Մարդուն «նոր համաշխարհային բարեկարգութիւն»ը մօ՞տ է

1. Աւելի շատ քաղաքական ազատութեան փափաքը ինչպէ՞ս արտայայտուած է այս վերջին տարիներուն։

ՆԵՐԿԱՅԻՍ միլիոնաւոր անհատներ սուտ կրօնքի գերիներ են եւ շատեր կը նախընտրեն այդպէս մնալ։ Միեւնոյն ատեն, երթալով աւելի շատեր քաղաքական ազատութիւններ կը պահանջեն։ Անցեալ վերջին տարիներուն Արեւելեան Եւրոպայի եւ այլ երկիրներու մէջ պատահած արտասովոր դէպքերը ցոյց տուած են թէ մարդիկ աւելի ազատ կառավարական ձեւեր կ’ուզեն։ Հետեւաբար, շատեր կ’ըսեն որ ազատութեան նոր դարաշրջան մը մօտ է։ Միացեալ Նահանգներուն նախագահը զայն կոչեց «նոր համաշխարհային բարեկարգութիւն մը»։ Արդարեւ, աշխարհի մէջ ամենուրէք առաջնորդները ըսին որ Պաղ Պատերազմը եւ զինամրցակցութիւնը վերջ գտած էին եւ թէ մարդոց համար խաղաղութեան նոր դարաշրջան մը ծագած էր։—Բաղդատել Ա. Թեսաղոնիկեցիս 5։3։

2, 3. Ո՞ր վիճակները իրական ազատութեան դէմ կը գործեն։

² Սակայն, եթէ նոյնիսկ մարդկային ջանքերով զէնքերը աւելի նուազէին, կամ իշխանութեան աւելի ազատ ձեւեր ըլլային, իրական ազատութիւնը իրապէս գոյութիւն պիտի ունենա՞ր։ Ոչ, բոլոր ազգերուն մէջ գոյութիւն ունեցող ահռելի խնդիրներուն պատճառաւ, նոյնիսկ ժողովրդավարական երկիրներուն մէջ, ուր չքաւորներուն թիւը կ’աւելնայ եւ միլիոնաւորներ կը պայքարին տնտեսական գետնի վրայ վերապրելու համար։ Միացեալ Ազգերու տեղեկագրութիւն մը կը նշէ թէ հակառակ գիտական եւ բժշկական յառաջդիմութիւններու, ամէն օր, համայն աշխարհի մէջ, միջին հաշուով 40,000 երախաներ կը մահանան թերի սննդարութենէ կամ առաջքը առնուելիք հիւանդութիւններէ։ Այս մարզին մէջ մասնագէտ մը ըսաւ. «Չքաւորութիւնը կառուցային երեւոյթ մը կ’առնէ, որ մարդկութեան ապագային իրապէս կը սպառնայ»։

³ Ասկէ զատ, որեւէ ժամանակէ աւելի մարդիկ զոհ կ’ըլլան ոճիրներու որոնք հետզհետէ աւելի դաժան կը դառնան։ Ցեղային, քաղաքական եւ կրօնական ատելութիւնները կը պառակտեն բազմաթիւ երկիրներ։ Կարգ մը շրջաններու մէջ, կացութիւնը ապագայի մասին Զաքարեայ 14։13–ի մէջ նկարագրուածէն տարբեր չէ, երբ մարդիկ «այնքան խռոված ու ահաբեկուած [պիտի ըլլան] որ ամէն մէկը իր քովի մարդը [պիտի բռնէ] ու անոր վրայ [պիտի յարձակի]»։ (Արդի Անգլերէն Թարգմանութիւն։) Թմրեցուցիչի չարաչար գործածութիւնը եւ սեռայինօրէն փոխանցուած ախտերը լայնածաւալ եղած են։ Միլիոնաւոր անհատներ ԱԴԱ–ով [AIDS] վարակուած են. միայն Միացեալ Նահանգներուն մէջ, 120,000–է աւելի անհատներ արդէն մահացած են անկէ։

Մեղքի ու Մահուան Գերութիւն

4, 5. Հակառակ ներկայիս գոյութիւն ունեցող ազատութիւններուն, ինչպի՞սի գերութիւն մը բոլոր մարդիկը իր ճիրանին մէջ կը պահէ։

