Խոնարհաբար ընդունէ բաներ որ չես գիտեր

1. Եհովան մեզի ի՞նչ կարողութիւններ տուած է, եւ ինչո՞ւ։

ԵՀՈՎԱՆ մեզ հիանալի կերպով ստեղծած է։ Մենք կարողութիւն ունինք մտածելու, գիտութիւն առնելու, հասկնալու եւ մեր սորվածը գործադրելու։ Լաւ, ան ինչո՞ւ այս կերպով ստեղծած է մեզ։ Քանի որ կ’ուզէ որ ‘իր գիտութիւնը գտնենք’ եւ ատիկա գործածենք իր ծառայութեան մէջ իմաստուն որոշումներ առնելու համար (Առ. 2։1-5. Հռով. 12։1)։

2. ա) Մեր անձին մասին ի՞նչ բան պէտք է հասկնանք (Յոբ 37։23, 24) (տե՛ս նաեւ նկարը)։ բ) Ինչո՞ւ կարեւոր է որ հասկնանք թէ պէտք չունինք ամէն բան գիտնալու։

² Թէեւ մենք սորվելու կարողութիւն ունինք, բայց շատ բաներ կան որոնք չենք գիտեր (կարդա՛ Յոբ 37։23, 24)։ Նկատի առնենք Յոբին օրինակը։ Եհովան Յոբին շատ մը հարցումներ հարցուց, որոնք Յոբին օգնեցին որ հասկնայ թէ շատ բաներ կային, որոնք ինք չէր գիտեր։ Այս խօսակցութիւնը Յոբին օգնեց որ անդրադառնայ, թէ ինք պէտք է խոնարհ ըլլայ եւ իր մտածելակերպը փոխէ (Յոբ 42։3-6)։ Լաւ է որ մե՛նք ալ խոնարհաբար ընդունինք թէ ամէն ինչ չենք գիտեր։ Խոնարհութիւնը կը ձգէ որ վստահ ըլլանք, թէ Եհովան մեզի պիտի յայտնէ այն ինչ որ իրապէս պէտք ունինք գիտնալու, որպէսզի իմաստուն որոշումներ առնենք (Առ. 2։6)։

3. Այս յօդուածին մէջ ի՞նչ պիտի քննարկենք։

³ Այս յօդուածին մէջ, նկատի պիտի առնենք կարգ մը բաներ որոնք չե՛նք գիտեր եւ թէ ատոնք չգիտնալը ինչո՛ւ ատեններ դիւրին չէ։ Նաեւ նկատի պիտի առնենք թէ ինչո՛ւ լաւ է որ կարգ մը բաներ չենք գիտեր։ Այս կէտերը քննարկելը մեր վստահութիւնը պիտի զօրացնէ, թէ Եհովան՝ «իմաստութեամբ կատարեալ եղողը»՝ մեզի կ’ըսէ ինչ որ իրապէ՛ս պէտք ունինք գիտնալու (Յոբ 37։16)։

ՉԵՆՔ ԳԻՏԵՐ ՈՐ ՎԵՐՋԸ Ե՛ՐԲ ՊԻՏԻ ԳԱՅ

4. Մատթէոս 24։36–ի համաձայն, ի՞նչ բան չենք գիտեր։

⁴ Կարդա՛ Մատթէոս 24։36։ Մենք չենք գիտէր որ այս աշխարհին վերջը ճիշդ երբ պիտի գայ։ Նոյնիսկ Յիսուս, երբ երկրի վրայ էր, չէր գիտեր ատոր ‘օրն ու ժամը’a։ Ուրիշ առիթով մը, ան իր առաքեալներուն ըսաւ, որ ամէնէն մեծ Ժամանակապահը՝ Եհովան՝ իրաւունքը ունի որոշելու, թէ որոշ դէպքեր ե՛րբ տեղի պիտի ունենան (Գործք 1։6, 7)։ Եհովան որոշած է որ այս աշխարհին վերջը ե՛րբ պիտի գայ. մեզի չ’իյնար ենթադրելը որ ատիկա ճիշդ ե՛րբ է։

5. Թերեւս ինչպէ՞ս ազդուինք, եթէ չենք գիտեր որ աշխարհին վերջը ճիշդ ե՛րբ պիտի գայ։

⁵ Մենք չենք գիտեր թէ որքա՛ն երկար պիտի սպասենք, մինչեւ որ վերջը գայ։ Ասոր համար, թերեւս մեր համբերութիւնը կորսնցնենք կամ յուսահատինք, մանաւանդ եթէ երկար ժամանակէ ի վեր ատոր կը սպասենք, կամ եթէ մեր ընտանիքի անդամները կամ ուրիշներ մեր վրայ կը խնդան, քանի որ վերջը տակաւին չեկաւ (Բ. Պետ. 3։3, 4)։ Թերեւս կարծենք որ եթէ գիտնանք թէ վերջը ճիշդ ո՛ր օրը պիտի գայ, աւելի համբերութիւն պիտի ունենանք եւ աւելի պիտի դիմանանք մարդոց ծաղրանքին։

