευση αυτή ήταν μια ευκαιρία να νιώσουν πολλές φορές τη χαρά τού να ξανασμίξουν με παλιούς γνώριμους. Ένα αχνιστό, καυτό φλιτζάνι τσάι είναι από τα σύμβολα φιλοξενίας στην ενδοχώρα της Αυστραλίας, και η συνέλευση κράτησε ζωντανό αυτό το έθιμο με τη μοναδική σκηνή-αναψυκτήριο όπου προσφερόταν τσάι «μπίλι» και «ντάμπερ». Το τσάι μπίλι δεν είναι παρά τσάι που βράζει στη φωτιά σε ένα μαυρισμένο από την καπνιά μεταλλικό δοχείο, το μπίλι. Μερικές φορές ανακατεύουν το βραστό νερό με ένα κλωναράκι ευκάλυπτου καθώς ρίχνουν τα φύλλα τσαγιού μέσα στο μπίλι. Ένα κλωναράκι ευκάλυπτου που τοποθετείται διαγώνια πάνω στο μπίλι δεν αφήνει τον καπνό να μπει μέσα στο τσάι.

Το ντάμπερ είναι ένας απλός τύπος ψωμιού. Τα μόνα συστατικά που χρειάζονται είναι αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και νερό και αλάτι. Ενώ είναι ακόμη ζεστό, το ντάμπερ κόβεται σε χοντρές φέτες και το αλείφουν με μια πλούσια ποσότητα βουτύρου και ένα είδος χρυσόξανθου σιροπιού. Αυτή η σκηνή όπου προσφερόταν τσάι μπίλι και ντάμπερ ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τόπους συνάντησης στο χώρο της συνέλευσης.

Πιστή Υπηρεσία στην Απομόνωση

Η εκκλησία του Άλις Σπρινγκς αποτελείται από 72 Μάρτυρες και φροντίζει για τομέα 200.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων περίπου. Το Ντάργουιν βρίσκεται στο βορρά σε απόσταση περίπου 1.800 χιλιομέτρων, και η Αδελαΐδα βρίσκεται στο νότο σε απόσταση σχεδόν 1.600 χιλιομέτρων. Οι επισκέπτες-εκπρόσωποι έμειναν κατάπληκτοι βλέποντας από πρώτο χέρι τι πρόκληση παρουσιάζει η ζωή στην ενδοχώρα με τις τρομακτικές αποστάσεις, το συνεχή καύσωνα, τη σκόνη και την απομόνωση.

Ένα ξεχωριστό παράδειγμα είναι η πόλη Τζάμπιρου όπου υπάρχει ορυχείο ουρανίου. Μόνο μια Μάρτυρας ζει εκεί και αυτή βρίσκεται 260 χιλιόμετρα μακριά από την πλησιέστερη εκκλησία. Ωστόσο, η απομόνωση δεν έχει εξασθενίσει την πνευματικότητά της. Η παρουσία της στη συνέλευση υπήρξε ενθαρρυντική για πολλούς άλλους. Επίσης, από την απομακρυσμένη κοινότητα Αβοριγίνων του Τζίλκμινγκαν, στο άκρο της Γης Άρνεμ που βρίσκεται στο Διαμέρισμα Βόρειου Εδάφους, τέσσερις σπουδαστές της Αγίας Γραφής ταξίδεψαν για να είναι ανάμεσα στους 26 που βαφτίστηκαν στη συνέλευση αυτή.

Οι Εκπρόσωποι Αφήνουν το Φως τους να Λάμψει

Όταν τέλειωσε η συνέλευση, όλα τα πούλμαν κατευθύνθηκαν προς το βορειότερο άκρο της αυστραλιανής ηπείρου. Μια ξεχωριστή στιγμή αυτού του σκέλους του σαφάρι ήταν η βαρκάδα στα γάργαρα, καθαρά νερά του φαραγγιού Κάθριν καθ’ οδόν προς το πασίγνωστο Εθνικό Πάρκο Κακαντού. Έτσι, οι ταξιδιώτες είδαν πρώτη φορά κροκόδειλους στο φυσικό τους περιβάλλον. Συναρπαστικό, αλλά λίγο τρομακτικό! Κατόπιν, ύστερα από μια ευχάριστη νύχτα στην πρωτεύουσα του Διαμερίσματος Βόρειου Εδάφους, στο Ντάργουιν, η επόμενη στάση του σαφάρι ήταν ο Σταθμός Ματαράνκα, μέρος ξακουστό για τις πλαισιωμένες από φοίνικες και καθαρές σαν κρύσταλλο θερμές πηγές και λίμνες του.

