Գնահատենք ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդիկը’
«Կ’աղաչենք ձեզի որ ճանչնաք ձեր մէջէն վաստակաւորներն ու վերակացուները ի Տէր . . . եւ առաւելագոյն սիրոյ արժանի համարեցէք զանոնք՝ իրենց աշխատանքին համար»։—Ա. ԹԵՍԱՂՈՆԻԿԵՑԻՍ 5։12, 13, Երուսաղէմ։
1. Գործք Առաքելոց 20։35–ի համաձայն, տալը ի՞նչ զօրութիւն ունի. բացատրեցէ՛ք։
«ԱՒԵԼԻ երանելի է տա՛լը, քան թէ առնելը»։ (Գործք 20։35) Ե՞րբ էր որ վերջին անգամ Յիսուսի այս խօսքերուն ճշմարիտ ըլլալը զգացիք։ Թերեւս երբ ձեր շատ սիրած մէկ անհատին նուէր մը տուիք։ Զայն ուշադրութեամբ ընտրեցիք, քանի որ կ’ուզէիք որ ձեր սիրած անհատը զայն իրապէս գնահատէր։ Ձեր սիրելիին դէմքին գոհունակութեան արտայայտութիւնը տեսնելը ձեր սիրտը որքա՜ն ջերմացուց։ Երբ շարժառիթը շիտակ ըլլայ, տալը սիրոյ արտայայտութիւն մըն է, իսկ սէր արտայայտելը մեզի ուրախութիւն պատճառելու զօրութիւն ունի։
2, 3. (ա) Ինչո՞ւ կրնայ ըսուիլ որ Եհովայէ ուրախ մէկը չկայ, եւ ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդիկը’ իր սիրտը ի՞նչպէս կը հրճուեցնեն։ (բ) Աստուծմէ տրուած պարգեւ մը ի՞նչ չենք ուզեր ընել։
2 Ուստի, «ամէն բարի տուրք» Տուողէն՝ Եհովայէ ուրախ մէկը կրնա՞յ ըլլալ։ (Յակոբու 1։17. Ա. Տիմոթէոս 1։11) Իր տուած բոլոր պարգեւներուն ետին սէր կայ։ (Ա. Յովհաննու 4։8) Վստահաբար անիկա ճշմարիտ է այն պարգեւին պարագային ալ, զոր Աստուած Քրիստոսի միջոցաւ ժողովքին տուաւ՝ «տղամարդիկ որպէս պարգեւներ»։ (Եփեսացիս 4։8, ՆԱ) Հօտին հոգ տանելու համար երէցներու հայթայթումը, իր ժողովուրդին հանդէպ Աստուծոյ խոր սիրոյն արտայայտութիւնն է։ Այդ տղամարդիկը ուշադրութեամբ ընտրուած են. անոնք սուրբ գրային որակումներուն գոհացում պէտք է տան։ (Ա. Տիմոթէոս 3։1-7. Տիտոս 1։5-9) Անոնք գիտեն թէ պէտք է ‘հօտին հետ փափկութեամբ վարուին’, քանի որ այն ատեն է որ ոչխարները պատճառ պիտի ունենան երախտապարտ զգալու այսպիսի սիրալիր հովուութեան համար։ (Գործք 20։29. Սաղմոս 100։3) Երբ Եհովա տեսնէ թէ իր ոչխարներուն սիրտը երախտագիտութեամբ լեցուն է, վստահաբար իր սիրտն ալ պիտի հրճուի։—Առակաց 27։11
3 Վստահաբար պիտի չուզէինք Աստուծմէ տրուած պարգեւի մը արժէքը նսեմացնել. ոչ ալ պիտի ուզէինք թերագնահատել իր պարգեւները։ Արդ, երկու հարցումներ կը յարուցուին. երէցները ժողովքին մէջ իրենց դերը ի՞նչպէս պէտք է նկատեն։ Իսկ հօտին մնացեալ անդամները ի՞նչպէս կրնան ցոյց տալ թէ կը գնահատեն ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդիկը’։