6. Ինչո՞ւ լաւ է որ չենք գիտեր թէ վերջը ե՛րբ պիտի գայ։

⁶ Եհովան մեզի չէ ըսած թէ վերջը ե՛րբ պիտի գայ, եւ ասիկա առիթը կու տայ որ ցուցնենք, թէ իրեն կը ծառայենք քա՛նի որ զինք կը սիրենք եւ իրեն կը վստահինք։ Մենք կ’ուզենք Եհովային յաւիտեա՛ն ծառայել, եւ ո՛չ թէ միայն մինչեւ որ վերջը գայ։ Ատոր համար, փոխանակ կեդրոնանալու թէ ‘Աստուծոյ օրը’ ե՛րբ պիտի գայ, աւելի լաւ է որ կեդրոնանանք թէ այդ օրը ի՛նչ աղուոր բաներ տեղի պիտի ունենան։ Ասիկա մեզի պիտի օգնէ, որ Եհովային աւելի մօտենանք, իրեն վստահինք եւ ամէն ի՛նչ ընենք զինք հաճեցնելու համար (Բ. Պետ. 3։11, 12)։

7. Մենք ի՞նչ բաներ գիտենք։

⁷ Լաւ կ’ըլլայ որ կեդրոնանանք այն բաներուն վրայ որ գիտենք։ Մենք գիտենք որ վերջին օրերը սկսան 1914–ին։ Սուրբ Գիրքին մէջ Եհովան մարգարէութիւններ տուած է, որոնք ոչ միայն այս թուականին կ’ակնարկեն, այլեւ մանրամասնութեամբ կը խօսին այն պայմաններուն մասին, որոնք այդ թուականէն ի վեր կը տիրեն աշխարհին վրայ։ Ասոր համար, մենք համոզուած ենք որ «Տէրոջը մեծ օրը մօտ է» (Սոփ. 1։14)։ Մենք նաեւ գիտենք, որ Եհովան ի՛նչ կ’ուզէ որ ընենք։ Ան կ’ուզէ որ կարելի եղածին չափ շատ մարդոց խօսինք Թագաւորութեան բարի լուրին մասին (Մատ. 24։14)։ Այս բարի լուրը կը քարոզուի շուրջ 240 երկիրներու մէջ եւ աւելի քան 1000 լեզուներով։ Մենք պէտք չունինք ‘օրն ու ժամը’ գիտնալու, որ նախանձախնդրութեամբ քարոզենք։

ՉԵՆՔ ԳԻՏԵՐ ԹԷ ԵՀՈՎԱՆ ԻՆՉՊԷ՛Ս Կ’ԱՇԽԱՏԻ

8. «Աստուծոյն գործը» արտայայտութիւնը ի՞նչի կ’ակնարկէ (Ժողովող 11։5)։

⁸ Մենք միշտ չենք գիտնար «Աստուծոյն գործը» (կարդա՛ Ժողովող 11։5)։ Այս արտայայտութիւնը կ’ակնարկէ այն բաներուն, որոնք Եհովան կը պատճառէ որ ըլլան կամ թոյլ կու տայ որ ըլլան՝ իր կամքը իրագործելու համար։ Ճիշդ չենք կրնար գիտնալ թէ Եհովան ինչո՛ւ թոյլ կու տայ, որ կարգ մը բաներ ըլլան կամ թէ ան ճիշդ ի՛նչ պիտի ընէ մեզի օգնելու համար (Սաղ. 37։5)։ Ճիշդ ինչպէս որ չենք գիտեր թէ մանուկ մը ինչպէ՛ս կը մեծնայ իր մօր արգանդին մէջ (նոյնիսկ գիտնականները տակաւին լման չեն հասկցած ասիկա), նոյնպէս չենք գիտեր «Աստուծոյն գործը», այսինքն՝ թէ ան ինչպէ՛ս ձեռք պիտի առնէ հարցերը։

