Ματιές στον Κόσμο

Μουσεία σε Κίνδυνο

Απειλούνται τα μουσεία με εξαφάνιση; Στην Ιταλία, ένα έθνος προικισμένο με μια από τις μεγαλύτερες πολιτιστικές κληρονομιές στον κόσμο, το αντίστοιχο ενός ολόκληρου μουσείου γεμάτο με θησαυρούς τέχνης εξαφανίζεται κάθε χρόνο. «Το πλουσιότερο ιταλικό μουσείο είναι αυτό που δεν μπορείτε να δείτε», αναφέρει η εφημερίδα Ιλ Μεσατζέρο (Il Messaggero). Μόνο το 1992, περίπου 35.000 έργα τέχνης, αξίας 200 και πλέον δισεκατομμυρίων λιρετών (περ. 29 δισ. δρχ.), κλάπηκαν από μουσεία, εκκλησίες, δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα και σπίτια. Μόνο 1.971 ανευρέθηκαν. Σύμφωνα με υπολογισμούς, μεταξύ του 1970 και του 1992, ένας μέσος όρος 30.000 έργων τέχνης εξαφανίζονταν κάθε χρόνο—μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που αντιμετωπίζει το έθνος, λένε οι αρχές. Τι συμβαίνει σε όλους αυτούς τους κλεμμένους θησαυρούς; Λέγεται πως πολλοί καταλήγουν στα μυστικά κρησφύγετα εμπόρων ναρκωτικών και αρχηγών του οργανωμένου εγκλήματος.

Έκσταση ή Θάνατος;

Οι μαθητές του Μπάλακ Μπραματσάρι, μολονότι είναι αφοσιωμένοι στον γκουρού τους, όπως φαίνεται δεν απογοητεύτηκαν και πολύ όταν οι γιατροί δήλωσαν ότι αυτός ήταν νεκρός, αναφέρει το περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today). Οι πιστοί, οι οποίοι ονομάζονται Σαντάν, επέμεναν ότι οι γιατροί έκαναν λάθος και ότι ο 73χρονος ηγέτης τους είχε απλώς πέσει σε «έκσταση περισυλλογής». Ζήτησαν να κρατηθεί στη μονάδα εντατικής παρακολούθησης του νοσοκομείου. Όταν οι γιατροί αρνήθηκαν, οι Σαντάν έφεραν το σώμα πίσω στην ασράμα τους, δηλαδή στην έδρα της αίρεσης, κοντά στην Καλκούτα, και το τοποθέτησαν σε κοινή θέα πάνω σε ένα κρεβάτι από πάγο μέσα σε κάποιο κλιματιζόμενο δωμάτιο. Οι δημοτικές αρχές επέμεναν ότι το σώμα έπρεπε να αποτεφρωθεί για να αποφευχτούν τυχόν κίνδυνοι για την υγεία, αλλά οι Σαντάν απέρριπταν τέτοιες εκκλήσεις ως προπαγάνδα, υποστηρίζοντας ότι το σώμα δεν έδειχνε «κανένα απολύτως σημάδι αποσύνθεσης». Πέρασαν εβδομάδες. Τελικά, οι αρχές αναγκάστηκαν να αναλάβουν δράση και να απαλλαχτούν από το πτώμα.

Μουσική και Φόνος

Η μουσική μπορεί να έπαιξε σημαντικό ρόλο σε δυο φόνους που διαπράχτηκαν πρόσφατα στο Τέξας των Η.Π.Α. Σε μια περίπτωση, ένας 19χρονος οδηγός πυροβόλησε και σκότωσε έναν αστυνομικό της πολιτείας ο οποίος τον είχε σταματήσει για να του δώσει κλήση. Ο δικηγόρος του νεαρού όχι μόνο ισχυρίστηκε ότι ο νεαρός άκουγε βίαιη μουσική ραπ όταν πυροβόλησε τον αστυνομικό αλλά επίσης ισχυρίστηκε ότι η μακροχρόνια προσήλωσή του σε τέτοιου είδους μουσική τον ‘διήγειρε’ ώστε να διαπράξει φόνο. Οι ένορκοι, όπως λέγεται, συμφώνησαν ότι η μουσική είχε παίξει σημαντικό ρόλο στις πράξεις του νεαρού. Αλλά σύμφωνα με τον εισαγγελέα αυτής της δίκης, «αυτοί απλώς δεν πίστεψαν ότι η μουσική μετρίαζε την υπαιτιότητά [του] για το έγκλημα». Ο νεαρός καταδικάστηκε σε θάνατο. Σε μια παρόμοια περίπτωση, ένας 15χρονος που ομολόγησε ότι πυροβόλησε και σκότωσε τη μητέρα του ισχυρίστηκε ότι ένα τραγούδι του συγκροτήματος Μέγκαντεθ (Megadeth), της μουσικής χέβι μέταλ, τού είχε δώσει οδηγίες από δαίμονες για να διαπράξει το φόνο.