‘Մենք Գործակից Ենք’
4, 5. (ա)Պօղոս ժողովքը ի՞նչ բանի կը նմանցնէ, եւ ասիկա ինչո՞ւ յարմար օրինակ մըն է։ (բ) Պօղոսի օրինակը ցոյց կու տայ թէ զիրար ի՞նչպէս պէտք է նկատենք եւ իրարու հետ վարուինք։
4 Եհովա ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ որոշ հեղինակութիւն մը վստահած է ժողովքին մէջ։ Անշուշտ, երէցները չեն ուզեր իրենց հեղինակութիւնը չարաչար գործածել, բայց անոնք գիտեն որ անկատար մարդոց համար ասիկա ընելը շատ դիւրին է։ Ուստի, անոնք հօտին մնացեալ անդամներուն կապակցաբար, իրենք զիրենք ի՞նչպէս պէտք է նկատեն։ Նկատի առէք Պօղոս առաքեալի գործածած օրինակը։ «Տղամարդիկ որպէս պարգեւ» տրուած ըլլալուն պատճառը բացատրելէ ետք, Պօղոս գրեց. «Սիրով ճշմարտութեան հետեւելով՝ ամէն բան Անով աճեցնենք որ գլուխ է, այսինքն Քրիստոս. որմէ բոլոր մարմինը մէկտեղ կազմուած եւ բոլոր յօդուածները իրարու հաղորդուելով կցուած՝ ամէն մէկ մասին չափով ներգործելով՝ սիրով մարմնին աճում կու տայ իրեն շինութեանը համար»։ (Եփեսացիս 4։15, 16) Ուստի, Պօղոս ժողովքը՝ մէջը ըլլալով երէցներն ու միւս անդամները, կը նմանցնէ մարդկային մարմնի մը։ Ասիկա ինչո՞ւ յարմար օրինակ մըն է։
5 Մարդկային մարմին մը բազմաթիւ անդամներէ՝ բայց մէկ գլուխէ կը բաղկանայ։ Սակայն, մարմնին ո՛չ մէկ մասը, ոչ մկան մը, ոչ ջիղ մը, ոչ իսկ երակ մը անպէտ է։ Իւրաքանչիւր անդամ արժէքաւոր է եւ ամբողջ մարմնին առողջութեան ու գեղեցկութեան կը նպաստէ։ Նոյն կերպով, ժողովքը բազմաթիւ տարբեր անդամներէ կը բաղկանայ, բայց իւրաքանչիւր անդամ՝ երիտասարդ թէ տարեց, զօրաւոր թէ տկար՝ կրնայ իր նպաստը բերել ընդհանուր ժողովքին հոգեւոր առողջութեան ու գեղեցկութեան մէջ։ (Ա. Կորնթացիս 12։14-26) Ոեւէ մէկը պէտք չունի խորհելու թէ ինք շատ աննշան մէկն է։ Իսկ միւս չափազանցութեան երթալով, ոեւէ մէկը ինքզինք գերադաս պէտք չէ զգայ, քանի որ բոլորս ալ՝ հովիւ թէ ոչխար, մարմնին մէկ անդամն ենք, իսկ միայն մէկ գլուխ կայ, որ է Քրիստոս։ Այս կերպով, Պօղոս իրարու հանդէպ մեր ունենալիք սիրոյ, հոգածութեան եւ յարգանքի ջերմ պատկեր մը կը գծէ։ Ասոր գիտակցիլը կ’օգնէ երէցներուն որ ժողովքին մէջ իրենց դերը խոնարհ ու հաւասարակշռուած կերպով դիտեն։
6. Առաքելական հեղինակութիւն ունենալով հանդերձ, Պօղոս ի՞նչպէս հեզ հոգի մը ցուցաբերեց։
6 ‘Որպէս պարգեւ տրուած այս տղամարդիկը’ չեն ջանար իրենց հաւատակիցներուն կեանքին կամ հաւատքին տիրապետել։ Պօղոս առաքելական հեղինակութիւն ունենալով հանդերձ, Կորնթացիներուն հեզօրէն ըսաւ. «Ոչ թէ ձեր հաւատքին վրայ կը տիրապետենք, հապա գործակից ենք ձեր ուրախութեանը. վասն զի դուք հաւատքով կը կենաք»։ (Բ. Կորնթացիս 1։23բ) Պօղոս չէր փափաքեր իր եղբայրներուն հաւատքին կամ ապրելակերպին վրայ հսկել։ Իրապէս ան ասոր պէտքը չտեսաւ, քանի որ վստահութիւն յայտնեց որ անոնք արդէն հաւատարիմ այրեր ու կիներ էին, որոնք Եհովայի կազմակերպութեան մէջն էին, որովհետեւ կը փափաքէին ընել ի՛նչ որ շիտակ էր։ Ուստի, ինքզինքին ու իր ուղեկիցին՝ Տիմոթէոսի մասին խօսելով, իրականութեան մէջ Պօղոս ըսել կ’ուզէր. ‘Մեր պարտականութիւնն է ձեզի հետ աշխատիլ, ուրախութեամբ Աստուծոյ ծառայելու համար’։ (Բ. Կորնթացիս 1։1) Ի՜նչ հեզ հոգի մը։
7. Հեզ երէցներ ժողովքին մէջ իրենց դերին մասին ի՞նչ կը գիտակցին, եւ անոնք իրենց գործակիցներուն վրայ ի՞նչ վստահութիւն ունին։
7 Ներկայիս ալ ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ գործը նոյնն է։ Անոնք ‘մեր ուրախութեան գործակից են’։ Հեզ երէցները կը գիտակցին որ իրենց չ’իյնար որոշել թէ ուրիշներ ո՛րքան կրնան ընել Աստուծոյ ծառայութեան մէջ։ Անոնք գիտեն որ թէեւ կրնան ուրիշները քաջալերել որ իրենց ծառայութիւնը ընդլայնեն կամ բարելաւեն, բայց Աստուծոյ մատուցուած ծառայութիւնը յօժար սրտէ մը պէտք է բխի։ (Համեմատել՝ Բ. Կորնթացիս 9։7։) Անոնք վստահ են որ եթէ իրենց աշխատակիցները ուրախ ըլլան, իրենց կարելին պիտի ընեն։ Ուստի, անոնց սրտին բաղձանքն է օգնել իրենց եղբայրներուն, որ ‘Տէրոջը ուրախութեամբ ծառայեն’։—Սաղմոս 100։2
Օգնել որ Բոլորն ալ Ուրախութեամբ Ծառայեն
8. Ի՞նչ կարգ մը կերպերով երէցները կրնան իրենց եղբայրներուն օգնել որ ուրախութեամբ ծառայեն Եհովայի։
8 Ո՛վ երէցներ, ի՞նչպէս կրնաք ձեր եղբայրներուն օգնել որ ուրախութեամբ ծառայեն։ Ձեր օրինակով կրնաք զանոնք քաջալերել։ (Ա. Պետրոս 5։3) Ծառայութեան մէջ նախանձախնդրութիւն եւ ուրախութիւն ցոյց տուէք եւ ուրիշներ ոգեւորուելով ձեր օրինակին պիտի հետեւին։ Ուրիշները գովեցէք իրենց բոլորանուէր ջանքերուն համար։ (Եփեսացիս 4։29) Ջերմ եւ անկեղծ գովասանքը կ’օգնէ որ ուրիշներն ալ օգտակար եւ պիտանի զգան։ Անիկա կը քաջալերէ ոչխարները որ իրենց լաւագոյնը ընեն Աստուծոյ ծառայելու համար։ Խուսափեցէք աննպաստ բաղդատութիւններէ։ (Գաղատացիս 6։4) Այսպիսի բաղդատութիւններ բարելաւելու մղելէ աւելի՝ դիմացինը կը վհատեցնեն։ Ասկէ զատ, Եհովայի ոչխարները անհատներ են, որոնք տարբեր պարագաներ ու տարբեր կարողութիւններ ունին։ Պօղոսի նման, ձեր եղբայրներուն հանդէպ վստահութիւն արտայայտեցէք։ Սէրը «ամէն բանի կը հաւատայ», ուստի լաւ է որ հաւատանք թէ մեր եղբայրները Աստուած կը սիրեն եւ կը փափաքին իրեն հաճելի ըլլալ։ (Ա. Կորնթացիս 13։7) Երբ ‘ուրիշները պատուէք’, անոնք իրենց լաւագոյնը կու տան։ (Հռովմայեցիս 12։10) Վստահ եղէք որ երբ ոչխարները խրախուսուին ու կազդուրուին, ընդհանրապէս իրենց կարելին պիտի ընեն Աստուծոյ ծառայելու համար եւ ուրախութիւն պիտի գտնեն անոր մէջ։—Մատթէոս 11։28-30
9. Իր գործակից երէցներուն հանդէպ ի՞նչ տեսակէտ պիտի օգնէ իւրաքանչիւր երէցի որ ուրախութեամբ ծառայէ։
9 Հեզութեամբ դուք ձեզ որպէս «գործակից» նկատելը պիտի օգնէ ձեզի որ ուրախութեամբ ծառայէք, եւ ձեր գործակից երէցներուն մասնայատուկ պարգեւները գնահատէք։ Իւրաքանչիւր երէց իր տաղանդներն ու կարողութիւնները ունի, զորս կրնայ գործածել ժողովքին օգտին համար։ (Ա. Պետրոս 4։10) Մէկը թերեւս սորվեցնելու պարգեւը ունի։ Ուրիշ մը կրնայ շատ լաւ կազմակերպող մը ըլլալ։ Իսկ ուրիշ մը թերեւս բացառիկ կերպով դիւրամատչելի է, իր ջերմութեան ու կարեկցութեան պատճառով։ Բայց, որոշ է որ ոեւէ երէց բոլոր պարգեւները նոյն չափով չունի։ Արդ, մասնայատուկ պարգեւ մը՝ զոր օրինակ սորվեցնելու պարգեւը ունենալը, երէց մը գերադա՞ս կը դարձնէ ուրիշէ մը։ Բնա՛ւ երբեք։ (Ա. Կորնթացիս 4։7) Իսկ միւս կողմէ, հարկ չկայ նախանձելու ուրիշի մը ունեցած պարգեւին, կամ՝ անատակ զգալու, երբ ուրիշ երէցի մը կարողութիւնը գովասանքի կ’արժանանայ ուրիշներու կողմէ։ Յիշեցէք որ դո՛ւք ալ ունիք պարգեւներ, զորս Եհովա կը տեսնէ ձեր մէջ։ Ան կրնայ օգնել որ դուք մշակէք այդ պարգեւները եւ զանոնք գործածէք ձեր եղբայրներուն օգտին համար։—Փիլիպպեցիս 4։13
‘Մտիկ Ըրէ՛ք ու Հնազանդեցէ՛ք’
10. Ինչո՞ւ պարզապէս տեղին է որ մեր գնահատութիւնը արտայայտենք ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ հանդէպ։
10 Երբ պարգեւ մը կը ստանանք, պարզապէս տեղին է գնահատութիւն յայտնել։ Կողոսացիս 3։15–ը (Երուսաղէմ) կ’ըսէ. «Գոհութիւն յայտնեցէք»։ Արդ, ի՞նչ կրնանք ըսել Եհովայի մեզի տուած թանկարժէք նուէրին՝ ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ մասին։ Անշուշտ, գլխաւորաբար Եհովայի շնորհակալ ենք, որ անխնայ Պարգեւատու մըն է։ Բայց ի՞նչ կրնանք ըսել ուղղակի ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ մասին։ Ի՞նչպէս կրնանք ցոյց տալ թէ կը գնահատենք զիրենք։
11. (ա) ‘Որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ հանդէպ մեր գնահատութիւնը ի՞նչպէս կրնանք ցոյց տալ։ (բ) Ի՞նչ է՝ «մտիկ ըրէ՛ք» եւ «հնազանդեցէ՛ք» խօսքերուն իմաստը։
