Orðskviðirnir
8 Hrópar ekki viskan?
Lætur skynsemin ekki í sér heyra?+
2 Hún tekur sér stöðu á hæðunum+ við veginn,
þar sem göturnar mætast.
4 „Ég hrópa til ykkar mannanna,
beini orðum mínum til allra.*
5 Þið óreyndu, þroskið með ykkur dómgreind,+
og þið heimskingjar, öðlist viturt hjarta.
6 Hlustið, því að það sem ég segi er mikilvægt,
varir mínar tala um það sem er rétt.
7 Munnur minn fer með sannleika
og varir mínar hafa andstyggð á hinu illa.
8 Öll orð mín eru réttlát,
ekkert þeirra er svikult eða spillt.
9 Þau eru öll auðskilin þeim sem býr yfir skilningi
og rétt í augum þeirra sem hafa fundið þekkingu.
10 Veljið aga minn fram yfir silfur
og þekkingu fram yfir skíragull+
11 því að viska er betri en kóralar*
og engir dýrgripir jafnast á við hana.
12 Ég, viskan, bý með skynseminni,
ég hef fundið þekkingu og skarpskyggni.+
13 Að óttast* Jehóva merkir að hata hið illa.+
Ég hata sjálfumgleði og stolt,+ veg vonskunnar og munn sem fer með ósannindi.+
15 Með minni hjálp ríkja konungar
og valdamenn gefa út réttlátar tilskipanir.+
16 Með minni hjálp stjórna höfðingjar
og tignarmenn dæma af réttlæti.
17 Ég elska þá sem elska mig
og þeir sem leita mín finna mig.+
18 Hjá mér eru auðæfi og heiður,
ævarandi ríkidæmi og réttlæti.
19 Ávöxtur minn er betri en gull, já, skíragull,
og afrakstur minn betri en eðalsilfur.+
20 Ég geng á vegi réttlætisins,
á miðjum stígum réttvísinnar.
21 Ég gef þeim ríkulegan arf sem elska mig
og fylli forðabúr þeirra.
24 Þegar ég fæddist voru hafdjúpin ekki til+
og engar vatnsríkar lindir.
25 Ég fæddist á undan hæðunum,
áður en fjöllunum var komið fyrir,
26 þegar hann hafði enn ekki skapað jörðina og slétturnar
og fyrstu moldarköggla hennar.
27 Þegar hann gerði himininn+ var ég þar.
Þegar hann merkti sjóndeildarhringinn* á yfirborð hafsins,+
28 þegar hann festi skýin á himni,
þegar hann fyllti uppsprettur djúpsins,
29 þegar hann setti hafinu mörk
til að vötnin færu ekki lengra en hann skipaði,+
þegar hann lagði* grundvöll jarðar,
32 Hlustið því á mig, synir mínir.
Þeir sem fylgja vegum mínum eru hamingjusamir.
33 Hlustið á aga,+ þá verðið þið vitrir.
Hafnið honum aldrei.
34 Sá sem hlustar á mig er hamingjusamur,
sá sem kemur snemma að dyrum mínum* dag eftir dag
og bíður við dyrastafi mína,
35 því að sá sem finnur mig finnur lífið+
og hlýtur velþóknun Jehóva.
36 En sá sem hunsar mig skaðar sjálfan sig.
Þeir sem hata mig elska dauðann.“+