Զորացած՝ պայքարելու փորձության և վհատության դեմ

«Դուք զորություն կստանաք, երբ սուրբ ոգին գա ձեզ վրա» (ԳՈՐԾ. 1։8)։

1, 2. Ի՞նչ օգնություն Հիսուսը խոստացավ իր աշակերտներին, և ինչո՞ւ էին նրանք ունենալու դրա կարիքը։

ՀԻՍՈՒՍԸ գիտեր, որ իր աշակերտները չէին կարող իրենց ուժերով կատարել այն ամենը, ինչ նա պատվիրել էր։ Քարոզչական գործի ծավալը, հակառակորդների ուժն ու մարդկային մարմնի տկարությունը ակնհայտ էր դարձնում այն, որ նրանք գերմարդկային զորության կարիք ունեին։ Ուստի երկինք համբարձվելուց առաջ Հիսուսը վստահեցրեց աշակերտներին. «Դուք զորություն կստանաք, երբ սուրբ ոգին գա ձեզ վրա, և իմ վկաները կլինեք Երուսաղեմում, ամբողջ Հրեաստանում, Սամարիայում և մինչև աշխարհի ծայրերը» (Գործ. 1։8)։

² Այդ խոստումը կատարվեց 33թ. Պենտեկոստեից սկսած, երբ սուրբ ոգին զորացրեց Հիսուս Քրիստոսի հետևորդներին՝ լցնելու Երուսաղեմը իրենց քարոզչությամբ։ Ոչ մի հակառակություն չկարողացավ կանգնեցնել այն (Գործ. 4։20)։ «Բոլոր օրերում՝ մինչև աշխարհի վախճանը», Հիսուսի հավատարիմ հետևորդները, որոնց մեջ մտնում ենք նաև մենք, աստվածատուր զորության մեծ կարիք էին ունենալու (Մատթ. 28։20)։

3. ա) Բացատրի՛ր սուրբ ոգու և զորության տարբերությունը։ բ) Եհովայի տված զորությամբ ի՞նչ կարող ենք անել։

³ Հիսուսն իր աշակերտներին խոստացավ, որ նրանք «զորություն կստանան, երբ սուրբ ոգին գա իրենց վրա»։ «Զորություն» և «ոգի» բառերը տարբեր իմաստներ ունեն։ Աստծու ոգին, կամ՝ նրա գործուն ուժը, այն էներգիան է, որը ներգործում է մարդկանց կամ առարկաների վրա, որպեսզի կատարեն Աստծու կամքը։ Իսկ զորությունը կարելի է բնորոշել որպես «գործելու կամ արդյունքի հասնելու ունակություն»։ Այն կարող է պասիվ վիճակում լինել ինչ-որ մեկի կամ ինչ-որ բանի մեջ այնքան ժամանակ, մինչև որ սկսի գործել և ցանկալի արդյունք տա։ Այսպիսով՝ սուրբ ոգին կարելի է նմանեցնել էլեկտրական հոսանքի, որը էներգիա է տալիս վերալիցքավորվող մարտկոցին, իսկ զորությունը ավելի շատ նման է պասիվ վիճակում գտնվող էներգիային, որը մարտկոցի մեջ է։ Շնորհիվ այն զորության, որ Եհովան տալիս է իր ծառաներին սուրբ ոգու միջոցով, յուրաքանչյուրս կարող է ապրել իր նվիրման համաձայն և անհրաժեշտության դեպքում դիմադրել իր վրա ազդող բացասական ուժերին (կարդա՛ Միքիա 3։8; Կողոսացիներ 1։29)։

