Θριαμβευτική Συνέλευσις Καθαρής Λατρείας στο Γιοχάννεσμπουργκ

Έκθεσις του Ν. Ο. Νορρ, Προέδρου της Εταιρίας Σκοπιά, για το ταξίδι του στην Αφρική

ΟΠΩΣ εσημειώθη στην προηγούμενη έκθεσί μας, ο Αδελφός Χένσελ κι εγώ εδαπανήσαμε αρκετές ημέρες στα γραφεία του νέου τμήματος του Γιοχάννεσμπουργκ δίνοντας συμβουλές και οδηγίες για να τύχη καλύτερης φροντίδος το έργον. Κατόπιν, τη Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου, ο Αδελφός Φίλιπς, ο υπηρέτης του τμήματος ή επόπτης, κι εγώ επετάξαμε στο Βίντχουκ, πρωτεύουσαν της Νοτιοδυτικής Αφρικής. Λιγώτεροι των 50.000 Ευρωπαίων κατοικούν μέσα στα 317.725 τετραγωνικά μίλια της που εκτείνονται κατά μήκος της ακτής σε χίλια μίλια. Στα νότια το κυριώτερο επάγγελμα είναι το «καρακιούλ» (προβατοτροφία) και τα αγροτικά, στα βόρεια δε είναι η αγελαδοτροφία. Η χώρα είναι πολύ πλούσια σε μεταλλεύματα, πράγμα που μόλις τελευταίως εξετιμήθη· γι’ αυτό και η μετάλλευσις γοργά αντικαθιστά την αγελαδοτροφία και προβατοτροφία αυξάνοντας σε σπουδαιότητα.

Οι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι και αδιάφοροι· έχοντας αφθονία αγαθών του κόσμου τούτου, δεν είναι διατεθειμένοι ν’ αποβλέψουν σ’ ένα νέο κόσμο. Πολλά βιβλία διατίθενται στις τρεις κυριώτερες γλώσσες, Αγγλικήν, Αφρικανικήν και Γερμανικήν. Επειδή η Νοτιοδυτική Αφρική υπήρξε Γερμανική αποικία πριν από το 1914, η Γερμανική επιρροή υπερέχει πολύ.

Το ίδιο το Βίντχουκ είναι μια πόλις περίπου 10.000 Ευρωπαίων και άλλων τόσων Αφρικανών. Οι θερμοπηγές της, που είλκυαν πρώτα κόσμο σ’ αυτό τον τόπο, προμηθεύουν το περισσότερο πόσιμο νερό της πόλεως, το δε ζεστό νερό κατ’ ευθείαν από τους σωλήνας ελκύει πολλούς για λουτρά. Το κλίμα στο σύνολον είναι υγιεινό, διότι το Βίντχουκ απολαμβάνει ιδεώδη καιρό ολόκληρο το έτος.

Τρεις ιεραπόστολοι ειργάζοντο εκεί σχεδόν τρία χρόνια, σ’ αυτή δε την πρώτη των συνέλευσι, έγιναν αντιληπτοί οι καρποί του έργου των. Δέκα μόνον άτομα παρευρέθησαν στις τακτικές συναθροίσεις της συνελεύσεως. Ήταν ακριβώς όπως θα εγίνετο με λίγους στενούς φίλους σε μια εγκάρδια συνομιλία. Αν και δεν ήσαν πολλοί, είχαν όμως έλθει από μεγάλες αποστάσεις για να παρευρεθούν στη συνέλευσι. Όλοι ήσαν άνδρες. Ένα πράγμα που λείπει είναι επαρκείς Γραφικές μελέτες που να διευθύνωνται από τους ιεραποστόλους και τους διακόνους που αφιερώνουν στο έργον μέρος μόνο του χρόνου των. Ίσως λόγω ελλείψεως αδελφής στην εκκλησία έως τώρα, οι γυναίκες συστέλλονται όταν γίνεται έργον. Το βράδυ προσήλθαν 25 άτομα στη δημοσία συνάθροισι, οι περισσότεροι δε ανεγνωρίσθησαν από τους ιεραποστόλους ως ενδιαφερόμενοι για το άγγελμα. Επειδή οι άνθρωποι συχνά δεν αρέσκονται να συναθροίζωνται σε σπίτια άλλων, εκανονίσθη να βρεθή μια Αίθουσα Βασιλείας και να γίνωνται σ’ αυτήν εβδομαδιαίες συναθροίσεις.

