សៀវភៅសាំយូអែលទី១
២៩ ទាហានភីលីស្ទីន+ទាំងអស់ជួបជុំគ្នានៅក្រុងអាផែក។ ដំណាលគ្នានោះ ទាហានអ៊ីស្រាអែលបោះទ័ពក្បែរជ្រលងទឹកផុសនៅយេសរៀល។+ ២ ពួកមេដឹកនាំជនជាតិភីលីស្ទីនហែក្បួនទ័ព ទាំងមានពលទាហានរាប់រយរាប់ពាន់នាក់ ហើយដាវីឌនិងពួកបុរសរបស់គាត់ធ្វើដំណើរហែហមពីក្រោយស្ដេចអាគីស។+ ៣ ពេលឃើញដូច្នោះ ពួកមេដឹកនាំជនជាតិភីលីស្ទីនសួរអាគីសថា៖ «ហេតុអ្វីពួកហេប្រឺនៅទីនេះ?»។ អាគីសឆ្លើយថា៖ «គាត់ជាដាវីឌ ជាអ្នកបម្រើសុលដែលជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ គាត់មកនៅជាមួយនឹងខ្ញុំអស់ជាងមួយឆ្នាំហើយ។+ តាំងពីគាត់មកនៅជាមួយនឹងខ្ញុំរហូតមកដល់ឥឡូវ គាត់មិនដែលធ្វើអ្វីខុសនឹងខ្ញុំទេ»។ ៤ ពេលឮដូច្នេះ ពួកមេដឹកនាំទាំងនោះតាំងខឹងនឹងអាគីស ហើយនិយាយថា៖ «ចូរឲ្យបុរសនោះត្រឡប់ទៅក្រុងដែលលោកបានឲ្យគាត់នោះវិញទៅ!+ កុំឲ្យគាត់ចេញទៅច្បាំងជាមួយនឹងយើងឡើយ ក្រែងលោគាត់បែរជាមកប្រឆាំងយើងវិញ។+ គាត់មុខជាសម្លាប់ទាហានរបស់យើងដើម្បីផ្គាប់ចិត្តម្ចាស់របស់គាត់ជាមិនខាន។ ៥ គឺដាវីឌនេះឯងដែលគេបានច្រៀងរាំថា៖
‹សុលសម្លាប់រាប់ពាន់
តែដាវីឌសម្លាប់រាប់ម៉ឺន›»។+
៦ ហេតុនេះ អាគីស+ហៅដាវីឌមកប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំសូមស្បថដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏មានជីវិតរស់នៅថា អ្នកជាមនុស្សទៀងត្រង់ ព្រោះតាំងពីអ្នកមកនៅជាមួយនឹងខ្ញុំរហូតមកដល់ឥឡូវ អ្នកមិនដែលធ្វើអ្វីខុសនឹងខ្ញុំទេ។+ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកចូលរួមចម្បាំងជាមួយនឹងកងទ័ពរបស់ខ្ញុំ+ តែពួកមេដឹកនាំទាំងនោះមិនទុកចិត្តអ្នកឡើយ។+ ៧ ដូច្នេះ សូមអ្នកត្រឡប់ទៅវិញដោយសុវត្ថិភាព ហើយសូមកុំធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យពួកមេដឹកនាំជនជាតិភីលីស្ទីនទាស់ចិត្តឲ្យសោះ»។ ៨ ប៉ុន្តែ ដាវីឌនិយាយទៅអាគីសថា៖ «ហេតុអ្វីលោកម្ចាស់? តាំងពីខ្ញុំមកនៅជាមួយនឹងលោករហូតមកដល់ឥឡូវ តើលោកឃើញថាខ្ញុំធ្វើខុសអ្វីឬ? ហេតុអ្វីបានជាស្ដេចជាម្ចាស់មិនឲ្យខ្ញុំទៅច្បាំងនឹងសត្រូវជាមួយលោកដូច្នេះ?»។ ៩ អាគីសឆ្លើយនឹងដាវីឌថា៖ «ខ្ញុំជឿជាក់ថាអ្នកជាមនុស្សល្អប្រៀបដូចជាទេវតារបស់ព្រះ។+ ប៉ុន្តែ ពួកមេដឹកនាំជនជាតិភីលីស្ទីននិយាយថា កុំឲ្យអ្នកចូលរួមចម្បាំងជាមួយនឹងយើងឡើយ។ ១០ ម្ល៉ោះហើយ សូមអ្នកនិងពួកបុរសដែលមកជាមួយនឹងអ្នកក្រោកពីព្រលឹម ហើយពេលថ្ងៃរះសូមធ្វើដំណើរចេញទៅចុះ»។
១១ ដូច្នេះ ដាវីឌនិងពួកបុរសរបស់គាត់បានក្រោកពីព្រលឹម ហើយធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅក្រុងស៊ីកឡាក់ក្នុងស្រុកភីលីស្ទីនវិញ។ ឯទាហានភីលីស្ទីនក៏ឡើងទៅតំបន់យេសរៀល។+