فصل نوزده

‏‹کلام خدا را به دلیری بگو›‏

۱.‏ الف)‏ شاگردان عیسی به اعلام چه بشارتی پرداختند و عکس‌العمل بعضی از یهودیان در برابر این کار چه بود؟‏ ب)‏ چه سؤالاتی را می‌توانیم از خود بکنیم؟‏

تقریباً ۲۰۰۰ سال پیش،‏ خدا پسر خود یعنی عیسی مسیح را به عنوان پادشاه آیندهٔ زمین مسح کرد.‏ چند سال بعد از این واقعه،‏ عیسی به تحریک مخالفان مذهبی اعدام شد،‏ لیکن یَهُوَه او را از مرگ برخیزانید.‏ به این ترتیب،‏ زندگی ابدی از طریق عیسی برای بشر میسر گشت.‏ سپس،‏ شاگردان عیسی به اعلام این بشارت در میان قوم پرداختند.‏ در آن وقت،‏ اذیت و آزار شروع شد.‏ بعضی از آنان را به زندان انداختند و تازیانه زده،‏ قدغن نمودند که دیگر به نام عیسی موعظه نکنند.‏ (‏ اَعمال ۴:‏۱-‏۳،‏ ۱۷؛‏ ۵:‏۱۷،‏ ۱۸،‏ ۴۰‏)‏ حال،‏ آنان چه باید می‌کردند؟‏ اگر تو در موقعیت آنان بودی چه می‌کردی؟‏ آیا با دلیری به موعظه ادامه می‌دادی؟‏

۲.‏ الف)‏ امروزه چه خبر شگفت‌انگیزی باید به مردم اعلام شود؟‏ ب)‏ مسئولیت موعظهٔ بشارت بر عهدهٔ چه کسانی است؟‏

^۲ در سال ۱۹۱۴ عیسی مسیح،‏ پادشاه ملکوت یَهُوَه در آسمان بر تخت سلطنت نشست تا ‹ در میان دشمنان خود حکمرانی کند.‏› (‏ مزمور ۱۱۰:‏۲‏)‏ متعاقب آن،‏ شیطان و دیوهایش از آسمان اخراج و به زمین افکنده شدند.‏ (‏ مکاشفه ۱۲:‏۱-‏۵،‏ ۷-‏۱۲‏)‏ به این شکل،‏ ایّام آخر سیستم شریر حاضر آغاز شد و در انتهای این ایّام،‏ خدا کلّ این سیستم شیطانی را نابود خواهد کرد.‏ (‏ دانیال ۲:‏۴۴؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۲۱‏)‏ سپس،‏ زمین تبدیل به بهشت خواهد شد و نجات‌یافتگان تا ابد در آن زندگی خواهند کرد.‏ اعتقاد به این بشارت انسان را برمی‌انگیزاند تا در مورد آن با دیگران صحبت کند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ لذا چه واکنشی را می‌توان از مردم انتظار داشت؟‏

۳.‏ الف)‏ مردم چه واکنشی در مقابل پیام ملکوت نشان می‌دهند؟‏ ب)‏ در این باره چه سؤالی را باید از خود بکنیم؟‏

^۳ وقتی به موعظهٔ بشارت ملکوت می‌پردازی بعضی از مردم شاید از آن استقبال کنند اما اکثر ایشان علاقه‌ای به آن نشان نخواهند داد.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۳۷-‏۳۹‏)‏ احتمالاً بعضی تو را استهزا خواهند کرد یا با تو به مخالفت خواهند برخاست.‏ عیسی خاطر نشان ساخت که چنین مخالفتی ممکن است از جانب خویشاوندانت اِعمال شود.‏ (‏ لوقا ۲۱:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ و یا شاید همکاران یا هم‌مدرسه‌ای‌هایت با تو مخالفت کنند.‏ در بعضی از سرزمین‌ها فعالیت شاهدان یَهُوَه حتی از لحاظ قانونی ممنوع اعلام شده است.‏ اگر با چنین اوضاعی مواجه شوی آیا در مورد کلام خدا با دلیری صحبت خواهی کرد و ‹ در ایمان استوار خواهی ماند›؟‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۶:‏۱۳‏.‏

به نیروی خود اتکا نکنیم

۴.‏ الف)‏ بر خادمان وفادار خدا چه چیزی واجب است؟‏ ب)‏ چرا شرکت در جلسات مسیحی اهمیت دارد؟‏

