១១ នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​រស់​នៅ នឹង​តែង​តែ​មាន​មនុស្ស​ក្រី​ក្រ​ជា​និច្ច។+ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​បង្គាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា​៖ ‹អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ឲ្យ​ដោយ​ចិត្ត​ទូលាយ ដល់​បង​ប្អូន​ដែល​កម្សត់​ទុគ៌ត​និង​ក្រី​ក្រ›។+

២ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ពួក​គាត់​ជួប​ទុក្ខ​វេទនា​ដែល​ជា​ការ​ល្បង​ល​ដ៏​ខ្លាំង ពួក​គាត់​មាន​អំណរ​ពោរ​ពេញ ហើយ​ទោះ​ជា​ពួក​គាត់​ក្រ​តោកយ៉ាក​ក៏​ដោយ ពួក​គាត់​បាន​បង្ហាញ​ចិត្ត​ទូលាយ​ក្រៃ​លែង។