Orðskviðirnir
6 Sonur minn, ef þú hefur gengið í ábyrgð fyrir náunga þinn,+
ef þú hefur átt handsal við ókunnugan mann,+
2 ef þú hefur gengið í snöru með loforði þínu,
verið fangaður með orðum þínum,+
3 þá ertu fallinn í hendur náunga þíns.
Gerðu þetta, sonur minn, til að losa þig:
Farðu og auðmýktu þig og biddu náunga þinn vægðar.+
4 Láttu þér hvorki koma dúr á auga
né leyfðu augnlokunum að síga.
5 Losaðu þig eins og gasella úr höndum veiðimanns,
eins og fugl úr greipum fuglafangara.
6 Farðu til maursins, letingi,+
fylgstu með háttum hans svo að þú verðir vitur.
7 Þótt hann sé hvorki með yfirboðara, foringja né stjórnanda
8 aflar hann sér fæðu á sumrin+
og birgir sig upp á uppskerutímanum.
9 Hversu lengi ætlarðu að liggja, letingi?
Hvenær ætlarðu að fara á fætur?
10 Sofðu aðeins lengur, blundaðu aðeins lengur,
hvíldu þig aðeins lengur með krosslagðar hendur.+
11 Þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi
og skorturinn eins og vopnaður maður.+
12 Illa innrættur og vondur maður gengur um svikull í tali.+
13 Hann deplar auga,+ gefur merki með fætinum og bendingu með fingrinum.
15 Þess vegna kemur ógæfan skyndilega yfir hann,
á augabragði tortímist hann og enga hjálp er að fá.+
17 hrokafull augu,+ lygin tunga+ og hendur sem úthella saklausu blóði,+
18 hjarta sem upphugsar illskuverk+ og fætur sem eru fljótir til vonskuverka,
19 ljúgvottur sem lýgur um leið og hann opnar munninn+
og sá sem sáir illindum meðal bræðra.+
21 Hafðu þau alltaf bundin við hjarta þér,
berðu þau um hálsinn.
22 Þau leiða þig hvert sem þú ferð,
vaka yfir þér þegar þú leggst til hvíldar
og tala til þín* þegar þú vaknar
23 því að boðorðið er lampi+
og lögin ljós,+
ögun og áminningar eru leiðin til lífsins.+
25 Girnstu ekki fegurð hennar í hjarta þínu+
og láttu hana ekki fanga þig með töfrandi augnaráði sínu
26 því að vændiskona féflettir þig þar til þú átt aðeins brauðhleif eftir+
og kona annars manns situr um dýrmætt líf þitt.
27 Getur maður safnað glóðum í faðm sér án þess að föt hans sviðni?+
28 Eða getur nokkur gengið á glóandi kolum án þess að brenna sig á fótunum?
29 Eins fer fyrir þeim sem sefur hjá konu náunga síns,
enginn sem snertir hana kemst hjá refsingu.+
30 Menn fyrirlíta ekki þjóf
ef hann stelur til að seðja hungrið.
31 En þegar hann er gómaður þarf hann að endurgjalda sjöfalt
og láta af hendi öll verðmætin í húsi sínu.+
32 Þann sem fremur hjúskaparbrot með giftri konu skortir heilbrigða skynsemi,
hann leggur líf sitt í rúst.+
33 Hann hlýtur ekkert nema erfiðleika og skömm+
og vansæmd hans verður ekki afmáð+
34 því að afbrýði gerir eiginmann æfan af reiði,
hann sýnir enga miskunn þegar hann hefnir sín.+
35 Hann þiggur engar bætur,*
ekkert sefar reiði hans, sama hve mikið þú gefur honum.