کِیلب، استون، سیمون و بارنت
با میل و رغبت داوطلب شدند—اقیانوسیه
خواهری به‌نام رِنه که تقریباً ۳۵ ساله است در خانواده‌ای که شاهد یَهُوَه و برای خدمت غیور بودند در استرالیا بزرگ شد. او می‌گوید: «برای این که در مناطقی که نیاز بیشتر به مبشّر بود خدمت کنیم، خانواده‌ام بارها نقل مکان کردند. مادر و پدرم زندگی را برایمان خوش، پرهیجان و شاد می‌ساختند. وقتی من خود مادر دو فرزند شدم، می‌خواستم فرزندان خودم هم از چنین زندگی‌ای لذّت ببرند.»
همسر رِنه، شِین نزدیک به ۴۰ سال دارد. او نیز اهداف روحانی مشابهی داشت. او می‌گوید: «پس از تولّد دومین فرزندمان، در مجلّهٔ برج دیده‌بانی در مورد خانواده‌ای خواندیم که با قایق تفریحی خود به منطقهٔ جنوب غربی اقیانوس آرام رفته بودند تا در جزایر تونگا موعظه کنند. آن مقاله ترغیبمان کرد که برای دریافتن این که کجا نیاز بیشتری به مبشّر است به دفاتر شعب شاهدان یَهُوَه در استرالیا و نیوزیلند نامه بنویسیم.a ما به جزایر تونگا دعوت شدیم، درست همان جزایری که در مورد آن خوانده بودیم!»
شِین، اِسکای، رِنه و جِیکوب
شِین، رِنه و فرزندانشان جِیکوب و اسکای حدود یک سال در تونگا زندگی می‌کردند که به دلیل شورش‌های متعدد در آنجا مجبور شدند به استرالیا برگردند. با این همه آن‌ها هدف خود را در رابطه با افزایش خدمتشان همواره مد نظر داشتند. آنان در سال ۲۰۱۱ به جزیرهٔ نورفُک نقل مکان کردند. این جزیرهٔ بسیار کوچک حدود ۱۵۰۰ کیلومتری شرق استرالیا در اقیانوس آرام است. نتیجهٔ این عمل آنان چه بود؟ جِیکوب که اکنون ۱۴ سال دارد، می‌گوید: «یَهُوَه هم مراقب ما بوده و هم موعظه را برایمان بسیار لذّت‌بخش کرده است!»
خدمت بیشتر با خانواده
بسیاری از خانواده‌های دیگر که شاهد یَهُوَه هستند، همانند شِین، رِنه و فرزندانشان، با رغبت داوطلب شدند که در مناطقی که نیاز بیشتر به مبشّر است، خدمت کنند. چه چیزی آنان را به این کار برانگیخت؟
مردم بسیاری به خبر خوش علاقه‌مند بودند. می‌خواستیم آنان هم بتوانند به طور مرتب از آموزش کتاب مقدّس بهره‌مند شوند.—بارنت
بارنت و سیمون، که هر دو حدود ۳۵ ساله هستند، با دو پسرشان استون و کِیلب که اکنون ۱۲ و ۹ سال دارند، به شهری دورافتاده به نام بِرکْتاون در کوئینزلند استرالیا نقل مکان کردند. بارنت می‌گوید: «شاهدان یَهُوَه فقط هر سه یا چهار سال در آن منطقه موعظه می‌کردند. مردم بسیاری به خبر خوش علاقه‌مند بودند. می‌خواستیم آن‌ها هم بتوانند به طور مرتب از آموزش کتاب مقدّس بهره‌مند شوند.»