4. Ի՞նչ ենք քննելու այս հոդվածում և ինչո՞ւ։

⁴ Իսկ ինչպե՞ս է սուրբ ոգու տված զորությունը դրսևորվում։ Ի՞նչ գործերի է մղում սուրբ ոգին, և դրա ազդեցության արդյունքում ի՞նչ արձագանքներ կարող են լինել տարբեր իրավիճակներում։ Քանի որ ձգտում ենք հավատարմորեն ծառայել Աստծուն, բախվում ենք բազմաթիվ խոչընդոտների, որոնց պատճառը Սատանան է, այս աշխարհն ու մեր անկատար մարմինը։ Մեր քրիստոնեական ինքնությունը պահպանելու, ծառայությանը կանոնավորաբար մասնակցելու և Եհովայի հետ լավ փոխհարաբերություններ ունենալու համար կարևոր է հաղթահարել այդ խոչընդոտները։ Եկեք տեսնենք, թե ինչպես է սուրբ ոգին օգնում մեզ պայքարելու փորձության, հոգնածության ու վհատության դեմ։

Պայքար փորձության դեմ

5. Ինչպե՞ս կարող է աղոթքը զորացնել մեզ։

⁵ Հիսուսը սովորեցրեց իր հետևորդներին աղոթել. «Մի՛ տար մեզ փորձության, այլ ազատիր Չարից» (Մատթ. 6։13)։ Եհովան չի լքի իր հավատարիմ ծառաներին, ովքեր այս խնդրանքը ուղղում են իրեն։ Մեկ այլ առիթով Հիսուսն ասաց, որ «Հայրը, որ երկնքում է, սուրբ ոգին կտա նրանց, ովքեր խնդրում են իրեն» (Ղուկ. 11։13)։ Որքա՜ն մխիթարական է, որ Եհովան խոստանում է տալ այս ուժը, որպեսզի անենք այն, ինչ ճիշտ է։ Այնուհանդերձ, դա չի նշանակում, որ Եհովան թույլ չի տա, որ փորձության մեջ ընկնենք (1 Կորնթ. 10։13)։ Հենց փորձության բախվելիս է, որ պետք է ավելի ջերմեռանդորեն աղոթենք (Մատթ. 26։42)։

6. Երբ Հիսուսը փորձվեց, ինչի՞ վրա հիմնեց իր պատասխանները։

⁶ Ի պատասխան Բանսարկուի փորձությունների՝ Հիսուսը մեջբերում արեց Եբրայերեն Գրություններից։ Ակնհայտ է, որ նրա միտքը կենտրոնացած էր Աստծու Խոսքի վրա, երբ պատասխանեց. «Գրված է.... Դարձյալ գրված է.... Հեռացի՛ր, Սատանա՛, քանի որ գրված է. «Եհովայի՛ն՝ քո Աստծո՛ւն պետք է երկրպագես և միմիայն նրան սուրբ ծառայություն մատուցես»»։ Եհովայի ու իր Խոսքի հանդեպ սերը մղեց Հիսուսին մերժելու Փորձիչի գայթակղիչ առաջարկները (Մատթ. 4։1–10)։ Այն բանից հետո, երբ Հիսուսը մի քանի անգամ դիմադրեց փորձությանը, Սատանան հեռացավ նրանից։

7. Ինչպե՞ս է Աստվածաշունչը օգնում մեզ դիմադրելու փորձությանը։

⁷ Եթե Հիսուսը Բանսարկուի փորձություններին դիմադրելու համար ապավինեց Աստծու Խոսքին, ապա որքա՜ն առավել մենք պետք է ապավինենք։ Իսկապես, որպեսզի դիմադրենք Բանսարկուին ու իր համախոհներին, առաջին հերթին պետք է վճռենք իմանալ Աստծու չափանիշները և ամբողջովին կառչած լինել դրանցից։ Շատ մարդիկ, ովքեր ուսումնասիրել են Աստվածաշունչը և գնահատանքով են լցվել Աստծու իմաստության ու արդարության հանդեպ, մղվել են ապրելու Սուրբ Գրքում արձանագրված սկզբունքներով։ Անկասկած, «Աստծու խոսքը» այնպիսի ուժ ունի, որ կարող է բացահայտել «սրտի մտքերն ու մտադրությունները» (Եբր. 4։12)։ Որքան շատ կարդանք ու խորհրդածենք դրա շուրջ, այնքան ավելի շատ կկարողանանք հասկանալ, որ «Եհովայի բոլոր ճանապարհները.... ճշմարտություն են» (Սաղ. 25։10)։ Քանի որ դա այդպես է, լավ կանենք, եթե խորհրդածենք այն համարների շուրջ, որոնք հատկապես առնչվում են մեր թուլություններին։

