Ողջամիտ վարդապետութիւնը ձեր ապրելակերպը ըրէք
«Աստուածպաշտութիւնը ամէն բանի օգտակար է»։—Ա. ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4։8
1, 2. Մարդիկ ո՞րքան ուշադրութիւն կը դարձնեն իրենց առողջութեան, եւ ի՞նչ արդիւնքով։
ՇԱՏԵՐ անմիջապէս կը համաձայնին որ լաւ առողջութիւն մը ունենալը ամենէն թանկագին բանն է կեանքի մէջ։ Շատ ժամանակ եւ դրամ կը վատնեն իրենք զիրենք ֆիզիքապէս կայտառ պահելու համար եւ, երբ հարկ ըլլայ, կ’ուզեն վստահ ըլլալ որ բժշկական լաւագոյն խնամքը կը ստանան։ Միացեալ Նահանգներու մէջ, զոր օրինակ, առողջապահական ծախսերու համար վերջերս տարեկան 900 միլիառ տոլարէն աւելի կը յատկացուէր։ Ասիկա այդ երկրին համար աւելի քան 3,000 տոլար կը ներկայացնէ իւրաքանչիւր մարդու, կնկայ եւ երախայի համար, իսկ յառաջադէմ ուրիշ երկիրներու մէջ ալ անձի գլուխ ասկէ նուազ չէ։
2 Այսքան ժամանակի, ոյժի եւ դրամի վատնումը ի՞նչ յառաջ բերած է։ Անկասկած, ոեւէ մէկը չի կրնար ուրանալ որ, ընդհանուր առմամբ, որեւէ ժամանակէ աւելի յառաջդիմութիւն եղած է թէ՛ բժշկական գործիքներու եւ թէ խնամատարութեան մէջ։ Սակայն, ասիկա ինքնաբերաբար աւելի առողջ կեանք մը չէ բերած։ Արդարեւ, Միացեալ Նահանգներու համար առողջապահական ծրագիր մը առաջարկող ճառի մը մէջ, նախագահը նշեց որ «այս երկրին մէջ բռնարարքի պատճառած ցնցիչ գինէն» զատ, Միացեալ Նահանգներու բնակիչներուն «ԱԴԱ–ի [AIDS], ծխախոտի եւ չափազանց խմելու, պատանեկան յղութեան, քաշը–քիչ ծնող երախաներու համեմատութիւնը աւելի բարձր է», ուրիշ յառաջադէմ երկիրներու հետ բաղդատած։ Ի՞նչ եղաւ իր եզրակացութիւնը։ «Պէտք է մեր ապրելակերպը փոխենք, եթէ ի՛րապէս կ’ուզենք առողջ ժողովուրդ մը ըլլալ»։—Գաղատացիս 6։7, 8
Առողջ Ապրելակերպ մը
3. Վաղեմի Յունական մշակոյթը ի մտի ունենալով, Պօղոս ի՞նչ խրատ տուաւ։
3 Առաջին դարուն, Յոյները ճանչցուած էին որպէս ֆիզիքական մշակումի, մարմնակրթութեան եւ մարզական մրցումներու հանդէպ մեծ հետաքրքրութիւն ունեցողներ։ Ասիկա ի մտի ունենալով, Պօղոս առաքեալ ներշնչուեցաւ երիտասարդ Տիմոթէոսի գրելու. «Մարմնին վարժութիւնը քիչ բանի օգտակար է, բայց աստուածպաշտութիւնը ամէն բանի օգտակար է, որ թէ՛ ներկայ եւ թէ՛ ապագայ կեանքին խոստումը ունի»։ (Ա. Տիմոթէոս 4։8) Ուստի, Պօղոս կը մատնանշէր ա՛յն բանին որու մարդիկ հիմա կը գիտակցին թէ բժշկական կամ ֆիզիքական հոգատարութիւնը իրապէս առողջ ապրելակերպ մը չ’ապահովեր։ Պօղոս մեզ կը հաւաստիացնէ որ անհրաժեշտ է հոգեւոր բարօրութիւն եւ աստուածպաշտութիւն մշակել։
