អេសេគាល
១៤ ក្រោយនោះ ពួកបុរសចាស់ទុំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួនបានមក ហើយអង្គុយចុះនៅមុខខ្ញុំ។+ ២ រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ៣ «កូនមនុស្សអើយ! ពួកបុរសទាំងនេះបានតាំងចិត្តកាន់តាមរូបព្រះដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ពួកគេហើយ។ ពួកគេថែមទាំងបានដាក់ឧបសគ្គដែលនាំឲ្យបណ្ដាជនប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងទៀតផង។ ដូច្នេះ តើខ្ញុំគួរតបឆ្លើយនឹងពួកគេឬ?+ ៤ ឥឡូវចូរប្រាប់ពួកគេថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ «បើជនអ៊ីស្រាអែលណាតាំងចិត្តកាន់តាមរូបព្រះដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ពួកគេ និងដាក់ឧបសគ្គដែលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង ហើយមកសួរនាំអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ នោះខ្ញុំយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងតបទៅអ្នកនោះស្របតាមចំនួនរូបព្រះដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ពួកគេ។ ៥ ព្រោះខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យចិត្តរបស់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលភ័យតក់ស្លុត ព្រោះពួកគេទាំងអស់បានដកខ្លួនចេញពីខ្ញុំ ហើយបែរទៅតាមរូបព្រះដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ពួកគេវិញ»›។+
៦ «ដូច្នេះ ចូរប្រាប់ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ «ចូរត្រឡប់មកវិញ រួចបែរចេញពីរូបព្រះដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យខ្ពើមរអើមទៀតទៅ។+ ៧ ព្រោះបើជនអ៊ីស្រាអែលឬជនបរទេសណាម្នាក់ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល ញែកខ្លួនចេញពីខ្ញុំ ហើយតាំងចិត្តកាន់តាមរូបព្រះដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ខ្លួន ព្រមទាំងដាក់ឧបសគ្គដែលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង រួចអ្នកនោះមកសួរនាំអ្នកប្រកាសទំនាយខ្ញុំ+ នោះខ្ញុំយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងឆ្លើយទៅអ្នកនោះដោយផ្ទាល់។ ៨ ខ្ញុំនឹងប្រឆាំងនឹងអ្នកនោះ ហើយទុកគាត់ជាគំរូសម្រាប់ព្រមានដល់អ្នកឯទៀត និងជាសុភាសិតសម្រាប់តិះដៀល ហើយខ្ញុំនឹងកាត់គាត់ចេញពីចំណោមរាស្ត្រខ្ញុំ។+ ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា»›។
៩ «‹ប៉ុន្តែ បើអ្នកប្រកាសទំនាយនោះបានត្រូវបញ្ឆោត ហើយគាត់តបឆ្លើយទៅគេ នោះគឺខ្ញុំយេហូវ៉ាទេដែលបញ្ឆោតគាត់។+ រួចខ្ញុំនឹងលើកដៃទៅទាស់នឹងគាត់ ហើយប្រហារគាត់ឲ្យបាត់ពីចំណោមពួកអ៊ីស្រាអែលជារាស្ត្រខ្ញុំ។ ១០ ពួកគេនឹងទទួលទោសចំពោះកំហុសរបស់ខ្លួន គឺទាំងអ្នកដែលមកសួរ ទាំងអ្នកប្រកាសទំនាយ។ ១១ ជាលទ្ធផល ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលនឹងលែងចាកចេញពីខ្ញុំទៀត ហើយឈប់ធ្វើឲ្យខ្លួនស្មោកគ្រោកដោយកំហុសឆ្គងទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកគេ។ ពេលនោះ ពួកគេនឹងទៅជារាស្ត្រខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងទៅជាព្រះរបស់ពួកគេ›។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
