Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Μπαμπάδες που Τρέπονται σε Φυγή​—Μπορούν Πραγματικά να Ξεφύγουν;

«Όταν μου είπε: “Περιμένω το παιδί σου”, συγκλονίστηκα. Ποιος θα φρόντιζε το μωρό; Εγώ δεν ήμουν σε θέση να φροντίζω μια οικογένεια. Μου ήρθε να το βάλω στα πόδια».​—Τζιμ.a

«ΚΑΘΕ χρόνο», λέει μια έκθεση του Ινστιτούτου Άλαν Γκουτμάχερ, «σχεδόν 1 εκατομμύριο έφηβες . . . μένουν έγκυες». Το «78% των εφηβικών γεννήσεων λαβαίνουν χώρα έξω από τα δεσμά του γάμου».

Στο παρελθόν, οι άντρες ένιωθαν υποχρεωμένοι να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα παιδιά που έκαναν. Αλλά όπως λέει το βιβλίο Έφηβοι Πατέρες (Teenage Fathers), «η εγκυμοσύνη έξω από τα δεσμά του γάμου δεν προκαλεί πια την ντροπή και την ταπείνωση που προκαλούσε [κάποτε]». Ανάμεσα στους νεαρούς σε μερικές κοινωνίες, η πατρότητα μπορεί να θεωρείται ακόμα και σύμβολο γοήτρου! Παρ’ όλα αυτά, λίγοι νεαροί άντρες αναλαμβάνουν μακρόχρονες δεσμεύσεις σε σχέση με τα παιδιά τους. Πολλοί τελικά τα εγκαταλείπουν​—ή τρέπονται σε φυγή.b

Αλλά μπορεί κάποιος νεαρός να αποφύγει εντελώς τις συνέπειες της ανήθικης διαγωγής; Όχι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η οποία προειδοποιεί: «Μην παροδηγείστε: ο Θεός δεν εμπαίζεται. Επειδή ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει». (Γαλάτες 6:7) Όπως θα δούμε, η σεξουαλική ανηθικότητα συχνά έχει ισόβιες συνέπειες τόσο για τα κορίτσια όσο και για τα αγόρια. Τα νεαρά άτομα μπορούν να αποφύγουν αυτές τις συνέπειες δίνοντας προσοχή στις σαφείς Γραφικές συμβουλές για την αποφυγή της σεξουαλικής ανηθικότητας.

Εγκατάλειψη​—Δεν Είναι Τόσο Εύκολη

Η φροντίδα ενός παιδιού περιλαμβάνει τεράστιες θυσίες σε χρόνο, χρήμα και προσωπική ελευθερία. Το βιβλίο Νεαροί Ανύπαντροι Πατέρες (Young Unwed Fathers) παρατηρεί: «Ορισμένοι νεαροί άντρες δεν θέλουν να “φροντίζουν για κάποιον άλλον” όταν αυτό συνεπάγεται ότι θα έχουν λιγότερα [χρήματα] για τον εαυτό τους». Ωστόσο, πολλοί πληρώνουν υψηλό τίμημα για την ιδιοτέλειά τους. Για παράδειγμα, τα δικαστήρια και οι νομοθέτες σε πολλές χώρες υιοθετούν ολοένα και πιο αρνητική άποψη για τους άντρες που δεν φροντίζουν τα παιδιά τους. Από τη στιγμή που η πατρότητα θα έχει αναγνωριστεί νομικά, ίσως απαιτηθεί από τους νεαρούς πατέρες να πληρώνουν αυτά που πρέπει χρόνια ολόκληρα​—και δικαιολογημένα. Πολλοί νεαροί αναγκάζονται να σταματήσουν το σχολείο ή να εργάζονται σε χαμηλόμισθες δουλειές για να ανταποκρίνονται σε αυτές τις υποχρεώσεις. «Σε όσο μικρότερη ηλικία γίνεται κάποιος πατέρας», λέει το βιβλίο Εγκυμοσύνη και Απόκτηση Παιδιού σε Σχολική Ηλικία (School-Age Pregnancy and Parenthood), «τόσο λιγότερο σπουδάζει». Και αν κάποιος δεν πληρώνει τη διατροφή, μπορεί να συσσωρευτούν τεράστια χρέη.