کارن، مارک، جک و جیم
مارک و کارن اکنون حدود ۵۰ سال دارند. آنان پیش از این که بچه‌دار شوند در استرالیا، اطراف سیدنی در چندین جماعت خدمت کردند. سپس با سه فرزندشان جسیکا، جیم و جک به نالانبای یکی از مناطق دورافتادهٔ معدن‌چیان در سرزمین شمالی استرالیا نقل مکان کردند. مارک می‌گوید: «من مردم را دوست دارم و می‌خواستم جایی خدمت کنم که در جماعت و موعظه کار فراوان است.» ولی کارن برای نقل مکان دودل بود. او می‌گوید: «مارک و دیگران مرا تشویق کردند. من هم حاضر شدم که بروم. حال خوشحالم که چنین کردم.»
کارولین، بریا، جِید و بنجامین
در سال ۲۰۱۱ بنجامین و کارولین به همراه دو کودکشان جِید و بریا از کوئینزلند در استرالیا به تیمور شرقی برگشتند. این کشور کوچک واقع در جزیرهٔ تیمور و نزدیک مجمع‌الجزایر اندونزی است. بنجامین می‌گوید: «من و کارولین سابقاً در تیمور شرقی پیشگام ویژه بودیم. فعالیت موعظه در آنجا خیلی خوب و لذّت‌بخش بود و برادران از ما حمایت می‌کردند. رفتن از آنجا برایمان خیلی سخت بود ولی مصمم بودیم که روزی برگردیم. پس از تولّد فرزندانمان هدفمان به تأخیر افتاد، اما آن را تغییر ندادیم.» کارولین در ادامه می‌گوید: «می‌خواستیم که فرزندانمان در میان میسیونرها، اعضای خانوادهٔ بیت‌ئیل و پیشگامان ویژه باشند و در خدمت به یَهُوَه تجربیات فوق‌العاده‌ای کسب کنند.»
آماده ساختن خود برای نقل‌مکان
عیسی به پیروان خود گفت: «کدام یک از شماست که بخواهد برجی بسازد، اما اول ننشیند تا مخارج آن را برآورد کند؟» (لو ۱۴:۲۸) در رابطه با نقل‌مکان خانواده نیز چنین برنامه‌ریزی دقیقی بسیار اهمیت دارد. پس در نظر گرفتن چه موضوعاتی ضروری است؟
نیازهای روحانی: بنجامین می‌گوید: «می‌خواستیم به دیگران خدمت کنیم نه این که باری برای آنان باشیم. پس قبل از نقل‌مکان برنامه‌ای گذاشتیم که خودمان را از لحاظ روحانی تقویت کنیم. همچنین خدمت موعظه‌مان را افزایش دادم و بیشتر در دیگر فعالیت‌های مسیحی شرکت کردیم.»
جِیکوب که پیش‌تر به او اشاره شد، می‌گوید: «قبل از این که به جزیرهٔ نورفُک نقل‌مکان کنیم، در مجلّهٔ برج دیده‌بانی و ‹بیدار شوید!› زندگی‌نامهٔ خانواده‌های بسیاری را مطالعه کردیم که در مناطقی که نیاز بیشتر به مبشّر بود، خدمت کردند. در مورد مشکلاتشان و این که یَهُوَه چگونه از آن‌ها مراقبت کرده بود، صحبت کردیم.» اسکای، خواهر جِیکوب که ۱۱ سال دارد می‌گوید: «من خیلی دعا کردم. هم تنها و هم با مامان و بابا.»
نیازهای عاطفی: رِنه می‌گوید: «برایم خیلی راحت‌تر می‌بود که در شهر خودمان بمانیم، چون نزدیک خانواده و دوستانمان زندگی می‌کردیم و من آن منطقه را خیلی دوست داشتم. ولی به جای این که به آنچه از دست می‌دادم تمرکز کنم، به فواید نقل‌مکانمان برای خانواده‌ام، فکر کردم.»
نیازهای فرهنگی: بسیاری از خانواده‌ها با تحقیق در مورد منطقه‌ای که می‌خواهند به آن نقل‌مکان کنند، خود را برای آن آماده می‌کنند. مارک می‌گوید: «تا آنجا که می‌توانستیم در مورد نالانبای مطالعه کردیم. برادران آنجا کمک کردند و چندین شماره از روزنامه‌های محلّی را برایمان فرستادند. خواندن آن‌ها به ما کمک کرد که با فرهنگ و مردم آنجا آشنایی پیدا کنیم.»
