مصمم باشید که «محبت برادرانه در میانتان برقرار بماند»‏

۱،‏ ۲.‏ چرا پولُس به مسیحیان عبرانی نامه‌ای نوشت؟‏

سال ۶۱ م.‏ بود.‏ مسیحیان در سراسر اسرائیل برای مدتی از صلحی نسبی برخوردار بودند.‏ پولُس رسول در زندان بود،‏ اما امید داشت که آزاد شود.‏ مدت کوتاهی از آزادی تیموتائوس،‏ همکارش می‌گذشت و آنان برنامه‌ریزی می‌کردند که به دیدار برادرانشان در یهودیه بروند.‏ (‏عبر ۱۳:‏۲۳‏)‏ عیسی پیشگویی کرده بود که ‹سپاهیان در اطراف اورشلیم اردو می‌زدند و آن را محاصره می‌کردند.‏› این پیشگویی پنج سال بعد به تحقق می‌رسید.‏ در آن زمان یهودیان ساکن یهودیه به خصوص یهودیان اورشلیم باید قاطعانه عمل می‌کردند.‏ عیسی هشدار داده بود که به محض مشاهدهٔ شروع این وقایع باید از آنجا بگریزند.‏—‏لو ۲۱:‏۲۰-‏۲۴‏.‏

^۲ مسیحیان وفادار یهودی در اسرائیل طی این ۲۸ سالی که از این پیشگویی عیسی می‌گذشت،‏ مخالفت‌ها و آزار و اذیت‌های بسیاری را با سربلندی پشت سر گذاشته بودند.‏ (‏عبر ۱۰:‏۳۲-‏۳۴‏)‏ پولُس می‌دانست که آنان اندکی بعد با یکی از دشوارترین آزمایش‌های ایمان روبرو می‌شدند.‏ (‏مت ۲۴:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ عبر ۱۲:‏۴‏)‏ او می‌خواست که آنان برای هر آنچه که در پیش بود،‏ آماده باشند.‏ آنان بیش از هر زمان به پایداری و ایمانی استوار نیاز داشتند؛‏ چنان استوار که جانشان را نجات بخشد.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۰:‏۳۶-‏۳۹ خوانده شود.‏)‏ روح یَهُوَه خدا پولُس را برانگیخت تا به آن برادران و خواهران عزیز نامه‌ای بنویسد که پاسخگوی نیاز آنان باشد.‏ این نامه اکنون به کتاب عبرانیان معروف است.‏

۳.‏ دلیل اهمیت کتاب عبرانیان برای ما چیست؟‏

^۳ آنچه پولُس به مسیحیان عبرانی در قرن اول نوشت،‏ برای همگی ما اهمیت دارد.‏ چرا چنین است؟‏ چون ما نیز در موقعیتی مشابه آنان هستیم.‏ طی این «زمان‌های سخت» قوم یَهُوَه با همه گونه مخالفت و آزار و اذیت روبرو بوده‌اند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱،‏ ۱۲‏)‏ شکی در این امر نیست که ایمان و وقف ما به خدا استوار و قوی است.‏ بسیاری از ما اکنون از صلحی نسبی برخورداریم و با آزار و اذیت روبرو نیستیم.‏ اما همچون مسیحیان در زمان پولُس،‏ ما نیز نباید این امر مهم را فراموش کنیم که به زودی با بزرگ‌ترین آزمایش ایمان روبرو خواهیم شد.‏—‏لوقا ۲۱:‏۳۴-‏۳۶ خوانده شود.‏

۴.‏ آیهٔ سال ۲۰۱۶ چیست و چرا انتخاب آن مناسب است؟‏

^۴ چگونه می‌توانیم خود را برای رویدادهایی که در شرف وقوعند آماده کنیم؟‏ پولُس در کتاب عبرانیان به نکات مهم بسیاری اشاره کرده است که ایمان ما را تقویت می‌کند.‏ آیهٔ اول در آخرین باب این کتاب،‏ نکته‌ای ضروری را برجسته می‌کند.‏ این آیه به عنوان آیهٔ سال ۲۰۱۶ برگزیده شده است.‏ در این آیه چنین ترغیب می‌شویم:‏ «باشد که محبت برادرانه در میانتان برقرار بماند.‏»—‏عبر ۱۳:‏۱‏.‏