8. Ինչպե՞ս կարող ենք ստանալ սուրբ ոգին։

⁸ Հիսուսը կարողացավ դիմադրել փորձությանը, քանի որ ոչ միայն գիտեր Աստծու Խոսքը, այլև «սուրբ ոգով էր լցված» (Ղուկ. 4։1)։ Որպեսզի մենք էլ ունենանք նույն ուժն ու կարողությունը, պետք է մոտենանք Եհովային՝ լիարժեքորեն օգտվելով այն բոլոր միջոցներից, որոնք նա տալիս է մեզ, որ լցվենք իր ոգով (Հակ. 4։7, 8)։ Այդ միջոցներից են Աստվածաշնչի ուսումնասիրությունը, աղոթքը և հավատակիցների հետ շփումը։ Շատերը նաև օգուտներ են քաղում՝ լիովին զբաղված լինելով քրիստոնեական գործունեությամբ, ինչն օգնում է կենտրոնանալու հոգևոր կերտիչ մտքերի վրա։

9, 10. ա) Ի՞նչ փորձությունների են սովորաբար բախվում քրիստոնյաները։ բ) Ինչպե՞ս կարող են խորհրդածությունն ու աղոթքը զորացնել քեզ պայքարելու փորձության դեմ, նույնիսկ երբ հոգնած ես։

⁹ Ի՞նչ փորձություններ ես հաղթահարում։ Երբևէ կանգնե՞լ ես ֆլիրտ անելու գայթակղության առաջ։ Եթե ամուսնացած չես, երբևէ ցանկություն ունեցե՞լ ես ժամադրվելու ոչ Վկա անհատի հետ։ Երբեմն հեռուստացույց դիտելիս կամ Ինտերնետից օգտվելիս քրիստոնյաների մեջ հանկարծակի կարող է անմաքուր բաներ դիտելու գայթակղություն առաջանալ։ Քեզ հետ նման բան պատահե՞լ է։ Եթե այո, ինչպե՞ս ես վարվել։ Իմաստուն կլինի խորհրդածել այն բանի շուրջ, որ մի սխալ քայլը կարող է տանել մեկ ուրիշ սխալ քայլի, իսկ հետո լուրջ մեղքի (Հակ. 1։14, 15)։ Մտածիր, թե քո անհավատարիմ արարքով ինչ ցավ կպատճառես Եհովային, ժողովի ու ընտանիքիդ անդամներին։ Մյուս կողմից՝ եթե հավատարիմ մնաս Աստծու տված սկզբունքներին, կունենաս մաքուր խիղճ (կարդա՛ Սաղմոս 119։37; Առակներ 22։3)։ Երբ էլ որ բախվես այսպիսի փորձությունների, վճռիր աղոթել զորության համար, որպեսզի հաղթահարես դրանք։

¹⁰ Բանսարկուի տված փորձությունների վերաբերյալ մեկ այլ բան էլ պետք է հիշենք։ Սատանան մոտեցավ Հիսուսին այն բանից հետո, երբ վերջինս անապատում 40 օր ծոմ էր պահել։ Անկասկած, Բանսարկուն մտածեց, որ դա շատ «հարմար ժամանակ» է Հիսուսի անարատությունը փորձելու համար (Ղուկ. 4։13)։ Մեր անարատությունը փորձելու համար էլ է Սատանան հարմար ժամանակ փնտրում։ Կարևոր է, ուրեմն, որ հոգևորապես ամուր լինենք։ Սատանան հաճախ հարձակվում է այն պահին, երբ տեսնում է, որ իր թիրախը թուլացել է։ Ուստի երբ հոգնած ենք կամ վհատված, պետք է ավելի մեծ վճռականությամբ աղերսենք Եհովային, որ տա իր պաշտպանությունն ու սուրբ ոգին (2 Կորնթ. 12։8–10)։

