១១ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែ​ទី​២ ក្នុង​ឆ្នាំ​ទី​២+ បង្គោល​ពពក​បាន​ឡើង​ផុត​ពី​ត្រសាល​ជំនុំ+ដែល​មាន​ហឹប​នៃ​សេចក្ដី​រំលឹក។

១៩ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក្ដី លោក​នៅ​តែ​បង្ហាញ​ចិត្ត​មេត្តា​ករុណា​ដ៏​ធំ​ធេង​ចំពោះ​ពួក​គេ ដោយ​មិន​បោះ​បង់​ពួក​គេ​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​ទេ។+ លោក​នៅ​តែ​នាំ​ផ្លូវ​ពួក​គេ​ដោយ​បង្គោល​ពពក​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ ហើយ​នៅ​ពេល​យប់​ដោយ​បង្គោល​ភ្លើង ដើម្បី​បំភ្លឺ​ផ្លូវ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ដឹង​ថា​គួរ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ណា។+