Η περιήγηση στα αξιοθέατα όμως δεν παραγκώνισε τις πνευματικές δραστηριότητες. Τα πούλμαν μετατράπηκαν σε κινητές Αίθουσες Βασιλείας. Κάθε μέρα γινόταν συζήτηση γύρω από ένα Γραφικό εδάφιο και μερικά τυπωμένα σχόλια, και διεξάγονταν καθ’ οδόν οι κανονικές εβδομαδιαίες εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Ένας οδηγός πούλμαν που δεν ήταν Μάρτυρας εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ ώστε, με δική του πρωτοβουλία, αγόρασε καλώδιο επέκτασης, μικρόφωνο και βύσμα για να γίνουν συνδέσεις με τα μεγάφωνα του πούλμαν προκειμένου να ακούγονται πιο καθαρά αυτοί που σχολίαζαν στη διάρκεια αυτών των συζητήσεων.

Στη διάρκεια της περιήγησης αυτής, μια ηλικιωμένη ταξιδιώτισσα αρρώστησε τόσο πολύ ώστε χρειάστηκε να μπει εσπευσμένα σε ένα νοσοκομείο της περιοχής. Μια φίλη της έμεινε μαζί της, αλλά τα πούλμαν έπρεπε να προχωρήσουν. Δυο μέρες αργότερα, αφού ανέρρωσε, αυτή και η φίλη της ήταν θλιμμένες και πολύ απογοητευμένες που είχαν χάσει το υπόλοιπο μέρος του σαφάρι. Αλλά η Χριστιανική αγάπη τερμάτισε σύντομα τη λύπη τους.

Δυο ντόπιοι Μάρτυρες που ήταν πιλότοι έμαθαν για την κατάστασή τους. Έπειτα, όλα έγιναν γρήγορα. Σε λίγο, και οι τέσσερις είχαν επιβιβαστεί σε ένα ελαφρύ αεροσκάφος με προορισμό την πόλη Πορτ Ογκάστα για να προλάβουν τα πούλμαν. Μια ταξιδιώτισσα αναφώνησε συγκινημένη: «Πλημμυρίσαμε αγάπη και εκτίμηση για τη θαυμάσια αδελφότητα στην οποία ανήκουμε!» Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Όταν έφτασε το αεροσκάφος, μερικοί άλλοι εκπρόσωποι προθυμοποιήθηκαν να συνεισφέρουν οικονομικά για να καλύψουν τα έξοδα των πιλότων! Ο οδηγός του πούλμαν ήταν φανερά συγκινημένος από αυτή την εκδήλωση αδελφικής αγάπης λέγοντας ότι ποτέ προηγουμένως δεν είχε ξαναδεί κάτι τέτοιο.

«Αναπολώντας τις τρεις εβδομάδες που κύλησαν με την περιήγηση στο Άλις Σπρινγκς», είπε ένας από τους ταξιδιώτες, «διαπίστωσα ότι αυτή ήταν η πιο ενθαρρυντική και ενισχυτική για την πίστη εμπειρία που έζησα ποτέ μου. Αυτό που ξεχωρίζει πάνω από όλα είναι το πνεύμα της συντροφικότητας που απολαύσαμε όλοι. Δεν είχε σημασία το πού βρισκόμασταν γεωγραφικά—ο αληθινός θησαυρός ήταν η ενότητα διάνοιας και πνεύματος που μας χαρακτήριζε!»

[Χάρτης στη σελίδα 18]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Οι διαδρομές του σαφάρι προς και από τη συνέλευση στο Άλις Σπρινγκς

Δυτική Αυστραλία

Διαμέρισμα Βόρειου Εδάφους

Κουίνσλαντ

Νέα Νότια Ουαλία

Νότια Αυστραλία

Βικτόρια

Τασμανία

Ντάργουιν

Περθ

Άλις Σπρινγκς

Μπρίσμπεϊν

Σίντνεϊ

Αδελαΐδα

Μελβούρνη

Χόμπαρτ

Ουλούρου (Άιερς Ροκ)

Πορτ Ογκάστα

Εθνικό Πάρκο Κακαντού

[Εικόνα στις σελίδες 16, 17]

Αβορίγινες βρίσκονταν ανάμεσα σε εκείνους που περίμεναν να βαφτιστούν στη συνέλευση περιφερείας στο Άλις Σπρινγκς

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Φωτιά στη μέση της κατασκήνωσης με τσάι μπίλι και ντάμπερ

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Κροκόδειλοι λιάζονται στο Εθνικό Πάρκο Κακαντού

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Ουλούρου (Άιερς Ροκ), 470 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Άλις Σπρινγκς

Χαρακτηριστική σκηνή στο Εθνικό Πάρκο Κακαντού στο Διαμέρισμα Βόρειου Εδάφους