ការបំភ្លឺច្បាប់
៣១ ក្រោយនោះ ម៉ូសេបានចេញទៅប្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ២ នូវពាក្យដូចតទៅថា៖ «ថ្ងៃនេះខ្ញុំមានអាយុ១២០ឆ្នាំហើយ+ ខ្ញុំមិនអាចដឹកនាំអ្នករាល់គ្នាទៀតទេ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ខ្ញុំថា៖ ‹អ្នកមិនអាចឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់នេះឡើយ›។+ ៣ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នានឹងឆ្លងនាំមុខអ្នករាល់គ្នា ហើយលោកនឹងបំផ្លាញប្រជាជាតិនានាដែលនៅមុខអ្នករាល់គ្នា រួចអ្នករាល់គ្នានឹងបណ្ដេញពួកគេចេញ។+ ឯយ៉ូស្វេវិញ គាត់នឹងនាំមុខអ្នករាល់គ្នាឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់នេះ+ តាមប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ៤ ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើទៅលើប្រជាជាតិទាំងនេះ ដូចលោកបានធ្វើទៅលើស៊ីហុន+និងអុក+ជាស្ដេចជនជាតិអាម៉ូរី ព្រមទាំងទៅលើស្រុករបស់ពួកគេដែរ កាលដែលលោកបំផ្លាញពួកគេ។+ ៥ ព្រះយេហូវ៉ានឹងច្បាំងជាមួយពួកគេជំនួសអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើទៅលើពួកគេស្របតាមការណែនាំក្នុងក្រមច្បាប់ដែលខ្ញុំបានឲ្យដល់អ្នករាល់គ្នា។+ ៦ ចូរមានចិត្តក្លាហានហើយខ្លាំងក្លាឡើង។+ កុំភ័យខ្លាចឬតក់ស្លុតនៅចំពោះមុខពួកគេឡើយ+ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា លោកទៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាហើយ។ លោកមិនទុកអ្នករាល់គ្នាចោលទេ ហើយក៏មិនបោះបង់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។+
៧ បន្ទាប់មក ម៉ូសេបានហៅយ៉ូស្វេមកជួប ហើយនិយាយទៅកាន់គាត់នៅមុខបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ថា៖ «ចូរមានចិត្តក្លាហានហើយខ្លាំងក្លាឡើង+ ព្រោះអ្នកនឹងនាំមុខបណ្ដាជនចូលទៅក្នុងស្រុកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានស្បថឲ្យដល់បុព្វបុរសយើង ហើយអ្នកត្រូវប្រគល់ទឹកដីនោះដល់ពួកគេទុកជាមត៌ក។+ ៨ ព្រះយេហូវ៉ានឹងនាំមុខអ្នក លោកនឹងនៅជាមួយអ្នកជានិច្ច។+ លោកនឹងមិនទុកអ្នកចោលទេ ហើយក៏មិនបោះបង់អ្នកដែរ។ ដូច្នេះ កុំភ័យខ្លាចឬតក់ស្លុតឡើយ»។+
៩ ក្រោយមក ម៉ូសេបានកត់ទុកក្រមច្បាប់នេះ+ រួចប្រគល់ដល់ពួកសង្ឃ និងពួកលេវីដែលជាអ្នកសែងហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងដល់ពួកបុរសចាស់ទុំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់។ ១០ បន្ទាប់មក ម៉ូសេបង្គាប់ពួកគេថា៖ «នៅរៀងរាល់ចុងឆ្នាំទី៧ នាគ្រាកំណត់ក្នុងឆ្នាំនៃការដោះលែង+ គឺក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យខ្ទម*+ ១១ ពេលដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បង្ហាញខ្លួននៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា+ជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា នៅកន្លែងដែលលោកជ្រើសរើស នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវអានក្រមច្បាប់នេះឲ្យបណ្ដាជនទាំងអស់ស្ដាប់។+ ១២ ចូរប្រមូលបណ្ដាជនទាំងអស់ឲ្យមកជួបជុំគ្នា+ គឺទាំងបុរស ទាំងស្ត្រី ទាំងកូនក្មេង និងជនបរទេសដែលរស់នៅក្នុងបណ្ដាក្រុងរបស់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចស្ដាប់និងរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ហើយកោតខ្លាចលោក និងដើម្បីឲ្យពួកគេកាន់ខ្ជាប់តាមពាក្យទាំងប៉ុន្មានដែលមានក្នុងក្រមច្បាប់នេះ។ ១៣ យ៉ាងនេះ កូនចៅរបស់ពួកគេដែលមិនស្គាល់ក្រមច្បាប់នេះ នឹងអាចស្ដាប់+ហើយរៀនកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា នៅគ្រប់វេលាដែលអ្នករាល់គ្នារស់នៅក្នុងស្រុកដែលអ្នករាល់គ្នាឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ចូលទៅចាប់យកនោះ»។+
១៤ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេថា៖ «មើល! ជិតដល់ពេលដែលអ្នកត្រូវស្លាប់ហើយ។+ ចូរហៅយ៉ូស្វេមក ហើយអ្នកនិងគាត់ត្រូវទៅបង្ហាញខ្លួននៅឯត្រសាលជំនុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំតែងតាំងគាត់»។+ ដូច្នេះ ម៉ូសេនិងយ៉ូស្វេក៏ទៅបង្ហាញខ្លួននៅឯត្រសាលជំនុំតាមបង្គាប់លោក។ ១៥ ពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានលេចមកនៅឯត្រសាលជំនុំក្នុងបង្គោលពពក ហើយបង្គោលពពកនោះស្ថិតនៅឯមាត់ទ្វារត្រសាលជំនុំ។+
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅម៉ូសេថា៖ «មើល! អ្នកហៀបនឹងស្លាប់ហើយ។ ក្រោយមក បណ្ដាជននេះនឹងចាប់ផ្ដើមប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់* ដោយគោរពបូជាដល់ព្រះរបស់ពួកអ្នកស្រុកដែលនៅជុំវិញពួកគេ ជាស្រុកដែលពួកគេនឹងចូលទៅរស់នៅនោះ។+ ពួកគេនឹងបោះបង់ចោលខ្ញុំ+ ហើយថែមទាំងបំពានកិច្ចព្រមព្រៀងដែលខ្ញុំបានធ្វើជាមួយនឹងពួកគេទៀតផង។+ ១៧ នៅគ្រានោះ ខ្ញុំនឹងបញ្ចេញកំហឹងទៅលើពួកគេ+ ហើយខ្ញុំនឹងបោះបង់ចោលពួកគេ+ ព្រមទាំងបែរមុខចេញពីពួកគេ+ រហូតដល់ពួកគេត្រូវបំផ្លាញចោលអស់ទៅ។ ក្រោយពីពួកគេរងទុក្ខវេទនានិងមានសេចក្ដីលំបាកជាច្រើន+ ពួកគេនឹងនាំគ្នានិយាយថា៖ ‹យើងមានសេចក្ដីវេទនាបែបនេះ គឺដោយសារតែព្រះរបស់យើងមិននៅជាមួយនឹងយើង មែនទេ?›។+ ១៨ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែបែរមុខចេញពីពួកគេដដែល ព្រោះតែអំពើទុច្ចរិតសព្វបែបយ៉ាងដែលពួកគេបានធ្វើ កាលដែលពួកគេគោរពតាមព្រះឯទៀត។+
១៩ «ឥឡូវ ចូរកត់ចម្រៀងនេះទុកសម្រាប់ខ្លួន+ ហើយបង្រៀនដល់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល។+ ចូរឲ្យពួកគេរៀនចម្រៀងនេះ ព្រោះចម្រៀងនេះនឹងរំលឹកពួកគេថាការមិនស្ដាប់បង្គាប់ខ្ញុំនឹងមានលទ្ធផលយ៉ាងណា។+ ២០ កាលណាខ្ញុំនាំពួកគេចូលទៅក្នុងស្រុកដែលខ្ញុំបានស្បថនឹងបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ+ ជាស្រុកដែលមានទឹកដោះនិងទឹកឃ្មុំសម្បូរហូរហៀរ+ ហើយកាលណាពួកគេបរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់និងមានភាពចម្រុងចម្រើនហើយ+ នោះពួកគេនឹងបែរទៅរកព្រះឯទៀត ថែមទាំងបម្រើព្រះទាំងនោះវិញ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តដោយមិនគោរពចំពោះខ្ញុំ ថែមទាំងបំពានកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ខ្ញុំទៀតផង។+ ២១ ពេលដែលពួកគេជួបទុក្ខវេទនានិងការលំបាកជាច្រើន+ ចម្រៀងនេះនឹងរំលឹកពួកគេអំពីការព្រមានរបស់ខ្ញុំ (កូនចៅរបស់ពួកគេមិនត្រូវភ្លេចចម្រៀងនេះឡើយ)។ ព្រោះខ្ញុំដឹងរួចហើយថាពួកគេមានទំនោរចិត្តបែបណា+ សូម្បីតែមុនពេលខ្ញុំនាំពួកគេចូលក្នុងស្រុកដែលខ្ញុំបានសន្យាទៅទៀត»។
២២ ដូច្នេះ នៅថ្ងៃនោះឯងម៉ូសេបានកត់ទុកចម្រៀងនោះ ហើយបង្រៀនដល់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល។
២៣ បន្ទាប់មក លោក*បានតែងតាំងយ៉ូស្វេ+ដែលជាកូននុន ហើយប្រាប់ថា៖ «ចូរមានចិត្តក្លាហានហើយខ្លាំងក្លាឡើង+ ព្រោះអ្នកនឹងនាំមុខបណ្ដាជនចូលទៅក្នុងស្រុកដែលខ្ញុំបានស្បថឲ្យដល់ពួកគេ+ ហើយខ្ញុំនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នកជានិច្ច»។
២៤ ក្រោយពីម៉ូសេកត់ទុកក្រមច្បាប់នេះក្នុងសៀវភៅរួចរាល់ហើយ+ ២៥ គាត់បានបង្គាប់ពួកលេវីដែលសែងហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាថា៖ ២៦ «ចូរយកសៀវភៅច្បាប់នេះ+ទៅដាក់នៅក្បែរហឹប+នៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅ ហើយវានឹងធ្វើជាសាក្សីទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នា។ ២៧ ព្រោះខ្ញុំដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សបះបោរប្រឆាំង+និងរឹងរូសខ្លាំងណាស់។+ មើល! កាលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នានៅឡើយ អ្នករាល់គ្នាបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណឹងហើយ ចុះទម្រាំដល់ពេលខ្ញុំស្លាប់អ្នករាល់គ្នានឹងបះបោរប្រឆាំងខ្លាំងយ៉ាងណាទៅ! ២៨ ចូរហៅពួកបុរសចាស់ទុំទាំងអស់ពីគ្រប់កុលសម្ព័ន្ធ រួមទាំងពួកមេដឹកនាំឲ្យមកជួបខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងប្រាប់ពាក្យទាំងនេះដល់ពួកគេ ហើយខ្ញុំនឹងយកមេឃនិងដីធ្វើជាសាក្សីទាស់នឹងពួកគេ។+ ២៩ ព្រោះខ្ញុំដឹងហើយថា ក្រោយពីខ្ញុំស្លាប់ទៅអ្នករាល់គ្នានឹងប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតជាក់ជាមិនខាន។+ អ្នករាល់គ្នានឹងបែរចេញពីផ្លូវដែលខ្ញុំបានបង្រៀនអ្នករាល់គ្នា។ នៅថ្ងៃមុខអ្នករាល់គ្នានឹងជួបទុក្ខវេទនា+ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាបានប្រព្រឹត្តអំពើដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ត ហើយថែមទាំងធ្វើឲ្យលោកខឹងតាមរយៈការដែលអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើទៀតផង»។
៣០ ក្រោយពីពួកជំនុំអ៊ីស្រាអែលទាំងមូលជួបជុំគ្នាហើយ ម៉ូសេក៏ប្រាប់ពាក្យពេចន៍ក្នុងចម្រៀងនេះដល់ពួកគេពីដើមរហូតដល់ចប់។ ចម្រៀងនេះមានដូចតទៅ៖+