Προβλήματα με το Πιοτό—Τι Μπορούν να Κάνουν οι Πρεσβύτεροι;
ΔΟΚΙΜΑΣΕ καθετί που μπορεί να φανταστεί κανείς για να κόψει το πιοτό. Τίποτα όμως δεν κατάφερε. Όταν συναντήθηκε με τους διορισμένους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, αυτοί ενδιαφέρθηκαν πολύ και της έδωσαν Γραφική συμβουλή σχετικά με την μετριοπάθεια. Αλλά οι προσπάθειες τους αποδείχτηκαν απογοητευτικές. Το πρόβλημα της έγινε πιο βαθύ. Ήταν αλκοολική.
Αυτό το γεγονός δημιουργεί ένα πολύ σπουδαίο ερώτημα: Τι μπορούν οι πρεσβύτεροι να κάνουν για να βοηθήσουν τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές τους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το πιοτό;
Σαφώς, οι Γραφές δεν δικαιολογούν με κανέναν τρόπο τη μέθη. Ιδιαίτερα οι Χριστιανοί επίσκοποι έχουν την ευθύνη να φροντίζουν ώστε μέσα στη Χριστιανική εκκλησία να μη γίνονται δεκτά άτομα που είναι αποδειγμένοι και αμετανόητοι πότες· αυτά τα άτομα πρέπει να αποκόπτονται. (1 Κορινθίους 5:11-13· Γαλάτας 5:19-21) Αλλά οι πρεσβύτεροι θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να θέλουν να βοηθήσουν τους μετανοημένους που έχουν παγιδευτεί στο πιοτό. Τι, λοιπόν, πρέπει να κάνει ένας πρεσβύτερος αν τον πλησιάσει ένας αδελφός ή μια αδελφή που μέθυσε και ζητάει τώρα βοήθεια;
Κατ’ αρχή, πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει διαφορά στο να πιει κάποιος σε μια περίπτωση πάρα πολύ χωρίς να το καταλάβει και στο να είναι κάποιος μέθυσος—ένας που συστηματικά μεθάει. Εξετάστε το παράδειγμα του Νώε, ο οποίος σε μια περίπτωση ήπιε τόσο πολύ κρασί που μέθυσε. (Γένεσις 9:20, 21) Ασφαλώς, ο Νώε δεν ήταν ένας αποδειγμένος μέθυσος. Δεν αναφέρεται πουθενά στις Γραφές ότι μέθυσε ποτέ πάλι.—Παράβαλε με Εβραίους 11:7.
Γιαυτό ο πρεσβύτερος, τον οποίο πλησιάζει κάποιος για να του μιλήσει, θα κάνει καλά να καθορίσει: Μήπως συνέβη μια μόνο φορά; Είναι το άτομο αποφασισμένο να φροντίσει έτσι ώστε να μη συμβεί πάλι; Αναγνώρισε ειλικρινά το λάθος του και ζήτησε από τον Θεό συγχώρηση; Μήπως το περιστατικό αυτό δεν έφερε μεγάλη μομφή; Αν αυτοί και άλλοι παράγοντες είναι ικανοποιητικοί, τότε ίσως είναι αρκετό ο πρεσβύτερος, «με πνεύμα πραότητος», να προσφέρει στοργική συμβουλή για μετριοπάθεια, ενισχύοντας έτσι το άτομο στην απόφαση του να μην επαναλάβει το σφάλμα του.—Γαλάτας 6:1,
Αλλά τι θα γίνει αν πρόκειται για επανειλημμένες περιπτώσεις μέθης, ή έχει αποκτήσει κακή φήμη; Σε τέτοιες περιπτώσεις, το ζήτημα θα πρέπει να το χειριστεί μια δικαστική επιτροπή. Ωστόσο, για να μπορέσουν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν θα ήταν καλό να ξέρουν αν το πρόβλημα είναι ο
Αλκοολισμός
Ποια είναι η διαφορά; Πολύ μεγάλη! Όπως δείχνει η αρχική πείρα, αν το άτομο είναι αλκοολικό, λίγο θα μπορούσε να βοηθήσει η συμβουλή για να πίνει με μέτρο. Γιατί; Επειδή οι περισσότερες αυθεντίες στον τομέα του αλκοολισμού συνιστούν να μην πίνουν καθόλου οι αλκοολικοί, επειδή, όταν αρχίζουν να πίνουν, συνήθως δεν μπορούν να ελέγξουν την ποσότητα που πίνουν.
