Οκτώβριος

Μήπως κάποιες φορές το βρίσκετε δύσκολο να υπακούτε; Αυτό συνέβαινε και στον βασιλιά Δαβίδ, γι’ αυτό προσευχήθηκε στον Θεό: «Υποκίνησε μέσα μου την προθυμία να σε υπακούω». (Ψαλμ. 51:12) Ο Δαβίδ αγαπούσε τον Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, κάποιες φορές δυσκολευόταν να υπακούει, πράγμα που ισχύει και για εμάς. Γιατί; Πρώτον, έχουμε κληρονομήσει την τάση να είμαστε ανυπάκουοι. Δεύτερον, ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να μας υποκινήσει να στασιάσουμε σαν εκείνον. (2 Κορ. 11:3) Τρίτον, μας περιβάλλει η στασιαστική στάση αυτού του κόσμου, “το πνεύμα που τώρα επενεργεί στους γιους της ανυπακοής”. (Εφεσ. 2:2) Πρέπει να αγωνιζόμαστε, όχι μόνο να καταπολεμούμε την τάση μας να αμαρτάνουμε, αλλά και να αντιστεκόμαστε στην πίεση για ανυπακοή που ασκούν πάνω μας ο Διάβολος και αυτός ο κόσμος. Πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες για να υπακούμε στον Ιεχωβά και σε όσους εκείνος έχει διορίσει σε θέση εξουσίας. w23.10 42:1

Τι μαθαίνουμε από το θαύμα που έκανε ο Ιησούς μετατρέποντας νερό σε κρασί; Παίρνουμε ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης. Ο Ιησούς δεν καυχήθηκε για το θαύμα. Μάλιστα, ποτέ δεν καυχιόταν για τα επιτεύγματά του. Απεναντίας, επανειλημμένα έδωσε με ταπεινοφροσύνη όλη τη δόξα και την τιμή στον Πατέρα του. (Ιωάν. 5:19, 30· 8:28) Αν μιμούμαστε τον Ιησού διατηρώντας ταπεινή άποψη για τον εαυτό μας, δεν θα καυχιόμαστε για τα επιτεύγματά μας. Ας καυχιόμαστε, όχι για τον εαυτό μας, αλλά για τον υπέροχο Θεό που έχουμε το προνόμιο να υπηρετούμε. (Ιερ. 9:23, 24) Ας του αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή. Στο κάτω κάτω, θα μπορούσαμε να καταφέρουμε τίποτα καλό χωρίς τη βοήθεια του Ιεχωβά; (1 Κορ. 1:26-31) Αν είμαστε ταπεινοί, δεν νιώθουμε την ανάγκη να παίρνουμε τα εύσημα για τα καλά πράγματα που κάνουμε για τους άλλους. Μένουμε ικανοποιημένοι γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά βλέπει και εκτιμάει ό,τι κάνουμε. (Παράβαλε Ματθαίος 6:2-4· Εβρ. 13:16) Ασφαλώς, ευαρεστούμε τον Ιεχωβά όταν μιμούμαστε τον Ιησού εκδηλώνοντας ταπεινοφροσύνη.​—1 Πέτρ. 5:6. w23.04 15:9, 11-12

Υπό θεϊκή έμπνευση, ο απόστολος Παύλος πρότρεψε τους Χριστιανούς να φροντίζουν για τα συμφέροντα των άλλων. Πώς μπορούμε να εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή στις συναθροίσεις; Με το να θυμόμαστε ότι και άλλοι θέλουν να συμμετέχουν όπως εμείς. Σκεφτείτε το ως εξής: Στις συζητήσεις με τους φίλους σας, θα μιλούσατε τόσο πολύ ώστε εκείνοι να μην παίρνουν σειρά να πουν κάτι; Και βέβαια όχι! Θέλετε να συμμετέχουν στη συζήτηση. Παρόμοια, στις συναθροίσεις θέλουμε να δίνουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα το περιθώριο να κάνουν σχόλια. Μάλιστα, ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ενθαρρύνουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας είναι το να τους δίνουμε την ευκαιρία να εκφράσουν την πίστη τους. (1 Κορ. 10:24) Γι’ αυτό, μπορούμε να κάνουμε σύντομα σχόλια, αφήνοντας έτσι χρόνο για να συμμετάσχουν περισσότερα άτομα. Ακόμα και όταν κάνετε κάποιο σύντομο σχόλιο, μην καλύπτετε πάρα πολλά σημεία. Αν καλύψετε ολόκληρη την παράγραφο, δεν θα μείνουν και πολλά για να πουν οι άλλοι. w23.04 18:11-13

Πρέπει να θυμόμαστε πόσο σημαντικό είναι να συνεχίζουμε να βοηθάμε άλλους, ιδίως μέσω της Χριστιανικής μας διακονίας. Στη διακονία μας, χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι. Συναντάμε ανθρώπους που έχουν διαφορετικά πιστεύω και αντιλήψεις, καθώς και ποικίλο υπόβαθρο. Ο απόστολος Παύλος ήταν προσαρμοστικός, και μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμά του. Ο Ιησούς διόρισε τον Παύλο “απόστολο των εθνών”. (Ρωμ. 11:13) Στα πλαίσια εκείνου του διορισμού, ο Παύλος κήρυττε σε Ιουδαίους, Έλληνες, διανοούμενους, ταπεινούς αγρότες, αξιωματούχους και βασιλιάδες. Επειδή απευθυνόταν σε τόσο ποικίλο ακροατήριο, ο Παύλος έγινε «τα πάντα σε κάθε είδους ανθρώπους» προκειμένου να αγγίξει την καρδιά τους. (1 Κορ. 9:19-22) Έδινε προσοχή στον πολιτισμό, στο υπόβαθρο και στις πεποιθήσεις των ακροατών του και προσάρμοζε ανάλογα την προσέγγισή του. Μπορούμε και εμείς να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη διακονία μας αν είμαστε ευρηματικοί και προσαρμόζουμε την προσέγγισή μας ανάλογα με τις ανάγκες των ακροατών μας. w23.07 32:11-12