⁴ Սակայն, նոյնիսկ եթէ այս աննպաստ վիճակներէն ոչ մէկը գոյութիւն ունենար, մարդիկ տակաւին իրական ազատութիւն պիտի չունենային։ Բոլորն ալ տակաւին գերութեան մէջ պիտի ըլլային։ Ինչո՞ւ արդեօք։ Բացատրենք. Ի՞նչ պիտի պատահէր եթէ բռնակալ մը երկրի վրայ գտնուող բոլոր մարդիկը գերեվարէր եւ ապա սպաննէր։ Արդարեւ, ասիկա է որ պատահեցաւ մարդկութեան, երբ մեր առաջին ծնողները Աստուծոյ դէմ ըմբոստացան եւ Բանսարկուին հարստահարիչ իշխանութեան գերիներ եղան։—Բ. Կորնթացիս 4։4

⁵ Երբ Աստուած մարդիկը ստեղծեց, իր նպատակն էր որ անոնք դրախտի մը մէջ, երկրին վրայ յաւիտեան ապրէին կատարելութեան մէջ, ինչպէս Ծննդոց 1 եւ 2 գլուխները ցոյց կու տան։ Սակայն, Աստուծոյ դէմ մեր նախահայր Ադամի ըմբոստութեան պատճառաւ, բոլորս ալ մահուան դատավճիռին տակ եկած ենք մեր յղացուած վայրկեանէն իսկ. «Մարդէ մը [մարդկութեան ընտանիքին գլուխ՝ Ադամէն] մեղքը աշխարհ մտաւ եւ այն մեղքէն՝ մահը, այնպէս բոլոր մարդոց վրայ տարածուեցաւ մահը»։ Ինչպէս Աստուածաշունչը կ’ըսէ. ‘Մահը թագաւորեց’։ (Հռովմայեցիս 5։12, 14) Հետեւաբար, անհատապէս որքան ալ ազատութիւն ունենանք, բոլորս ալ մեղքի ու մահուան գերութեան մէջ ենք։

6. Սաղմոս 90։10–ի գրուելէն ի վեր, ինչո՞ւ կեանքի ակնկալութիւնը շատ քիչ բարելաւուած է։

⁶ Աւելին, մեր ներկայ կեանքը շատ սահմանափակուած է։ Նոյնիսկ բախտաւորներուն համար՝ անիկա քանի մը տասնամեակներ է։ Իսկ անբախտներուն համար՝ միայն քանի մը տարիներ, կամ նուազ։ Նոր կատարուած ուսումնասիրութիւն մը կ’ըսէ. «Գիտութիւնը եւ բժշկութիւնը մարդկային կեանքի ակնկալութիւնը իր բնական սահմանին հասցուցած են»։ Ասիկա Ադամի մեղքին հետեւանքն է, քանի որ մեր ծննդաբանական դրութեան մէջ տեղ գրաւած են անկատարութիւնն ու մահը։ Որքա՜ն տխուր է նկատել որ երբ 70 կամ 80 տարեկան կ’ըլլանք, տարիք մը երբ աւելի իմաստուն կը դառնանք եւ կրնանք կեանքը աւելի լաւ վայելել, մեր մարմինը կը տկարանայ եւ վերջապէս հողին կը դառնանք։—Սաղմոս 90։10

7. Մարդիկ ինչո՞ւ բնաւ չեն կրնար իրական ազատութիւններու աղբիւրը ըլլալ, զորս կը տենչանք եւ որոնց կարիքը ունինք։

⁷ Մարդկային ի՞նչ ձեւի իշխանութիւն կրնայ արգելք հանդիսանալ մեղքի ու մահուան այս գերութեան։ Ո՛չ մէկը։ Ոչ մէկ կառավարական պաշտօնեայ, գիտնական, կամ բժիշկ կրնայ մեզ ազատագրել հիւանդութեան, ծերութեան եւ մահուան անէծքէն, ոչ ալ կրնայ վերցնել անապահովութիւնը, անարդարութիւնը, ոճիրը, անօթութիւնը եւ չքաւորութիւնը։ (Սաղմոս 89։48) Ուստի, մարդիկ թերեւս որքան ալ լաւ դիտաւորութիւններ ունենան, անոնց անկարելի է իրական ազատութիւններու աղբիւրը ըլլալ, զորս կը տենչանք եւ որոնց կարիքը ունինք։—Սաղմոս 146։3