Հոգնածություն ու վհատություն

11, 12. ա) Ինչո՞ւ են շատերն այսօր վհատված։ բ) Ի՞նչը կարող է զորացնել մեզ հաղթահարելու վհատությունը։

¹¹ Անկատարության պատճառով ժամանակ առ ժամանակ վհատության զգացումով ենք պարուրվում։ Դա ակնհայտ է հատկապես այսօր, քանի որ ապրում ենք ճնշումներով լի օրերում։ Սա մարդկության պատմության թերևս ամենադժվար ժամանակաշրջանն է (2 Տիմոթ. 3։1–5)։ Մինչ Արմագեդոնը մոտենում է, տնտեսական, էմոցիոնալ և այլ ճնշումները մեծանում են։ Ուստի չպետք է զարմանանք, որ ոմանք գուցե դժվարանում են հոգալ ընտանիքի անդամների կարիքները և ֆինանսապես ապահովել նրանց։ Այդ մարդիկ հոգնած են, ծանրաբեռնված, ուժասպառ, նույնիսկ տանջահար եղած։ Եթե դու էլ ես նման իրավիճակում, ինչպե՞ս կարող ես պայքարել այդ ճնշումների դեմ։

¹² Հիշի՛ր՝ Հիսուսը վստահեցրեց իր աշակերտներին, որ օգնական կտա իրենց՝ Աստծու սուրբ ոգին (կարդա՛ Հովհաննես 14։16, 17)։ Դա ամենազորեղ ուժն է ողջ տիեզերքում։ Այդ ուժի միջոցով Եհովան կարող է «շատ ավելի» մեծ զորություն տալ, որը անհրաժեշտ է փորձության ժամանակ տոկալու համար (Եփես. 3։20)։ Պողոս առաքյալն ասաց, որ ապավինելով այդ ոգուն՝ մենք «սովորականին գերազանցող ուժ» ենք ստանում, չնայած որ «ամեն կողմից ճնշված ենք» (2 Կորնթ. 4։7, 8)։ Եհովան չի խոստանում, որ կվերացնի ճնշումները, սակայն վստահեցնում է, որ իր ոգու միջոցով զորություն կտա, որպեսզի հաղթահարենք դրանք (Փիլիպ. 4։13)։

13. ա) Ինչպե՞ս է մի երիտասարդ քույր զորանում դժվարությունների դեմ պայքարելու համար։ բ) Գիտե՞ս նմանատիպ օրինակներ։

¹³ Քննենք 19-ամյա Ստեֆանիի օրինակը, որն ընդհանուր ռահվիրա է։ 12 տարեկանում նա կաթված ստացավ, և նրա գլխուղեղում ուռուցք հայտնաբերվեց։ Դրանից հետո նրան երկու անգամ վիրահատեցին, ապա ճառագայթում նշանակեցին, այնուհետև ևս երկու անգամ կաթված ստացավ, որի արդյունքում նրա ձախ կողմը գրեթե անշարժացավ, իսկ տեսողությունը վատացավ։ Այժմ Ստեֆանին խնայում է ուժերը այն բաների համար, որոնք, իր կարծիքով, ավելի կարևոր են, օրինակ՝ ժողովի հանդիպումների ու ծառայության համար։ Նա զգում է, թե ինչպես է Եհովայի ոգին բազմաթիվ միջոցներով օգնում իրեն տոկալու։ Այն հավատակիցների օրինակները, որոնց մասին քույրը կարդում է մեր հրատարակություններում, վհատության պահին մխիթարում են իրեն։ Եղբայրներն ու քույրերը քաջալերում են նրան՝ նամակներ ուղարկելով կամ ոգևորիչ զրույցներ վարելով հանդիպումներից առաջ և հետո։ Իսկ հետաքրքրվող մարդիկ, քանի որ գնահատում են այն, ինչ սովորեցնում է Ստեֆանին, գնում են նրա տուն՝ հոգևոր կրթություն ստանալու։ Ստեֆանին անչափ շնորհակալ է Եհովայից այս ամենի համար։ Նրա ամենասիրելի համարը Սաղմոս 41։3-ն է, որի կատարումը քույրը զգում է իր կյանքում։