Εναλλακτική Θεραπεία

Καθώς επιζητούν να μειώσουν τον κίνδυνο που υπάρχει να κολλήσουν οι ασθενείς τους AIDS ή ηπατίτιδα, οι γιατροί στη Βραζιλία επιζητούν εναλλακτικές λύσεις αντί των μεταγγίσεων αίματος, αναφέρει η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάουλο (O Estado de S. Paulo). Η εφημερίδα εξήγησε περαιτέρω: «Οι Βραζιλιανοί γιατροί ήδη χρησιμοποιούν εναλλακτικές εγχειρητικές μεθόδους για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μέσω της ερυθροποιητίνης—μιας [ορμόνης] που παράγεται από τα νεφρά—έχουν κατορθώσει να αυξήσουν τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε επίπεδο τόσο υψηλό, σε μερικές περιπτώσεις, που εξαλείφει την ανάγκη για μετάγγιση μετά την εγχείρηση». Έτσι, αφού εγχείρησε 91 Μάρτυρες, ο Δρ Σέρζιο Α. ντε Ολιβέιρα του Πορτογαλικού Νοσοκομείου Κοινωνικής Πρόνοιας στο Σάο Πάουλο δηλώνει: «Διαπιστώσαμε ότι οι ασθενείς που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να υποβληθούν σε εγχειρήσεις καρδιάς χωρίς αίμα ή παράγωγα του αίματος, με καλό περιθώριο ασφάλειας».

Η Εκκλησία Ασφαλίζεται Κατά Αξιώσεων Αποζημίωσης Εξαιτίας Κακοποίησης

«Η Καθολική Εκκλησία της Αυστραλίας έχει κάνει ασφαλιστήριο συμβόλαιο πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για να προστατευτεί από τις αξιώσεις για αποζημίωση εξαιτίας σεξουαλικής κακοποίησης από ιερείς», αναφέρει η εφημερίδα Δε Σάντεϊ Τέλεγκραφ (The Sunday Telegraph) του Σίντνεϊ, της Νέας Νότιας Ουαλίας. «Παραδεχόμαστε ότι υπάρχει», είπε ένας Καθολικός επίσκοπος στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Αυτός ισχυρίζεται ότι μια τέτοια εκτεταμένη ασφαλιστική κάλυψη είναι φυσιολογική «για αυτού του είδους το αδίκημα». Σύμφωνα με μια ομάδα υποστήριξης των θυμάτων, η σεξουαλική κακοποίηση από τον κλήρο είναι πιο διαδεδομένη από όσο παραδέχεται η εκκλησία. Ένας εκπρόσωπος της ομάδας είπε ότι πιστεύει πως η προσοχή της εκκλησίας είναι στραμμένη περισσότερο στην προστασία του κλήρου παρά στην παροχή βοήθειας στα θύματα. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το μήνυμα που υπάρχει «στην καρδιά των εκκλησιαστικών εγγράφων είναι, μην πείτε την αλήθεια».

Πώς να Γίνετε Ιερέας

«Στη σημερινή εποχή, οι νεαροί Ιάπωνες αποκαλούνται η ‘γενιά του εγχειρίδιου’—προτού κάνουν οτιδήποτε, διαβάζουν βιβλία σχετικά με το πώς γίνεται αυτό. Τώρα οι ιερείς δεν αποτελούν εξαίρεση». Αυτό αναφέρει η εφημερίδα του Τόκιο Δε Ντέιλι Γιομιούρι (The Daily Yomiuri). Προκειμένου να διδάξει την ιερατική εθιμοτυπία και τις ιερατικές παραδόσεις στους σημερινούς νεαρούς ιερείς, το Ινστιτούτο Σπουδών Ζεν του Κιότο φρόντισε να ετοιμαστεί ένα εγχειρίδιο για το πώς να γίνετε ιερέας. Ενώ, στο παρελθόν, οι ιερείς Ζεν έπρεπε να παραμείνουν άγαμοι και φημίζονταν για την αυστηρή τους εκπαίδευση, πολλοί σήμερα απλώς κληρονομούν το έργο από τον πατέρα τους ή τον παππού τους. Αλλά οι πατέρες, λέει η εφημερίδα, συχνά αποτυγχάνουν να διδάξουν στους γιους τους τρόπους που αρμόζουν σε ιερείς, και οι ίδιοι οι νεαροί είναι τόσο απασχολημένοι μελετώντας για τις εξετάσεις τους στο πανεπιστήμιο ώστε δεν μαθαίνουν τα έθιμα των Ζεν. Μερικοί, όπως αναφέρεται, δυσκολεύονται να διαβάσουν τα σούτρα, δηλαδή τις ομιλίες του Βούδα.

Καρδιακά Προβλήματα σε Γυναίκες της Αργεντινής

Πρόσφατες στατιστικές δείχνουν ότι ο αριθμός των καρδιακών προσβολών αυξάνεται γοργά σε γυναίκες όλων των ηλικιών στην Αργεντινή. Η εφημερίδα Κλαρίν (Clarín) δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σχετικής με αυτό το ζήτημα, η οποία διεξάχτηκε από τον Καρδιολογικό Σύλλογο της Αργεντινής. Ερεύνησε 82 μονάδες εντατικής παρακολούθησης και 521 καρδιοπαθείς σε όλη τη χώρα. Η έκθεση αναφέρει ότι ο αριθμός των γυναικών που εισάγονται σε νοσοκομεία της Αργεντινής εξαιτίας καρδιακών προσβολών αυξήθηκε κατά 56 τοις εκατό και πλέον σε λιγότερο από ένα χρόνο. Μάλιστα, μολονότι το 1991 μόνο το 25 τοις εκατό των ασθενών που είχαν πάθει καρδιακή προσβολή ήταν γυναίκες, τώρα αυτές αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 40 τοις εκατό. Οι παράγοντες που εγκυμονούν κίνδυνο καρδιακής προσβολής περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, την παχυσαρκία, το υπερβολικό λίπος στο αίμα, τον αλκοολισμό και τη χρήση καπνού. Ωστόσο, αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στην ηλικία και στη θνησιμότητα των καρδιοπαθών.

Νεύρωση στο Μοναστήρι;

Τα μοναστήρια γυναικών και αντρών συνήθως θεωρούνται ως ειδυλλιακά καταφύγια για στοχασμό. Ωστόσο, ο Μπρούνο Τζιορντάνι, ένας ιερέας ο οποίος διδάσκει ψυχολογία στο Παπικό Πανεπιστήμιο του Λατερανού στη Ρώμη, έχει παρουσιάσει «μια ανησυχητική ανάλυση» για τα μοναστήρια γυναικών και αντρών, αναφέρει η ιταλική εφημερίδα Κοριέρε ντέλα Σέρα (Corriere della Sera). Σύμφωνα με την έκθεσή του, «πολλές καλόγριες φαίνεται ότι είναι θύματα μεγάλου αριθμού σοβαρών ψυχολογικών διαταραχών». Ο ίδιος απαριθμεί τα χαρακτηριστικά της «νευρωτικής καλόγριας», η οποία «συχνά υποφέρει από παθολογικά αισθήματα ενοχής ή διαφορετικά από απουσία κάθε ηθικής ευαισθησίας». Μερικά άτομα βασανίζονται από «μοναξιά, από το ότι δεν τους καταλαβαίνουν και από ναρκισσιστική συμπεριφορά», βεβαιώνει ο Τζιορντάνι. Συνεπώς, δεν είναι να απορεί κανείς που η επόμενη παγκόσμια σύνοδος των Καθολικών επισκόπων, η οποία θα διεξαχτεί το 1994, θα ασχοληθεί με τα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλήρος.

