«Մեր կյանքը և ծառայությունը» հանդիպման ձեռնարկի հղումներ
Փետրվարի 25–մարտի 3
ԳԱՆՁԵՐ ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԻՑ | ՀՌՈՄԵԱՑԻՆԵՐ 9–11
Փնտրենք հոգևոր գանձեր
it-1, էջ 1260, պրբ. 2
Խանդ, խանդոտ
Սխալ բանի հանդեպ դրսևորվող նախանձախնդրություն։ Մարդ գուցե անկեղծորեն նախանձախնդրություն կամ խանդ (եռանդ) դրսևորի ինչ-որ հարցում, բայց սխալվի ու տհաճություն պատճառի Աստծուն։ Այդպես էր առաջին դարում ապրող շատ հրեաների պարագայում։ Նրանք ձգտում էին արդար համարվել Մովսիսական օրենքի համաձայն արած իրենց գործերով։ Բայց Պողոսը ցույց տվեց, որ գիտելիքների պակասի պատճառով նրանք սխալ կերպով էին նախանձախնդրություն դրսևորում։ Այդ պատճառով նրանք չհասան իսկական արդարությանը, որ գալիս է Աստծուց։ Նրանք պետք է գիտակցեին իրենց սխալները և Քրիստոսի միջոցով Աստծուն դիմեին արդար համարվելու և օրենքի դատապարտությունից ազատվելու համար (Հռ 10։1–10)։ Տարսոնացի Սողոսը այդ հրեաներից մեկն էր։ Լինելով հուդայականության մեջ չափազանց, նույնիսկ մոլեռանդության աստիճանի նախանձախնդիր՝ նա «հալածում էր Աստծու ժողովը և ամայացնում էր այն»։ Նա բծախնդրությամբ պահում էր Օրենքը, ինչպես «մեկը, որ փաստել է իր անարատությունը» (Գղ 1։13, 14; Փպ 3։6)։ Հուդայականության մեջ նրա դրսևորած այդ նախանձախնդրությունը սխալ էր։ Բայց քանի որ նա անկեղծ սիրտ ուներ, Եհովան Քրիստոսի միջոցով նրա հանդեպ անզուգական բարություն ցուցաբերեց՝ օգնելով նրան կանգնել ճշմարիտ երկրպագության ճանապարհին (1Տմ 1։12, 13)։