យ៉ូប
១៧ «កម្លាំងរបស់ខ្ញុំលែងមានទៀត ឯអាយុជីវិតរបស់ខ្ញុំរលត់ផុតទៅ
ហើយទីបញ្ចុះសពកំពុងរង់ចាំខ្ញុំ។+
២ មនុស្សចោមរោមចំអកឡកឡឺយឲ្យខ្ញុំ+
ខ្ញុំគេចមិនផុតពីការឃើញទង្វើបះបោរប្រឆាំងរបស់ពួកគេទេ។
៣ សូមលោកសន្យាចំពោះខ្ញុំថាលោកនឹងគាំទ្រខ្ញុំ។
ក្រៅពីលោក តើមានអ្នកណាទៀតនឹងជួយខ្ញុំ?+
៤ ព្រោះលោកធ្វើឲ្យពួកគេលែងមានសមត្ថភាពវែកញែក+
នេះជាមូលហេតុដែលលោកមិនលើកតម្កើងពួកគេ។
៥ គេយកទ្រព្យចែកឲ្យមិត្តភក្ដិ
កាលដែលភ្នែកកូនៗរបស់គេងងឹតទៅដោយការអត់ឃ្លាន។
៧ ភ្នែកខ្ញុំប្រែជាស្រវាំងដោយសារទុក្ខព្រួយ+
ហើយរាងកាយរបស់ខ្ញុំនៅសល់តែស្បែកដណ្ដប់ឆ្អឹង។
៨ មនុស្សទៀងត្រង់ស្រឡាំងកាំងពេលឃើញស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំ
ហើយមនុស្សមិនគោរពកោតខ្លាចព្រះ*ធ្វើឲ្យមនុស្សស្លូតត្រង់មិនសប្បាយចិត្ត។
១០ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នករាល់គ្នាអាចមកជជែកតវ៉ានឹងខ្ញុំម្ដងទៀត
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនឃើញថាអ្នករាល់គ្នាណាម្នាក់មានប្រាជ្ញាឡើយ។+
១១ ថ្ងៃរបស់ខ្ញុំបានមកដល់ទីបញ្ចប់+
គម្រោងការនិងបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំត្រូវសាបសូន្យអស់។+
១២ ពួកគេផ្លាស់ប្ដូរយប់ទៅជាថ្ងៃ
ពួកគេពោលថា៖ ‹ជិតភ្លឺហើយ ដោយសារមេឃងងឹត›។
១៣ ខ្ញុំនឹងចាំបន្តិចទៀត ហើយផ្នូរ*នឹងទៅជាលំនៅរបស់ខ្ញុំ+
ខ្ញុំនឹងក្រាលដំណេកក្នុងភាពងងឹត។+
១៥ បើដូច្នេះ តើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំនៅឯណា?+
តើអ្នកណានឹងគិតថាខ្ញុំនៅមានសេចក្ដីសង្ឃឹម?