^۴ بر خادمان وفادار یَهُوَه واجب است که به تدارکات روحانی او اتکا کنند.‏ جلسات جماعت یکی از این تدارکات روحانی است و کتاب مقدّس ما را تشویق می‌کند که به طور مرتب در آنها شرکت کنیم.‏ (‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ شاهدانی که با جد و جهد به طور مرتب با هم‌ایمانان خود در جلسات شرکت کرده‌اند توانسته‌اند وفاداری خود را به یَهُوَه حفظ کنند.‏ با شرکت در چنین جلساتی بر معرفت ما در مورد کتاب مقدّس افزوده شده،‏ به درک بهتری از حقایق شناخته‌شده در این کتاب نایل خواهیم آمد و می‌آموزیم که با هوشیاری بیشتری آنها را در زندگی به اجرا گذاریم.‏ جلسات جماعت مسیحی به ما کمک می‌کنند که در امر پرستش متحد صمیمیت بیشتری با برادران خود برقرار نماییم و این موجب تقویت ما در انجام ارادهٔ خدا می‌گردد.‏ یَهُوَه با روح خود از طریق جماعت ما را هدایت می‌کند.‏ همچنین،‏ عیسی با آن روح در بین ما حضور دارد.‏ —‏ متّیٰ ۱۸:‏۲۰؛‏ مکاشفه ۳:‏۶‏.‏

۵.‏ زمانی که فعالیت شاهدان یَهُوَه ممنوع اعلام می‌شود چه اقدامی در مورد برگزاری جلسات انجام می‌گیرد؟‏

^۵ آیا به طور مرتب در تمام جلسات شرکت می‌کنی و موضوعاتی را که در آنجا مورد بحث قرار می‌گیرند شخصاً در زندگی به کار می‌گیری؟‏ زمانی که فعالیت شاهدان یَهُوَه ممنوع اعلام می‌شود،‏ ضروری می‌گردد که جلسات به شکل گروه‌های کوچک در خانه‌ها برگزار شوند.‏ احتمالاً مکان و زمان جلسات تغییر خواهد کرد و همیشه مناسب حال افراد نخواهد بود و شاید بعضی از جلسات دیروقت برگزار شوند،‏ لیکن برادران و خواهران وفادار با وجود دشواری‌ها و مخاطرات نهایت سعی خود را می‌کنند تا در تمام جلسات حضور داشته باشند.‏

۶.‏ چطور می‌توانیم به یَهُوَه اتکا کنیم و این موضوع چگونه موجب می‌شود که با دلیری صحبت کنیم؟‏

^۶ دعا کردن از صمیم دل و به طور مرتب به یَهُوَه،‏ و تشخیص این موضوع که ما محتاج حمایت او می‌باشیم سبب می‌شود که بیشتر به او اتکا کنیم.‏ آیا به طور مرتب به یَهُوَه دعا می‌کنی؟‏ عیسی در طول خدمت زمینی‌اش همواره به پدر خود دعا می‌کرد.‏ (‏ لوقا ۳:‏۲۱؛‏ ۶:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ ۲۲:‏۳۹-‏۴۴‏)‏ او در شب پیش از مرگش،‏ با تأکید به شاگردان خود گفت:‏ «بیدار باشید و دعا کنید تا در آزمایش نیفتید.‏» (‏ مَرقُس ۱۴:‏۳۸‏)‏ شاید به علت عدم علاقهٔ مردم نسبت به پیام ملکوت مأیوس شویم و تصمیم بگیریم از خدمت خود بکاهیم.‏ همچنین وقتی مورد استهزا یا آزار قرار می‌گیریم،‏ شاید برای اجتناب از دردسر سکوت را بر موعظه ترجیح دهیم.‏ اما چنانچه با جدّیت در دعا از خدا تقاضای کمک کنیم،‏ او با روح خود ما را قادر می‌گرداند که با دلیری صحبت کنیم و تحت چنین آزمایشاتی هرگز تسلیم نشویم.‏ —‏ لوقا ۱۱:‏۱۳؛‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

گزارشی از موعظهٔ دلیرانه

۷.‏ الف)‏ چرا گزارش اَعمال رسولان اهمیت خاصی برای ما دارد؟‏ ب)‏ در حین جواب دادن به سؤالات بند توضیح بده که چطور این اطلاعات می‌تواند برای ما مفید واقع شود.‏

^۷ گزارش کتاب اَعمال رسولان دارای اهمیت خاصی برای ما می‌باشد.‏ در این گزارش می‌خوانیم که چطور رسولان و دیگر شاگردان قرن اوّل یعنی انسان‌هایی که دارای خصوصیاتی همچون خصوصیات ما بودند،‏ توانستند بر موانع و مشکلات فائق آیند و ثابت کنند که شاهدان دلیر و وفادار یَهُوَه می‌باشند.‏ حال اجازه بده با استفاده از سؤالات و آیات زیر به بررسی بخشی از آن گزارش بپردازیم و توجه کن که چطور می‌توانی شخصاً از آنچه می‌خوانی فایده ببری.‏

