ΦΙΛΤΑΪ

(Φιλταΐ) [συντετμημένη μορφή του Φελατίας, που σημαίνει «Ο Ιεχωβά Έχει Προμηθεύσει Διαφυγή»].

Κεφαλή του ιερατικού πατρικού οίκου του Μωαδία κατά τη μεταιχμαλωσιακή περίοδο, στις ημέρες του Ιεχωακείμ, διαδόχου του Αρχιερέα Ιησού.—Νε 12:12, 17.