محبت برادرانه چیست؟‏

۵.‏ محبت برادرانه چیست؟‏

^۵ ابراز محبت برادرانه به چه مفهوم است؟‏ پولُس از واژهٔ یونانی فیلادِلفیه استفاده کرد که مفهوم لغوی آن «دلبستگی به برادر» است.‏ محبت برادرانه احساس خاصّی است که دلبستگی شخصی،‏ صمیمی و عمیقی را در بر دارد،‏ همچون دلبستگی و الفتی که میان اعضای خانواده یا دوستان نزدیک است.‏ (‏یو ۱۱:‏۳۶‏)‏ ما تظاهر نمی‌کنیم که برادر و خواهر هستیم،‏ ما به‌راستی برادر و خواهر هستیم.‏ (‏مت ۲۳:‏۸‏)‏ پولُس گفت:‏ «با محبت برادرانه یکدیگر را از صمیم دل دوست داشته باشید.‏ در حرمت گذاشتن به یکدیگر پیشقدم شوید.‏» (‏روم ۱۲:‏۱۰‏)‏ این آیه نشان می‌دهد که دلبستگی ما به برادرانمان تا چه حد است.‏ این محبت برادرانه،‏ در کنار محبت اصولی آگاپه،‏ قوم خدا را به یکدیگر نزدیک و متحد می‌سازد.‏

۶.‏ محبت برادرانه برای مسیحیان واقعی به چه مفهوم است؟‏

^۶ طبق گفتهٔ محققی «محبت برادرانه» عبارتی است که اغلب در ادبیات و نوشته‌های مسیحی دیده می‌شود.‏ در گذشته کلمهٔ «برادر» میان یهودیان،‏ گاه مفهومی بیش از رابطهٔ خانوادگی داشت،‏ اما باز هم تنها به یهودیان محدود می‌شد و آنان افراد اقوام دیگر را چنین نمی‌خواندند.‏ اما میان مسیحیان چگونه است؟‏ آنان قطع‌نظر از ملیت هر شخص هر کس را که ایمان آوَرَد،‏ می‌پذیرند.‏ (‏روم ۱۰:‏۱۲‏)‏ یَهُوَه به ما آموخته است که یکدیگر را همچون برادر دوست بداریم.‏ (‏۱تسا ۴:‏۹‏)‏ چرا اهمیت دارد که این محبت برادرانه برقرار بماند؟‏

چرا برقرار ماندن محبت برادرانه اهمیت دارد‏؟‏

۷.‏ الف)‏ دلیل اصلی ابراز محبت برادرانه چیست؟‏ ب)‏ دلیل دیگری بیاورید که نشان دهد چرا باید دلبستگی‌مان را به یکدیگر عمیق‌تر سازیم؟‏

^۷ دلیل اصلی ابراز محبت برادرانه این است که یَهُوَه از ما چنین خواسته است.‏ نمی‌توانیم از محبت به برادرمان سرباز زنیم و ادعا کنیم که خدا را دوست داریم.‏ (‏۱یو ۴:‏۷،‏ ۲۰،‏ ۲۱‏)‏ افزون بر این،‏ ما به یکدیگر نیاز داریم،‏ به خصوص در زمان سختی.‏ پولُس می‌دانست که چندی بعد،‏ برخی از مسیحیان عبرانی که به آنان نامه می‌نوشت،‏ باید از دارایی‌شان چشم می‌پوشیدند و خانه‌هایشان را ترک می‌کردند.‏ عیسی از سختی آن ایّام خبر داده بود.‏ (‏مرق ۱۳:‏۱۴-‏۱۸؛‏ لو ۲۱:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ پس بیش از هر زمان،‏ آن مسیحیان نیاز داشتند که دلبستگی‌شان را به یکدیگر عمیق‌تر سازند.‏—‏روم ۱۲:‏۹‏.‏

