២៧ ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ទី​នោះ ពេល​លោក​រៀបចំ​មេឃ+

និង​ក្នុង​កាល​ដែល​លោក​បាន​កំណត់​ជើង​មេឃ*នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ទឹក+

គឺ​ខ្ញុំ​ហើយ​ដែល​បាន​ដាក់​ឆ្នេរ​ខ្សាច់​ជា​ដែន​ខណ្ឌ​សមុទ្រ

គឺ​ជា​ច្បាប់​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​ដែល​សមុទ្រ​មិន​អាច​ឆ្លង​ផុត​ឡើយ។

ទោះ​ជា​រលក​បក់​បោក​យ៉ាង​ណា ក៏​មិន​អាច​រំលង​បាន​ទេ

ទោះ​ជា​រលក​កញ្ជ្រោល​កក្រើក​រំពើក​យ៉ាង​ណា ក៏​មិន​អាច​ឆ្លង​ហួស​បាន​ដែរ។+