៣៨ លោក​ប្រាប់​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​កំពុង​កើត​ទុក្ខ​ស្ទើរ​ស្លាប់។ សូម​នៅ​ទី​នេះ ហើយ​ចាំ​យាម​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ​»។+ ៣៩ ក្រោយ​មក លោក​ដើរ​ទៅ​មុខ​បន្តិច ហើយ​ក្រាប​មុខ​ដល់​ដី រួច​អធិដ្ឋាន​ថា​៖+​«​បិតា​អើយ! បើ​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន សូម​ដក​ពែង*នេះ+ចេញ​ពី​ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ សូម​ឲ្យ​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក​បាន​សម្រេច មិន​មែន​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​ខ្ញុំ​ទេ​»។+