Η πραότητα είναι ένδειξη δύναμης, όχι αδυναμίας. Απαιτείται εσωτερική δύναμη για να παραμείνει κάποιος ήρεμος όταν αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση. Η πραότητα είναι πτυχή του “καρπού του πνεύματος”. (Γαλ. 5:22, 23) Ένας τύπος της λέξης πραΰτης του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μερικές φορές χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει ένα άγριο άλογο που είχε εξημερωθεί. Φανταστείτε ένα άγριο άλογο που εξημερώνεται. Είναι μεν ήμερο, αλλά είναι και δυνατό. Ως άνθρωποι, πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε πραότητα και ταυτόχρονα να είμαστε δυνατοί; Όχι απλώς με τη δύναμη της θέλησής μας. Ένας καθοριστικός παράγοντας είναι το να προσευχόμαστε για το πνεύμα του Θεού, ζητώντας Του να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε αυτή την όμορφη ιδιότητα. Η πείρα δείχνει ότι αυτό είναι εφικτό. Πολλοί Μάρτυρες έχουν απαντήσει με πραότητα όταν αντιμετώπισαν εναντιουμένους, αφήνοντας θετική εντύπωση σε κάποιους που τους παρατηρούσαν.​—2 Τιμ. 2:24, 25. w23.09 39:3

Σε ένα όραμα που ενέπνεε δέος, ο απόστολος Ιωάννης είδε 24 πρεσβυτέρους στους ουρανούς να λατρεύουν τον Ιεχωβά. Απέδιδαν αίνο στον Θεό, αναγνωρίζοντας ότι είναι άξιος να λάβει «τη δόξα, την τιμή και τη δύναμη». (Αποκ. 4:10, 11) Και οι πιστοί άγγελοι έχουν πλήθος λόγων για να αινούν και να τιμούν τον Ιεχωβά. Είναι μαζί του στον ουρανό και τον έχουν γνωρίσει καλά. Βλέπουν τις ιδιότητές του, οι οποίες αποκαλύπτονται σε όσα κάνει. Καθώς παρατηρούν τον Ιεχωβά σε δράση, υποκινούνται να τον αινούν. (Ιώβ 38:4-7) Πρέπει και εμείς να συμπεριλαμβάνουμε αίνο στον Ιεχωβά στις προσευχές μας λέγοντάς του γιατί τον αγαπάμε και τον θαυμάζουμε. Καθώς διαβάζετε και μελετάτε τη Γραφή, να προσπαθείτε να εντοπίζετε ιδιότητες που εκδηλώνει ο Ιεχωβά και οι οποίες σας αγγίζουν ιδιαίτερα. (Ιώβ 37:23· Ρωμ. 11:33) Έπειτα, να λέτε στον Ιεχωβά πώς νιώθετε για αυτές τις ιδιότητες. Μπορούμε επίσης να αινούμε τον Ιεχωβά για το ότι ενεργεί υπέρ μας και υπέρ ολόκληρης της πνευματικής μας οικογένειας.​—1 Σαμ. 2:1, 2. w23.05 20:6-7

Το 1919, η Βαβυλώνα η Μεγάλη έπαψε να κρατάει δέσμιο τον λαό του Θεού. Εκείνο το έτος, ήρθε στο προσκήνιο ένας «πιστός και φρόνιμος δούλος», ακριβώς τον κατάλληλο καιρό για να υποδεχτεί ειλικρινή άτομα στην “Οδό της Αγιότητας”, η οποία είχε μόλις ανοίξει. (Ματθ. 24:45-47· Ησ. 35:8) Εν μέρει χάρη στους πιστούς «εργάτες οδοποιίας» του παρελθόντος, εκείνοι που έμπαιναν σε αυτόν τον δρόμο θα μπορούσαν να αυξήσουν τη γνώση τους για τους σκοπούς του Ιεχωβά. (Παρ. 4:18) Θα μπορούσαν επίσης να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τις απαιτήσεις του. Ο Ιεχωβά δεν ανέμενε από τον λαό του να κάνει μεμιάς όλες τις αναγκαίες αλλαγές. Απεναντίας, έχει εξαγνίσει τον λαό του με το πέρασμα του χρόνου. Πόσο ευτυχισμένοι θα είμαστε όλοι όταν θα μπορούμε να ευαρεστούμε τον Θεό μας με καθετί που κάνουμε! Κάθε δρόμος χρειάζεται τακτική συντήρηση. Από το 1919, τα έργα οδοποιίας στην “Οδό της Αγιότητας” έχουν συνεχιστεί ώστε να μπορέσουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι να φύγουν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. w23.05 22:15-16

Το Κυβερνών Σώμα έχει εκπαιδεύσει προσωπικά βοηθούς των διαφόρων επιτροπών του Κυβερνώντος Σώματος. Αυτοί οι βοηθοί σηκώνουν τώρα πιστά ένα βαρύ φορτίο ευθύνης. Είναι καλά προετοιμασμένοι για να συνεχίσουν το έργο της φροντίδας των προβάτων του Χριστού. Όταν οι τελευταίοι χρισμένοι παρθούν στον ουρανό προς το τέλος της μεγάλης θλίψης, η αγνή λατρεία θα συνεχιστεί κανονικότατα εδώ στη γη. Χάρη στην ηγεσία του Ιησού Χριστού, οι λάτρεις του Θεού δεν θα αποσυντονιστούν καθόλου. Είναι αλήθεια ότι, εκείνο το διάστημα, θα δεχτούμε επίθεση από τον Γωγ του Μαγώγ, έναν εχθρικό συνασπισμό εθνών. (Ιεζ. 38:18-20) Αλλά εκείνη η σύντομη επίθεση θα αποτύχει. Δεν θα κάνει τον λαό του Ιεχωβά να πάψει να τον λατρεύει. Εκείνος ασφαλώς θα τους σώσει! Ο απόστολος Ιωάννης είδε σε όραμα το «μεγάλο πλήθος» των άλλων προβάτων του Χριστού. Ειπώθηκε στον Ιωάννη ότι αυτό το «μεγάλο πλήθος» έρχεται «από τη μεγάλη θλίψη». (Αποκ. 7:9, 14) Ναι, ο Ιεχωβά θα τους κρατήσει ασφαλείς! w24.02 5:13-14