11 ‘Որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ հանդէպ մեր գնահատութիւնը կրնանք ցոյց տալ, Աստուածաշունչի վրայ հիմնուած իրենց տուած խրատներուն եւ որոշումներուն արագօրէն անսալով։ Աստուածաշունչը հետեւեալ խրատը կու տայ մեզի. «Ձեր առաջնորդներուն մտիկ ըրէ՛ք ու անոնց հնազանդեցէ՛ք, վասն զի անոնք ձեր հոգիներուն համար կը հսկեն, որպէս թէ հաշիւ պիտի տան. որպէս զի խնդութիւնով ընեն այն գործը եւ ոչ թէ հառաչելով, վասն զի այն ձեզի օգտակար չէ»։ (Եբրայեցիս 13։17) Նկատի առէք որ ո՛չ միայն պէտք է ‘մտիկ ընենք’, այլ նաեւ ‘հնազանդինք’ մեր առաջնորդներուն։ «Հնազանդիլ» բառին Յունարէնը բառացիօրէն կը նշանակէ «ենթարկուիլ»։ «Մտիկ ըրէ՛ք» եւ՝ «հնազանդեցէ՛ք» բառերուն մասին բացատրութիւն տալով, Աստուածաշունչի ուսումնական Ռ. Չ. Հ. Լէնսգի կ’ըսէ. «Անհատ մը մտիկ կ’ընէ, երբ համաձայն է իրեն ըսուած բանին, անոր ճշգրիտ եւ օգտակար ըլլալուն համոզուած է. [բայց] անհատ մը կ’ենթարկուի . . . երբ համակարծիք չէ»։ Երբ մեր մէջ առաջնորդութիւն առնողներուն տուած ուղղութիւնը հասկնանք եւ անոր հետ համաձայն ըլլանք, ինքնաբերաբար մտիկ կ’ընենք։ Բայց ի՞նչ կը պատահի երբ մասնայատուկ որոշումի մը պատճառը չենք հասկնար։
12. Ինչո՞ւ պէտք է հնազանդինք կամ ենթարկուինք, նոյնիսկ երբ լիովին չհասկնանք մասնայատուկ որոշումի մը ետին եղող պատճառը։
12 Հո՛ս է որ թերեւս կարիքը ունենանք հնազանդելու կամ ենթարկուելու։ Ինչո՞ւ։ Ամէն բանէ առաջ, պէ՛տք է վստահինք որ հոգեւոր որակումներ ունեցող այս տղամարդիկը մեր լաւագոյն շահերով հետաքրքրուած են։ Ի վերջոյ, անոնք շատ լաւ գիտեն որ Եհովայի հաշիւ պիտի տան իրենց հոգածութեան յանձնուած ոչխարներուն համար։ (Յակոբու 3։1) Ասկէ զատ, լաւ է որ յիշենք թէ մենք գաղտնի պահուելիք բոլոր իրողութիւններէն տեղեակ չենք կրնար ըլլալ, որոնք այս իրազեկ որոշումին առաջնորդեցին։—Առակաց 18։13
13. Երբ հարցը երէցներուն դատական որոշումներուն գայ, ի՞նչ բան պիտի օգնէ մեզի որ հնազանդինք։
13 Իսկ ի՞նչ կրնայ ըսուիլ, դատական որոշումներու վերաբերեալ բաներուն հնազանդ ըլլալու մասին։ Ճիշդ է որ ասիկա կրնայ դիւրին չըլլալ, մանաւանդ երբ որոշուած է վտարել անհատ մը, զոր կը սիրենք եւ որ թերեւս ազգական մը կամ մտերիմ բարեկամ մըն է։ Հոս դարձեալ լաւագոյն բանն է ենթարկուիլ ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ որոշումին։ Անոնք մեզմէ աւելի անկողմնակալ ըլլալու ի վիճակի են եւ մեզմէ լաւ գիտեն իրողութիւնները։ Այս