14. Ինչի՞ց պետք է խուսափենք, երբ հոգնած ենք կամ ճնշումների ենք ենթարկվում, և ինչո՞ւ։

¹⁴ Երբ հոգնած ենք կամ ճնշումների ենք ենթարկվում, երբեք չպետք է մտածենք, որ սթրեսից դուրս գալու համար հարկավոր է ավելի քիչ զբաղվել հոգևոր գործերով։ Դա ամենասխալ քայլը կլինի։ Ինչո՞ւ։ Քանի որ այնպիսի գործերը, ինչպիսիք են անձնական և ընտանեկան ուսումնասիրությունը, քարոզչական ծառայությունը և ժողովի հանդիպումներին մասնակցելը, օգնում են ստանալու սուրբ ոգին, որը կենդանարար ազդեցություն է թողնում մեզ վրա։ Իրոք, քրիստոնեական գործունեությունը միշտ թարմություն է պատճառում (կարդա՛ Մատթեոս 11։28, 29)։ Որքա՜ն շատ են այն դեպքերը, երբ քույրերն ու եղբայրները հոգնած են եկել ժողովի հանդիպման, սակայն տուն են վերադարձել նոր ուժ ստացած՝ հոգևոր մարտկոցները վերալիցքավորած։

15. ա) Արդյոք Եհովան խոստանո՞ւմ է, որ քրիստոնյայի կյանքը թեթև կդարձնի։ Բացատրի՛ր՝ հիմնվելով Աստվածաշնչի վրա։ բ) Ի՞նչ է Աստված խոստանում մեզ, և այդ առնչությամբ ի՞նչ հարց է ծագում։

¹⁵ Իհարկե, չի կարելի ասել, որ քրիստոնեության բեռը կրելը հեշտ է։ Հավատարիմ քրիստոնյա լինելու համար ջանքեր են անհրաժեշտ (Մատթ. 16։24–26; Ղուկ. 13։24)։ Այնուհանդերձ, սուրբ ոգու միջոցով Եհովան կարող է հոգնածին ուժ տալ։ «Եհովային հուսացողները կվերագտնեն իրենց ուժերը,— գրեց Եսայիա մարգարեն։— Նրանք կբարձրանան դեպի վեր, ասես արծվի թևերով, կվազեն և ուժասպառ չեն լինի, կքայլեն և չեն հոգնի» (Ես. 40։29–31)։ Քանի որ դա այդպես է, լավ կլինի, որ հարցնենք ինքներս մեզ. «Այդ դեպքում իրականում ո՞րն է իմ հոգևոր հոգնածության պատճառը»։

16. Ի՞նչ կարող ենք անել, որ վերացնենք հոգնածության ու վհատության հնարավոր պատճառները։