Τι μπορούμε να κάνουμε για να λαβαίνουμε άγιο πνεύμα; Μπορούμε να προσευχόμαστε για αυτό, να μελετάμε τον Λόγο του Θεού και να είμαστε συνταυτισμένοι με την οργάνωσή του, η οποία κατευθύνεται από το πνεύμα του. Ενεργώντας έτσι, θα μπορούμε να καλλιεργούμε “τον καρπό του πνεύματος”. (Γαλ. 5:22, 23) Ο Θεός χορηγεί το πνεύμα του μόνο σε εκείνους που διατηρούν καθαρό τρόπο σκέψης και καθαρή διαγωγή. Δεν θα συνεχίσει να μας δίνει το πνεύμα του αν καλλιεργούμε ακάθαρτες σκέψεις και τις κάνουμε πράξη. (1 Θεσ. 4:7, 8) Επίσης, προκειμένου να συνεχίσουμε να λαβαίνουμε άγιο πνεύμα, δεν πρέπει να “περιφρονούμε τις προφητείες”. (1 Θεσ. 5:20) Οι «προφητείες» εδώ αναφέρονται στα αγγέλματα που παράγει το πνεύμα του Θεού, μεταξύ αυτών και σε εκείνα που αφορούν την ημέρα του Ιεχωβά και το επείγον των καιρών μας. Δεν αναβάλλουμε εκείνη την ημέρα στο μυαλό μας, σκεφτόμενοι ότι ο Αρμαγεδδών δεν θα συμβεί στη διάρκεια της δικής μας ζωής. Αντίθετα, την έχουμε διαρκώς στον νου διατηρώντας ορθή διαγωγή και παραμένοντας πολυάσχολοι με «έργα θεοσεβούς αφοσίωσης».​—2 Πέτρ. 3:11, 12. w23.06 26:13-14

Τι πρέπει να κάνουμε ως Χριστιανοί αν εμφανιστεί μια πορνογραφική εικόνα στην ηλεκτρονική μας συσκευή; Πρέπει να την απορρίψουμε αμέσως. Θα μας είναι ευκολότερο να ενεργήσουμε έτσι αν θυμηθούμε ότι το πιο πολύτιμο απόκτημά μας είναι η σχέση μας με τον Ιεχωβά. Μάλιστα, ακόμα και εικόνες που γενικά δεν θεωρούνται πορνογραφικές μπορεί να είναι σεξουαλικά διεγερτικές. Γιατί πρέπει να τις αποφεύγουμε; Επειδή δεν θέλουμε να κάνουμε ούτε καν ένα μικρό βήμα προς το να διαπράξουμε μοιχεία μέσα στην καρδιά μας. (Ματθ. 5:28, 29) Ένας πρεσβύτερος στην Ταϊλάνδη, ο Ντέιβιντ, λέει: «Σκέφτομαι: “Αν και οι εικόνες μπορεί να μην είναι πορνογραφικές, θα ευαρεστηθεί ο Ιεχωβά αν συνεχίσω να τις κοιτάζω;” Αυτός ο συλλογισμός με βοηθάει να ενεργώ σοφά». Αν καλλιεργούμε υγιή φόβο μην τυχόν δυσαρεστήσουμε τον Ιεχωβά, αυτό μας βοηθάει να ενεργούμε σοφά. Ο θεοσεβής φόβος είναι «η αρχή», ή αλλιώς το θεμέλιο, «της σοφίας». w23.06 28:12-13

Τα “εσωτερικά δωμάτια” ίσως αναφέρονται στις εκκλησίες μας. Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, θα βρούμε την προστασία που υπόσχεται ο Ιεχωβά αν μείνουμε ενωμένοι με τους ομοπίστους μας. Επομένως, πρέπει τώρα να προσπαθούμε σκληρά, όχι απλώς να ανεχόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, αλλά και να τους αγαπάμε. Από αυτό ίσως εξαρτηθεί η επιβίωσή μας! «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά» θα φέρει στενοχώρια στην ανθρωπότητα. (Σοφ. 1:14, 15) Και ο λαός του Ιεχωβά θα περάσει κακουχίες. Αλλά αν προετοιμαστούμε τώρα, θα μπορέσουμε να μείνουμε ήρεμοι και να βοηθήσουμε και άλλους. Θα υπομείνουμε οποιεσδήποτε δυσκολίες αντιμετωπίσουμε. Όταν οι ομόπιστοί μας υποφέρουν, θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τους βοηθήσουμε δείχνοντας συμπόνια και καλύπτοντας τις ανάγκες τους. Επίσης, θα παραμείνουμε στο πλευρό των αδελφών μας, τους οποίους έχουμε ήδη μάθει να αγαπάμε. Τότε, ο Ιεχωβά θα μας ανταμείψει με αιώνια ζωή σε έναν κόσμο όπου όλες οι συμφορές και οι θλίψεις θα ξεχαστούν.​—Ησ. 65:17. w23.07 29:16-17

