ដើមកំណើត
៤៨ ក្រោយមក មានគេមកប្រាប់យ៉ូសែបថា៖ «មើល! ឪពុកអ្នកកាន់តែខ្សោយណាស់ហើយ»។ ឮដូច្នេះ យ៉ូសែបបាននាំកូនទាំងពីររបស់គាត់ គឺម៉ាណាសេនិងអេប្រាអ៊ីម ទៅជួបឪពុក។+ ២ ពេលដែលយ៉ាកុបបានឮថាយ៉ូសែបជាកូនមកដល់ហើយ គាត់បានខំប្រឹងក្រោកអង្គុយលើគ្រែ។ ៣ ពេលនោះ យ៉ាកុបបាននិយាយទៅកាន់យ៉ូសែបថា៖
«ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតបានលេចមកជួបពុកនៅក្រុងលូសក្នុងស្រុកកាណាន ហើយលោកបានឲ្យពរពុក។+ ៤ លោកបានមានប្រសាសន៍មកកាន់ពុកថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានកូនចៅជាច្រើនសន្ធឹក។ បណ្ដាជនមួយក្រុមដ៏ធំនឹងកើតចេញពីអ្នក។+ ខ្ញុំនឹងឲ្យស្រុកនេះដល់កូនចៅ*របស់អ្នកទុកជាមត៌កជារៀងរហូត›។+ ៥ រីឯកូនទាំងពីររបស់កូន ដែលកើតនៅស្រុកអេហ្ស៊ីបមុនពេលពុកមកដល់ គឺអេប្រាអ៊ីមនិងម៉ាណាសេនោះ នឹងត្រូវរាប់ជាកូនរបស់ពុកវិញ+ ដូចរូបេននិងស៊ីម្មានដែរ។+ ៦ ចំណែកកូនៗដែលនឹងកើតក្រោយមកទៀត ពួកគេនឹងត្រូវរាប់ជារបស់កូនវិញ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងត្រូវរាប់តាមឈ្មោះបងទាំងពីររបស់ពួកគេ ហើយទទួលទឹកដីជាមត៌កតាមរយៈអ្នកទាំងពីរនោះ។+ ៧ កាលដែលពុកធ្វើដំណើរចេញពីតំបន់ប៉ាដាន់ រ៉ាជែលម្ដាយរបស់កូនបានស្លាប់+នៅក្បែរពុកនៅតាមផ្លូវទៅក្រុងអេប្រា+ជាក្រុងបេថ្លេហិម។ ដូច្នេះ ពុកបានបញ្ចុះសពគាត់នៅទីនោះទៅ»។+
៨ បន្ទាប់មក អ៊ីស្រាអែលបានមើលទៅកូនៗរបស់យ៉ូសែប ហើយសួរគាត់ថា៖ «តើពួកគេជាអ្នកណា?»។ ៩ យ៉ូសែបបានឆ្លើយថា៖ «ពួកគេជាកូនរបស់ខ្ញុំ ជាកូនដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យនៅស្រុកនេះ»។+ អ៊ីស្រាអែលបាននិយាយថា៖ «សូមកូននាំពួកគេចូលមកជិតពុកមក ដើម្បីពុកអាចឲ្យពរពួកគេ»។+ ១០ ដូច្នេះ យ៉ូសែបបាននាំពួកគេចូលទៅជិត រួចអ៊ីស្រាអែលក៏ឱប ហើយថើបពួកគេ។ នៅគ្រានោះ អ៊ីស្រាអែលមើលមិនសូវឃើញច្បាស់ទេ ព្រោះគាត់មានវ័យចាស់ណាស់ហើយ។ ១១ អ៊ីស្រាអែលបាននិយាយទៅកាន់យ៉ូសែបថា៖ «ពុកមិននឹកស្មានថាអាចឃើញមុខកូនម្ដងទៀតទេ។+ ប៉ុន្តែមើល! ព្រះថែមទាំងឲ្យពុកឃើញពូជពង្សរបស់កូនទៀតផង»។ ១២ បន្ទាប់មក យ៉ូសែបបានយកកូនចេញពីឪពុកបន្តិច រួចគាត់ក្រាបខ្លួនដល់ដីគោរពឪពុក។