Ազատ Կամքի Սխալ Գործածութիւն

8, 9. Ի՞նչ բան մարդիկը ներկայ տխուր վիճակին մէջ ձգեց։

⁸ Մարդկային ընտանիքը այս տխուր վիճակին մէջ կը գտնուի, քանի որ Ադամն ու Եւան իրենց ազատ կամքը սխալ գործածեցին։ Առաջին Պետրոս 2։16–ը կ’ըսէ, ըստ Երուսաղէմի Աստուածաշունչին. «Ազատներու պէս վարուեցէք եւ ձեր ազատութիւնը բնաւ չարութեան համար որպէս չքմեղանք մը մի՛ գործածէք»։ Հետեւաբար, յստակ է որ բնաւ Աստուծոյ նպատակը չէր մարդուն անսահման ազատութիւն տալ։ Անիկա պիտի գործադրուէր Աստուծոյ օրէնքներուն սահմաններէն ներս, օրէնքներ որոնք արդար էին եւ ամենուն օգտին կը ծառայէին։ Իսկ այդ սահմանները բաւական ընդարձակ էին թոյլ տալու որ իւրաքանչիւր անհատ ընտրելու բաւարար ազատութիւն ունենար, այնպէս որ Աստուծոյ իշխանութիւնը բնաւ չէր կրնար հարստահարիչ ըլլալ։—Բ. Օրինաց 32։4

⁹ Այսուհանդերձ, մեր առաջին ծնողները ընտրեցին իրենք իրենց համար որոշել ինչ որ շիտակ կամ ինչ որ սխալ էր։ Քանի որ անոնք կամովին Աստուծոյ իշխանութիւնը մերժեցին, ան ալ անոնցմէ վերցուց իր պահպանութիւնը։ (Ծննդոց 3։17–19) Ուստի անոնք անկատար դարձան, որու արդիւնքը եղան հիւանդութիւնն ու մահը։ Փոխանակ ազատութեան, մարդիկ մեղքին եւ մահուան գերութեան մէջ եկան։ Անոնք նաեւ ենթարկուեցան անկատար եւ, յաճախ, անգութ մարդկային կառավարիչներու քմայքներուն։—Բ. Օրինաց 32։5

10. Եհովա ինչպէ՞ս, իր սիրով, հարցերը ձեռք առած է։

¹⁰ Աստուած թոյլատրած է որ մարդիկ միայն սահմանափակուած ժամանակաշրջանի մը համար այս ենթադրեալ ամբողջական ազատութեան փորձառութիւնը ունենան։ Ան գիտէր թէ Իրմէ անկախ մարդկային իշխանութիւն մը վստահօրէն չի կրնար յաջողութեամբ պսակուիլ։ Քանի որ ազատ կամքը, եթէ շիտակ կերպով գործածուի, այսպիսի գանձ մըն է, Աստուած իր սիրով արժամայս թոյլատրեց պատահածը, փոխանակ մարդոցմէ ետ առնելու ազատ կամքի պարգեւը։

‘Մարդը Չի Կրնար Իր Քայլուածքը Շտկել’

11. Պատմութիւնը ինչպէ՞ս զօրավիգ եղած է Աստուածաշունչի ճշգրտութեան։

¹¹ Պատմութեան արձանագրութիւնը ցոյց տուած է Երեմեայ գլուխ 10–ի, 23 եւ 24 համարներուն ճշգրտութիւնը, ուր կը կարդանք. «Քալող մարդը իր քալուածքը շտկելու կարող չէ։ Ո՛վ Տէր, զիս խրատէ»։ Պատմութիւնը նաեւ փաստած է Ժողովողի 8։9–ի ճշգրտութիւնը, որ կը յայտնէ. «Մարդ մը ուրիշ մարդու մը վրայ կ’իշխէ իրեն թշուառութեան համար»։ Որքա՜ն շիտակ է ասիկա։ Մարդկային ընտանիքը մէկ աղէտէն միւսին հանդիպած է, բոլորին համար վախճանը գերեզմանը ըլլալով։ Պօղոս առաքեալ պարագան ճշգրտօրէն նկարագրեց, երբ ըսաւ, ինչպէս արձանագրուած է Հռովմայեցիս 8։22–ի մէջ. «Քանզի գիտենք թէ բոլոր ստեղծուածները մինչեւ հիմա մէկտեղ կը հառաչեն ու ծնանելու ցաւ կը քաշեն»։ Այո, Աստուծոյ օրէնքներէն անկախութիւնը աղիտալի եղած է։