آیا رسولان مردان بسیار تحصیل‌کرده‌ای بودند؟‏ آیا آنان ذاتاً شجاع بودند و سری نترس داشتند؟‏ (‏ یوحنّا ۱۸:‏۱۷،‏ ۲۵-‏۲۷؛‏ ۲۰:‏۱۹؛‏ اَعمال ۴:‏۱۳‏)‏

چه چیزی پِطْرُس را قادر گردانید تا در مقابل دادگاه یهود که پیش‌تر پسر خدا را محکوم کرده بود با دلیری صحبت کند؟‏ (‏ متّیٰ ۱۰:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ اَعمال ۴:‏۸‏)‏

رسولان طی هفته‌های پیش از حضور در برابر سَنهِدرین (‏ شورای عالی یهود)‏ مشغول انجام چه کاری بودند؟‏ (‏ اَعمال ۱:‏۱۴؛‏ ۲:‏۱،‏ ۴۲‏)‏

وقتی رهبران مذهبی موعظه به نام عیسی را قدغن کردند،‏ پِطْرُس و یوحنّا چه جوابی دادند؟‏ (‏ اَعمال ۴:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏

پس از رهایی پِطْرُس و یوحنّا،‏ رسولان مجدّداً از چه کسی تقاضای کمک کردند؟‏ آیا از خدا خواستند که به آزار از سوی مخالفان پایان بخشد؟‏ توضیح بده.‏ (‏ اَعمال ۴:‏۲۴-‏۳۱‏)‏

وقتی مخالفان سعی کردند رسولان را از موعظه باز دارند،‏ یَهُوَه به چه طریق ایشان را یاری کرد؟‏ (‏ اَعمال ۵:‏۱۷-‏۲۰‏)‏

به چه دلیل رسولان رهایی یافتند و با انجام چه کاری نشان دادند که به دلیل رهایی خود پی‌برده‌اند؟‏ (‏ اَعمال ۵:‏۲۱،‏ ۴۱،‏ ۴۲‏)‏

حتی پس از آنکه بسیاری از شاگردان به دلیل اذیت از جانب مخالفان به جاهای دیگر نقل مکان کردند،‏ به چه کاری ادامه دادند؟‏ (‏ اَعمال ۸:‏۳،‏ ۴؛‏ ۱۱:‏۱۹-‏۲۱‏)‏

۸.‏ چه نتایج حیرت‌آوری از موعظهٔ شاگردان قرن اوّل حاصل شد و چطور ما در این امتیاز سهیم می‌باشیم؟‏

^۸ موعظهٔ بشارت کار بیهوده‌ای نبود.‏ در پَنْطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏ در حدود ۳۰۰۰ شاگرد تعمید گرفتند.‏ «بیشتر ایمانداران به خداوند متحد می‌شدند،‏ انبوهی از مردان و زنان.‏» (‏ اَعمال ۲:‏۴۱؛‏ ۴:‏۴؛‏ ۵:‏۱۴‏)‏ بعد از مدتی،‏ حتی یکی از شکنجه‌گران بی‌رحم به نام سَولُس طَرسُوسی به مسیحیت گروید و با دلیری شروع به شهادت دادن دربارهٔ حقیقت کرد.‏ او بعدها به نام پولُس رسول شهرت یافت.‏ (‏ غَلاطیان ۱:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ فعالیت موعظه‌ای که در قرن اوّل آغاز گشت ادامه یافت و در این ایّام آخر به نهضتی تبدیل شده است که کلّ زمین را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.‏ همگی ما از این امتیاز برخورداریم که در این فعالیت عظیم شرکت نماییم و از رفتار شاهدان وفادار یَهُوَه در دوران گذشته درسی بیاموزیم.‏

۹.‏ الف)‏ پولُس از چه فرصت‌هایی برای شهادت دادن استفاده می‌کرد؟‏ ب)‏ شخصاً به چه روش‌هایی پیام ملکوت را اشاعه می‌دهی؟‏

^۹ پولُس رسول پس از آشنایی با حقیقت در مورد عیسی مسیح چه کرد؟‏ او «بی‌درنگ،‏ در کنایس به عیسی موعظه می‌نمود که او پسر خداست.‏» (‏ اَعمال ۹:‏۲۰‏)‏ پولُس از مرحمت و فیض خدا بسیار شکرگذار بود و می‌دانست که بشارت را باید به همهٔ انسان‌ها موعظه کند و از آنجایی که فردی یهودی بود،‏ طبق رسم روزگار خود به کنیسه می‌رفت و شهادت می‌داد.‏ او همچنین به مردم در خانه‌هایشان و یا در بازار موعظه کرده،‏ با آنان مباحثه می‌نمود و راغب بود که برای اعلام بشارت به مناطق دیگر نقل‌مکان کند.‏ —‏ اَعمال ۱۷:‏۱۷؛‏ ۲۰:‏۲۰؛‏ رومیان ۱۵:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۱۰.‏ الف)‏ پولُس در حین موعظه،‏ علاوه بر دلیری چطور از خود بصیرت نشان می‌داد؟‏ ب)‏ هنگام شهادت دادن به خویشاوندان،‏ همکاران و یا هم‌مدرسه‌ای‌هایمان چگونه می‌توانیم همچون پولُس از خود دلیری و بصیرت نشان دهیم؟‏

