Όταν Χρειάζονται Περισσότερα

ΑΝ ΚΑΙ πολλές από τις υποδείξεις των προηγούμενων άρθρων μπορεί να είναι πολύ υποβοηθητικές, μερικές φορές χρειάζεται περισσότερη βοήθεια σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Για παράδειγμα, έρευνες περιλαμβάνουν εκθέσεις για παιδιά που δεν είναι μόνο παρορμητικά αλλά και πολύ επικίνδυνα. Αυτά τα παιδιά, μολονότι λαβαίνουν φροντίδα από στοργικές οικογένειες, εκδηλώνουν την καταστροφική τους συμπεριφορά σπάζοντας αντικείμενα, ουρλιάζοντας σε ανθρώπους, βάζοντας φωτιά, πυροβολώντας, μαχαιρώνοντας (αν έχουν τη δυνατότητα), καθώς επίσης βλάπτοντας ζώα, άλλους ανθρώπους ή τον ίδιο τους τον εαυτό, αν τύχει να περάσει κάτι τέτοιο από το μυαλό τους. Στην ουσία, είναι η προσωποποίηση του χάους.

Το αν οι γονείς πρέπει να ζητήσουν ιατρική βοήθεια ή όχι, για να έχουν την καλύτερη φροντίδα για το παιδί τους, είναι μια ιδιωτική προσωπική απόφαση. Η κάθε οικογένεια πρέπει να αποφασίσει πώς θα καλύψει τις ξεχωριστές, ατομικές ανάγκες του παιδιού της, έχοντας κατά νου την παρηγορητική διαβεβαίωση που δίνεται στους γονείς στο εδάφιο Παροιμίαι 22:6.

Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες θεραπείες, σήμερα, είναι το ζήτημα της χορήγησης φαρμάκων. Το πιο συχνά χορηγούμενο φάρμακο, το Ριταλίν (Ritalin), έχει ανάμεικτα αποτελέσματα. Πολλές οικογένειες είναι πολύ ικανοποιημένες με την πρόοδο του παιδιού τους ενώ αυτό παίρνει Ριταλίν ή κάποια άλλα φάρμακα που τροποποιούν τη δραστηριότητα. Ωστόσο, η σημερινή αντιλογία συνεχίζεται, όχι μόνο ως προς τη χρησιμότητα αυτών των φαρμάκων αλλά και για την υπερβολική χορήγηση συνταγών για αυτά. Στην πραγματικότητα, μερικοί γιατροί αμφισβητούν πλήρως την αξία τους, δηλώνοντας, για παράδειγμα, ότι όταν το Ριταλίν χρησιμοποιείται για εκτεταμένες περιόδους μπορεί να έχει πολλές βλαβερές παρενέργειες. Ωστόσο, πρέπει και πάλι να τονίσουμε ότι πολλές οικογένειες και γιατροί αναφέρουν ελάχιστες παρενέργειες ενώ υπάρχει βελτιωμένη συμπεριφορά και πρόοδος στο σχολείο. Είναι ενδιαφέρον το ότι πολλοί ενήλικοι στους οποίους διαγνώστηκε ADD και που τώρα παίρνουν φάρμακα είναι επίσης ευχαριστημένοι με τα αποτελέσματα. Η χορήγηση φαρμάκων, συνεπώς, είναι ιδιωτική απόφαση που βασίζεται σε προσεκτική έρευνα και αξιολόγηση.

Για εκείνους που έχουν χρησιμοποιήσει κάποια φάρμακα χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα, υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας. Πολλές οικογένειες έχουν διαβάσει για τις βιταμίνες και τις θεραπείες με βότανα, ή το συνδυασμό αυτών των δύο, και έχουν καταγράψει καλά αποτελέσματα. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, η ADD/ADHD σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να προκαλείται από βιοχημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλο στη διόρθωση των οποίων συμβάλλουν, όπως πιστεύεται, αυτές οι αγωγές.