۸.‏ اکنون پیش از شروع مصیبت عظیم چه باید بکنیم؟‏

^۸ به زودی چهار باد ویرانگر رها خواهد شد و عظیم‌ترین مصیبت آغاز خواهد گشت.‏ (‏مرق ۱۳:‏۱۹؛‏ مکا ۷:‏۱-‏۳‏)‏ آنگاه باید به این پند الهامی عمل کنیم:‏ «ای قوم من،‏ رفته به حجره‌های خویش داخل شوید،‏ و درها را از عقب خویش ببندید.‏ لَختی،‏ خویشتن را پنهان کنید،‏ تا خشم او در گذَرَد.‏» (‏اشع ۲۶:‏۲۰‏)‏ این «حجره‌ها» می‌تواند به جماعات اشاره داشته باشد.‏ ما برادران و خواهران برای پرستش یَهُوَه در جماعات گرد هم می‌آییم.‏ اما تنها مرتباً گرد هم آمدن کافی نیست.‏ پولُس به مسیحیان عبرانی یادآور شد که باید از این گردهمایی‌ها برای ‏«ابراز محبت»‏ و ترغیب یکدیگر به «اعمال نیکو» بهره گیرند.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ اکنون زمان آن است که چنین محبتی را با برادرانمان استوارتر سازیم.‏ این محبت ما را در تمامی آزمایش‌ها و مصیبت‌هایی که در آینده با آن روبرو خواهیم شد،‏ یاری می‌کند.‏

۹.‏ الف)‏ چه فرصت‌هایی داریم که محبت برادرانه‌مان را ابراز کنیم؟‏ ب)‏ از محبت برادرانهٔ قوم خدا نمونه‌هایی بیاورید.‏

^۹ حتی اکنون نیز پیش از آغاز مصیبت عظیم ما به محبت برادرانه نیاز داریم.‏ بسیاری از برادرانمان با مصیبت‌هایی همچون زلزله،‏ سیل،‏ توفان،‏ سونامی و دیگر بلایای طبیعی روبرو بوده‌اند.‏ برخی با مخالفت و اذیت و آزار روبرویند.‏ (‏مت ۲۴:‏۶-‏۹‏)‏ افزون بر همهٔ این‌ها،‏ در این دنیای فاسد،‏ روزانه ما با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنیم.‏ (‏مکا ۶:‏۵،‏ ۶‏)‏ با افزایش این سختی‌ها،‏ ما نیز فرصت‌های بیشتری می‌یابیم که عمق دلبستگی و محبتمان را به برادرانمان ابراز کنیم.‏ حتی در دورانی که «محبت اکثر مردم به سردی خواهد گرایید،‏» ما باید نشان دهیم که محبت برادرانه همچنان برقرار می‌ماند.‏—‏مت ۲۴:‏۱۲‏.‏^‏[۱]‏

چگونه محبت برادرانه را حفظ کنیم؟‏

۱۰.‏ حال به بررسی چه نکته‌ای می‌پردازیم؟‏

^۱۰ چگونه می‌توانیم با وجود مشکلات اطمینان یابیم که محبت برادرانه را حفظ می‌کنیم؟‏ از چه طرقی می‌توانیم این محبت برادرانه را به یکدیگر ابراز کنیم؟‏ پولُس رسول پس از این که گفت:‏ «باشد که محبت برادرانه در میانتان برقرار بماند،‏» به طرقی اشاره کرد که مسیحیان می‌توانند این محبت را ابراز کنند.‏ در اینجا شش نمونه از آن‌ها ذکر می‌شود.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ مهمان‌نوازی به چه معناست؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۱ ‏«مهمان‌نوازی را فراموش مکنید.‏»‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۲ خوانده شود.‏)‏ «مهمان‌نوازی» به چه معنی است؟‏ معنی تحت‌اللفظی واژه‌ای که پولُس استفاده کرد «محبت به غریبان» است.‏ این نکته نمونهٔ ابراهیم و لوط را به یاد ما می‌آورد.‏ این مردان به افرادی که نمی‌شناختند مهربانی کردند.‏ در نهایت آنان متوجه شدند که آن غریبه‌ها فرشته بودند.‏ (‏پیدا ۱۸:‏۲-‏۵؛‏ ۱۹:‏۱-‏۳‏)‏ پولُس به این نمونه‌ها اشاره کرد تا مسیحیان عبرانی را برانگیزد که با مهمان‌نوازی از یکدیگر محبت برادرانه را ابراز کنند.‏