Επίσης, πολλοί αλκοολικοί δεν παραδέχονται το πρόβλημα τους. Μήπως αυτό σημαίνει ότι είναι αμετανόητοι, αποδειγμένοι μέθυσοι; Όχι κατ’ ανάγκη. Μην ξεχνάτε ότι οι αλκοολικοί συνήθως δεν βλέπουν την πραγματικότητα της κατάστασής τους. Επηρεάζονται σωματικά, διανοητικά, συναισθηματικά και πνευματικοί, κι αυτοί οι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη. Επομένως, δεν είναι καθόλου εύκολο να τους κάνεις να δουν ότι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα με το πιοτό.
Για το χειρισμό τέτοιων περιπτώσεων, υπάρχουν διάφορες ερωτήσεις που θα κάνουν καλά οι πρεσβύτεροι να εξετάσουν.
Πώς μπορείτε να ξέρετε αν το πρόβλημα είναι ο αλκοολισμός; Μπορείτε να ανατρέξετε στο άρθρο «Αλκοολισμός—Τα γεγονότα, Οι Μύθοι» στο Ξύπνα! της 8 Δεκεμβρίου 1982. Περιγράφει τα συμπτώματα του αλκοολισμού.
Να είστε άγρυπνοι. Μερικές φορές ο αλκοολισμός μπορεί να είναι ένα κρυφό πρόβλημα που δημιουργεί άλλα προβλήματα. Για παράδειγμα, σε μια εκκλησία μια αδελφή πλησίασε τους πρεσβυτέρους για να τη βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τη βαριά κατάθλιψή της. Αλλά, παρά τις καλοπροαίρετες προσπάθειες τους να τη βοηθήσουν, η κατάθλιψη συνέχιζε. Ωστόσο, οι πρεσβύτεροι αργότερα έμαθαν ότι είχε πρόβλημα με το πιοτό. Οι προσπάθειες που έκαναν στη συνέχεια για να τη βοηθήσουν αποκάλυψαν ότι ήταν αλκοολική. Όταν δέχτηκε βοήθεια για τον αλκοολισμό της, η αδελφή ανάρρωσε πολύ καλά.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τον αλκοολικό να δει ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα με το πιοτό; Αποφεύγετε τις προσωπικές απόψεις και τις γενικότητες όπως είναι, «Νομίζουμε ότι πίνετε πάρα πολύ.» Αυτά τα σχόλια μπορεί να έχουν την τάση να κάνουν τον αλκοολικό να υπερασπίσει περισσότερο τον εαυτό του. Αντίθετα, ίσως θα έπρεπε να ειπωθούν στο άτομο ειδικές και χαρακτηριστικές λεπτομέρειες σχετικά με το πιοτό και τις συνέπειές του. Είναι σπουδαίο να αντανακλάει ο τόνος της φωνής βαθύ ενδιαφέρον: «Ανησυχούμε πάρα πολύ γι’ αυτό που σου συμβαίνει, και να τα γεγονότα που δείχνουν γιατί ανησυχούμε για σένα.»
Ένας πρεσβύτερος, που έχει χειριστεί πετυχημένα το δικό του αλκοολισμό, συνιστά τα ακόλουθα: «Έχω διαπιστώσει πώς είναι βοηθητικό να δεις τι προβλήματα μπορεί να έχει το άτομο, ίσως στο σπίτι ή στην εργασία. Έπειτα, χρησιμοποιώντας ερωτήσεις που θα αποκαλύψουν το πρόβλημα, βοηθάω το άτομο να δει ότι το οινόπνευμα ίσως να είναι το κρυφό πρόβλημα. Θυμάμαι μια πείρα που εξελίχθηκε ως εξής:
‘Έχει επηρεαστεί η οικογενειακή σου ζωή που πίνεις;’
‘Ε, όχι.’
‘Μήπως τσακώνεσαι με τη γυναίκα σου;’
‘Ναι.’
‘Μήπως το πιοτό είχε κάποια σχέση μ’ αυτό;’
‘Όχι.’
‘Μήπως είσαι πιωμένος όταν τσακώνεσαι μαζί της;’
‘Δηλαδή, . . . ναι.’
«Αφού συζητήσαμε διάφορα προβλήματα, μπόρεσα να τον βοηθήσω να δει ότι σε κάθε σχεδόν περίπτωση τα προβλήματα του συνέπιπταν με ένα μεθύσι του.»
Τι θα πούμε για τη βοήθεια από γιατρούς; Ο αλκοολικός ίσως χρειαστεί μια τέτοια βοήθεια για να γίνει καλά. Φυσικά οι πρεσβύτεροι δεν συνιστούν κάποιον ιδιαίτερο τρόπο θεραπείας—αυτό αφήνεται στο ενδιαφερόμενο άτομο. Ούτε οι πρεσβύτεροι θα έπρεπε κατ’ ανάγκη να θεωρήσουν την άρνησή του να ζητήσει βοήθεια από τους γιατρούς σαν ένδειξη έλλειψης μετάνοιας. Ταυτόχρονα, όμως, είναι απαραίτητη η σταθερότητα. Το άτομο πρέπει να καταλάβει καθαρά ότι εκείνο που κινδυνεύει να χάσει είναι κυρίως η εύνοια του Θεού σαν επιδοκιμασμένου μέλους της Χριστιανικής εκκλησίας.