12. Կարգ մը աշխարհային աղբիւրներ ի՞նչ կ’ըսեն ամբողջական ազատութեան մասին։

¹² Հաւատաքննութիւն եւ Ազատութիւն խորագրով գիրքը (Անգլ.) ազատութեան մասին հետեւեալը կ’ըսէ. «Անկախութիւնը ինքնին անպայմանօրէն առաքինութիւն մը չէ. անիկա անվերապահօրէն հպարտանալիք բան մը չէ։ Իրականութեան մէջ, անիկա կրնայ անձնասիրութեան ամենէն գռեհիկ կերպերէն մէկը ըլլալ ...։ Մարդը բոլորովին անկախ արարած մը չէ, ու չի կրնար առանց անհեթեթութեան նոյնիսկ բաղձալ զայն ըլլալու»։ Իսկ Անգլիոյ Ֆիլիփ Իշխանը առիթով մը ըսաւ. «Ամէն քմայքի եւ ամէն բնազդի անձնատուր ըլլալու ազատութիւնը կրնայ գրաւիչ ըլլալ, սակայն փորձառութիւնը կրկին եւ կրկին կը սորվեցնէ թէ առանց ժուժկալութեան ազատութիւնը ... եւ ուրիշներու հանդէպ առանց նկատողութեան վարքը ամենէն վստահ կերպն են համայնքի մը կեանքին որակը կործանելու, որքան ալ հարուստ ըլլայ անիկա»։

Ո՞վ Աւելի Լաւ Գիտէ

13, 14. Միայն ո՞վ կրնայ իրական ազատութիւն հայթայթել մարդկային ընտանիքին։

¹³ Ո՞վ աւելի լաւ գիտէ թէ տուն մը ի՛նչպէս պէտք է կազմակերպուի. սիրազեղ, ընդունակ, փորձառու ծնո՞ղքը թէ զաւակները։ Պատասխանը բացայայտ է։ Նմանապէս, մարդոց Ստեղծիչը, մեր երկնաւոր Հայրը, գիտէ թէ ի՛նչը լաւագոյնն է մեզի համար։ Ան գիտէ թէ մարդկային ընկերութիւնը ի՛նչպէս պէտք է կազմակերպուի եւ կառավարուի։ Ան գիտէ թէ ազատ կամքը ի՛նչպէս պէտք է գործածուի, որպէսզի բոլորն ալ օգտուին իրական ազատութենէն։ Միայն Ամենակալ Աստուածը՝ Եհովան՝ գիտէ մարդկային ընտանիքը ի՛նչպէս ազատագրել գերութենէն եւ բոլորին իրական ազատութիւն հայթայթել։—Եսայեայ 48։17–19

¹⁴ Իր Խօսքին՝ Հռովմայեցիս 8։21–ին՝ մէջ, Եհովա հետեւեալ ոգեւորիչ խոստումը կու տայ. «Ստեղծուածները իրենք ալ ապականութեան ծառայութենէն ազատուելով, Աստուծոյ որդիներուն փառաւոր ազատութեանը պիտի հասնին»։ Այո, Աստուած կը խոստանայ մարդկային ընտանիքը կատարելապէս ազատագրել իր ներկայ ողորմելի վիճակէն։ Յաջորդ յօդուածը ցոյց պիտի տայ թէ ասիկա ի՛նչպէս պիտի կատարուի։

Ինչպէ՞ս Պիտի Պատասխանէիք

(Վերաքաղ՝ էջ 3–էն մինչեւ էջ 8)

◻ Մարդիկ ինչո՞ւ ազատութեան զօրաւոր կարիք մը կը զգան։

◻ Ամբողջ Պատմութեան ընթացքին, մարդիկ ի՞նչ կերպերով գերեվարուած են։

◻ Եհովա ինչո՞ւ այսքան երկար ժամանակ թոյլատրած է ազատ կամքի սխալ գործածութիւնը։

◻ Միայն ո՞վ կրնայ իրական ազատութիւն հայթայթել բոլոր մարդկութեան եւ ինչո՞ւ։

[Նկար՝ էջ 7]

Մարդուն կեանքի երկարութիւնը շատ նման է ինչ որ 3,500 տարիներ առաջ ըսուեցաւ Սաղմոս 90։10–ի մէջ

[Վերապահուած Իրաւասութիւն]

Courtesy of The British Museum