៤២ បើព្រះនៃអាប្រាហាំ និងព្រះនៃអ៊ីសាកដែលជាឪពុក+ខ្ញុំគោរពកោតខ្លាច+ មិនបាននៅជាមួយខ្ញុំទេ នោះលោកឪពុកមុខជាឲ្យខ្ញុំចាកចេញទៅដោយដៃទទេហើយ។ ព្រះបានឃើញការនឿយហត់និងទុក្ខលំបាកទាំងអស់របស់ខ្ញុំ។ ហេតុនេះហើយបានជាយប់មិញ ព្រះបានព្រមានលោកឪពុក»។+