១៣ ក្រោយនោះ យ៉ូសែបបាននាំកូនទាំងពីរចូលទៅជិតឪពុកម្ដងទៀត គឺឲ្យអេប្រាអ៊ីម+នៅខាងឆ្វេងដៃអ៊ីស្រាអែល និងឲ្យម៉ាណាសេ+នៅខាងស្ដាំដៃ។ ១៤ ប៉ុន្តែ អ៊ីស្រាអែលបានដាក់ដៃស្ដាំលើក្បាលអេប្រាអ៊ីមជាកូនពៅ ហើយដាក់ដៃឆ្វេងលើក្បាលម៉ាណាសេ។ គាត់មានបំណងដាក់ដៃដូច្នេះ ទោះជាគាត់ដឹងថាម៉ាណាសេជាកូនច្បងក្ដី។+ ១៥ បន្ទាប់មក អ៊ីស្រាអែលបានឲ្យពរយ៉ូសែប ហើយនិយាយថា៖+
«សូមព្រះពិតដែលអាប្រាហាំនិងអ៊ីសាកជាបុព្វបុរសរបស់ពុកបានគោរពបម្រើ*+
ជាព្រះពិតដែលបានថែរក្សាពុកតាំងពីពុកកើតមករហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ+
១៦ ហើយបានជួយសង្គ្រោះពុកឲ្យរួចពីសេចក្ដីអន្តរាយសព្វបែបយ៉ាងតាមរយៈទេវតារបស់លោក+ សូមលោកឲ្យពរដល់កូនទាំងពីរនេះផង។+
សូមឲ្យមនុស្សទាំងឡាយហៅពួកគេតាមឈ្មោះពុក និងឈ្មោះអាប្រាហាំនិងអ៊ីសាកជាបុព្វបុរសរបស់ពុក។
សូមឲ្យពួកគេមានកូនចៅជាច្រើននៅលើផែនដី»។+
១៧ ពេលយ៉ូសែបឃើញឪពុកដាក់ដៃស្ដាំលើក្បាលអេប្រាអ៊ីម គាត់មិនពេញចិត្តទេ។ ដូច្នេះ គាត់ព្យាយាមលើកដៃឪពុកចេញពីក្បាលអេប្រាអ៊ីម យកទៅដាក់លើក្បាលម៉ាណាសេវិញ។ ១៨ រួចគាត់និយាយថា៖ «លោកឪពុក កូននេះមិនមែនជាកូនច្បងទេ+ សូមលោកឪពុកដាក់ដៃស្ដាំលើក្បាលកូននេះវិញ»។ ១៩ ប៉ុន្តែ ឪពុកគាត់បាននិយាយថា៖ «ពុកដឹងហើយ ពុកដឹងហើយកូន។ ម៉ាណាសេនឹងមានកូនចៅជាច្រើន ហើយក្លាយទៅជាបណ្ដាជនមួយក្រុមយ៉ាងធំ តែអេប្រាអ៊ីមប្អូនគាត់នឹងមានកូនចៅច្រើនជាង+ ល្មមនឹងក្លាយទៅជាប្រជាជាតិផ្សេងៗ»។+ ២០ រួចមក គាត់បានឲ្យពរពួកគេថែមទៀត+ ដោយនិយាយថា៖
«ពេលអ៊ីស្រាអែលជូនពរគ្នា សូមឲ្យពួកគេនិយាយថា៖
‹សូមព្រះឲ្យពរអ្នក ដូចលោកឲ្យពរដល់អេប្រាអ៊ីមនិងម៉ាណាសេដែរ›»។
យ៉ាងនេះ គាត់តែងលើកឈ្មោះអេប្រាអ៊ីមមុនម៉ាណាសេ។
២១ បន្ទាប់មក អ៊ីស្រាអែលនិយាយទៅកាន់យ៉ូសែបថា៖ «មើល! ពុកជិតស្លាប់ហើយ។+ ប៉ុន្តែ ព្រះនឹងបន្តនៅជាមួយនឹងកូន ហើយលោកនឹងនាំកូនត្រឡប់ទៅស្រុករបស់បុព្វបុរសកូនវិញ។+ ២២ ពុកនឹងប្រគល់ដីមួយកន្លែងដល់កូន លើសចំណែករបស់បងប្អូនកូន។ ដីនោះហើយដែលពុកបានដណ្ដើមយកពីជនជាតិអាម៉ូរី ដោយដាវនិងធ្នូ»។