Οι Πόλεμοι Ακόμα Συνεχίζονται

Μολονότι οι στρατιωτικές δαπάνες παγκόσμια μειώνονται, ο αριθμός των πολέμων που διεξάγονται δεν ελαττώνεται. «Το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη, στη Σουηδία (SIPRI), κατέγραψε 30 σοβαρές ένοπλες συρράξεις τον περασμένο χρόνο [1992]», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Νασάουισε Νόιε Πρέσε (Nassauische Neue Presse). Σύμφωνα με το ινστιτούτο, ο αριθμός ήταν ίδιος με του 1991. Αν και οι μάχες έπαψαν σε μερικές εστίες αναταραχής, «η Βοσνία είδε την έναρξη της αιματηρότερης σύρραξης, στην οποία 100.000 και πλέον άτομα έχασαν τη ζωή τους ως το τέλος του χρόνου». Το ίδιο ινστιτούτο προλέγει ότι «ο αριθμός των συρράξεων που γίνονται όλο και πιο βίαιες θα μειωθεί, αλλά πολύ σταδιακά».

Δρόμος Παίρνει το Όνομα Μάρτυρα

Όταν επρόκειτο να ονομαστεί ένας καινούριος δρόμος στη μικρή γερμανική πόλη Μπάλτμανσβάιλερ, το Κοινοτικό Συμβούλιο κατέληξε στο όνομα Μπέρνχαρτ Γκριμ. Γιατί; Η εφημερίδα Έσλινγκερ Τσάιτουνγκ (Esslinger Zeitung) αναφέρει: «Ο Γκριμ, ο οποίος γεννήθηκε το 1923, έζησε στην οδό Ράιχενμπάχερ 30. Ως πιστός Μάρτυρας του Ιεχωβά, αρνήθηκε να αναλάβει στρατιωτική υπηρεσία όταν κατατάχτηκε. Αμέσως τον φυλάκισαν και τον μετέφεραν στο Βερολίνο. Το στρατοδικείο τον καταδίκασε σε θάνατο επειδή ‘διάβρωνε το στρατό’. Στις 21 Αυγούστου 1942, η θανατική ποινή που είχε επιβληθεί στο 19χρονο εκτελέστηκε στην Μπερλίν Πλέτσενζεε». Επειδή είχαν περάσει ακριβώς 50 χρόνια από το μαρτυρικό θάνατο αυτού του νεαρού, ο κοινοτικός σύμβουλος έκρινε ότι ήταν ο κατάλληλος καιρός να δοθεί το όνομά του σε κάποιο δρόμο.

Αναγνωστική Κρίση;

«Τα περιοδικά και οι εφημερίδες έχουν λιγότερους αναγνώστες», δηλώνει η εφημερίδα Γκαζέτα Μερκαντίλ (Gazeta Mercantil). Η βραζιλιάνικη εφημερίδα αναφέρει ότι οι εκπρόσωποι που παρευρέθηκαν στο 46ο συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Εκδοτών Εφημερίδων που έγινε στο Βερολίνο της Γερμανίας ανησυχούσαν για την αυξανόμενη «έλλειψη ενδιαφέροντος όσον αφορά την ανάγνωση έντυπης ύλης και την προτίμηση για οπτικοακουστικά» μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με την άποψη του προέδρου της Παναμερικανικής Ένωσης Τύπου, Αλεχάντρο Χούνγκο ντε λα Βέγκα, πολλοί «δεν αντιλαμβάνονται καθόλου τη σπουδαιότητα του γραπτού λόγου . . . Πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η τηλεόραση είναι πιο σημαντική». Ο Οράσιο Αγκίρε, διευθυντής της εφημερίδας Λας Αμέρικας (Las Americas) στο Μαϊάμι, εκφράζει μια άποψη την οποία αναμφισβήτητα υποστηρίζουν πολλά στελέχη εφημερίδων, ότι η εφημερίδα «παρέχει ένα πολύ πλουσιότερο πανόραμα των όσων συμβαίνουν στον κόσμο».