៨ មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​នៅ​តែ​ឯង គាត់​គ្មាន​មិត្ត​ភក្ដិ គ្មាន​កូន គ្មាន​បង​ប្អូន​ទេ។ ប៉ុន្តែ គាត់​ប្រឹង​ប្រែង​ធ្វើ​ការ​ឥត​ឈប់។ គាត់​មិន​ចេះ​ស្កប់​ចិត្ត​នឹង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ឡើយ។+ តែ​គាត់​មិន​ដែល​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា​៖ ‹តើ​ខ្ញុំ​ខំ​ធ្វើ​ការ​នឿយ​ហត់​ដើម្បី​អ្នក​ណា? ម្ដេច​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មិន​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​សប្បាយ​ទៅ?›។+ នេះ​ក៏​អសារ​ឥត​ការ​ដូច​គ្នា និង​ជា​ការ​នឿយ​លំបាក​ទទេ​ៗ។+