4. Աստուածպաշտութեան օգուտները ի՞նչ են։
4 Այսպիսի ընթացք մը օգտակար է «ներկայ ... կեանքին» համար, քանի որ անիկա կը պաշտպանէ այն բոլոր վնասակար բաներէն զորս ամբարիշտները, կամ միայն «աստուածպաշտութեան կերպարանքը» ունեցողները, իրենց վրայ կը բերեն։ (Բ. Տիմոթէոս 3։5. Առակաց 23։29, 30. Ղուկաս 15։11–16. Ա. Կորնթացիս 6։18. Ա. Տիմոթէոս 6։9, 10) Անոնք, որոնք թոյլ կու տան որ աստուածպաշտութիւնը իրենց կեանքը ձեւաւորէ, խոհեմօրէն կը յարգեն Աստուծոյ օրէնքներն ու պահանջները, իսկ անիկա զիրենք կը մղէ, որ Աստուծոյ ողջամիտ վարդապետութիւնը իրենց ապրելակերպը դարձնեն։ Այսպիսի ընթացք մը անոնց կը բերէ հոգեւոր եւ ֆիզիքական առողջութիւն, գոհունակութիւն եւ ուրախութիւն։ Նաեւ, անոնք ‘հանդերձեալին համար իրենց անձին բարի հիմ մը կը դնեն, որպէսզի յաւիտենական կեանքը ձեռք ձգեն’։—Ա. Տիմոթէոս 6։19
5. Պօղոս առաքեալ Տիտոսի գրած իր նամակին առաջին գլուխին մէջ ի՞նչ խրատներ կու տայ։
5 Քանի որ Աստուծոյ ողջամիտ վարդապետութեամբ առաջնորդուած կեանք մը այսպիսի օրհնութիւններ կը բերէ թէ՛ հիմա եւ թէ ապագային, պէտք է գիտնանք թէ ի՛նչպէս կրնանք գործնական կերպով Աստուծոյ ողջամիտ վարդապետութիւնը մեր ապրելակերպը ընել։ Պօղոս առաքեալ ասոր պատասխանը տուաւ Տիտոսի գրած իր նամակին մէջ։ Այդ գրքին մասնաւորաբար երկրորդ գլուխը նկատի պիտի առնենք, ուր ան կը խրատէ Տիտոսը որ ‘սորվեցնէ ինչ որ կը վայլէ ողջամիտ վարդապետութեան’։ Վստահաբար բոլորս ալ՝ երիտասարդ թէ տարեց, այր թէ կին, կրնանք օգտուիլ այս ‘ողջամիտ վարդապետութենէն’։—Տիտոս 1։4, 5. 2։1
Խրատներ՝ Ծերերուն
6. Պօղոս ի՞նչ խրատ տուաւ «ծերեր»ուն, եւ ասիկա իր կողմէ ինչպէ՞ս ազնուութեան նշան մըն էր։
6 Նախ Պօղոս ժողովքի ծերերուն կարգ մը խրատներ կու տայ։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։2–ը։ «Ծերեր»ը պատուուած են որպէս խումբ մը եւ նկատուած են որպէս հաւատքի ու հաւատարմութեան օրինակներ։ (Ղեւտացւոց 19։32. Առակաց 16։31) Ասոր համար, թերեւս ուրիշներ կը քաշուին շատ լուրջ չեղող հարցերու շուրջ ծերերուն խրատներ կամ թելադրութիւններ տալէ։ (Յոբ 32։6, 7. Ա. Տիմոթէոս 5։1) Հետեւաբար, Պօղոսի կողմէ ազնուութիւն է նախ իր խօսքը ուղղել ծերերուն եւ լաւ պիտի ըլլար որ անոնք Պօղոսի խօսքերուն սրտանց ուշադրութիւն ընծայեն, որպէսզի վստահ ըլլան որ, Պօղոսի նման, իրենք ալ ընդօրինակուելու արժանի տիպարներ են։—Ա. Կորնթացիս 11։1. Փիլիպպեցիս 3։17
7, 8. (ա) «Զգաստ ըլլալ»ը իր մէջ ի՞նչ կը բովանդակէ։ (բ) «Ծանրաբարոյ» ըլլալը ինչո՞ւ հաւասարակշռուած պէտք է ըլլայ «խոհեմ»ութեան հետ։
