Սաղմոսներ
74 Ո՛վ Աստված, ինչո՞ւ ես մեզ առհավետ մերժել,+
Ինչո՞ւ ես արոտիդ գառների դեմ բորբոքված բարկությամբ լցվել:+
2 Հիշիր քո ժողովրդին, որին ընտրել ես դեռ հնում,+
Այն ցեղին, որին փրկագնել ես ու դարձրել քեզ համար սեփականություն:*+
Հիշիր Սիոն լեռը՝ քո բնակության վայրը:+
3 Քայլերդ ուղղիր դեպի մշտնջենական ավերակները:+
Թշնամին սուրբ վայրում ամեն բան ավերել է:+
4 Քո պաշտամունքի վայրում* մռնչում էին հակառակորդները,+
Նրանք այնտեղ կանգնեցրել էին իրենց խորհրդանշանները:
5 Նրանք ասես խիտ անտառի վրա կացին բարձրացնողներ լինեին:
6 Կացիններով ու երկաթե ձողերով սրբարանի բոլոր քանդակները+ ջարդուփշուր արեցին:
8 Նրանք ու նրանց զավակներն ասում էին իրենց մտքում.
«Մենք հրի կմատնենք Աստծու պաշտամունքի բոլոր վայրերն* այս երկրում»:
9 Էլ չենք տեսնում ոչ մի նշան,
Այլևս մարգարե չկա,
Մեր մեջ մեկը չկա, որ իմանա, թե դեռ ինչքան է տևելու սա:
11 Ինչո՞ւ ես հետ պահում քո ձեռքը՝ քո աջը:+
Ծոցիցդ հանիր այն ու նրանց կործանիր:
17 Երկրի վրա ամեն ինչի սահմանները դու ես հաստատել:+
Ամառն ու ձմեռը դու ես ստեղծել:+
19 Տատրակիդ կյանքը գազանների ձեռքը մի՛ հանձնիր,
Տառապյալ ժողովրդիդ առհավետ մի՛ մոռացիր:
20 Հիշիր քո ուխտը:
Տես՝ երկրի ամեն մի մութ անկյուն
Դարձել է բռնություն գործող մարդկանց որջը:
23 Մի՛ մոռացիր թշնամիներիդ ասածները,
Մինչև երկինք է հասնում քո դեմ ելնողների մշտական աղմուկ-աղաղակը: