១៧ នៅ​គ្រា​នោះ ខ្ញុំ​នឹង​បញ្ចេញ​កំហឹង​ទៅ​លើ​ពួក​គេ+ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​បោះ​បង់​ចោល​ពួក​គេ+ ព្រម​ទាំង​បែរ​មុខ​ចេញ​ពី​ពួក​គេ+ រហូត​ដល់​ពួក​គេ​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល​អស់​ទៅ។ ក្រោយ​ពី​ពួក​គេ​រង​ទុក្ខ​វេទនា​និង​មាន​សេចក្ដី​លំបាក​ជា​ច្រើន+ ពួក​គេ​នឹង​នាំ​គ្នា​និយាយ​ថា​៖ ‹យើង​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​បែប​នេះ គឺ​ដោយ​សារ​តែ​ព្រះ​របស់​យើង​មិន​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​យើង មែន​ទេ?›។+

ព្រោះ​ប្រជា​ជាតិ​នេះ​គ្មាន​ការ​យល់​ដឹង​ទាល់​តែ​សោះ។+

១០ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​បាន​បះ​បោរ​នឹង​លោក+ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​កើត​ទុក្ខ​ដោយ​ប្រឆាំង​នឹង​ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​របស់​លោក។*+