7 Քրիստոնեայ ծերերը նախ «զգաստ» պէտք է ըլլան։ Թէեւ բնագրին մէջ գործածուած բառը կրնայ խմելու սովորութեան ակնարկել, սակայն անիկա արթուն, պայծառամիտ կամ զգօն ըլլալու իմաստն ալ ունի։ (Բ. Տիմոթէոս 4։5. Ա. Պետրոս 1։13) Հետեւաբար, խմելու թէ ուրիշ բանի մէջ, ծերերը չափաւոր պէտք է ըլլան, չափազանցութիւններէ կամ ծայրայեղութիւններէ խուսափելով։
8 Անոնք նաեւ «ծանրաբարոյ» եւ «խոհեմ» պէտք է ըլլան։ Բնականաբար, յառաջացած տարիքը լրջութիւն կամ պատկառելիութիւն, յարգանք ու պատիւ կը բերէ իրեն հետ։ Ոմանք, սակայն, չափազանց կը լրջանան, երիտասարդներուն ունեցած կորովին հանդէպ անհանդուրժողական ըլլալով։ (Առակաց 20։29) Անոր համար, «ծանրաբարոյ»ութիւնը հաւասարակշռուած է «խոհեմ»ութեան հետ։ Ծերերը տարիքի բերմամբ իրենց լրջութիւնը պէտք է պահեն, միեւնոյն ատեն հաւասարակշռուած ըլլան իրենց զգացումներն ու մղումները հսկողութեան տակ պահելով։
9. Ծերերը ինչո՞ւ ողջամիտ պէտք է ըլլան հաւատքի, սիրոյ եւ մանաւանդ համբերութեան մէջ։
9 Վերջապէս, ծերերը «ողջամիտ [պէտք է ըլլան] հաւատքով, սիրով, համբերութիւնով»։ Իր գրութիւններուն մէջ, Պօղոս շատ անգամ հաւատքն ու սէրը յոյսին հետ դասած է։ (Ա. Կորնթացիս 13։13. Ա. Թեսաղոնիկեցիս 1։3. 5։8) Հոս, ան «յոյս»ին տեղ «համբերութիւն» կը յիշէ։ Թերեւս անոր համար որ, յառաջացած տարիքի պատճառաւ, համակերպելու զգացումը կրնայ դիւրութեամբ տեղ գրաւել։ (Ժողովողի 12։1) Սակայն, ինչպէս Յիսուս մատնանշեց, «ով որ մինչեւ վերջը համբերէ, անիկա պիտի ապրի»։ (Մատթէոս 24։13) Ասկէ զատ, ծերերը միւսներուն համար լաւ օրինակներ են, ոչ միայն իրենց տարիքին կամ փորձառութեանը համար, այլ նաեւ՝ իրենց տոկուն հոգեւոր յատկութիւններուն՝ հաւատքի, սիրոյ եւ համբերութեան՝ համար։
Խրատներ՝ Պառաւներուն
10. Պօղոս ի՞նչ խրատ տուաւ ժողովքի «պառաւներուն»։
10 Ապա Պօղոս իր ուշադրութիւնը կը դարձնէ ժողովքի պառաւներուն։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։3–ը։ «Պառաւներ»ը ժողովքի կիներուն մէջ տարեցներն են, մէջը ըլլալով՝ «ծերերուն» կիները եւ միւս անդամներուն մայրերը եւ մեծ մայրերը։ Որպէս այսպիսիներ, անոնք կրնան որոշ ազդեցութիւն մը ունենալ՝ լաւ կամ վատ։ Անոր համար, Պօղոս իր խօսքերը կը սկսի «նոյնպէս» բառով, ըսել ուզելով որ «պառաւներ»ն ալ որոշ պատասխանատուութիւններ ունին, որպէսզի ժողովքին մէջ իրենց դերը կատարեն։
11. Ի՞նչ է յարգալից վարմունք մը։