Επιπλέον, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που όπως πιστεύουν μερικοί προξενούν πολλά από τα προβλήματα που συνδέονται με την ADD/ADHD. Η Δρ Ντόρις Ραπ, στο βιβλίο της Δικό Σας Είναι Αυτό το Παιδί; (Is This Your Child?), δηλώνει ότι «μερικά παιδιά έχουν κάποια σωματική ασθένεια και/ή προβλήματα με τα συναισθήματα, τη συμπεριφορά και τη μάθηση τα οποία εν μέρει ή κυρίως σχετίζονται με αλλεργίες ή έκθεση στο περιβάλλον». Επίσης, αντιδράσεις σε χρώματα, σάκχαρα και πρόσθετα τροφίμων ίσως, στην πραγματικότητα, μιμούνται αυτά τα προβλήματα προκαλώντας βίαια ξεσπάσματα θυμού, αλλαγές στη διάθεση και αϋπνία.

Πολλές οικογένειες έχουν μάθει πώς να ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, ωστόσο οι επιδόσεις τους στο σχολείο μπορεί να δημιουργήσουν επιπρόσθετα προβλήματα. Για μερικά παιδιά ίσως βοηθήσουν ειδικές υπηρεσίες όπως παιδαγωγοί, σύμβουλοι, ομάδες υποστήριξης και ειδικοί δάσκαλοι. Επειδή αυτά τα παιδιά τείνουν να τα καταφέρνουν καλύτερα όταν έρχονται σε επαφή με ένα μόνο άτομο, μερικές οικογένειες, έπειτα από υπόδειξη του γιατρού, έχουν αναφέρει ότι υπήρξε επιτυχία με τη σχολική εκπαίδευση στο σπίτι.

Δεν πρέπει επίσης να παραβλέψουμε τα πολλά νέα εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως το πρόγραμμα Προσαρμοσμένα Σχολεία (Schools Attuned) του Δρ Μελ Λεβίν που διαφημίζει το ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και ότι υπάρχει ποικιλία παιδιών. Το πρόγραμμα του Δρ Λεβίν υποστηρίζει την εξατομικευμένη εκπαίδευση που ταιριάζει στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Όπου έχει εφαρμοστεί αυτή η διαφοροποιημένη προσέγγιση στη μάθηση στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα αποτελέσματα φαίνεται ότι υπήρξαν καλά.

Το Μέλλον

Η ανατροφή παιδιών θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την αγορά ενός καινούριου σπιτιού. Και τα δύο απαιτούν μια ισόβια επένδυση· ωστόσο, λόγω των περιστάσεων, οι πιθανοί αγοραστές ίσως αναγκαστούν να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο από το ιδανικό. Παρόμοια, οι ατελείς γονείς που ανατρέφουν ατελή παιδιά στον κόσμο του Σατανά είναι αναγκασμένοι να συμβιβάζονται με κάτι λιγότερο από το ιδανικό. Το νεοαποκτημένο σπίτι μπορεί να έχει ασυνήθιστα ή ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά, αλλά με εργασία και λίγη φαντασία, πολλά παράξενα χαρακτηριστικά μπορούν ουσιαστικά να εξαλειφτούν. Ακόμη και ένα δύσκολο αρχιτεκτονικό στοιχείο μπορεί σύντομα να γίνει το αντικείμενο του θαυμασμού σε αυτό το σπίτι.

Παρόμοια, αν οι γονείς προσαρμοστούν στις ιδιαίτερες ανάγκες του ασυνήθιστου παιδιού τους, αυτό μπορεί να γίνει ένα θαυμάσιο μέρος της ζωής τους. Το κάθε παιδί πρέπει να το εκτιμούν για τις ιδιότητές του. Συνεπώς, να επικεντρώνετε την προσοχή σας στα θετικά σημεία. Αντί να καταπιέζετε τα παιδιά, να ενθαρρύνετε τη δημιουργικότητα του καθενός και να εκτιμάτε το ότι αυτό είναι ένα αξιόλογο άτομο που δικαιούται αξιοπρέπεια και αγάπη—ένα πολύτιμο δώρο από τον Ιεχωβά Θεό.—Ψαλμός 127:3-5.