Ο Λόγος του Θεού συχνά περιγράφει κάποιους πιστούς ανθρώπους ως δυνατούς. Αλλά ακόμα και οι ισχυρότεροι από αυτούς δεν ένιωθαν πάντα ισχυροί. Για παράδειγμα, ο βασιλιάς Δαβίδ σε κάποιες περιπτώσεις ένιωθε ότι ήταν “ισχυρός σαν βουνό”, ενώ σε άλλες περιπτώσεις “τρομοκρατήθηκε”. (Ψαλμ. 30:7) Αν και ο Σαμψών ήταν ασυνήθιστα δυνατός όταν τον ωθούσε το πνεύμα του Θεού, αναγνώρισε ότι, χωρίς τη δύναμη που έρχεται από τον Θεό, “θα γινόταν αδύναμος όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι”. (Κριτ. 14:5, 6· 16:17) Αυτοί οι πιστοί άντρες ήταν ισχυροί μόνο επειδή ο Ιεχωβά τούς έδινε δύναμη. Ο απόστολος Παύλος αναγνώρισε ότι και εκείνος χρειαζόταν δύναμη από τον Ιεχωβά. (2 Κορ. 12:9, 10) Πάλευε με προβλήματα υγείας. (Γαλ. 4:13, 14) Επίσης, κάποιες φορές δυσκολευόταν να κάνει το σωστό. (Ρωμ. 7:18, 19) Και κάποιες άλλες φορές, ένιωθε ανησυχία και αβεβαιότητα. (2 Κορ. 1:8, 9) Ωστόσο, όταν ήταν αδύναμος, γινόταν δυνατός. Πώς; Ο Ιεχωβά τού έδινε τη δύναμη που του έλειπε. Τον έκανε ισχυρό. w23.10 43:1-2

Αν κατά καιρούς παλεύουμε με αισθήματα αναξιότητας, μπορούμε να θυμόμαστε ότι ο ίδιος ο Ιεχωβά μάς έλκυσε κοντά του. (Ιωάν. 6:44) Εκείνος βλέπει σε εμάς το καλό που ίσως δεν βλέπουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας και γνωρίζει την καρδιά μας. (2 Χρον. 6:30) Επομένως, μπορούμε να τον πιστεύουμε όταν λέει ότι είμαστε πολύτιμοι. (1 Ιωάν. 3:19, 20) Προτού γνωρίσουμε την αλήθεια, μερικοί από εμάς κάναμε πράγματα που μπορεί ακόμα να μας γεμίζουν με αισθήματα ενοχής. (1 Πέτρ. 4:3) Ακόμα και πιστοί Χριστιανοί παλεύουν με αμαρτωλές τάσεις. Μήπως σας καταδικάζει η καρδιά σας; Αν ναι, είναι παρηγορητικό να γνωρίζετε ότι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν παλέψει με παρόμοια αισθήματα. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος ένιωθε δυστυχισμένος όταν συλλογιζόταν τις ατέλειές του. (Ρωμ. 7:24) Βέβαια, ο Παύλος είχε μετανοήσει για τις αμαρτίες του και είχε βαφτιστεί. Και πάλι όμως, έλεγε ότι ήταν «ο πιο μικρός από τους αποστόλους» και ο «κυριότερος» αμαρτωλός.​—1 Κορ. 15:9· 1 Τιμ. 1:15. w24.03 13:5-6

Ένα δίδαγμα που αντλούμε από την κακή απόφαση του βασιλιά Ιωάς είναι ότι χρειάζεται να διαλέγουμε φίλους που θα αποτελούν καλή επιρροή για εμάς​—φίλους που αγαπούν τον Ιεχωβά και που θέλουν να του φέρνουν χαρά. Δεν χρειάζεται να περιορίζουμε τις συναναστροφές μας σε άτομα της ηλικίας μας. Θυμηθείτε ότι ο Ιωάς ήταν πολύ νεότερος από τον φίλο του τον Ιωδαέ. Σε ό,τι αφορά την επιλογή των φίλων σας, αναρωτηθείτε: “Με βοηθούν να ενισχύω την πίστη μου στον Ιεχωβά; Με παρακινούν να ζω σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού; Μιλούν για τον Ιεχωβά και για τις πολύτιμες αλήθειες του; Δείχνουν σεβασμό για τους κανόνες του Θεού; Μου λένε μόνο αυτό που θέλω να ακούσω ή έχουν το θάρρος να με διορθώσουν αν κάπου ξεφύγω;” (Παρ. 27:5, 6, 17) Για να μιλήσουμε ξεκάθαρα, αν οι φίλοι σας δεν αγαπούν τον Ιεχωβά, δεν τους χρειάζεστε. Αλλά αν έχετε φίλους που αγαπούν τον Ιεχωβά, μείνετε κοντά τους​—θα σας ωφελήσουν!​—Παρ. 13:20. w23.09 38:6-7

Το άλφα είναι το πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου και το ωμέγα είναι το τελευταίο. Χρησιμοποιώντας την περιγραφή «το Άλφα και το Ωμέγα», ο Ιεχωβά υποδηλώνει πως, όταν αρχίζει κάτι, το ολοκληρώνει επιτυχώς. Όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, είπε: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε, να γεμίσετε τη γη και να την καθυποτάξετε». (Γέν. 1:28) Εκείνη τη στιγμή, ο Ιεχωβά στην ουσία είπε «Άλφα». Δήλωσε σαφώς τον σκοπό του: Θα ερχόταν ο καιρός κατά τον οποίο τέλειοι, υπάκουοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας θα γέμιζαν τη γη και θα τη μεταμόρφωναν σε παράδεισο. Σε εκείνον τον μελλοντικό καιρό, ο Ιεχωβά θα πει, κατά μία έννοια, «Ωμέγα». Αφού ολοκλήρωσε τη δημιουργία “των ουρανών και της γης και όλων όσων υπάρχουν σε αυτά”, ο Ιεχωβά έδωσε μια εγγύηση. Εγγυήθηκε ότι θα εκπλήρωνε οπωσδήποτε τον σκοπό του για την ανθρωπότητα και για τη γη. Ο σκοπός του θα είχε ήδη πραγματοποιηθεί πλήρως στο τέλος εκείνης της έβδομης ημέρας.​—Γέν. 2:1-3. w23.11 46:13-14