11 Նախ, «պառաւներուն այնպիսի վարմունք ունենալ, ինչպէս կը վայլէ սրբութեան», ըսաւ Պօղոս։ «Վարմունք»ը անհատի մը ներքին կեցուածքին եւ անձնաւորութեան դրսեւորումն է, որ թէ՛ ընթացքով եւ թէ երեւոյթով կ’արտացոլացուի։ (Մատթէոս 12։34, 35) Արդ, ի՞նչ պէտք է ըլլայ Քրիստոնեայ տարեց կնկայ մը կեցուածքն ու անձնաւորութիւնը։ Մէկ խօսքով՝ անոնք ‘սրբութեան կը վայլեն’։ Հոս գործածուած է Յունարէն բառ մը, որ կը նշանակէ «Աստուծոյ նուիրուած անձերու, արարքներու եւ իրերու վայել»։ Ասիկա վստահաբար պատշաճ խրատ մըն է, ուրիշներուն՝ մանաւանդ ժողովքին մէջ գտնուող աւելի երիտասարդ կիներուն՝ վրայ անոնց ունեցած ազդեցութիւնը նկատի ունենալով։—Ա. Տիմոթէոս 2։9, 10
12. Բոլորս ալ լեզուի ո՞ր սխալ գործածութենէն պէտք է զգուշանանք։
12 Ապա կու գայ երկու բացասական յատկանիշներ. «Ո՛չ բանսարկու ըլլալ, ո՛չ գինեմոլ»։ Հետաքրքրական է որ այս երկուքը միասնաբար յիշուած են։ Ուսուցչապետ Սգոթ դիտել կու տայ. «Անցեալին, երբ գինին միակ խմիչքն էր, իրենց գինիի պզտիկ հաւաքոյթներու ընթացքին էր որ կիները իրենց դրացիները կը զրպարտէին»։ Ընդհանրապէս, կիները այր մարդոցմէ աւելի հետաքրքրուած են ուրիշներով, ինչ որ գովելի է։ Սակայն, հետաքրքրութիւնը կրնայ բամբասանքի, նոյնիսկ զրպարտութեան դառնալ, մանաւանդ երբ լեզուն գինիով թուլցած ըլլայ։ (Առակաց 23։33) Անշուշտ, մաքուր ապրելակերպ մը հետապնդող այրեր ու կիներ լաւ կ’ընեն այս որոգայթէն զգուշանալով։
13. Տարեց կիները ի՞նչ կերպով կրնան սորվեցնողներ ըլլալ։
13 Իրենց ժամանակը կերտիչ կերպով գործածելու համար, տարեց կիներուն յանձնարարութիւն տրուած է, որ «բարի խրատ տուող» ըլլան։ Ուրիշ տեղ, Պօղոս յստակօրէն ցոյց տուած է որ կիները չեն կրնար ժողովքին մէջ սորվեցնողներ ըլլալ։ (Ա. Կորնթացիս 14։34. Ա. Տիմոթէոս 2։12) Սակայն, ասիկա իրենց արգելք չհանդիսանար որ Աստուծոյ թանկարժէք գիտութիւնը մատակարարեն իրենց տան մէջ եւ հանրապէս։ (Բ. Տիմոթէոս 1։5. 3։14, 15) Անոնք նաեւ շատ մեծ բարիք ըրած կ’ըլլան ժողովքի աւելի երիտասարդ կիներուն Քրիստոնէական լաւ օրինակներ ըլլալով, ինչպէս յաջորդ համարները ցոյց կու տան։
Խրատներ՝ Կիներուն
14. Դերահասակ Քրիստոնեայ կիները իրենց պարտականութիւնները կատարելու մէջ ի՞նչ կերպով կրնան հաւասարակշռութիւն ցոյց տալ։
