២៧ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ដាវីឌ​គិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា​៖ ​«​ថ្ងៃ​មួយ​ខ្ញុំ​ច្បាស់​ជា​ស្លាប់​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​សុល​ជា​មិន​ខាន។ គ្មាន​ផ្លូវ​ណា​ល្អ​ជាង​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រត់​ភៀស​ខ្លួន+ទៅ​នៅ​ទឹក​ដី​ភីលីស្ទីន​ទេ។ បើ​ទៅ​ទី​នោះ សុល​នឹង​ឈប់​តាម​ចាប់​ខ្ញុំ​ក្នុង​តំបន់​ទាំង​អស់​នៅ​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​ទៀត+ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​រួច​ផុត​ពី​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​គាត់​»។