Το δύσκολο κυριολεκτικό ταξίδι από τη Βαβυλώνα στον Ισραήλ θα μπορούσε να διαρκέσει περίπου τέσσερις μήνες, αλλά ο Ιεχωβά υποσχέθηκε πως οποιοιδήποτε παράγοντες φαινόταν ότι εμπόδιζαν την επιστροφή τους θα απομακρύνονταν. Στον νου των πιστών Ιουδαίων, τα οφέλη της επιστροφής στον Ισραήλ υπερτερούσαν κατά πολύ από οποιεσδήποτε θυσίες θα έκαναν. Η μεγαλύτερη ευλογία σχετιζόταν με τη λατρεία τους. Δεν υπήρχε ναός του Ιεχωβά στη Βαβυλώνα. Δεν υπήρχε θυσιαστήριο όπου οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να προσφέρουν τις θυσίες που απαιτούσε ο Μωσαϊκός Νόμος ούτε υπήρχε οργανωμένο ιερατείο για να προσφέρει εκείνες τις θυσίες. Επιπλέον, ο λαός του Ιεχωβά υστερούσε κατά πολύ αριθμητικά από τους ειδωλολάτρες άντρες και γυναίκες, οι οποίοι δεν σέβονταν τον Ιεχωβά και τους κανόνες του. Επομένως, οι χιλιάδες θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι αδημονούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους όπου θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την αγνή λατρεία. w23.05 22:3-4

Χρειαζόμαστε τη βοήθεια του αγίου πνεύματος του Θεού για να συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε «ως παιδιά φωτός». Γιατί; Επειδή είναι σαφώς δύσκολο να παραμένουμε καθαροί σε αυτόν τον ανήθικο κόσμο. (1 Θεσ. 4:3-5, 7, 8) Το άγιο πνεύμα μπορεί να μας βοηθήσει να καταπολεμήσουμε τον τρόπο σκέψης του κόσμου, που περιλαμβάνει τις φιλοσοφίες του και τις απόψεις του οι οποίες συγκρούονται με τον τρόπο σκέψης του Θεού. Το άγιο πνεύμα θα μας βοηθάει επίσης να παράγουμε «κάθε είδους αγαθότητα και δικαιοσύνη». (Εφεσ. 5:9) Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να λαβαίνουμε άγιο πνεύμα είναι το να προσευχόμαστε για αυτό. Ο Ιησούς είπε ότι ο Ιεχωβά «θα δώσει . . . άγιο πνεύμα σε όσους του το ζητούν». (Λουκ. 11:13) Λαβαίνουμε άγιο πνεύμα και όταν αινούμε τον Ιεχωβά μαζί στις συναθροίσεις. (Εφεσ. 5:19, 20) Η ωφέλιμη επίδραση του αγίου πνεύματος του Θεού θα μας βοηθάει να ζούμε με τρόπο που ευαρεστεί τον Θεό. w24.03 12:13-15

Χρειάζεστε περισσότερη μακροθυμία, υπομονή; Αν ναι, να προσεύχεστε για αυτήν. Η μακροθυμία είναι πτυχή του καρπού του πνεύματος. (Γαλ. 5:22, 23) Επομένως, μπορούμε να προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα και να ζητάμε από τον Ιεχωβά να μας βοηθάει να καλλιεργούμε τον καρπό του. Αν αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που δοκιμάζει τη μακροθυμία μας, “εξακολουθούμε να ζητάμε” να μας βοηθάει το άγιο πνεύμα να είμαστε μακρόθυμοι. (Λουκ. 11:13) Μπορούμε επίσης να ζητήσουμε από τον Ιεχωβά να μας βοηθήσει να δούμε τα πράγματα από τη δική του άποψη. Κατόπιν, χρειάζεται να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να είμαστε μακρόθυμοι κάθε μέρα. Όσο περισσότερο προσευχόμαστε για μακροθυμία και αγωνιζόμαστε να είμαστε μακρόθυμοι, τόσο περισσότερο θα ριζώνει αυτή η ιδιότητα στην καρδιά μας και θα γίνεται μέρος της προσωπικότητάς μας. Κάτι άλλο που μπορεί να μας βοηθήσει είναι το να στοχαζόμαστε Βιβλικά παραδείγματα. Η Γραφή περιέχει πολλά παραδείγματα ανθρώπων που ήταν μακρόθυμοι. Κάνοντας στοχασμούς γύρω από αυτές τις αφηγήσεις, μαθαίνουμε τρόπους για να εκδηλώνουμε μακροθυμία. w23.08 35:10-11

Ο Ιησούς διαβεβαίωσε τον απόστολο Πέτρο για την υποστήριξη του Ιεχωβά. Ο αναστημένος Ιησούς πρόσφερε στον Πέτρο και στους αποστόλους που ήταν μαζί του άλλη μια θαυματουργική ψαριά. (Ιωάν. 21:4-6) Αυτό το θαύμα αναμφίβολα διαβεβαίωσε τον Πέτρο ότι ο Ιεχωβά μπορούσε εύκολα να προμηθεύει τα υλικά πράγματα που χρειαζόταν. Ίσως ο απόστολος θυμήθηκε τότε τα λόγια του Ιησού ότι ο Ιεχωβά θα φρόντιζε για όσους “εξακολουθούν να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία”. (Ματθ. 6:33) Σε αρμονία με αυτό, ο Πέτρος έκανε προτεραιότητά του τη διακονία και όχι την αλιευτική επιχείρηση. Έδωσε μαρτυρία με τόλμη την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., βοηθώντας χιλιάδες άτομα να δεχτούν τα καλά νέα. (Πράξ. 2:14, 37-41) Κατόπιν, βοήθησε τους Σαμαρείτες και τους Εθνικούς να δεχτούν τον Χριστό. (Πράξ. 8:14-17· 10:44-48) Ο Ιεχωβά ασφαλώς χρησιμοποίησε τον Πέτρο με κραταιό τρόπο για να φέρει στην εκκλησία κάθε είδους ανθρώπους. w23.09 40:1, 11