Ασφαλώς, δεν φέρονται άσπλαχνα στο παιδί τους όλοι οι νεαροί άντρες. Πολλοί ξεκινούν έχοντας καλές προθέσεις. Σύμφωνα με μια έρευνα, το 75 τοις εκατό των έφηβων πατέρων επισκέφτηκαν το παιδί τους στο νοσοκομείο. Αλλά σύντομα οι περισσότεροι νεαροί πατέρες καταβαρύνονται από τις ευθύνες που συνεπάγεται η φροντίδα ενός παιδιού.

Πολλοί διαπιστώνουν ότι απλώς δεν έχουν τα προσόντα ή την πείρα για να βρουν κατάλληλη εργασία. Ντροπιασμένοι από την ανικανότητά τους να παράσχουν οικονομική υποστήριξη, με τον καιρό εγκαταλείπουν τις ευθύνες τους. Παρ’ όλα αυτά, οι νεαροί μπορεί να βασανίζονται από τύψεις πολλά χρόνια. Ένας νεαρός πατέρας παραδέχεται: «Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι να απέγινε ο γιος μου. . . . Δεν αισθάνομαι καλά που [τον] εγκατέλειψα, αλλά τώρα τον έχω χάσει. Ίσως κάποια μέρα ψάξει εκείνος να με βρει».

Η Βλάβη που Υφίστανται τα Παιδιά

Οι μπαμπάδες που τρέπονται σε φυγή αναγκάζονται επίσης να αντιμετωπίσουν τα έντονα αισθήματα ντροπής​—ντροπή επειδή έχουν βλάψει το ίδιο τους το παιδί. Άλλωστε, όπως δείχνει η Αγία Γραφή, το παιδί χρειάζεται τόσο τη μητέρα όσο και τον πατέρα. (Έξοδος 20:12· Παροιμίες 1:8, 9) Όταν κάποιος άντρας εγκαταλείπει το παιδί του, το εκθέτει σε πάρα πολλά πιθανά προβλήματα. Μια έκθεση του αμερικανικού Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας αναφέρει: «Τα μικρά παιδιά που μεγαλώνουν μόνο με τη μητέρα τους συνήθως έχουν χαμηλότερη βαθμολογία σε προφορικά διαγωνίσματα και σε διαγωνίσματα μαθηματικών. Σε ηλικία 7-10 ετών, τα παιδιά που ανατρέφονται από ένα μεμονωμένο γονέα τείνουν να παίρνουν μικρότερους βαθμούς, να έχουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς καθώς και υψηλότερα ποσοστά χρόνιων σωματικών και ψυχιατρικών διαταραχών. Όταν τα παιδιά εφηβικής ηλικίας και οι νεαροί ενήλικοι ανατρέφονται μόνο από τη μητέρα τους, τότε παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εφηβικής εγκυμοσύνης, διακοπής της σχολικής εκπαίδευσης, φυλάκισης, ή φτάνουν στο σημείο να μην εργάζονται ούτε να πηγαίνουν σχολείο».

Το περιοδικό Ατλάντικ Μάνθλι (Atlantic Monthly) συμπεραίνει: «Σύμφωνα με ολοένα αυξανόμενες κοινωνικοεπιστημονικές αποδείξεις, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες διαλυμένες από το διαζύγιο, καθώς και εκείνα που έχουν γεννηθεί χωρίς γάμο, είναι από διάφορες απόψεις λιγότερο επιτυχημένα σε σχέση με τα παιδιά που μεγαλώνουν και με τους δύο γονείς. Τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι φτωχά, και το πιθανότερο είναι ότι θα παραμείνουν φτωχά».