Οι άνθρωποι σ’ αυτό τον τόπο είναι πολύ τίμιοι. Οι ιεραπόστολοι μάς είπαν ότι ποτέ δεν κλείνουν τις πόρτες των ούτε κλειδώνουν τα παράθυρά των. Άφηναν έξω τα ποδήλατά των τα δύο τελευταία χρόνια. Πραγματικά, οι άνθρωποι φεύγουν για τις διακοπές των, και λείπουν αρκετές εβδομάδες συνεχώς αφήνοντας ανοιχτές τις θύρες των. Αυτό βέβαια είναι ασύνηθες.

Την Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου, ξεκινήσαμε για την Πραιτωρία, την πρωτεύουσα, κι επισκεφθήκαμε το Υπουργείο Εσωτερικών. Για κάποιο λόγο, άγνωστο ακόμη σ’ εμάς, η κυβέρνησις δεν έκρινε σκόπιμο ν’ αναγνωρίση τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά ή τους μάρτυρας του Ιεχωβά, ως σώμα θρησκευτικό. Αν και αυτό δεν εμποδίζει την εκτέλεσι του έργου, θίγει όμως σημαντικά την Αφρικανική πλευρά του έργου που κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Συχνά οι ειδικοί περιοδεύοντες εκπρόσωποι της Εταιρίας εμποδίζονται να κάμουν διευθετήσεις για συνελεύσεις ή να κάμουν διαλέξεις σε περιτοιχισμένους χώρους, διότι η Εταιρία Σκοπιά δεν αναγνωρίζεται ούτε είναι εγγεγραμμένη ως σώμα θρησκευτικό. Πριν από αρκετά χρόνια είχε υποβληθή μια αίτησις στην κυβέρνησι ν’ αναγνωρίση την Εταιρία, αλλά δεν έγινε τίποτε σχετικώς, και γι’ αυτό εζητήσαμε ν’ αναθεωρηθή το ζήτημα. Μπορέσαμε να τους δώσωμε μια καλή μαρτυρία για την αλήθεια και για τις δοξασίες μας και το έργον μας.

ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΙΣ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ

Το επόμενο μεγάλο γεγονός της επισκέψεώς μας στη Αφρική ήταν η Θριαμβευτική Συνέλευσις Καθαρής Λατρείας που έγινε στο Στάδιο Ουέμπλεϋ του Γιοχάννεσμπουργκ. Το πιο εξέχον πράγμα σ’ αυτήν ήταν ότι Ευρωπαίοι, μη Ευρωπαίοι και Αφρικανοί μπόρεσαν να συναθροισθούν ειρηνικά και αρμονικά. Δεν υπήρχαν οχλαγωγίες ούτε παρεξηγήσεις. Όσοι ήσαν επιφορτισμένοι με την εποπτεία του Σταδίου Ουέμπλεϋ εθαύμασαν πραγματικά για το πόσο καλά επέρασαν και οι τρεις αυτές τάξεις και πόσο καλά επίσης πέρασαν άνθρωποι διαφόρων Αφρικανικών φυλών.

Έπρεπε βέβαια ν’ αναγνωρίσωμε το απαρθέιντ, δηλαδή, τη διάκρισι των φυλών. Οι Ευρωπαίοι ήσαν σ’ ένα τμήμα κατ’ ευθείαν εμπρός στο βήμα. Οι μη Ευρωπαίοι είχαν το τμήμα των στα πλάγια. Οι Αφρικανοί κατέλαβαν το μεγαλύτερο τμήμα της μακρινής πλευράς. Το ευχάριστο ήταν ότι ήμεθα όλοι μαζί στο ίδιο στάδιο λατρεύοντας τον Ιεχωβά εν αγία παρατάξει. Χρειάσθηκε να γίνη υποχώρησις στο πρόγραμμα ενάρξεως της συνελεύσεως που είχε προκαθορισθή για το βράδυ της Παρασκευής, κι έτσι το πρόγραμμα της βραδυάς εκείνης μετετοπίσθη προς τα οπίσω κατά μια μέρα, και η συνέλευσις άρχισε πραγματικά το βράδυ της Πέμπτης κι ετελείωσε το βράδυ της Κυριακής, 14 Δεκεμβρίου.