Περίπου δύο χρόνια αφότου οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ, ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας ταράχτηκε εξαιτίας ενός ονείρου με μια τεράστια εικόνα. Απείλησε να σκοτώσει όλους τους σοφούς του, μεταξύ αυτών και τον Δανιήλ, αν δεν κατάφερναν να του πουν τι είχε δει στο όνειρό του και να δώσουν την ερμηνεία του. (Δαν. 2:3-5) Ο Δανιήλ έπρεπε να ενεργήσει γρήγορα. Διαφορετικά, θα χάνονταν ζωές. «Πήγε και ζήτησε από τον βασιλιά χρόνο για να του πει την ερμηνεία». (Δαν. 2:16) Αυτό απαίτησε θάρρος και πίστη. Η Γραφή δεν λέει ότι ο Δανιήλ είχε ερμηνεύσει ξανά όνειρα στο παρελθόν. Ζήτησε από τους φίλους του «να προσευχηθούν ζητώντας έλεος από τον Θεό του ουρανού σχετικά με αυτό το μυστικό». (Δαν. 2:18) Ο Ιεχωβά απάντησε σε εκείνες τις προσευχές. Με τη βοήθεια του Θεού, ο Δανιήλ ερμήνευσε το όνειρο του Ναβουχοδονόσορα. Η ζωή του Δανιήλ και των φίλων του σώθηκε. w23.08 33:4

Να σκέφτεστε τα οφέλη της μακροθυμίας. Όταν είμαστε μακρόθυμοι, είμαστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ήρεμοι. Επομένως, η μακροθυμία μπορεί να βελτιώσει την ψυχική και τη σωματική μας υγεία. Όταν είμαστε μακρόθυμοι με τους άλλους, έχουμε καλύτερες σχέσεις μαζί τους. Η εκκλησία μας είναι πιο ενωμένη. Σε περίπτωση που κάποιος μας προκαλέσει, αν δεν οργιζόμαστε εύκολα, θα εμποδίσουμε την κατάσταση να χειροτερέψει. (Ψαλμ. 37:8, υποσ.· Παρ. 14:29) Αλλά πάνω από όλα, μιμούμαστε τον ουράνιο Πατέρα μας και τον πλησιάζουμε ακόμα περισσότερο. Τι ελκυστική και ωφέλιμη ιδιότητα είναι η μακροθυμία! Αν και ίσως δεν είναι πάντοτε εύκολο να είμαστε μακρόθυμοι, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορούμε να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε αυτή την ιδιότητα. Και καθώς περιμένουμε υπομονετικά τον νέο κόσμο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι «το μάτι του Ιεχωβά προσέχει εκείνους που τον φοβούνται, εκείνους που προσμένουν την όσια αγάπη του». (Ψαλμ. 33:18) Ας είμαστε όλοι αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να ντυνόμαστε τη μακροθυμία. w23.08 35:7, 16-17

Ο Ιάκωβος τόνισε ότι ένας άνθρωπος ίσως ισχυρίζεται ότι έχει πίστη, αλλά πού είναι τα αντίστοιχα έργα του; (Ιακ. 2:1-5, 9) Ο Ιάκωβος επίσης ανέφερε κάποιον που είδε ότι “ένας αδελφός ή μια αδελφή δεν έχουν ρούχα ή τροφή” αλλά δεν έδωσε πρακτική βοήθεια. Ακόμα και αν αυτός ισχυριζόταν ότι είχε πίστη, δεν την απέδειξε με τα έργα του. Επομένως, ήταν άχρηστη. (Ιακ. 2:14-16) Ο Ιάκωβος αναφέρθηκε στη Ραάβ ως θετικό παράδειγμα πίστης σε δράση. (Ιακ. 2:25, 26) Η Ραάβ είχε ακούσει για τον Ιεχωβά και είχε αντιληφθεί ότι εκείνος υποστήριζε τους Ισραηλίτες. (Ιησ. Ναυή 2:9-11) Έδειξε την πίστη της με τις πράξεις της​—προστάτεψε δύο Ισραηλίτες κατασκόπους όταν η ζωή τους κινδύνευε. Ως αποτέλεσμα, αυτή η ατελής μη Ισραηλίτισσα ανακηρύχτηκε δίκαιη, ακριβώς όπως ο Αβραάμ. Το παράδειγμά της τονίζει πόσο σημαντικό είναι να αποδεικνύεται η πίστη από έργα. w23.12 50:12-13

Ως Χριστιανοί, δεν αρκούμαστε σε μια επιφανειακή κατανόηση της Γραφής. Με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος του Θεού, θέλουμε να μάθουμε «ακόμη και τα βαθιά πράγματα του Θεού». (1 Κορ. 2:9, 10) Στα πλαίσια της προσωπικής σας μελέτης, θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με ένα θέμα που θα σας βοηθήσει να πλησιάσετε περισσότερο τον Ιεχωβά. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να εξερευνήσετε το πώς εκδήλωνε την αγάπη του για τους αρχαίους υπηρέτες του και πώς αυτό αποδεικνύει ότι αγαπάει και εσάς. Θα μπορούσατε να εξετάσετε τη διευθέτηση του Ιεχωβά για λατρεία στον Ισραήλ και να την αντιπαραβάλετε με τη Χριστιανική διευθέτηση σήμερα. Ή πιθανώς θα μπορούσατε να μελετήσετε σε βάθος τις προφητείες που εκπλήρωσε ο Ιησούς στη διάρκεια της επίγειας ζωής και διακονίας του. Μπορείτε να βρείτε πολλή χαρά μελετώντας τέτοια θέματα με τη βοήθεια του Ευρετηρίου Εκδόσεων Σκοπιάς ή του Οδηγού Έρευνας για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η βαθιά μελέτη της Γραφής μπορεί να ενισχύσει την πίστη σας και να σας βοηθήσει να “βρείτε τη γνώση του Θεού”.​—Παρ. 2:4, 5. w23.10 44:3-5