^۱۰ پولُس خادم دلیری بود که با بصیرت و درایت رفتار می‌کرد.‏ ما نیز باید همچون او دلیر و در عین حال بصیر باشیم.‏ پولُس با یهودیان بر مبنای وعده‌های خدا به اجدادشان موعظه می‌کرد و به یونانیان با استناد به موضوعات معلوم بر ایشان؛‏ در بعضی مواقع نیز جهت شهادت دادن،‏ به تعریف سرگذشت خود و نحوهٔ آشنایی‌اش با حقیقت می‌پرداخت.‏ او گفت:‏ «همه کار را به جهت انجیل می‌کنم تا در آن شریک گردم.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏۲۰-‏۲۳؛‏ اَعمال ۲۲:‏۳-‏۲۱‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ پولُس به منظور اجتناب از درگیری‌های مکرر با مخالفان چه می‌کرد؟‏ ب)‏ در چه مواقعی می‌توانیم با خردمندی از رفتار پولُس تقلید کنیم و به چه نحو؟‏ پ)‏ چه کسی به ما نیرو می‌دهد تا با دلیری موعظه کنیم؟‏

^۱۱ وقتی پولُس با مخالفت روبرو می‌شد،‏ مصلحت می‌دید که از درگیری‌های مکرر اجتناب کند و برای مدتی به منطقهٔ دیگری برود و در آنجا به موعظه بپردازد.‏ (‏ اَعمال ۱۴:‏۵-‏۷؛‏ ۱۸:‏۵-‏۷؛‏ رومیان ۱۲:‏۱۸‏)‏ لهٰذا،‏ ‹او از انجیل مسیح عار نداشت.‏› (‏ رومیان ۱:‏۱۶‏)‏ پولُس علیٰ‌رغم تحمّل گستاخی و رفتار خشونت‌آمیز از سوی مخالفان ‹ در خدای خود دلیری کرد› و به موعظه ادامه داد و گفت:‏ «خداوند با من ایستاده،‏ به من قوّت داد تا موعظه به وسیلهٔ من به کمال رسد.‏» (‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۲؛‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۱۷‏)‏ بلی،‏ عیسی در مقام سر جماعت مسیحی به ما نیروی لازم را می‌دهد تا بتوانیم فعالیتی را که برای این زمانه پیشگویی کرده است با موفقیت به انجام برسانیم.‏ —‏ مَرقُس ۱۳:‏۱۰‏.‏

۱۲.‏ چگونه و به چه دلیل می‌توانیم دلیری مسیحی از خود نشان دهیم؟‏

^۱۲ امروزه ما به دلایل گوناگون خود را موظف می‌دانیم که به تقلید از عیسی و دیگر خادمان وفادار قرن اوّل در مورد کلام خدا با دلیری صحبت کنیم؛‏ لیکن با بصیرت و درایت رفتار نموده،‏ پیام بشارت را به دیگران تحمیل نمی‌کنیم.‏ از سوی دیگر،‏ به علت بی‌علاقگی انسان‌ها و یا مخالفت از جانب ایشان مأیوس یا تسلیم نمی‌شویم و سکوت نمی‌نماییم،‏ و همچون عیسی همواره در مورد حکمرانی بحق ملکوت خدا بر تمامی زمین موعظه می‌کنیم.‏ ما نمایندگان یَهُوَه،‏ سلطان عالَم،‏ هستیم و پیام او را اعلام می‌کنیم.‏ به این دلیل،‏ با اطمینان سخن می‌گوییم،‏ و محبت به یَهُوَه بیش از هر چیز دیگری ما را برمی‌انگیزاند که حمد او را به زبان آوریم.‏ —‏ فیلِپّیان ۱:‏۲۷،‏ ۲۸؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۱۳‏.‏

مرور مبحث

‏•‏ چرا ضروری است که در صورت امکان پیام ملکوت را به همهٔ انسان‌ها موعظه کنیم،‏ لیکن انتظار چه واکنشی را باید داشته باشیم؟‏

‏•‏ چگونه می‌توانیم نشان دهیم که در خدمت به یَهُوَه به نیروی خود اتکا نمی‌کنیم؟‏

‏•‏ از کتاب اَعمال رسولان چه موضوعات ارزشمندی می‌توانیم بیاموزیم؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۷۳]‏

امروزه شاهدان یَهُوَه همچون خادمان وفادار گذشته کلام او را با دلیری موعظه می‌کنند