Πιθανώς το μεγαλύτερο πρόβλημα για να προχωρήση αυτή η συνέλευσις ήταν το να ληφθούν άδειες ταξιδιού για τους Αφρικανούς αδελφούς που κατοικούσαν στη Νατάλ και στη Ζουλουλάνδη. Εχρειάζοντο διαβατήρια για το εξωτερικό για να αναχωρήσουν από τον τόπο των και ειδικές άδειες, αν ήσαν πάνω από δεκαοκτώ ετών, για να μπουν στο Γιοχάννεσμπουργκ και να παραμείνουν έχει περισσότερες από τρεις ημέρες. Επετεύχθη ο εφοδιασμός όλων των Αφρικανών αδελφών, που είχαν τα μέσα να έλθουν, με τέτοια διαβατήρια και άδειες.

Η δημοσία συνάθροισις διεφημίσθη στη γλώσσα Ζουλού και στην Αγγλική και όλοι οι αδελφοί της συνελεύσεως άκουσαν τις ομιλίες σε γλώσσες που καταλάβαιναν. Η αρχική προσφώωησις ήταν ασυνήθης. Ο Αδελφός Μπάρτλετ μίλησε Αγγλιστί στους Ευρωπαίους. Μετά δέκα λεπτά ο Αδελφός Μακ Λούκι μίλησε στην Αφρικανική. Κατόπιν ήλθε ο Αδελφός Γκομπέζε, ο οποίος μίλησε στη γλώσσα Ζουλού από το βήμα του ιδίου ομιλητού, αλλά κυττάζοντας το μεγάλο πλήθος των Αφρικανών αδελφών που ήσαν στην άλλη πλευρά του Σταδίου. Και οι τρεις ομιλίες έγιναν δεκτές μ’ ενθουσιασμό, οι δε Ευρωπαίοι ενώθηκαν στις επευφημίες καθώς ο ομιλητής απηυθύνετο στους Αφρικανούς αδελφούς. Υπήρχε βέβαια ενότης πνεύματος σ’ αυτή τη συγκέντρωσι.

Όσον αφορά τους Ευρωπαίους, αυτοί συχνά ηκούοντο να μιλούν πότε Αφρικανικά και πότε Αγγλικά. Αυτό εγίνετο και πάνω στο Βήμα. Κάποτε ο εισηγητής ανήγγελλε τον επόμενον ομιλητήν στην Αγγλική γλώσσα, ο οποίος θα μιλούσε τότε στην Αφρικανική γλώσσα. Το όλον πρόγραμμα είχε συνυφασμένες τις δύο αυτές γλώσσες και κατά καιρούς εχρησιμοποιούντο οι γλώσσες Ζουλού και Σεσούτο.

Την Πέμπτη βράδυ ο Αδελφός Χένσελ μίλησε στη συνέλευσι και η ομιλία του μετεφράσθη στη γλώσσα Ζουλού, κι έτσι όλη η συνέλευσις μπόρεσε να καταλάβη, και όσα αξιοσημείωτα είπε έγιναν δεκτά με πραγματική χαρά κι ενθουσιασμό. Από τους 3.492 που παρευρέθησαν τότε, οι 2.126 ήσαν Αφρικανοί, 140 μη Ευρωπαίοι και 1.226 Ευρωπαίοι.