Η λέξη ἐκτενή του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που χρησιμοποίησε ο απόστολος Πέτρος και που αποδίδεται εδώ «έντονη» μεταδίδει την ιδέα κάποιου που εκτείνεται προς τα έξω, που τεντώνεται. Το δεύτερο μέρος του εδαφίου περιγράφει το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει αυτή η έντονη αγάπη. Καλύπτει τις αμαρτίες των αδελφών μας. Θα μπορούσαμε να το φανταστούμε ως εξής: Πιάνουμε την αγάπη μας με τα δυο μας χέρια, σαν να ήταν ελαστικό ύφασμα, και την τεντώνουμε όλο και περισσότερο μέχρι να καλύψει, όχι μία, όχι δύο, αλλά «πλήθος αμαρτιών». Η λέξη «καλύπτει» είναι ένας περιγραφικός τρόπος για να πούμε «συγχωρεί». Όπως ένα κομμάτι ύφασμα μπορεί να καλύψει έναν λεκέ, έτσι και η αγάπη μπορεί να καλύψει τις αδυναμίες και τις ατέλειες των άλλων. Η αγάπη μας για τους άλλους πρέπει να είναι αρκετά ισχυρή ώστε να μπορούμε να συγχωρούμε τις ατέλειες των ομοπίστων μας​—ακόμα και αν αυτό απαιτεί μεγάλη προσπάθεια κάποιες φορές. (Κολ. 3:13) Όταν καταφέρνουμε να συγχωρούμε τους άλλους, δείχνουμε ότι η αγάπη μας είναι ισχυρή και ότι θέλουμε να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά. w23.11 47:13-15

Ως ενήλικος, ο βασιλιάς Ιωσίας ξεκίνησε την ανακαίνιση του ναού. Στη διάρκεια εκείνου του έργου, βρέθηκε «το βιβλίο του Νόμου του Ιεχωβά που είχε δοθεί μέσω του Μωυσή». Καθώς του το διάβαζαν, ο βασιλιάς υποκινήθηκε να αναλάβει δράση σύμφωνα με αυτά που άκουγε. (2 Χρον. 34:14, 19-21) Θα θέλατε να διαβάζετε τη Γραφή τακτικά; Αν προσπαθείτε ήδη να το κάνετε αυτό, πώς τα πάτε; Σημειώνετε εδάφια που θα μπορούσαν να σας βοηθήσουν προσωπικά; Όταν ο Ιωσίας ήταν γύρω στα 39, έκανε ένα λάθος που του στοίχισε τη ζωή. Αντί να ζητήσει την καθοδηγία του Ιεχωβά, εμπιστεύτηκε στον εαυτό του. (2 Χρον. 35:20-25) Εδώ υπάρχει ένα δίδαγμα. Ανεξάρτητα από την ηλικία μας ή από το πόσον καιρό μελετούμε τη Γραφή, πρέπει να αναζητούμε συνεχώς τον Ιεχωβά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει σε τακτική βάση να προσευχόμαστε για την καθοδηγία του, να μελετούμε τον Λόγο του και να ωφελούμαστε από τις συμβουλές ώριμων Χριστιανών. Τότε θα έχουμε λιγότερες πιθανότητες να κάνουμε μεγάλα λάθη και περισσότερες πιθανότητες να είμαστε ευτυχισμένοι.​—Ιακ. 1:25. w23.09 38:15-16

Η Αγία Γραφή αναφέρει πολλές αξιόλογες γυναίκες που αγαπούσαν τον Ιεχωβά και τον υπηρετούσαν. Εκείνες ήταν «μετριοπαθείς στις συνήθειες» και «πιστές σε όλα». (1 Τιμ. 3:11) Επιπρόσθετα, οι αδελφές μπορούν να βρουν στη δική τους εκκλησία παραδείγματα ώριμων Χριστιανών γυναικών οι οποίες είναι άξιες μίμησης. Νεαρές αδελφές, μήπως γνωρίζετε κάποιες ώριμες Χριστιανές των οποίων το παράδειγμα μπορείτε να μιμηθείτε; Παρατηρήστε τις ελκυστικές τους ιδιότητες. Έπειτα, σκεφτείτε πώς μπορείτε να τις εκδηλώσετε εσείς. Μια σημαντική πτυχή της Χριστιανικής ωριμότητας είναι η ταπεινοφροσύνη. Αν μια γυναίκα είναι ταπεινή, θα έχει καλή σχέση με τον Ιεχωβά και με τους άλλους. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που αγαπάει τον Ιεχωβά επιλέγει ταπεινά να υποστηρίζει την αρχή της ηγεσίας, την οποία θέσπισε ο ουράνιος Πατέρας της. (1 Κορ. 11:3) Αυτή η αρχή έχει συγκεκριμένες εφαρμογές στην εκκλησία και στην οικογένεια. w23.12 52:3-5

Ο Ιεχωβά αναμένει από τον σύζυγο να αγαπάει τη σύζυγό του και να φροντίζει για τις υλικές, τις συναισθηματικές και τις πνευματικές ανάγκες της. Η ικανότητα σκέψης, ο σεβασμός για τις γυναίκες και η αξιοπιστία θα σας βοηθήσουν αν παντρευτείτε. Αφού παντρευτείτε, ίσως γίνετε πατέρας. Τι μπορείτε να μάθετε από τον Ιεχωβά σχετικά με το πώς να είστε καλός πατέρας; (Εφεσ. 6:4) Ο Ιεχωβά έλεγε ανοιχτά στον Γιο του, τον Ιησού, ότι τον αγαπούσε και τον επιδοκίμαζε. (Ματθ. 3:17) Αν γίνετε πατέρας, να φροντίζετε να διαβεβαιώνετε τακτικά τα παιδιά σας ότι τα αγαπάτε. Να τα επαινείτε απλόχερα για τα καλά πράγματα που κάνουν. Οι πατέρες που μιμούνται το παράδειγμα του Ιεχωβά βοηθούν τα παιδιά τους να αναπτυχθούν ως ώριμοι Χριστιανοί άντρες και γυναίκες. Μπορείτε να προετοιμαστείτε από τώρα για αυτόν τον ρόλο φροντίζοντας στοργικά τους άλλους στην οικογένειά σας και στην εκκλησία και μαθαίνοντας να εκφράζετε την αγάπη σας και την εκτίμησή σας για εκείνους.​—Ιωάν. 15:9. w23.12 53:17-18