Να θυμάσαι ότι αυτοί οι κίνδυνοι βασίζονται σε στατιστικές μελέτες που έγιναν σε ομάδες ατόμων και δεν εφαρμόζονται κατ’ ανάγκην σε μεμονωμένα άτομα. Πολλά παιδιά γίνονται θαυμάσιοι, ισορροπημένοι ενήλικοι παρά τα μειονεκτήματα του οικογενειακού τους παρελθόντος. Ακόμα και έτσι, τα αισθήματα ενοχής μπορεί να βαραίνουν τη συνείδηση ενός νεαρού ο οποίος εγκατέλειψε το παιδί του. «Φοβάμαι ότι στ’ αλήθεια [κατέστρεψα] τη ζωή του για πάντα», λέει ένας ανύπαντρος πατέρας.​—Έφηβοι Πατέρες.

Οι Δυσκολίες της Παροχής Υποστήριξης

Ωστόσο δεν τρέπονται σε φυγή όλοι οι νεαροί μπαμπάδες. Μερικοί νέοι εύλογα νιώθουν ηθική υποχρέωση απέναντι στο παιδί τους και θέλουν ειλικρινά να βοηθήσουν στην ανατροφή του. Πολλές φορές, όμως, αυτό είναι πιο εύκολο να το λέει κανείς παρά να το κάνει. Βασικά, ένας ανύπαντρος πατέρας ίσως να έχει λίγα νομικά δικαιώματα, πράγμα που επιτρέπει στην κοπέλα και στους γονείς της να κανονίζουν πόση επαφή θα έχει με το παιδί του​—είτε λίγη είτε πολλή. «Κάνεις ένα διαρκή αγώνα προκειμένου να έχεις κάποιο λόγο στα ζητήματα που αφορούν το παιδί», λέει ο Τζιμ, τα λόγια του οποίου αναφέρθηκαν στην αρχή. Επομένως, ίσως ληφθούν αποφάσεις με τις οποίες ο νεαρός πατέρας είναι κατηγορηματικά αντίθετος, όπως η υιοθεσία​—ή ακόμα και η έκτρωση.c «Είναι σκληρό για εμένα να τους αφήσω να το δώσουν σε κάποιον ξένο», λέει με θλίψη ένας νεαρός πατέρας, «αλλά φαντάζομαι ότι δεν έχω άλλη επιλογή».

Μερικοί νεαροί προσφέρονται να παντρευτούν τη μητέρα του παιδιού τους.d Ομολογουμένως, ο γάμος θα γλιτώσει το κορίτσι από την ντροπή και θα δώσει στο παιδί τη δυνατότητα να ανατραφεί και από τους δύο γονείς. Ίσως, μάλιστα, το νεαρό ζευγάρι να αγαπιέται πραγματικά, έστω και αν η διαγωγή τους ήταν ανάρμοστη. Ωστόσο, το γεγονός ότι ένα αγόρι μπορεί να αποκτήσει παιδί δεν σημαίνει ότι έχει τη διανοητική και συναισθηματική ωριμότητα που χρειάζεται για να γίνει σύζυγος και πατέρας. Ούτε σημαίνει ότι έχει την ικανότητα να συντηρεί μια σύζυγο και ένα παιδί. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι οι γάμοι που επισπεύδονται λόγω εγκυμοσύνης τείνουν να είναι βραχύβιοι. Συνεπώς, το να βιαστεί κάποιος να παντρευτεί δεν είναι πάντοτε σοφή λύση.