^۱۲ آیا شما نیز مهمان‌نواز هستید و دیگران را برای صرف غذا یا دور هم بودن و تشویق یکدیگر دعوت می‌کنید؟‏ مهمان‌نوازی به این معنی نیست که لزوماً تدارکی مفصل ببینیم یا بسیار خرج کنیم یا تنها کسانی را دعوت کنیم که به شکلی عوض آن را بگیریم.‏ (‏لو ۱۰:‏۴۲؛‏ ۱۴:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ هدف ما این نیست که کسی را تحت تأثیر قرار دهیم بلکه می‌خواهیم یکدیگر را بنا کنیم.‏ برای نمونه،‏ حتی اگر سرپرست سیّار و همسرش را به‌خوبی نمی‌شناسیم،‏ آیا مشتاق مهمان‌نوازی از آنان هستیم؟‏ (‏۳یو ۵-‏۸‏)‏ چقدر مهم است که با وجود مشغله و استرس زندگی روزانه ‹مهمان‌نوازی را فراموش نکنیم.‏›‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ چگونه می‌توانیم کسانی را که در زندان هستند به یاد داشته باشیم؟‏

^۱۳ ‏«کسانی را که در زندانند به یاد داشته باشید.‏»‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۳ خوانده شود.‏)‏ مسلّم است که منظور پولُس تمامی زندانیان نبود بلکه برادرانی را مد نظر داشت که به دلیل ایمانشان در زندان بودند.‏ زمانی که پولُس این نامه را به مسیحیان عبرانی می‌نوشت،‏ خود چهار سال در زندان بود.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ او برادرانش را تحسین کرد،‏ چون ‹با آنان که در زندان بودند،‏ همدردی کردند.‏› (‏عبر ۱۰:‏۳۴‏)‏ برخی برادران طی مدت حبسِ پولُس در روم به او یاری رساندند،‏ اما بسیاری از او دور بودند.‏ چگونه آنان می‌توانستند به پولُس کمک کنند؟‏ آنان می‌توانستند برای او از صمیم دل دعا کنند.‏—‏عبر ۱۳:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏

^۱۴ امروزه ممکن است ما نیز از برادرانمان که در زندانند دور باشیم.‏ شاید نتوانیم همچون برادران و خواهرانی که نزدیک زندان‌ها زندگی می‌کنند به آنان کمک کنیم و مایحتاجشان را تأمین کنیم.‏ اما می‌توانیم با به یاد داشتن این برادران و خواهران وفادار و دعا و التماس از یَهُوَه،‏ همدردی و محبتمان را به آنان ابراز کنیم.‏ برای نمونه در اریتره برادران و خواهرانمان و حتی گاه کودکان در زندان هستند.‏ آیا به یاد آنان هستیم؟‏ به خصوص سه برادرمان پائولُس اییاسو،‏ ایساک مُگوس و نِگِده تکلِمارییام که بیش از ۲۰ سال است که در حبسند.‏

۱۵.‏ چگونه می‌توان پیوند ازدواج را حرمت نهاد؟‏

^۱۵ ‏«پیوند ازدواج باید در نظر همگان محترم باشد.‏»‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۴ خوانده شود.‏)‏ همچنین پاکدامنی ما نیز نشانهٔ محبت برادرانهٔ ماست.‏ (‏۱تیمو ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ اگر شخصی «تا جایی پیش رود» که از حد خود تجاوز کرده با برقراری رابطهٔ جنسی با برادر یا خواهری یا یکی از اقوام آنان به آنان ضربه زند،‏ بی‌شک از اعتمادی که بر پایهٔ محبت برادرانه بنا شده است،‏ سوءاستفاده کرده است.‏ (‏۱تسا ۴:‏۳-‏۸‏)‏ همچنین اگر شخصی پی ببرد که شوهرش با نگاه کردن به پورنوگرافی یا تصاویر مستهجن به او خیانت می‌کند،‏ چه احساسی خواهد کرد؟‏ آیا چنین رفتاری نشانهٔ محبت و حفظ حرمت پیوند ازدواج است؟‏—‏مت ۵:‏۲۸‏.‏

۱۶.‏ قناعت چه ارتباطی با محبت برادرانه دارد؟‏

^۱۶ ‏«به آنچه دارید،‏ قانع باشید.‏»‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۵ خوانده شود.‏)‏ قناعت واقعی بر پایهٔ توکل به یَهُوَه خداست و باعث می‌شود دیدی معقول نسبت به مادیات داشته باشیم.‏ (‏۱تیمو ۶:‏۶-‏۸‏)‏ اگر قانع باشیم تشخیص خواهیم داد که رابطهٔ ما با یَهُوَه و برادران مسیحی‌مان بسیار بیش از پول و مادیات اهمیت دارد.‏ فرد قانع از شرایط زندگی شکایت نمی‌کند،‏ از برادرانش خرده‌گیری نمی‌کند و ایراد نمی‌گیرد.‏ چنین شخصی از طمع و حسادت پرهیز می‌کند،‏ خصوصیاتی که به محبت برادرانه آسیب می‌رساند.‏ در واقع شخص قانع،‏ سخاوتمند و بخشنده است.‏—‏۱تیمو ۶:‏۱۷-‏۱۹‏.‏

