-
ដំណើរចាកចេញ ១២:៣-១១គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
-
-
៣ ចូរទៅប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ថា៖ ‹នៅថ្ងៃទី១០ក្នុងខែនេះ អ្នករាល់គ្នាត្រូវយកចៀមមួយ+សម្រាប់គ្រួសារមួយ គឺចៀមមួយសម្រាប់ផ្ទះមួយ។ ៤ ប៉ុន្តែ បើគ្រួសារណាមានគ្នាតិចពេក មិនអាចបរិភោគចៀមទាំងមូលអស់ នោះត្រូវចែកជាមួយនឹងគ្រួសារណាមួយដែលនៅក្បែរបំផុត តាមចំនួនសមាជិកក្នុងគ្រួសារនោះ។ មុនចែកត្រូវគិតមើលថាម្នាក់ៗអាចបរិភោគប៉ុន្មាន។ ៥ ចៀមដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវយកមកនោះ ត្រូវជាចៀមឈ្មោលដែលល្អឥតខ្ចោះ+ ហើយមានអាយុមួយខួប។ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាអាចជ្រើសយកកូនពពែឈ្មោលក៏បានដែរ។ ៦ អ្នករាល់គ្នាត្រូវរក្សាទុកចៀមនោះរហូតដល់ថ្ងៃទី១៤។+ បន្ទាប់មក ក្រុមគ្រួសារអ៊ីស្រាអែលនីមួយៗត្រូវសម្លាប់ចៀមឬពពែនោះ ក្រោយពីថ្ងៃលិច។*+ ៧ រួចត្រូវយកឈាមខ្លះរបស់វាទៅលាបនៅលើបង្គោលទ្វារសងខាង និងលើធ្នឹមទ្វារផ្ទះ គឺនៅផ្ទះណាដែលគេបរិភោគសាច់សត្វនោះ។+
៨ «‹នៅយប់នោះឯង ពួកគេត្រូវដុតសត្វនោះនៅលើភ្លើង ហើយត្រូវបរិភោគសាច់វាជាមួយនឹងនំប៉័ងឥតដំបែ+និងបន្លែល្វីង។+ ៩ ពួកគេមិនត្រូវស្ងោរសាច់សត្វនោះឬបរិភោគទាំងនៅឆៅឡើយ តែត្រូវដុតទាំងក្បាលទាំងជើងនិងគ្រឿងក្នុង។ ១០ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវទុកអ្វីឲ្យនៅសល់ដល់ព្រឹកឡើយ។ ប៉ុន្តែ បើមានអ្វីដែលនៅសល់ ត្រូវដុតចោលទាំងអស់។+ ១១ ពេលអ្នករាល់គ្នាបរិភោគត្រូវក្រវាត់ចង្កេះ ពាក់ស្បែកជើង និងកាន់ដំបង ហើយត្រូវបរិភោគឲ្យរហ័ស។ ពិធីនេះជាបុណ្យរំលងជូនព្រះយេហូវ៉ា។
-