¹⁶ Եհովայի Խոսքը հորդորում է մեզ «հավաստիանալ, թե ինչն է ավելի կարևոր» (Փիլիպ. 1։10)։ Քրիստոնյայի կյանքի ընթացքը նմանեցնելով երկար մրցավազքի՝ Պողոս առաքյալը Աստծու ներշնչմամբ խորհուրդ տվեց. «Եկեք մենք էլ մեր վրայից հանենք ամեն ծանրություն.... և եկեք տոկունությամբ վազենք այն մրցավազքը, որ դրված է մեր առաջ» (Եբր. 12։1)։ Առաքյալն ուզում էր ասել, որ պետք է խուսափենք ոչ կարևոր բաների հետամուտ լինելուց, ավելորդ բեռներից, որոնք կհոգնեցնեն մեզ։ Գուցե մեզանից ոմանք, ովքեր արդեն իսկ զբաղված կյանքով են ապրում, փորձում են ավելի շատ բան հասցնել։ Ուստի եթե հաճախ ես հոգնում կամ ճնշվում, լավ կլինի, որ վերանայես, թե որքան էներգիա ես ծախսում աշխատանքի վրա, որքան հաճախ ես հանգստանալու համար ճանապարհորդում և որքան ժամանակ ես տրամադրում սպորտին կամ զվարճության այլ ձևերին։ Ողջամտությունն ու համեստությունը պետք է մղեն բոլորիս գիտակցելու մեր սահմանափակումները և նվազագույնի հասցնելու ոչ կարևոր գործերը։

17. Ինչո՞ւ են թերևս ոմանք վհատվում, սակայն ի՞նչ վստահեցում է տալիս Եհովան։

¹⁷ Նաև մեզանից ոմանք թերևս վհատվում են, քանի որ այս համակարգի վերջը չի գալիս իրենց ակնկալած ժամանակին (Առակ. 13։12)։ Այդպիսի մարդկանց կարող է քաջալերել Ամբակում 2։3 համարը, որն ասում է. «Տեսիլքը պետք է կատարվի նշանակված ժամանակին. այն շտապում է իր ավարտին և չի ստի։ Եթե հապաղի էլ, սպասի՛ր նրան, որովհետև անպատճառ պիտի կատարվի, այն չի ուշանա»։ Եհովան վստահեցնում է մեզ, որ այս համակարգի վախճանը կգա ճիշտ այն ժամին, որ ինքն է նշանակել։

18. ա) Ո՞ր խոստումներն են ուժ տալիս քեզ։ բ) Ինչպե՞ս կօգնի մեզ հաջորդ հոդվածը։

¹⁸ Անշուշտ, Եհովայի բոլոր հավատարիմ ծառաները փափագով սպասում են այն օրվան, երբ հոգնածությունն ու վհատությունը ի սպառ կվերանան և երբ բոլոր կենդանի եղողները կունենան «երիտասարդական ավյուն» (Հոբ 33։25)։ Սակայն նույնիսկ հիմա մենք կարող ենք ներքուստ զորանալ սուրբ ոգու ազդեցության շնորհիվ, մինչ մասնակցում ենք ուժ տվող հոգևոր գործունեությանը (2 Կորնթ. 4։16; Եփես. 3։16)։ Թույլ մի՛ տուր, որ հոգնածության պատճառով զրկվես հավիտենական օրհնություններից։ Յուրաքանչյուր փորձություն, անկախ նրանից՝ առաջ է գալիս գայթակղության, հոգնածության թե վհատության պատճառով, կանցնի, եթե ոչ անմիջապես, ապա Աստծու նոր աշխարհում։ Հաջորդ հոդվածում կքննենք, թե ինչպես է սուրբ ոգին զորացնում քրիստոնյաներին դիմանալու հալածանքին, դիմադրելու շրջապատի վնասակար ճնշմանը և տոկալու ծանր իրավիճակներում։

Ինչպե՞ս կպատասխանես

• Ինչպե՞ս է Աստվածաշնչի ընթերցանությունը զորացնում մեզ։

• Ինչպե՞ս են աղոթքն ու խորհրդածությունը զորացնում մեզ։

• Ինչպե՞ս կարող ես վերացնել վհատության հնարավոր պատճառները։

[նկար 24-րդ էջի վրա]

Քրիստոնեական հանդիպումները կարող են հոգևորապես զորացնել մեզ