២៤ គ្រា​នោះ ស្ដេច​ស្រុក​អាស៊ីរី​បាន​នាំ​ជន​ជាតិ​ដទៃ​ពី​ក្រុង​បាប៊ីឡូន ក្រុង​គូថា ក្រុង​អាវ៉ា ក្រុង​ហាម៉ាត និង​ក្រុង​សេផាវែម+ ឲ្យ​ទៅ​រស់​នៅ​តាម​បណ្ដា​ក្រុង​ក្នុង​ស្រុក​សាម៉ារី ជំនួស​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​វិញ។ ហេតុ​នេះ ជន​ជាតិ​ដទៃ​ក៏​បាន​រស់​នៅ​ពេញ​ក្នុង​ស្រុក​សាម៉ារី។

 ៦ ព្រោះ​ពេល​ថ្ងៃ​នោះ​មក​ដល់ ពួក​អ្នក​ចាំ​យាម​នៅ​តំបន់​ភ្នំ​អេប្រាអ៊ីម​នឹង​ស្រែក​ឡើង​ថា​៖

‹ចូរ​យើង​ក្រោក​ឡើង ហើយ​ឡើង​ទៅ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន គឺ​ទៅ​ឯ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​យើង›​»។+