Η συνάθροισις την Παρασκευή πρωί ήταν κυρίως αφιερωμένη στους Αφρικανούς αδελφούς, οι δε Ευρωπαίοι βγήκαν στην υπηρεσία του αγρού. Στις 11 μίλησα εγώ στη συνέλευσι για πρώτη φορά με διερμηνείς στις γλώσσες Ζουλού και Σεσούτο. Ετονίσθη το ζήτημα της ωριμότητος. Τους υπεδείχθη η επείγουσα ανάγκη να μάθουν ανάγνωσι και γραφή και εξήρθησαν τα πλεονεκτήματα της αποκτήσεως γνώσεως με ατομική προσπάθεια μάλλον παρά με εξάρτησι από τους άλλους. Άκουσαν προσεκτικά.

Η διατροφή των Αφρικανών αδελφών έπρεπε να γίνη στους χώρους της συνελεύσεως, είτε έβρεχε είτε έκανε καλό καιρό. Η δίαιτα των ήταν απλή: μαγειρευμένο αλευρώδες φαγητό (αλεσμένο αραποσίτι), κρέας και ζωμός. Ο καθείς έφερε μαζί του την κατσαρόλα του ή το πιάτο του. Έστεκαν υπομονητικά στη γραμμή, πολλοί δε απ’ αυτούς ήσαν γυναίκες με παιδιά στη ράχη τους. Όταν έβρεχε, μερικοί έστεκαν στη γραμμή μια ώρα χωρίς γογγυσμούς, ώσπου να μπορέσουν να σερβιρισθούν. Για κάθε παρόντα, αυτό ήταν ένα μάθημα υπομονής και εκτιμήσεως των όσων εγίνοντο γι’ αυτούς.

Οι τέσσερες ημέρες της συνελεύσεως επέρασαν γρήγορα. Οι διάφοροι ομιληταί, μέλη του τμήματος, ιεραπόστολοι της σχολής Γαλαάδ και περιοδεύοντες εκπρόσωποι, έκαμαν τη μια καλή ομιλία μετά την άλλη. Αν δεν καταλαβαίνατε μια γλώσσα, καθόσαστε υπομονητικά και ακούατε, γνωρίζοντας ότι πολλοί άλλοι ετρέφοντο με πνευματική τροφή και ενισχύοντο για περαιτέρω υπηρεσία και αληθινή λατρεία. Το Σαββατόβραδο παρευρίσκοντο 5.441 άτομα και στις 6 εκείνο το βράδυ έγινε το βάπτισμα. Βαπτίσθηκαν το όλον 339. Αν και έπεσε πολλή βροχή τις τέσσερες εκείνες ημέρες, οι αδελφοί ήσαν όλοι πολύ χαρούμενοι, και υπήρχαν αρκετά σκεπασμένα τμήματα με καθίσματα για να έχουν όλοι στεγνές θέσεις.

Την Κυριακή πρωί έγινε η δημοσία διάλεξις πάνω στο θέμα «Είναι Καιρός να Εξετασθή η Οδός του Θεού», προς όφελος εκείνων που μιλούσαν τη γλώσσα Ζουλού. Η ομιλία αυτή είχε διαφημισθή ευρέως και έγινε με χρησιμοποίησι διερμηνέων για τους 5.094 που παρευρέθησαν εκείνο το πρωί παρά τη ραγδαία βροχή. Το απόγευμα στις τέσσερες έγινε η ίδια δημοσία διάλεξις Αγγλιστί μόνο, και παρευρέθησαν 2.173 άτομα περισσότερα· όλοι όσοι άκουσαν τη διάλεξι το πρωί έμειναν και το απόγευμα για να την ακούσουν και πάλι, ήσαν δε συνολικά 7.267 Ευρωπαίοι, μη Ευρωπαίοι και Αφρικανοί.

Βλέποντας την ενότητα και το αγαθό πνεύμα ανάμεσα σ’ όλο τον λαό του Ιεχωβά, θα ήθελε κανείς να παρευρίσκωνται εκεί οι κυβερνητικοί λειτουργοί που τόσο φοβούνται μήπως η κήρυξις των αγαθών νέων της Βασιλείας προξενήση βλάβη στα προτεκτοράτα των, για να παρατηρήσουν την ενότητα και την ειρήνη και το ενιαίο πνεύμα. Τότε δεν θα είχαν πια κανένα λόγο ν’ ανησυχούν. Η αποστολή μας από τον Ιεχωβά είναι να κηρύττωμε το ευαγγέλιο της Βασιλείας και να διδάσκουμε στους ανθρώπους τους υψηλούς ηθικούς κανόνας ζωής και ν’ εκτελούμε την αληθινή λατρεία του Δημιουργού, Ιεχωβά Θεού.

ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΤΡΑΝΣΒΑΛ

Μεταξύ των πολλών ενδιαφερουσών πειρών που ανέφεραν οι περιοδεύοντες εκπρόσωποι της Εταιρίας Σκοπιά (περιφερειακοί υπηρέται), και που κατεδείκνυαν την πρόοδο του έργου μεταξύ των Αφρικανών, ήσαν και οι εξής:

«Έφθασα σιδηροδρομικώς στον πλησιέστερο μικρό σταθμό και ταξίδεψα 12 μίλια έξω στο μεταλλείο μ’ ένα φορτηγό αυτοκίνητο μεταλλευμάτων. Όχι μόνο η άφιξίς μου ανεμένετο ζωηρά από τους είκοσι περίπου Αφρικανούς αδελφούς, αλλά και η είδησις έφθασε στις Ευρωπαϊκές Αρχές. Προς έκπληξίν μου, αντί να μου ζητηθούν μακρές εξηγήσεις για τα ελατήριά μας ή για το θρησκευτικό μας έργον, μου ελέχθη ότι θα μπορούσα ελεύθερα να μπω στην περιοχή των μεταλλειακών εγκαταστάσεων και να κάμω ομιλίες οποιοδήποτε βράδυ στο φωτιζόμενο υπαίθριο θέατρο. Η διεύθυνσις μού παρεχώρησε ένα ωραίο σπιτάκι και τροφή στο συσσίτιο. Γιατί η φιλική αυτή στάσις: Τα ‘παιδιά της Σκοπιάς’ απέκτησαν την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων με το καλό τους έργο, την αγνότητα και την υπακοή τους.

»Έτσι, αντί να δώσωμε την ομιλία, για το πώς να γίνεται η διακονία, στην καλύβα του προεδρεύοντος διακόνου ή έξω από την περιοχή των εγκαταστάσεων στην ‘Αίθουσα Βασιλείας’ (λίγες σειρές ασπρισμένων λίθων σ’ έναν καθαρισμένο δασικό χώρο), μιλήσαμε στο υπαίθριο θέατρο. Η χαρά μας ήταν μεγάλη όταν ήλθαν 202 απρόσκλητα άτομα για ν’ ακούσουν πώς οι αγνοί λατρευταί αφαιρούν όλα τα μαραμένα ίχνη της ειδωλολατρικής ζωής και ζουν και υπηρετούν ως ένα μέρος της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Πολλοί παρέμειναν μετά τη συνάθροισι για ν’ απευθύνουν ερωτήσεις και υποσχέθηκαν να έλθουν με τους φίλους των για τη δημοσία ομιλία της επομένης ημέρας.

»Το βράδυ της Τετάρτης έφερε ανακούφισι από ένα καυστικό ήλιο, και κάτω από ένα τερπνό φεγγάρι που έρριχνε τις αχτίδες του πάνω στο απομονωμένο αυτό μεταλλείο, ήλθαν 354 άτομα για τη δημοσία ομιλία. Αυτή η ομιλία είλκυσε τόσο πολλούς διότι μεταφράσθηκε στη γλώσσα Σιανγκάαν που μιλείται από την πλειονότητα της περιοχής.

»Η έναρξις της συνελεύσεως περιοχής το βράδυ της Παρασκευής βρήκε τους καλής θελήσεως ανθρώπους να είναι πολύ περισσότεροι από τους λίγους μάρτυρας του Ιεχωβά που ήλθαν από τις διάφορες μικρές εκκλησίες της περιοχής. Τα φιλικώς διακείμενα παιδιά των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων έδωσαν πολλή προσοχή στις ομιλίες και στις επιδείξεις, οι δε 400 που ήσαν το βράδυ της Παρασκευής αυξήθηκαν σε πάνω από 550 το βράδυ του Σαββάτου.

