અયૂબ

 ૪ જીવનભર તારો દાસ બની રહેવા,

શું એ તારી સાથે કરાર કરશે?

 ૮ જરા એને હાથ તો લગાડી જો,

એવી લડાઈ થશે કે જીવનભર તને યાદ રહેશે;

તું ફરી એવી ભૂલ કરવાનું વિચારીશ પણ નહિ!

૧૦ એને છંછેડવાની હિંમત કોઈનામાં નથી,

તો પછી મારી સામે ઊભા રહેવાની હિંમત કોણ કરી શકે?+

૧૫ એની પીઠ પર હરોળમાં ઢાલ જેવાં ભીંગડાં છે,*

અને એ ભીંગડાં એકબીજા સાથે સજ્જડ ચોંટેલાં છે.

૧૬ એ એટલાં મજબૂત જોડાયેલાં છે કે,

હવા પણ એમાંથી આરપાર નીકળી ન શકે.

૧૭ એ એકબીજા સાથે બરાબર ગોઠવાયેલાં છે,

તેઓ એકબીજાને જકડી રાખે છે, તેઓને છૂટાં પાડી શકાતાં નથી.

૧૮ એ છીંકે* ત્યારે પ્રકાશ ચમકે છે,

એની આંખો સવારનાં કિરણો જેવી છે.

૧૯ એના મોઢામાંથી વીજળીના ચમકારા

અને અગ્‍નિના તણખા ઝરે છે.

૨૦ ભઠ્ઠીમાં ઘાસ બળતું હોય,

તેમ એનાં નસકોરાંમાંથી ધુમાડો નીકળે છે.

૨૧ એના શ્વાસથી કોલસા સળગી ઊઠે છે,

અને એના મોંમાંથી ભડકા નીકળે છે.

૨૨ એની ગરદનમાં ઘણું બળ છે,

ડર એની આગળથી નાસી છૂટે છે.

૨૩ એના પેટની ચામડી લોઢા જેવી સખત છે,

એને હલાવવી અશક્ય છે.

૨૪ એનું હૃદય પથ્થર જેવું કઠણ છે,

હા, ઘંટીના નીચલા પથ્થર જેવું મજબૂત છે.

૨૫ એ ઊઠે છે ત્યારે બળવાનો પણ ગભરાઈ જાય છે;

એ પાણી ઉછાળે છે ત્યારે, તેઓ બેબાકળા બની જાય છે.

૨૬ કોઈ તલવાર કે ભાલો,

તીર કે હથિયાર એનું કંઈ બગાડી શકતું નથી.+

૨૭ એની નજરમાં લોઢું તણખલા જેવું,

અને તાંબું સડેલા લાકડા જેવું છે.

૨૮ તીર એને ભગાડી શકતું નથી;

ગોફણમાંથી નીકળેલા પથ્થર એની સામે સૂકા ઘાસ જેવા છે.

૨૯ એ લાકડાના ડંડાને સૂકું ઘાસ ગણે છે,

અને બરછીના રણકાર સામે હસે છે.

૩૦ એનું પેટ અણીદાર ઠીકરાં જેવું છે;

એ કાદવમાંથી પસાર થાય ત્યારે ઊંડાં નિશાન* છોડી જાય છે.+

૩૧ હાંડલામાં પાણી ઊકળતું હોય એમ એ ઊંડા પાણીને ઉકાળે છે;

હાંડલામાં ઊકળતા તેલની જેમ એ સમુદ્રને ડહોળે છે.

૩૨ એ પાણીમાં પોતાની પાછળ ચમકતો લીસોટો છોડી જાય છે,

જાણે સમુદ્રને સફેદ વાળ ઊગી નીકળ્યા ન હોય!

૩૩ આખી પૃથ્વી પર એના જેવું બીજું કોઈ પ્રાણી નથી,

એને કોઈનો ડર નથી.

૩૪ બધાં ગર્વિષ્ઠ પ્રાણીઓની સામે એ ઘૂરીઘૂરીને જુએ છે,

અને સર્વ મહાકાય જાનવરોનો એ રાજા છે.”