Ως πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά, αντιμετωπίζουμε προβλήματα και αρρώστιες που είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα. Μπορεί επίσης να υπομένουμε εναντίωση ή διωγμό από εκείνους που μισούν τον λαό του Θεού. Αν και ο Ιεχωβά δεν αποτρέπει αυτές τις κακουχίες, υπόσχεται να μας βοηθάει. (Ησ. 41:10) Με τη βοήθειά του, μπορούμε να διατηρούμε τη χαρά μας, να παίρνουμε καλές αποφάσεις και να μένουμε όσιοι σε εκείνον ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Ο Ιεχωβά υπόσχεται να μας δίνει την «ειρήνη του Θεού», όπως αποκαλείται στην Αγία Γραφή. (Φιλιπ. 4:6, 7) Αυτή η ειρήνη είναι η ηρεμία και η γαλήνη διάνοιας και καρδιάς που νιώθουμε ως αποτέλεσμα της πολύτιμης σχέσης μας μαζί του. Αυτή η ειρήνη «υπερβαίνει κάθε κατανόηση». Είναι πιο υπέροχη από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Έχετε νιώσει ποτέ εκπληκτικά ήρεμοι αφού προσευχηθήκατε ένθερμα στον Ιεχωβά; Αυτό το αίσθημα είναι «η ειρήνη του Θεού». w24.01 3:2, 4

Η αγάπη για τον Θεό υποκινεί τους πιστούς ανθρώπους να αινούν το όνομά του ολόκαρδα. Ο βασιλιάς Δαβίδ κατανοούσε ότι το να αινεί το όνομα του Ιεχωβά σήμαινε να αινεί τον ίδιο τον Ιεχωβά. Το όνομα του Ιεχωβά περιλαμβάνει την υπόληψή του, γι’ αυτό φέρνει στον νου όλες τις όμορφες ιδιότητές του και τις θαυμαστές του πράξεις. Ο Δαβίδ ήθελε να αγιάζει το όνομα του Πατέρα του και να το αινεί. Ήθελε να το κάνει αυτό με “τα πάντα μέσα του”​—δηλαδή ολόκαρδα. Παρόμοια, οι Λευίτες πρωτοστατούσαν στο να αινούν τον Ιεχωβά. Παραδέχτηκαν ταπεινά ότι τα λόγια τους ήταν πολύ φτωχά για να εκφράσουν πλήρως τον αίνο που αξίζει το ιερό όνομα του Ιεχωβά. (Νεεμ. 9:5) Αναμφίβολα, τέτοιος ταπεινός εγκάρδιος αίνος έφερε χαρά στην καρδιά του Ιεχωβά. w24.02 6:6

Ο Ιεχωβά δεν θα θεωρήσει ότι αποτύχατε αν δεν καταφέρετε να πετύχετε έναν στόχο που ήταν πέρα από τις δυνατότητές σας. (2 Κορ. 8:12) Δείτε το πισωγύρισμα ως διδακτική εμπειρία. Να θυμάστε τι έχετε ήδη επιτύχει. Η Γραφή λέει ότι «ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας». (Εβρ. 6:10) Συνεπώς, ούτε εσείς πρέπει να το ξεχνάτε. Να συλλογίζεστε τι έχετε ήδη επιτελέσει​—λόγου χάρη, το ότι καλλιεργήσατε φιλία με τον Ιεχωβά, το ότι αρχίσατε να μιλάτε σε άλλους για εκείνον ή το ότι βαφτιστήκατε. Όπως προοδεύσατε και πετύχατε πνευματικούς στόχους στο παρελθόν, έτσι μπορείτε να συνεχίσετε να προοδεύετε ώστε να πετύχετε τον τωρινό σας στόχο. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορείτε να πετύχετε τον στόχο σας. Καθώς εργάζεστε συνεχώς για να πετύχετε τον πνευματικό σας στόχο, μην παραλείπετε να βλέπετε πώς σας βοηθάει και σας ευλογεί ο Ιεχωβά στην πορεία. (2 Κορ. 4:7) Αν δεν παραιτηθείτε, θα λάβετε ακόμα μεγαλύτερες ευλογίες.​—Γαλ. 6:9. w23.05 24:16-18

Ο Ιεχωβά χαίρεται πολύ να εκφράζει τη θερμή του επιδοκιμασία για εκείνους που αγαπάει. Οι Γραφές αναφέρουν δύο περιστατικά κατά τα οποία είπε στον Ιησού ότι ήταν ο αγαπητός, επιδοκιμασμένος Γιος Του. (Ματθ. 3:17· 17:5) Θα θέλατε να ακούσετε τον Ιεχωβά να σας διαβεβαιώνει για την επιδοκιμασία του; Ο Ιεχωβά δεν μας μιλάει απευθείας από τον ουρανό, αλλά μας μιλάει μέσα από τις σελίδες του Λόγου του. Μπορούμε να «ακούσουμε» τη φωνή της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά όταν διαβάζουμε τα λόγια του Ιησού στα Ευαγγέλια. Ο Ιησούς αντανακλούσε την προσωπικότητα του Πατέρα του. Όταν λοιπόν διαβάζουμε ότι ο Ιησούς εξέφρασε την επιδοκιμασία του για τους ατελείς αλλά πιστούς ακολούθους του, μπορούμε να φανταστούμε τον Ιεχωβά να λέει αυτά τα λόγια σε εμάς. (Ιωάν. 15:9, 15) Οι δοκιμασίες δεν δείχνουν ότι έχουμε χάσει την επιδοκιμασία του Θεού. Απεναντίας, μας δίνουν ευκαιρίες να αποδείξουμε το βάθος της αγάπης μας για τον Θεό και την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν.​—Ιακ. 1:12. w24.03 13:10-11