-
ម៉ាថាយ ១២:៤៣-៤៥គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
-
-
៤៣ «នៅពេលដែលវិញ្ញាណអសោចចេញពីបុគ្គលម្នាក់ វាឆ្លងកាត់ទីហួតហែង ដើម្បីរកកន្លែងសម្រាក តែរកមិនបានទេ។+ ៤៤ រួចមក វានិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងត្រឡប់ទៅឯបុគ្គលនោះដែលធ្លាប់ជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំវិញ›។ លុះទៅដល់ហើយ វាឃើញថាផ្ទះនោះគ្មានអ្នកណានៅទេ តែបែរជាបានត្រូវបោសស្អាត និងតុបតែងយ៉ាងល្អទៅវិញ។ ៤៥ ក្រោយមក វាចេញទៅ ហើយនាំវិញ្ញាណ៧ទៀតដែលទុច្ចរិតជាងវាចូលបុគ្គលនោះ។ ពេលចូលហើយ ពួកវាអាស្រ័យនៅទីនោះ ហើយស្ថានភាពចុងក្រោយរបស់បុគ្គលនោះ គឺអាក្រក់លើសមុនទៅទៀត។+ នោះជាអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់មនុស្សជំនាន់ទុច្ចរិតនេះ»។
-