Τι θα πούμε για την αποκοπή; Καθορίζεται από τα εξής: Ποια είναι η στάση του ατόμου απέναντι στο πιοτό; Μήπως παρά τις επίμονες αλλά σταθερές προσπάθειες σας να αντιληφθεί την πραγματικότητα, δείχνει την τάση να συνεχίσει να πίνει; Σχετικά μ’ αυτό, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το βιβλίο Ανώνυμοι Αλκοολικοί συμβουλεύει τους εργοδότες αλκοολικών :
«Αν είστε βέβαιος ότι ο υπάλληλος σας δεν θέλει να κόψει το πιοτό, θα μπορούσατε κάλλιστα να τον απολύσετε . . . η απόλυση μπορεί να αποδειχτεί ευλογία γι’ αυτόν. Μπορεί να τον κάνει να συνέλθει.» Παρόμοια, αν η στάση ενός ατόμου απαιτεί να αποκοπεί για να παραμείνει η εκκλησία καθαρή, αυτό μπορεί να τον κάνει ταυτόχρονα να «συνέλθει».
Τι θα πούμε αν είσαστε βέβαιοι πως θέλει πραγματικά να κόψει το πιοτό; Αν το άτομο δέχεται τη βοήθεια, ίσως χρειαστεί χρόνος για να διαπιστωθεί αν θα την εφαρμόσει στο πλήρες. Η θεραπεία των γιατρών μπορεί να βοηθήσει. Φυσικά πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι η μοναδική λύση στο πρόβλημα.
Συνήθως χρειάζεται παράλληλα κι άλλη βοήθεια, ιδιαίτερα μ’ έναν πνευματικό τρόπο. Στο παρελθόν μπορεί να είχε αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, το θυμό, τα προβλήματα στην εργασία, και άλλα προβλήματα, καταφεύγοντας στο οινόπνευμα. Γιαυτό τώρα μπορεί να ζητήσει τη βοήθειά σας για να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα μ’ ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Επίσης, μπορεί να υπάρχουν παρατεταμένα αρνητικά αισθήματα όπως είναι η ενοχή ή η έλλειψη πεποίθησης. Μπορεί να αισθάνεται πως είναι, ανάξιος να πλησιάσει τον Ιεχωβά με προσευχή και ίσως να χρειάζεται τη βοήθεια σας για να ξαναεμπιστευτεί τον εαυτό του στον Θεό. Οι προσευχές σας μαζί του και γι’ αυτόν, μαζί με τις παρηγορητικές συμβουλές του Λόγου του Θεού, μπορεί να απαλύνουν τους φόβους του και να καθησυχάσουν τους ενδοιασμούς του.a—Ιακώβου 5:14-16.
Όταν κάποιος σπάσει το πόδι του ίσως χρειαστεί κάποιο υποστήριγμα για λίγο διάστημα. Έτσι και εκείνος που αγωνίζεται να σταματήσει να πίνει μπορεί να χρειαστεί κάποιον στον οποίον να στηρίζεται, γεμάτο κατανόηση, που θα τον ακούει προσεχτικά. Είσαστε πρόθυμοι να βοηθήσετε;
«Και οι πρεσβύτεροι και πολλοί αδελφοί με επισκέφθηκαν,» εξήγησε ένας αδελφός που αγωνιζόταν να κόψει το πιοτό. «Τα λόγια δεν είναι αρκετά για να εκφράσουν πόσο εκτίμησα όλη αυτή την αγάπη και την κατανόηση. Πόσο θαυμάσιο είναι που και πάλι τώρα μπορώ να προσεύχομαι στον Ιεχωβά. Τι ανακούφιση!»
«Οι αδελφοί με βοήθησαν και με άλλους τρόπους,» είπε ένας άλλος Μάρτυρας ο οποίος δέχτηκε βοήθεια για να αντιμετωπίσει τον αλκοολισμό του. «Μου έλεγαν μάλιστα να κάθομαι δίπλα τους στις συναθροίσεις, επειδή δείλιαζα να πάω. Ένας αδελφός πραγματικά με βοήθησε. Ερχόταν και μ’ έβλεπε όταν το είχα ιδιαίτερα ανάγκη αυτό—άσχετα με το τι πρόγραμμα είχε. Είμαι πολύ ευγνώμων για την αγάπη του και την υπομονή του.»
Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να βοηθήσει αν αυτός που αγωνίζεται να κόψει το πιοτό μπορέσει να μιλήσει σ’ έναν αδελφό που ο ίδιος έχει καταφέρει με επιτυχία να αντιμετωπίσει τον αλκοολισμό. Γιατί; Επειδή ένα τέτοιο άτομο μπορεί να μιλήσει με κατανόηση γνωρίζοντας καλά τι προσαρμογές πρέπει να κάνει ένας αλκοολικός. Αλλά το σπουδαιότερο, αυτό δείχνει σ’ εκείνον που αγωνίζεται να κόψει το πιοτό ότι είναι δυνατό να το κόψει. Βλέπει μπροστά του ένα παράδειγμα. Όπως είναι λογικό οι αλκοολικοί θα προτιμούσαν να δουν μια ομιλία παρά να την ακούσουν.
Τι θα γίνει αν υπάρξει υποτροπή; Αυτό θα μπορούσε να συμβεί. Και πάλι, το ερώτημα είναι: Ποια είναι η στάση του αλκοολικού; Είσαστε ικανοποιημένος που θέλει πραγματικά να ξεπεράσει το πρόβλημα του με το πιοτό; Βλέπει πώς πρέπει να διπλασιάσει τις προσπάθειες του αν θέλει γρήγορα να αναρρώσει; Αν ναι, θα χρειαστεί βοήθεια μαζί με κατανόηση.
Ένα άτομο, λοιπόν, δεν πρέπει να αποκόπτεται απλώς επειδή είναι αλκοολικός. Αν πραγματικά θέλει να απαλλαγεί απ’ αυτό, θα πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία. Αλλά τι θα γίνει αν με τις πράξεις του δείχνει ότι δεν θέλει πραγματικά να απαλλαγεί απ’ αυτό; Τι θα γίνει αν επανειλημμένα μεθάει, και κάθε λογική βοήθεια δεν τον έχει βοηθήσει; Τότε, σύμφωνα με τα λόγια του αποστόλου Παύλου στην 1 Κορινθίους 5:11-13, θα πρέπει να αποκοπεί.
Για να βοηθηθούν εκείνοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το αλκοόλ χρειάζεται μεγάλη διάκριση, υπομονή και σταθερότητα. Δεν εξαρτάται απλώς από το να πεις σ’ έναν αδελφό ή σε μια αδελφή «σύνελθε», ή, «αν αγαπάς τον Ιεχωβά θα το κόψεις το πιοτό».
Μάλλον, προσπάθησε να καταλάβεις τη φύση του αλκοολισμού, τι είναι και τι κάνει στους ανθρώπους. Να θυμάσαι ότι θα πρέπει να γκρεμίσεις το τείχος της άρνησης που έχει δημιουργήσει ο αλκοολικός γύρω του. Θα πρέπει να τον κάνεις να δει ότι έχει πρόβλημα με το πιοτό και ότι χρειάζεται βοήθεια. Θα χρειαστεί συνεχώς τη βοήθεια και την υποστήριξή σου. Μήπως τα αποτελέσματα δεν αξίζουν την προσπάθεια;
Όπως μια αδελφή, που βοηθήθηκε να αντιμετωπίσει τον αλκοολισμό της, είπε: «Οι πρεσβύτεροι έδειξαν τέτοια αγάπη και κατανόηση που ευχαριστώ τον Ιεχωβά κάθε μέρα που τους έστειλε. Το κεφάλι μου είναι τώρα καθαρό. Μπορώ να μιλήσω στον Ιεχωβά με καθαρή συνείδηση. Παρακολουθώ επίσης όλες τις συναθροίσεις και πραγματικά τις απολαμβάνω.» Ναι, πόσο ευγνώμονα είναι τα άτομα αυτά που οι επίσκοποι δίνουν τον εαυτό τους, φροντίζοντας πρόθυμα για το ποίμνιο, από «πραγματική επιθυμία να υπηρετήσουν»!—1 Πέτρου 5:1, 2, Η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση.
[Υποσημειώσεις]
a Παρακαλείστε να δείτε το άρθρο «Εκπαιδευμένη Γλώσσα—Για Ενθάρρυνση των Καταβαρυμένων» στη Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1982. Δείχνει πώς οι πρεσβύτεροι μπορούν να βοηθήσουν εκείνους που αισθάνονται κατάθλιψη επειδή έχουν αρνητικά συναισθήματα και απόψεις.
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Ο αλκοολικός μπορεί να χρειαστεί κάποιον στον οποίον να στηρίζεται γεμάτο κατανόηση, που θα τον ακούει προσεχτικά
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Για τον αλκοολικό η τέλεια αποχή είναι υποχρεωτική