9. Թերեւս ի՞նչ մտածենք կամ զգանք, երբ չգիտնանք որ Եհովան ինչպէ՛ս պիտի օգնէ մեզի։

⁹ Երբ չգիտնանք որ Եհովան ինչպէ՛ս պիտի օգնէ մեզի, թերեւս կարգ մը որոշումներ ձգձգենք եւ թերեւս զոհողութիւններ չընենք որ մեր ծառայութիւնը աւելցնենք։ Օրինակ, կրնայ ըլլալ որ մեր կեանքը չպարզացնենք կամ չփոխադրուինք ուր որ հրատարակիչներու աւելի պէտք կայ։ Ասկէ զատ, երբ չգիտնանք որ Եհովան ինչո՛ւ կարգ մը բաներ կը թոյլատրէ, թերեւս կարծենք որ ան մեզմով ուրախ չէ, երբոր՝ մեր հոգեւոր նպատակներուն չհասնինք, կամ ծառայութեան մէջ արդիւնք չտեսնենք, կամ շինարարական ծրագիրի մը մէջ դժուարութիւններու հանդիպինք։

10. Ի՞նչ յատկութիւններ կը զարգացնենք, քանի որ չենք գիտեր որ Եհովան ի՛նչ պիտի ընէ։

¹⁰ Իրականութեան մէջ, չգիտնալը որ Եհովան ի՛նչ պիտի ընէ՝ կ’օգնէ որ խոնարհ ըլլանք եւ հասկնանք, որ Եհովային մտածումները աւելի բարձր են մեր մտածումներէն (Եսա. 55։8, 9)։ Նաեւ կ’օգնէ որ փառքը Եհովային տանք, երբ ծառայութեան մէջ կամ շինարարական ծրագիրի մը մէջ լաւ արդիւնքներ տեսնենք (Սաղ. 127։1. Ա. Կոր. 3։7)։ Ասկէ զատ, կը սորվինք Եհովային աւելի վստահիլ։ Եւ երբ հարցերը մեր ակնկալածին պէս չըլլան, պէտք է յիշենք որ Եհովան ամէն բան գիտէ ու կը տեսնէ (Եսա. 26։12)։ Մենք մեզի ինկածը կ’ընենք եւ կը շարունակենք Եհովային վստահիլ, թէ ինքն ալ իրեն ինկածը պիտի ընէ։ Մենք համոզուած ենք որ ան մեզ պիտի ուղղէ, նոյնիսկ եթէ հրաշք մը չընէ, ինչպէս որ անցեալին երբեմն ըրած է (Գործք 16։6-10)։

11. Ի՞նչ կարեւոր բաներ գիտենք։

¹¹ Մենք գիտենք որ Եհովան միշտ սէրով լեցուն, արդար եւ իմաստուն է։ Գիտենք որ ան շատ կը գնահատէ ամէն ինչ որ կ’ընենք իրեն եւ մեր եղբայրներուն համար։ Նաեւ գիտենք որ Եհովան միշտ կ’օրհնէ իրեն հաւատարիմ եղողները (Եբ. 11։6)։

ՉԵՆՔ ԳԻՏԵՐ ՈՐ ՎԱՂԸ Ի՛ՆՉ ՊԻՏԻ ՊԱՏԱՀԻ

12. Յակոբոս 4։13, 14–ի համաձայն, ի՞նչ բանէ կրնանք վստահ ըլլալ։

¹² Կարդա՛ Յակոբոս 4։13, 14։ Ծուռ նստինք՝ շիտակ խօսինք, մենք չենք գիտեր որ վաղը մեզի ի՛նչ պիտի պատահի։ Այս աշխարհին մէջ, «ժամանակ ու դիպուած» կը պատահին բոլորիս հետ (Ժող. 9։11)։ Ասոր համար, մենք չենք գիտեր թէ մեր ծրագիրները պիտի յաջողի՞ն, կամ թէ մենք ողջ պիտի ըլլա՞նք որ այդ օրը տեսնենք։

13. Ատեններ թերեւս ինչպէ՞ս զգանք, քանի որ չենք գիտեր թէ ապագային ի՛նչ պիտի պատահի։

¹³ Երբ չգիտնանք թէ ապագային ի՛նչ պիտի պատահի, դիմանալը կրնայ դժուար ըլլալ։ Թերեւս շատ հոգ ընենք եւ ասիկա կրնայ մեր ուրախութիւնը գողնալ։ Թերեւս անակնկալ փորձանքներու եւ փոփոխութիւններու պատճառով յուսահատ եւ տխուր զգանք։ Թերեւս ալ յուսախաբ ըլլանք, քանի որ մեր ակնկալած բաները չեն պատահիր (Առ. 13։12)։

