៤៦ ក្រោយ​ពី​នោះ រេបិកា​តែង​តែ​និយាយ​ទៅ​កាន់​អ៊ីសាក​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ឆ្អែត​ចិត្ត​នឹង​កូន​ស្រី​ជន​ជាតិ​ហេត​ទាំង​នេះ​ណាស់។+ បើ​យ៉ាកុប​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រីជន​ជាតិ​ហេត​ទៀត ដូច​ស្ត្រី​ក្នុង​ស្រុក​នេះ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្លាប់​ទៅ​ល្អ​ជាង!​»។+

៤ គាត់​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ​ក្នុង​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ ហើយ​បាន​អង្គុយ​សម្រាក​នៅ​ក្រោម​ដើម​ឈើ​មួយ។* បន្ទាប់​មក គាត់​បាន​អង្វរ​សុំ​ឲ្យ​ខ្លួន​គាត់​ស្លាប់ ដោយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! ល្មម​ហើយ សូម​យក​ជីវិត​ខ្ញុំ​ទៅ+ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិន​វិសេស​ជាង​បុព្វ​បុរស​របស់​ខ្ញុំ​ទេ​»។

ខ្ញុំ​នឹង​បរិយាយ​អំពី​ទុក្ខ​ធ្ងន់​របស់​ខ្ញុំ​ចេញ​មក!

៣ ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! សូម​យក​ជីវិត​ខ្ញុំ​ឥឡូវ​នេះ​ទៅ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្លាប់​ទៅ​ល្អ​ជាង​»។+