եղբայրները յաճախ կը տանջուին, մինչեւ որ այսպիսի որոշումներու յանգին. ‘Եհովայի համար դատելը’ շատ լուրջ պատասխանատուութիւն մըն է։ (Բ. Մնացորդաց 19։6) Անոնք ամէն ջանք կը թափեն որ ողորմած ըլլան, քանի որ գիտեն թէ Աստուած ‘ներելու պատրաստ է’։ (Սաղմոս 86։5, ՆԱ) Բայց անոնք ժողովքը մաքուր ալ պէտք է պահեն, եւ Աստուածաշունչը ուղղութիւն կու տայ որ անզեղջ մեղաւորը վտարուի։ (Ա. Կորնթացիս 5։11-13) Շատ պարագաներու, յանցագործը ինք համաձայն կը գտնուի տրուած որոշումին։ Թերեւս ան պարզապէս պատիժի պէտք ունի որ ինքզինքին գայ։ Եթէ մենք՝ զինք սիրողներս՝ կայացուած որոշումին ենթարկուինք, այս կերպով իրեն օգնած կ’ըլլանք որ տրուած պատիժէն օգտուի։—Եբրայեցիս 12։11
«Առաւելագոյն Սիրոյ Արժանի Համարեցէք Զանոնք»
14, 15. (ա) Ա. Թեսաղոնիկեցիս 5։12, 13–ի համաձայն, երէցները ինչո՞ւ մեր նկատառութեան արժանի են։ (բ) Ինչո՞ւ կրնանք ըսել որ երէցները ‘ծանր կ’աշխատին’։
14 ‘Որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ հանդէպ գնահատութիւն կրնանք ցոյց տալ, անոնց հանդէպ նկատառու ալ ըլլալով։ Թեսաղոնիկէի ժողովքին գրելով, Պօղոս անոր անդամներուն հետեւեալ խրատը տուաւ. «Կ’աղաչենք ձեզի որ ճանչնաք ձեր մէջէն վաստակաւորներն [«ծանր աշխատողները», ՆԱ] ու վերակացուները ի Տէր, ինչպէս եւ ձեզ խրատողները. եւ առաւելագոյն սիրոյ արժանի համարեցէք զանոնք՝ իրենց աշխատանքին համար»։ (Ա. Թեսաղոնիկեցիս 5։12, 13, Երուսաղէմ) «Ծանր աշխատողներ». ասիկա լաւ կերպով չի՞ նկարագրեր անձնուէր երէցները, որոնք անձնուրացաբար իրենց անձէն կու տան մեզի։ Պահ մը այս սիրելի եղբայրներուն կրած ծանր բեռը նկատի առնենք։
15 Ընդհանրապէս անոնք ընտանիքի տէր մարդիկ են, որոնք աշխարհային գործ մը ունին իրենց ընտանիքին պէտքերը հայթայթելու համար։ (Ա. Տիմոթէոս 5։8) Եթէ երէցը զաւակներ ունի, անոնք իրենց հօրը ժամանակին եւ ուշադրութեան կարիքը ունին։ Թերեւս հայրը անոնց դպրոցական դասերուն պէտք է օգնէ, ինչպէս նաեւ ժամանակ յատկացնէ որ անոնք լաւ զբօսանքներ ունենալով իրենց մանկական ոյժը վատնեն։ (Ժողովողի 3։1, 4) Ամենակարեւորը, ան իր ընտանիքին հոգեւոր կարիքներուն հոգ կը տանի, կանոնաւորաբար Աստուածաշունչի ընտանեկան ուսումնասիրութիւն վարելով, դաշտի ծառայութեան մէջ անոնց հետ աշխատելով եւ զանոնք քրիստոնէական ժողովներու տանելով։ (Բ. Օրինաց 6։4-7. Եփեսացիս 6։4) Չմոռնանք որ շատերուս համար սովորական եղող այս պատասխանատուութիւններէն զատ, երէցները յաւելեալ պարտաւորութիւններ ունին. ժողովներու մէջ իրենց բաժինները պատրաստել, հովուական այցելութիւններ տալ, ժողովքին հոգեւոր բարօրութեան հոգ տանիլ, իսկ երբ հարկ ըլլայ, դատական հարցերու նայիլ։ Ոմանք տակաւին շրջանային եւ նահանգային համաժողովներու, Թագաւորութեան Սրահներու եւ Հիւանդանոցի Յարակցութեան Յանձնախումբերու կապակցաբար յաւելեալ պատասխանատուութիւն կը կրեն։ Ի՛րապէս այս եղբայրները ‘ծանր կ’աշխատին’։
16. Բացատրեցէք թէ ի՛նչ կերպերով կրնանք նկատառութիւն ցոյց տալ երէցներուն հանդէպ։
16 Ի՞նչ կերպով անոնց հանդէպ նկատառութիւն ցոյց կու տանք։ Սուրբ գրային առակ մը կ’ըսէ. «Ճիշդ ժամուն ըսուած խօսքը որչա՜փ գեղեցիկ է»։ (Առակաց 15։23. 25։11) Ուստի, անկեղծ գնահատութեան եւ քաջալերութեան խօսքերը կրնան անոնց ցոյց տալ որ մենք իրենց աշխատանքը թեթեւի չենք առներ։ Նաեւ, տրամաբանական չափով բաներ պէտք է ակնկալենք իրենցմէ։ Մէկ կողմէ, ազատ պէտք է զգանք օգնութեան համար անոնց մօտենալու։ Երբեմն մեր ‘սիրտը խոր վշտի մէջ կ’ըլլայ’ եւ սուրբ գրային յորդորներու, ուղղութեան կամ՝ «սորվեցնելու յարմար» եղողներու խրատներուն կարիքը կ’ունենանք։ (Սաղմոս 55։4, ՆԱ. Ա. Տիմոթէոս 3։2) Միեւնոյն ժամանակ, պէտք է յիշենք որ երէց մը միայն որոշ ժամանակ մը կրնայ յատկացնել մեզի, քանի որ չի կրնար իր ընտանիքը, կամ ժողովքին մէջ ուրիշները անտեսել։ Այս ծանր աշխատող եղբայրներուն հանդէպ «կարեկից» ըլլալով, անոնցմէ անտրամաբանական բաներ պէտք չէ պահանջենք։ (Ա. Պետրոս 3։8) Այլ, գնահատենք այն ժամանակը եւ ուշադրութիւնը զորս կրնան տրամաբանական գետնի վրայ յատկացնել մեզի։—Փիլիպպեցիս 4։5
17, 18. Երէց ամուսին ունեցող բազմաթիւ քոյրեր ի՞նչ զոհողութիւններ կ’ընեն, եւ ի՞նչպէս կրնանք ցոյց տալ թէ չենք թերագնահատեր այս հաւատարիմ քոյրերը։
17 Իսկ ի՞նչ կրնանք ըսել երէցներու կիներուն մասին։ Անոնք ալ մեր նկատառութեան արժանի չե՞ն։ Ի վերջոյ, անոնք իրենց ամուսինը ժողովքին հետ կը բաժնեն։ Ասիկա յաճախ իրենց կողմէ զոհողութիւններ կը պահանջէ։ Յաճախ կը պատահի որ երէցներ իրենց ընտանիքին հետ անցընելիք երեկոյեան ժամերը ժողովքային հարցերու հոգ տանելով կ’անցընեն։ Բազմաթիւ ժողովքներու մէջ, հաւատարիմ Քրիստոնեայ կիներ յօժարակամօրէն շատ զոհողութիւններ կ’ընեն, որպէսզի իրենց ամուսինները Եհովայի ոչխարներուն հոգածութեամբ զբաղին։—Համեմատել՝ Բ. Կորնթացիս 12։15։