14. Մեր ուրախութիւնը ինչէ՞ կախեալ է (տե՛ս նաեւ նկարները)։

¹⁴ Մեր կեանքին մէջ ի՛նչ ալ պատահի, կրնանք փաստել որ մենք մեր երկնաւոր Հօր կը ծառայենք քա՛նի որ զինք կը սիրենք, եւ ոչ թէ՝ քանի որ անձնասէր ենք։ Սուրբ Գիրքին պատմութիւնները ցոյց կու տան, թէ մենք պէտք չէ ակնկալենք որ Եհովան մեզ պաշտպանէ բոլոր գէշ բաներէն, եւ թէ ան սկիզբէն չ’որոշեր որ մեր կեանքին մէջ ի՛նչ պիտի պատահի։ Ան գիտէ որ մենք կրնա՛նք ուրախ ըլլալ, նոյնիսկ եթէ չենք գիտեր ամէն բան որ մեզի պիտի պատահի, քանի որ մեր ուրախութիւնը կախեալ է՝ իրեն հնազանդելէն եւ իրմէ ուղղութիւն խնդրելէն (Եր. 10։23)։ Երբ որոշում առնելու ատեն Եհովայէն օգնութիւն խնդրենք, ցոյց տուած կ’ըլլանք հետեւեալ կեցուածքը. «Եթէ Տէրը կամենայ ու ապրինք, այս կամ այն բանը ընենք» (Յակ. 4։15)։

15. Ի՞նչ գիտենք ապագային մասին։

¹⁵ Ճիշդ է որ մենք չենք գիտեր որ ամէն մէկ օր ի՛նչ պիտի պատահի, բայց գիտե՛նք որ Եհովան յաւիտենական կեանք խոստացած է մեզի, ըլլա՛յ երկինքին մէջ կամ՝ երկրի վրայ։ Մենք գիտենք որ ինք չի կրնար սուտ խօսիլ, եւ բան մը չկայ որ կրնայ իրեն արգելք ըլլալ որ իր խոստումները կատարէ (Տիտ. 1։2)։ Միայն ինքը կրնայ ‘վերջինը՝ սկիզբէն ու դեռ չեղածը առաջուընէ պատմել’։ Ամէն ինչ որ ան անցեալին ըսեր էր՝ իրականացաւ, եւ ամէն ինչ որ ապագային համար ըսած է՝ պիտի իրականանայ (Եսա. 46։10)։ Մենք հարիւր առ հարիւր վստահ ենք, որ բան մը չկայ որ կրնայ Եհովային արգելք ըլլալ որ մեզ սիրէ (Հռով. 8։35-39)։ Ան մեզի պիտի տայ մեզի պէտք եղած իմաստութիւնը, մխիթարութիւնը եւ ուժը, որ կարենանք ամէն ինչի դիմանալ։ Մենք կրնանք վստահ ըլլալ, որ Եհովան մեզի պիտի օգնէ եւ օրհնէ (Եր. 17։7, 8)։

ՄԵՐ ԽԵԼՔԸ ՉԻ ՀԱՍՆԻՐ ԹԷ ԵՀՈՎԱՆ ՄԵԶ ՈՐՔԱ՛Ն ԼԱՒ ԳԻՏԷ

16. Սաղմոս 139։1-6–ի համաձայն, Եհովան ի՞նչ գիտէ մեր մասին, եւ ի՞նչ կը զգաս ասիկա գիտնալով։

¹⁶ Կարդա՛ Սաղմոս 139։1-6։ Մեր Ստեղծիչը գիտէ մեր կազմուածքը եւ ի՛նչ բաներ մեզի ազդած են ֆիզիքական, զգացական եւ մտային գետնի վրայ։ Ան մի՛շտ հետաքրքրուած է մեզմով։ Ան գիտէ թէ մենք ի՛նչ կ’ըսենք եւ ի՛նչ ըսել կ’ուզենք. ի՛նչ կ’ընենք եւ ինչո՛ւ կ’ընենք զայն։ Դաւիթ թագաւորը ըսաւ որ Եհովան միշտ պատրաստ է եւ կարող է մեզի օգնելու։ Ի՞նչ կը զգաս գիտնալով որ ամենակարող Աստուածը, որ երկինքն ու երկիրը ստեղծած է, այսքա՛ն շատ հետաքրքրուած է մեզմով։ Կը զգանք ի՛նչ որ Դաւիթ զգաց. «Այս գիտութիւնը ինծի խիստ զարմանալի է, բարձր է ու չեմ կրնար հասկնալ զանիկա» (Սաղ. 139։6)։