۱۷.‏ چگونه اطمینان به یَهُوَه،‏ در ابراز محبت برادرانه به ما یاری می‌کند؟‏

^۱۷ ‏«با اطمینان» پیش رویم.‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۶ خوانده شود.‏)‏ اطمینان ما به یَهُوَه باعث می‌شود که قطع‌نظر از هر مشکلی که با آن روبرو هستیم،‏ با شهامت پیش رویم.‏ این شهامت موجب می‌شود که ما طرز فکر مثبتی داشته باشیم.‏ محبت برادرانه در کنار چنین طرز فکری ما را قادر می‌سازد که هم‌ایمانانمان را تقویت کنیم و دلگرم سازیم.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ حتی طی مصیبت عظیم،‏ زمانی که دنیا تاریک‌ترین ایّام خود را می‌گذراند،‏ ما قادر خواهیم بود ‹راست بایستیم و سرهای خود را بلند کنیم› چون می‌دانیم که رهایی‌مان نزدیک است.‏—‏لو ۲۱:‏۲۵-‏۲۸‏.‏

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم بر محبت برادرانه‌مان به پیران جماعت بیفزاییم؟‏

^۱۸ ‏‹کسانی که هدایت را در میان شما بر عهده دارند،‏ از یاد مبرید.‏›‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۷،‏ ۱۷ خوانده شود.‏)‏ تأمّل بر زحماتی که پیران جماعت بدون دریافت هیچ هزینه‌ای برای ما می‌کشند،‏ بر قدردانی و محبت برادرانهٔ ما به آنان می‌افزاید.‏ هیچ گاه نمی‌خواهیم کاری کنیم که به اصطلاح موجب آه و نالهٔ آنان شود و شادی‌شان را در خدمت از دست بدهند.‏ بلکه می‌خواهیم با اطاعت و حمایت از آنان ‹به خاطر زحماتشان،‏ در کمال محبت به ایشان حرمت نهیم.‏›—‏۱تسا ۵:‏۱۳‏.‏

بیش از پیش محبت نمایید

۱۹،‏ ۲۰.‏ چگونه می‌توانیم بیش از پیش به برادرانمان محبت نماییم؟‏

^۱۹ قوم یَهُوَه برای محبت برادرانه‌شان به یکدیگر شناخته‌شده‌اند.‏ در زمان پولُس نیز چنین بود.‏ با این همه پولُس برادران را ترغیب کرد که یکدیگر را ‹حتی بیش از این محبت نمایند.‏› (‏۱تسا ۴:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ در ابراز محبت،‏ همیشه می‌توان پیشرفت کرد!‏

^۲۰ باشد که طی سال،‏ هر زمان که در سالن جماعت به آیهٔ سال نگاه می‌کنیم،‏ بر این پرسش‌ها تأمّل کنیم:‏ آیا می‌توانم بیش از پیش مهمان‌نواز باشم؟‏ چگونه می‌توانم برادرانی را که در زندانند به یاد داشته باشم؟‏ آیا حرمت پیوند ازدواج را آن گونه که باید،‏ حفظ می‌کنم؟‏ چه چیز به من کمک می‌کند که قناعت واقعی را در خود پرورش دهم؟‏ چگونه می‌توانم توکل و اطمینانم را به یَهُوَه افزایش دهم؟‏ چگونه می‌توانم با آنان که هدایت را به عهده دارند،‏ بیش از پیش همکاری کنم؟‏ اگر این شش زمینه را مد نظر داشته باشیم و به آن عمل کنیم،‏ آنگاه آیهٔ سال تنها تابلویی بر دیوار سالن جماعت نخواهد بود،‏ بلکه هر بار این پند را به ما یادآور می‌شود:‏ «باشد که محبت برادرانه در میانتان برقرار بماند.‏»—‏عبر ۱۳:‏۱‏.‏