14 Քաջալերելով որ տարեց կիները «բարի խրատ տուող» ըլլան, Պօղոս մասնաւորաբար կը յիշէ դերահասակ կիները։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։4, 5–ը։ Թէեւ տրուած խրատներուն մեծամասնութիւնը առտնին գործերու վրայ կը կեդրոնանայ, սակայն դերահասակ Քրիստոնեայ կիները ծայրայեղութեան պէտք չէ երթան, թոյլ տալով որ իրենց կեանքը տիրապետուի նիւթական հետաքրքրութիւններով։ Ընդհակառակը, անոնք «խոհեմ, ողջախոհ, ... բարեգործ» պէտք է ըլլան եւ մանաւանդ պատրաստ՝ Քրիստոնէական գլխաւորութեան թիկունք կանգնելու, «որ չըլլայ թէ Աստուծոյ խօսքին հայհոյուի»։
15. Ժողովքին մէջ շատ մը կիները ինչո՞ւ գովելի են։
15 Ներկայիս, ընտանեկան կեանքը շատ փոխուած է Պօղոսի օրերուն հետ համեմատած։ Շատ մը ընտանիքներ բաժնուած են հաւատքի հարցով եւ ուրիշներ միայն մէկ ծնող ունին։ Նոյնիսկ այդպէս կոչուած աւանդական ընտանիքներուն մէջ, երթալով աւելի անսովոր կը դառնայ որ կինը կամ մայրը լիաժամ տանտիկին մը ըլլայ։ Այս բոլորը հսկայական ճնշում եւ պատասխանատուութիւն կը դնէ դերահասակ Քրիստոնեայ կիներուն վրայ, բայց ասիկա իրենց սուրբ գրային պատասխանատուութիւններէն զերծ չի պահեր զանոնք։ Հետեւաբար, շատ մեծ հաճոյք է տեսնել բազմաթիւ դերահասակ կիներ որոնք ծանր կ’աշխատին իրենց բազմաթիւ պարտականութիւնները հաւասարակշռելով եւ միեւնոյն ատեն Թագաւորութեան շահերը առաջին տեղը դնելով, ոմանք քարոզչութեան գործին մէջ նոյնիսկ լիաժամ մասնակցութիւն կը բերեն որպէս օժանդակ կամ կանոնաւոր ռահվիրաներ։ (Մատթէոս 6։33) Անոնք ի՛րապէս գովելի են։
Խրատներ՝ Երիտասարդներուն
16. Պօղոս ի՞նչ խրատ տուաւ երիտասարդներուն, եւ ասիկա ինչո՞ւ ժամանակայարմար է։
16 Ապա Պօղոս կը հասնի երիտասարդներուն որոնց կարգին էր նաեւ Տիտոս։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։6–8–ը։ Ներկայ երիտասարդներուն անպատասխանատու եւ աւերիչ ընթացքը—ծխել, թմրեցուցիչի ու խմիչքի մոլութիւն, անօրէն սեռայնութիւն եւ աշխարհային ուրիշ հետապնդումներ, ինչպէս վայրագ մարմնամարզանքները եւ նուաստացուցիչ երաժշտութիւնն ու զբօսանքները—տեսնելով, այս խրատը արդարեւ ժամանակայարմար է այն երիտասարդ Քրիստոնեաներուն համար, որոնք կ’ուզեն մաքուր եւ գոհացուցիչ կեանք վարել։
17. Երիտասարդ մը ինչպէ՞ս կրնայ «խոհեմ» եւ «բարի գործերու օրինակ» ըլլալ։
17 Աշխարհի երիտասարդներուն հակառակը, երիտասարդ Քրիստոնեայ մը «խոհեմ» պէտք է ըլլայ եւ «բարի գործերու օրինակ»։ Պօղոս բացատրեց որ խոհեմ ու հասուն միտք մը ձեռք կը ձգեն ոչ թէ պարզապէս ուսումնասիրողները, այլ անոնք՝ որոնց «զգայարանքները սովորութեամբ վարժուած են բարին ու չարը զանազանել»։ (Եբրայեցիս 5։14) Ի՜նչ սքանչելի է տեսնել երիտասարդներ որոնք իրենց ժամանակն ու կորովը յօժարօրէն կը տրամադրեն Քրիստոնէական ժողովքին մէջ եղող շատ մը պարտականութիւններուն լիովին բաժին բերելու համար, փոխանակ իրենց երիտասարդական ոյժը վատնելու անձնասէր հետապնդումներու մէջ։ Այսպէս վարուելով, անոնք, Տիտոսի նման, Քրիստոնէական ժողովքին մէջ «բարի գործերու օրինակ» կը հանդիսանան։—Ա. Տիմոթէոս 4։12
18. Ի՞նչ կը նշանակէ վարդապետութեան մէջ անեղծ, արարքներու մէջ ծանրաբարոյ եւ խօսակցութեան մէջ ողջամիտ ըլլալ։
18 Երիտասարդներուն յորդոր տրուած է որ իրենց «վարդապետութեան մէջ անեղծութիւն, պարկեշտութիւն, ողջամիտ ու անմեղադրելի խօսք» ունենան։ ‘Անեղծ’ ըլլալու համար, վարդապետութիւն մը կամ ուսուցում մը հաստատուած պէտք է ըլլայ Աստուծոյ Խօսքին վրայ. հետեւաբար, երիտասարդները Աստուածաշունչի ժրաջան աշակերտներ պէտք է ըլլան։ Ծերերուն նման, երիտասարդներն ալ ծանրաբարոյ պէտք է ըլլան։ Անոնք պէտք է գիտակցին որ Աստուծոյ Խօսքին քարոզիչ մը ըլլալը լուրջ պատասխանատուութիւն մըն է, ուստի, անոնք «աւետարանին ինչպէս կը վայլէ՝ այնպէս [պէտք է] վարուին»։ (Փիլիպպեցիս 1։27) Նմանապէս, անոնց խօսակցութիւնը «ողջամիտ» ու «անմեղադրելի» պէտք է ըլլայ, որպէսզի հակառակորդներուն խօսելու պատճառ չտրուի։—Բ. Կորնթացիս 6։3. Ա. Պետրոս 2։12, 15
Խրատներ՝ Ծառաներուն
19, 20. Ուրիշներու համար աշխատողները ինչպէ՞ս կրնան «մեր Փրկիչ Աստուծոյ վարդապետութիւնը ամէն բանի մէջ» զարդարել։
19 Վերջապէս, Պօղոս կը հասնի անոնց որոնք ուրիշներու համար կ’աշխատին։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։9, 10–ն։ Այսօր շատ գերիներ կամ ծառաներ չկան, բայց շատերս գործաւորներ կամ ուրիշներուն համար աշխատողներ ենք։ Հետեւաբար, Պօղոսի թուած սկզբունքները կրնան այսօր ալ կիրարկուիլ։
20 «Իրենց տէրերուն հնազանդ» «եւ ամէն բանի մէջ հաճելի» ըլլալը կը նշանակէ որ Քրիստոնեայ աշխատաւորները իրենց գործատէրերուն եւ վերակացուներուն հանդէպ իրական յարգանք պէտք է ցուցաբերեն։ (Կողոսացիս 3։22) Անոնք նաեւ պարկեշտ գործաւորներ ըլլալու համբաւն ալ պէտք է վայելեն իրենց գործատիրոջ պարտական եղած լման օրուայ աշխատանք մը տալով։ Նաեւ, իրենց աշխատավայրերուն մէջ, Քրիստոնէական վարքի բարձր մակարդակ մը պէտք է պահեն, առանց նկատի ունենալու հոն գտնուող ուրիշներուն վարմունքը։ Անոնք այս բոլորը պէտք է ընեն, «որպէսզի մեր Փրկիչ Աստուծոյ վարդապետութիւնը ամէն բանի մէջ զարդարեն»։ Որքա՜ն յաճախ կը լսենք ուրախ արդիւնքները, երբ իրենց Վկայ գործակիցներուն կամ աշխատաւորներուն լաւ վարքին պատճառաւ, անկեղծ անհատներ ճշմարտութիւնը կ’ողջունեն։ Ասիկա վարձատրութիւն մըն է զոր Եհովա կը շնորհէ անոնց որոնք իրենց աշխատավայրերուն մէջ ողջամիտ վարդապետութեանը կը հետեւին։—Եփեսացիս 6։7, 8