18 Ի՞նչպէս կրնանք ցոյց տալ որ այս հաւատարիմ Քրիստոնեայ կիներուն ըրածը չենք թերագնահատեր։ Վստահաբար, անոնց ամուսիններէն անտրամաբանական բաներ չպահանջելով։ Բայց չմոռնանք նաեւ, գնահատանքի պարզ խօսքերուն ունեցած զօրաւոր ազդեցութիւնը։ Առակաց 16։24–ը կ’ըսէ. «Վայելուչ խօսքերը մեղրի խորիսխին պէս են, հոգիին՝ քաղցր ու ոսկորներուն բժշկութիւն են»։ Փորձառութիւն մը նկատի առնենք։ Քրիստոնէական ժողովէ մը ետք, ամուսնացած զոյգ մը երէցի մը մօտեցաւ եւ ուզեց իրենց պատանի տղուն մասին խօսիլ իր հետ։ Մինչ երէցը կը խօսէր զոյգին հետ, անոր կինը համբերութեամբ կը սպասէր զինք։ Վերջանալէ ետք, մայրը երէցին կնոջ մօտեցաւ եւ ըսաւ. «Կ’ուզեմ քեզի շնորհակալութիւն յայտնել այն ժամանակին համար որ ամուսինդ կը տրամադրէ իմ ընտանիքիս օգնելու համար»։ Երէցին կինը շատ ազդուեցաւ գնահատանքի այս պարզ ու քաղցր խօսքերէն։
19. (ա) Որպէս խումբ, երէցները հաւատարմաբար ի՞նչ բաներ կ’իրագործեն։ (բ) Բոլորս ալ ի՞նչ ընել պէտք է վճռենք։
19 Ոչխարներուն հոգ տանելու համար երէցներու կարգադրութիւնը Եհովայի «բարի տուրք»երէն մէկն է։ (Յակոբու 1։17) Այս տղամարդիկը կատարեալ չեն. մեր բոլորին նման անոնք ալ սխալներ կ’ընեն։ (Գ. Թագաւորաց 8։46) Սակայն, որպէս խումբ մը, համայն աշխարհի ժողովքներուն մէջի երէցները հաւատարմօրէն կը կատարեն այն գործը, որու համար Եհովա զանոնք նշանակած է, այսինքն՝ վերաճշդել, կերտել, միացնել, եւ հօտը պաշտպանել։ Թող որ իւրաքանչիւր երէց վճռէ Եհովայի ոչխարներուն քնքշութեամբ հոգ տանիլ, ու այս կերպով փաստել որ ինք իր եղբայրներուն համար պարգեւ մը, օրհնութիւն մըն է։ Իսկ բոլորս ալ վճռենք մեր գնահատութիւնը ցոյց տալ ‘որպէս պարգեւ տրուած տղամարդոց’ հանդէպ, անոնց մտիկ ընելով ու հնազանդելով, եւ իրենց ծանր աշխատանքին համար նկատառութիւն ցոյց տալով։ Որքա՜ն երախտապարտ կրնանք ըլլալ որ Եհովա սիրալիր կերպով տղամարդիկ տուած է, որոնք իրականութեան մէջ իր ոչխարներուն կ’ըսեն՝ ‘Մեր պարտականութիւնն է ձեզի օգնել որ ուրախութեամբ ծառայէք Աստուծոյ’։
Ի՞նչպէս Պիտի Պատասխանէիք
◻ Ինչո՞ւ տեղին է ժողովքը մարմնի հետ բաղդատել։
◻ Երէցները ի՞նչպէս կրնան օգնել իրենց եղբայրներուն, որ ուրախութեամբ ծառայեն։
◻ Մեր մէջ առաջնորդութիւն առնողներուն ինչո՞ւ ոչ միայն մտիկ պէտք է ընենք, այլ նաեւ՝ հնազանդինք։
◻ Ի՞նչ կերպերով նկատառութիւն ցոյց կու տանք երէցներուն հանդէպ։
[Նկար՝ էջ 24]
Ո՛վ երէցներ, ուրիշները գովեցէք իրենց բոլորանուէր ջանքերուն համար
[Նկար՝ էջ 25]
Ծառայութեան մէջ իրենց նախանձախնդիր օրինակով, երէցները կրնան օգնել իրենց ընտանիքի անդամներուն եւ ուրիշներու, որպէսզի ուրախութեամբ ծառայեն
[Նկարներ՝ էջ 26]
Ծանր աշխատող երէցները կը գնահատենք