»Η δημοσία ομιλία της Κυριακής είχε πλήρως διαφημισθή. Αλλ’ αντί να βρούμε ένα αναμένον ακροατήριον στις 3 μ.μ. βρήκαμε ένα ωρυόμενο πλήθος Αφρικανών χορευτών με το τοπικό ταλέντο κι επισκέπτας από ένα γειτονικό μεταλλείο. Τι εκκωφαντικό φρενοκομείο ποδοκροτημάτων, παλλομένων τυμπάνων, και διαπεραστικών σφυριγμάτων! Ο νεαρός προϊστάμενος των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων παρεδέχθη ότι έπρεπε να έχωμε το θέατρο, αλλά δεν μπορούσε ν’ απομακρύνη τους χορευτάς και τους θεατάς. Αποσυρθήκαμε στην Αίθουσα Βασιλείας, στο δάσος, ελπίζοντας ότι όταν θα έληγαν οι βραχείες τελικές ομιλίες θα μπορούσαμε ν’ αναλάβουμε τη χρήσι του θεάτρου για τη δημοσία ομιλία.

»Στις 5 το απόγευμα ο νεαρός προϊστάμενος μετέφερε τους χορευτάς σε άλλο τμήμα της περιοχής, και 707 άτομα άκουαν τη δημοσία ομιλία μας σε συναγωνισμό με όλο τον θόρυβο και τα μακρινά τύμπανα. Όλα πήγαν καλά ως τα μισά της ομιλίας, οπότε ακούσαμε τον αυξανόμενο όγκο των φωνών ν’ αναγγέλλη την επάνοδο των ήδη τελείως δαιμονισμένων χορευτών. Σε λίγο τα σμήνη των καθίδρων ελαφρά ντυμένων Αφρικανών, μεθυσμένων από τον παλλόμενον ρυθμόν, έγιναν ορατοί. Ήλθαν κατ’ ευθείαν σε μας με άγρια πηδηκτά βήματα, με τα μάτια εξωγκωμένα και κυττάζοντα ατενώς, προωθώντας το ακόντιό των στο δεξί χέρι και έχοντας τη δερμάτινη ασπίδα των στο αριστερό χέρι. Έκαμε πολλή αίσθησι όταν ένα μέρος του μανιασμένου πλήθους εισέβαλε μέσ’ από τον μικρό χώρο μεταξύ εμού και του ακροατηρίου.

»Έπρεπε να διακόψωμε την ομιλία καθώς αυτοί τριγύριζαν στην περιοχή του θεάτρου και ο χορός των έφθανε στο κατακόρυφο. Μετά πέντε λεπτά, όταν έφυγε ο όμιλος των επισκεπτών και ο θόρυβος έπαυε σιγά σιγά, επαναλάβαμε την ομιλία. Πολλή ώρα μετά το τέλος της συνελεύσεώς μας ήμεθα απασχολημένοι μιλώντας στους πολλούς νέους ενδιαφερομένους οι οποίοι ήσαν συγκινημένοι κι ευτυχείς με την εισαγωγή των στο ευαγγέλιο του ενδόξου νέου κόσμου του Θεού. Όλοι οι αδελφοί ήσαν πολύ ευγνώμονες στον Ιεχωβά που τόσο μας ευλόγησε και ευώδωσε όλες τις διευθετήσεις για την συνέλευσί μας περιοχής.»

Πράγματι, πείρες σαν αυτήν δείχνουν πώς γίνεται η επέκτασις στη Νότιο Αφρική. Η ανέγερσις του νέου Μπέθελ στο Ελανδσφοντάιν αποτελεί άλλη ένδειξι της ευλογίας του Ιεχωβά στο έργον! Η χαρά της Θριαμβευτικής Συνελεύσεως Καθαρής Λατρείας στο Στάδιο Ουέμπλεϋ το αποδεικνύει αυτό. Προχωρούν κατά χιλιάδας οι Νοτιοαφρικανοί αδελφοί μας εργαζόμενοι για αύξησι.