شِین که به جزیرهٔ نورفُک نقل‌مکان کرد، می‌گوید: «بیش از هر چیز به تقویت خصوصیات مسیحی در خود تمرکز کردم. می‌دانستم که با صمیمیت، ملایمت، صداقت و سخت‌کوشی می‌توانم در هر جای دنیا خودم را وفق بدم.»
کنار آمدن با مشکلات
لازمهٔ موفقیت در مناطقی که نیاز بیشتر به مبشّر است، این است که هنگام رویارویی با مشکلات غیرمنتظره، انعطاف‌پذیر بوده و طرز فکر مثبت خود را حفظ کنیم. به چند نمونه توجه کنید:
رِنه می‌گوید: «یاد گرفتم و پذیرفتم که برای انجام هر کاری راه و روش‌های گوناگونی هست. برای مثال، وقتی امواج در اطراف جزیرهٔ نورفُک خیلی متلاطم می‌باشند، کشتی‌ها نمی‌توانند لنگر اندازند و خواربار کم و گران می‌شوند. پس آموختم که برای آماده کردن غذا باید ابتکار به خرج بدم.» شوهر او، شِین نیز می‌گوید: «ما مخارجمان را با شرایط وفق می‌دهیم و از بودجهٔ هفتگی‌مان بیشتر خرج نمی‌کنیم.»
پسرشان جِیکوب در مورد مشکلی دیگر صحبت می‌کند و می‌گوید: «به جز ما، در جماعتمان فقط هفت نفر دیگر بود و همه بزرگسال بودند. پس دوستی همسن خودم نداشتم. اما وقتی با افراد بزرگ‌تر از خودم به موعظه رفتم خیلی زود با هم دوست شدیم.»
جیم که اکنون ۲۱ ساله است، مشکل مشابهی داشت. او می‌گوید: «نزدیک‌ترین جماعت به جماعتمان در نالانبای در فاصلهٔ ۷۲۵ کیلومتری است. پس ما سعی می‌کنیم از مجمع‌ها و کنگره‌ها کمال استفاده را ببریم. زودتر به این گردهمایی‌ها می‌رویم تا از معاشرت با برادران و خواهرانمان بهره بریم. این اوقات برایمان لذّت‌بخش‌ترین روزهای سال است.»
«خیلی خوشحالم که به اینجا آمدیم!»
در کتاب مقدّس آمده است: «برکت خداوند، دولتمند می‌سازد.» (امث ۱۰:۲۲) در سراسر دنیا خواهران و برادران بسیاری به مناطقی که نیاز به مبشّر بوده است، نقل مکان کرده‌اند. آنان خود حقیقت این سخن الهامی را تجربه کرده‌اند.
مارک می‌گوید: «بزرگ‌ترین برکتی که از این خدمت یافتیم، تأثیر آن بر فرزندانمان بوده است. دو فرزند اولمان اطمینان کامل یافته‌اند که یَهُوَه از آنانی که به پادشاهی او اولویت می‌دهند، مراقبت می‌کند. چنین اطمینان و توکّلی را نمی‌توان به هیچ قیمتی خرید.»
شِین می‌گوید: «من به همسر و فرزندانم خیلی نزدیک‌تر شده‌ام. وقتی تجربیات آنان را می‌شنوم که یَهُوَه چگونه به آنان کمک کرده است، حقیقتاً احساس رضایت و خرسندی می‌کنم.» پسر او جِیکوب در تأیید این گفته می‌گوید: «این دوران برایم خیلی لذّت‌بخش بوده است. خیلی خوشحالم که به اینجا آمدیم.»
a در سال ۲۰۱۲ دفاتر شعب استرالیا و نیوزیلند ادغام شدند و شعبهٔ استرالزی (استرالاسیا) تشکیل شد.