17. Թերեւս ինչո՞ւ դժուար ըլլայ որ ընդունինք, թէ Եհովան մեզ շատ լաւ գիտէ։

¹⁷ Թերեւս մեր ընտանիքին, մշակոյթին կամ նախկին հաւատալիքներուն պատճառաւ, դժուար կը գտնենք Եհովան նկատել իբրեւ սիրալիր Հայր մը, որ մեզմով հետաքրքրուած է։ Կամ թերեւս կը զգանք որ անցեալին այնքա՛ն գէշ բաներ ըրած ենք, որ Եհովան բնաւ պիտի չուզէ մեզ ճանչնալ եւ թէ ան մեզմէ շա՜տ հեռու է։ Նոյնիսկ Դաւիթ երբեմն այսպէս զգաց (Սաղ. 38։18, 21)։ Կամ թէ մէկը, որ անկեղծօրէն կը փորձէ իր ապրելակերպը փոխել եւ Աստուծոյ ուզածին պէս ապրիլ, թերեւս իր մտքէն այս հարցումը անցընէ. ‘Եթէ Աստուած իրապէս գիտէ զիս, ինչո՞ւ կ’ուզէ որ ես փոխուիմ, փոխանակ զիս ընդունելու ինչպէս որ եմ’։

18. Ինչպէ՞ս կ’օգտուինք երբ կ’ընդունինք որ Եհովան մեզ գիտէ մեզմէ աւելի (տե՛ս նաեւ նկարները)։

¹⁸ Մենք կրնանք ջանք թափել որ ընդունինք, թէ Եհովան մեզ գիտէ մեզմէ աւելի եւ կրնայ մեր մէջը լաւ բաներ տեսնել, նոյնիսկ եթէ մենք չենք տեսներ ատոնք։ Ճիշդ է որ ան մեր գէշ կէտերը կը տեսնէ, բայց կը հասկնայ որ ինչո՛ւ այդպէս կը զգանք ու կը վարուինք, եւ մեզ կը սիրէ (Հռով. 7։15)։ Երբ կ’անդրադառնանք որ Եհովան միշտ կը տեսնէ, թէ մենք ինչպիսի՛ անձեր կրնանք ըլլալ, ինքնավստահութիւն պիտի ունենանք որ իրեն ծառայենք հաւատարմօրէն եւ ուրախութեամբ։

19. Եհովային նկատմամբ ի՞նչ բանէ վստահ ենք։

¹⁹ Մենք գիտենք որ Եհովան սէր է եւ ասոր շուրջ կասկած չունինք (Ա. Յովհ. 4։8)։ Գիտենք որ ամէն ինչ որ մեզի կ’ըսէ որ ընենք կամ չընենք, մեզ սիրելուն համար է, որովհետեւ կ’ուզէ որ լաւագոյն կեանքը ապրինք։ Նաեւ գիտենք թէ ան կ’ուզէ որ յաւիտեան ապրինք եւ ասոր համար ալ Յիսուսին փրկանքը կարգադրեց։ Եւ որովհետեւ Յիսուս մեզի համար մեռաւ, կրնանք վստահ ըլլալ որ նոյնիսկ երբ սխալներ գործենք, կրնա՛նք Եհովային ծառայել իր ուզած կերպով (Հռով. 7։24, 25)։ Նաեւ գիտենք թէ «Աստուած մեր սրտերէն մեծ է եւ ամէն բան գիտէ» (Ա. Յովհ. 3։19, 20)։ Եհովան մեր մասին ամէն բան կը տեսնէ, եւ ան վստահ է որ մենք իր կամքը ընելու մէջ կրնա՛նք յաջողիլ։

20. Ի՞նչը մեզի պիտի օգնէ որ չափէ դուրս չմտահոգուինք։

²⁰ Եհովան մեզ չէ զրկած որեւէ տեղեկութենէ, որ պէտք ունինք գիտնալու։ Երբ խոնարհօրէն ընդունինք ասիկա, մեր չգիտցած բաներուն վրայ չափէ դուրս չենք մտահոգուիր, եւ կը կեդրոնանանք իրապէս կարեւոր բաներուն վրայ։ Այսպիսով, ցոյց կու տանք որ լման կը վստահինք Եհովային, որ «գիտութեամբ կատարեալ» է (Յոբ 36։4)։ Ճիշդ է որ հիմա կարգ մը բաներ չենք հասկնար, բայց գիտե՛նք որ Եհովան մեզի յաւիտեան նոր բաներ պիտի սորվեցնէ թէ՛ իր մասին, թէ՛ ալ ուրիշ շատ մը բաներու մասին (Ժող. 3։11)։