១២ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ១៣ «កូនមនុស្សអើយ! បើពួកអ្នកស្រុកធ្វើខុសឆ្គងទាស់នឹងខ្ញុំ ដោយប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ នោះខ្ញុំនឹងលើកដៃទៅទាស់នឹងស្រុកនោះ ហើយបំផ្លាញស្បៀងអាហារនៅទីនោះ។+ រួចខ្ញុំនឹងបណ្ដាលឲ្យមានការអត់ឃ្លាន+ ហើយមនុស្សនិងសត្វនឹងស្លាប់អស់ពីក្នុងស្រុកនោះ»។+ ១៤ «‹ទោះបើណូអេ+ ដានីយ៉ែល+ និងយ៉ូប+ នៅទីនោះក្ដី ក៏ពួកគេទាំងបីនាក់ពុំអាចសង្គ្រោះអ្នកស្រុកនោះបានដែរ។ ព្រោះអំពើសុចរិតរបស់ពួកគេអាចសង្គ្រោះបានតែខ្លួនពួកគេប៉ុណ្ណោះ›+។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
១៥ «‹ឬក៏ខ្ញុំធ្វើឲ្យសត្វព្រៃសាហាវៗឆ្លងកាត់ស្រុកនោះ។ សត្វសាហាវទាំងនោះនឹងខាំសម្លាប់មនុស្សជាច្រើន* ហើយធ្វើឲ្យស្រុកនោះស្ងាត់ជ្រងំគ្មានអ្នកណាហ៊ានដើរឆ្លងកាត់ទៀត។+ ១៦ ដូចខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅ ខ្ញុំស្បថថាទោះបើបុរសបីនាក់នោះនៅក្នុងស្រុកនោះក្ដី ក៏ពួកគេមិនអាចសង្គ្រោះកូនប្រុសកូនស្រីខ្លួនបានដែរ។ ពួកគេអាចសង្គ្រោះតែខ្លួនពួកគេប៉ុណ្ណោះ ហើយស្រុកនោះនឹងត្រូវទុកចោល›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
១៧ «‹ឬមួយខ្ញុំបណ្ដាលឲ្យមានដាវមកទាស់នឹងស្រុកនោះ+ ដោយនិយាយថា៖ «ចូរឲ្យដាវឆ្លងកាត់ស្រុកនេះទៅ» ហើយប្រហារទាំងមនុស្សទាំងសត្វ។+ ១៨ ដូចខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅ ខ្ញុំស្បថថាទោះបើបុរសបីនាក់នោះនៅក្នុងស្រុកនោះក្ដី ក៏ពួកគេមិនអាចសង្គ្រោះកូនប្រុសកូនស្រីខ្លួនបានដែរ។ ពួកគេអាចសង្គ្រោះតែខ្លួនពួកគេប៉ុណ្ណោះ›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
១៩ «‹ឬមួយក៏ខ្ញុំបណ្ដាលឲ្យមានរោគរាតត្បាតក្នុងស្រុកនោះ+ ហើយខ្ញុំបញ្ចេញកំហឹងទៅលើស្រុកនោះដោយធ្វើឲ្យមនុស្សនិងសត្វជាច្រើនស្លាប់។ ២០ ដូចខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅ ខ្ញុំស្បថថាទោះបើណូអេ+ ដានីយ៉ែល+ និងយ៉ូប+នៅក្នុងស្រុកនោះក្ដី ក៏ពួកគេមិនអាចសង្គ្រោះកូនប្រុសកូនស្រីខ្លួនបានដែរ។ ដោយសារសេចក្ដីសុចរិតរបស់ពួកគេ ពួកគេអាចសង្គ្រោះបានតែខ្លួនពួកគេប៉ុណ្ណោះ›។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
២១ «ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ការទាំងនេះនឹងកើតឡើងដូច្នេះមែន ពេលដែលខ្ញុំដាក់ទោសពួកគេដោយសេចក្ដីវេទនាទាំងបួន+ គឺធ្វើឲ្យមានសង្គ្រាម ការអត់ឃ្លាន សត្វសាហាវ និងរោគរាតត្បាត+ ទៅលើក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីប្រហារទាំងមនុស្សទាំងសត្វឲ្យអស់ពីទីនោះ។+ ២២ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះដែលនៅក្នុងក្រុងនោះ នឹងរួចជីវិត ហើយនឹងត្រូវនាំចេញទៅ+ រួមទាំងកូនប្រុសកូនស្រីផងដែរ។ ពួកគេនឹងមកឯអ្នករាល់គ្នា ហើយពេលអ្នករាល់គ្នាឃើញទង្វើនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលការសម្រាលទុក្ខចំពោះសេចក្ដីវេទនាដែលខ្ញុំបានបណ្ដាលឲ្យធ្លាក់ទៅលើក្រុងយេរូសាឡិម គឺអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានធ្វើទៅលើក្រុងនោះ›»។
២៣ «‹ពេលអ្នករាល់គ្នាឃើញទង្វើនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលការសម្រាលទុក្ខ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើឲ្យកើតឡើងមិនមែនគ្មានមូលហេតុនោះទេ›។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។