៨ ប៉ុន្តែ ព្រះ​គិត​ដល់​ណូអេ និង​សត្វ​ព្រៃ​សត្វ​ស្រុក​ទាំង​ឡាយ​ដែល​នៅ​ក្នុង​ទូក។+ ដូច្នេះ លោក​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ខ្យល់​បក់​មក​លើ​ផែនដី ហើយ​ទឹក​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​ស្រក​បន្តិច​ម្ដង​ៗ។

២១ ឯ​ម៉ូសេ​វិញ គាត់​បាន​លើក​ដៃ​តម្រង់​ទៅ​សមុទ្រ+ ពេល​នោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ខ្យល់​បក់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​ទិស​ខាង​កើត​ពេញ​មួយ​យប់ ហើយ​ខ្យល់​នោះ​បាន​រុញ​ច្រាន​សមុទ្រ​ឲ្យ​ញែក​ចេញ​ពី​គ្នា+រហូត​ដល់​បាត​សមុទ្រ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ដី​គោក។+

៣១ រួច​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្យល់​បក់​ផាត់​នាំ​យក​សត្វ​ក្រួច​ពី​សមុទ្រ​មក​ទម្លាក់​ជុំ​វិញ​ជំរំ។+ នៅ​គ្រប់​ទិស​មាន​សត្វ​ក្រួច​ច្រើន​ដល់​ម្ល៉េះ​បាន​ជា​ត្រូវ​ដើរ​មួយ​ថ្ងៃ​ទើប​ផុត ហើយ​ហ្វូង​ក្រួច​មាន​កម្ពស់​ពី​ដី​ប្រមាណ​ពីរ​ហត្ថ។*

៤ បន្ទាប់​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ខ្យល់​ព្យុះ​យ៉ាង​ខ្លាំង​បក់​បោក​មក​លើ​ផ្ទៃទឹក​សមុទ្រ ខ្យល់​នោះ​ខ្លាំង​ដល់​ម្ល៉េះ​បាន​ជា​សំពៅ​ហៀប​នឹង​លិច។