Մաքրուած Ժողովուրդ մը
21. Եհովա ինչո՞ւ հայթայթած է ողջամիտ վարդապետութիւնը, եւ մենք ինչպէ՞ս պէտք է ընդառաջենք անոր։
21 Պօղոսի պարզաբանած ողջամիտ վարդապետութիւնը պարզապէս բարոյագիտական սկզբունքներ կամ բարոյական արժէքներ չեն, որոնց կրնանք դիմել, երբ փափաքինք։ Պօղոս, յաջորդ խօսքերով, բացատրեց անոր նպատակը։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։11, 12–ը։ Մեզի հանդէպ սէրէ եւ անարժան ողորմութենէ մղուած, Եհովա Աստուած ողջամիտ վարդապետութիւնը հայթայթած է մեզի, որպէսզի նպատակալից եւ գոհացուցիչ կեանք մը վարել սորվինք այս դժուար եւ վտանգաւոր ժամանակներուն։ Պատրա՞ստ էք այս ողջամիտ վարդապետութիւնը ընդունիլ եւ զայն ձեր ապրելակերպը ընել։ Այսպէս ընելը ձեր փրկութեան պիտի նպաստէ։
22, 23. Ողջամիտ վարդապետութիւնը մեր ապրելակերպը ընելով, ի՞նչ օրհնութիւններ կը քաղենք։
22 Ասկէ աւելին, ողջամիտ վարդապետութիւնը մեր ապրելակերպը ընելը հիմա մասնայատուկ առանձնաշնորհում մը եւ ապագայի համար ուրախ յոյս մը կու տայ մեզի։ Հաճեցէք կարդալ Տիտոս 2։13, 14–ը։ Արդարեւ, ողջամիտ վարդապետութիւնը մեր ապրելակերպը ընելը մեզ ապականած եւ մեռնելու վրայ եղող աշխարհէն կ’անջատէ որպէս մաքրուած ժողովուրդ մը։ Պօղոսի խօսքերը ներդաշնակ են Սինայի մէջ Իսրայէլի որդիներուն տուած Մովսէսի պատուէրին հետ. «Տէրն ալ ... իր բոլոր ստեղծած ազգերէն գերազանց պիտի ընէ քեզ գովութիւնով, համբաւով ու փառքով, որպէսզի սուրբ ժողովուրդ մը ըլլաս քու Տէր Աստուծոյդ՝ իր ըսածին պէս»։—Բ. Օրինաց 26։18, 19
23 Շարունակենք Եհովայի մաքրուած ժողովուրդը ըլլալու մեր առանձնաշնորհումին վրայ գուրգուրալ, ողջամիտ վարդապետութիւնը մեր ապրելակերպը ընելով։ Միշտ արթուն ըլլանք որեւէ ամբարշտութիւն կամ աշխարհային ցանկութիւն մերժելու, որպէսզի մաքուր մնանք եւ արժանի՝ այն գործին զոր Եհովա ներկայիս կատարել կու տայ։—Կողոսացիս 1։10
Կը Յիշէ՞ք
◻ Աստուածպաշտութիւնը ինչո՞ւ ամէն բանի օգտակար է։
◻ Տարեց Քրիստոնեայ այրեր ու կիներ ինչպէ՞ս կրնան ողջամիտ վարդապետութիւնը իրենց ապրելակերպը ընել։
◻ Պօղոս առաքեալ ի՞նչ ողջամիտ վարդապետութիւն տուաւ ժողովքի երիտասարդներուն ու երիտասարդուհիներուն։
◻ Ի՞նչ առանձնաշնորհում ու օրհնութիւն կը ստանանք, երբ ողջամիտ վարդապետութիւնը մեր ապրելակերպը ընենք։
[Նկարներ՝ էջ 31]
Ներկայիս շատեր կը կիրարկեն Տիտոս 2։2–4–ի խրատը