Πολλοί νεαροί άντρες προσφέρονται να υποστηρίξουν τα παιδιά τους οικονομικά. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, απαιτείται πραγματική αποφασιστικότητα για να μπορέσει ένας νεαρός πατέρας να συνεχίσει να παρέχει αυτή την υποστήριξη μακροπρόθεσμα​—πιθανώς επί 18 χρόνια ή περισσότερο! Αλλά η σταθερή παροχή βοήθειας σε αυτόν τον τομέα μπορεί να προστατέψει τη μητέρα και το παιδί από τη φτώχεια.

Τι μπορεί να ειπωθεί σχετικά με τη συμμετοχή στην ίδια την ανατροφή του παιδιού; Και αυτή επίσης μπορεί να αποδειχτεί πολύ δύσκολη. Μερικές φορές οι γονείς του ζευγαριού φοβούνται ότι ίσως συνεχιστούν οι σεξουαλικές σχέσεις και γι’ αυτό προσπαθούν να αποθαρρύνουν​—ή ακόμη και απαγορεύουν—​την περαιτέρω επικοινωνία. Το ίδιο το κορίτσι ίσως αποφασίσει ότι δεν θέλει να «δεθεί» το παιδί της με κάποιον άντρα που δεν είναι ο σύζυγός της. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, αν επιτραπεί στον πατέρα να έχει τακτική επαφή με το παιδί του, θα ήταν σοφό να φροντίσουν οι οικογένειες να επιβλέπονται κατάλληλα αυτές οι επισκέψεις ώστε να αποτραπεί περαιτέρω ανάρμοστη διαγωγή.

Επιθυμώντας να πλησιάσουν τα παιδιά τους, μερικοί ανύπαντροι πατέρες έχουν μάθει να κάνουν μερικές από τις βασικές δουλειές των γονέων, όπως το να πλένουν το παιδί τους, να το ταΐζουν ή να του διαβάζουν. Ένας νεαρός ο οποίος έχει αναπτύξει εκτίμηση για τους Γραφικούς κανόνες ίσως μάλιστα προσπαθήσει να διδάξει στο παιδί του μερικές από τις αρχές του Λόγου του Θεού. (Εφεσίους 6:4) Αλλά, ενώ το να δίνει ο πατέρας κάποια στοργική προσοχή στο παιδί του είναι αναμφίβολα καλύτερο από το να μην του δίνει καθόλου, σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να έχει το παιδί έναν πατέρα που είναι κοντά του καθημερινά. Και αν η μητέρα του παιδιού παντρευτεί κάποτε, ένας νεαρός πατέρας ίσως αναγκαστεί να βλέπει κάποιον άλλον άντρα να ανατρέφει το παιδί του χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.

Είναι σαφές λοιπόν ότι η πατρότητα χωρίς γάμο οδηγεί σε μεγάλη δυστυχία​—τόσο για τους γονείς όσο και για το παιδί. Εκτός από τα πρακτικά προβλήματα, υπάρχει ο κίνδυνος να χάσεις την εύνοια του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος καταδικάζει το αθέμιτο σεξ. (1 Θεσσαλονικείς 4:3) Μολονότι μπορεί να κάνεις το καλύτερο δυνατόν για να αντιμετωπίσεις μια άσχημη κατάσταση όπως είναι η εφηβική εγκυμοσύνη, θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στο νου σου ότι η καλύτερη πορεία είναι να αποφύγεις ευθύς εξαρχής να αναμειχθείς σε ανήθικη διαγωγή. Κάποιος νεαρός πατέρας παραδέχεται: «Από τη στιγμή που θα αποκτήσεις ένα παιδί χωρίς γάμο, η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια». Μάλιστα, ο νεαρός πατέρας ίσως αναγκαστεί να υφίσταται τις συνέπειες του λάθους του για την υπόλοιπη ζωή του. (Γαλάτες 6:8) Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η σοφία της Γραφικής συμβουλής που λέει: «Να φεύγετε από την πορνεία».​—1 Κορινθίους 6:18.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Το καλύτερο είναι να αποφύγεις ευθύς εξαρχής την ανήθικη διαγωγή