បណ្ដាស្ដេចទី២
២២ ពេលយ៉ូសៀស+បានគ្រងរាជ្យ គាត់មានអាយុ៨ឆ្នាំ។ គាត់បានគ្រប់គ្រងនៅក្រុងយេរូសាឡិមអស់រយៈពេល៣១ឆ្នាំ។+ ម្ដាយរបស់គាត់ឈ្មោះយេដាយដាជាកូនអាដាយ៉ាជាអ្នកមកពីក្រុងបូសកាត។+ ២ គាត់បានប្រព្រឹត្តអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត ហើយដើរតាមគន្លងរបស់ដាវីឌជាបុព្វបុរសរបស់គាត់។+ គាត់បានកាន់តាមបញ្ញត្តិទាំងអស់របស់ព្រះយ៉ាងដិតដល់។*
៣ នៅឆ្នាំទី១៨ក្នុងរាជ្យយ៉ូសៀស ស្ដេចបានចាត់លេខាធិការម្នាក់ឈ្មោះសាផាន ដែលត្រូវជាកូនអាសាលៀ និងជាចៅមេស៊ូឡាម ឲ្យទៅឯវិហារព្រះយេហូវ៉ា+ ដោយបង្គាប់ថា៖ ៤ «ចូរឡើងទៅជួបហ៊ីលគីយ៉ា+ជាសម្ដេចសង្ឃ ហើយប្រាប់គាត់ឲ្យប្រមូលប្រាក់ពីវិហារព្រះយេហូវ៉ា+ គឺជាប្រាក់ដែលពួកអ្នកយាមទ្វារបានទទួលពីបណ្ដាជន ដែលបានយកមកជូនព្រះ។+ ៥ រួចចូរប្រគល់ប្រាក់ឲ្យពួកអ្នកមើលការខុសត្រូវលើការជួសជុលវិហារព្រះយេហូវ៉ា។ បន្ទាប់មក អ្នកទាំងនោះនឹងចាត់ចែងបង់ប្រាក់ឲ្យជាងដែលធ្វើការជួសជុលនៅវិហារព្រះយេហូវ៉ា+ ៦ គឺជាងឈើ ជាងថ្ម និងជាងសំណង់។ ពួកគេត្រូវប្រើប្រាក់នោះសម្រាប់ទិញឈើនិងថ្មដាប់ ដើម្បីជួសជុលវិហារ។+ ៧ ប៉ុន្តែ មិនចាំបាច់សួរនាំពួកបុរសដែលទទួលភារកិច្ចកាន់ប្រាក់នោះទេ ព្រោះពួកគេជាមនុស្សគួរឲ្យទុកចិត្ត»។+
៨ ក្រោយមក ហ៊ីលគីយ៉ាជាសម្ដេចសង្ឃបានប្រាប់សាផានជាលេខាធិការថា៖+ «ខ្ញុំបានរកឃើញសៀវភៅច្បាប់+នៅក្នុងវិហារព្រះយេហូវ៉ា»។ ដូច្នេះ ហ៊ីលគីយ៉ាបានប្រគល់សៀវភៅនោះទៅឲ្យសាផាន រួចសាផានក៏យកមកអាន។+ ៩ បន្ទាប់មក សាផានបានចូលទៅជួបស្ដេច ហើយជម្រាបថា៖ «គេបានប្រមូលប្រាក់ពីវិហារព្រះ រួចប្រគល់ដល់ពួកអ្នកមើលការខុសត្រូវលើការជួសជុលវិហារព្រះយេហូវ៉ាហើយ»។+ ១០ ខណៈនោះ សាផានក៏ជម្រាបស្ដេចដែរថា៖ «ហ៊ីលគីយ៉ាជាសម្ដេចសង្ឃបានរកឃើញសៀវភៅមួយ+ ហើយគាត់ក៏ប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ»។ រួចមក សាផានអានសៀវភៅនោះឲ្យស្ដេចស្ដាប់។
១១ ពេលដែលស្ដេចបានឮពាក្យក្នុងសៀវភៅនោះភ្លាម គាត់ក៏ចាប់ហែកអាវ។+ ១២ ពេលនោះ ស្ដេចបានហៅហ៊ីលគីយ៉ាជាសម្ដេចសង្ឃ អាហាយខាម+ជាកូនសាផាន និងអាកបូរជាកូនមីកាយ៉ា សាផានជាលេខាធិការនិងអាសាយ៉ាជាអ្នកបម្រើ ឲ្យមកជួបគាត់ ហើយបង្គាប់ពួកគេថា៖ ១៣ «សូមអស់លោកទៅសួរព្រះយេហូវ៉ា តាងនាមខ្ញុំនិងបណ្ដាជនយូដាទាំងអស់ អំពីសេចក្ដីទាំងប៉ុន្មានក្នុងសៀវភៅដែលទើបតែរកឃើញនោះផង។ ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាមានសេចក្ដីក្រោធជាខ្លាំងហើយ+ ព្រោះបុព្វបុរសរបស់យើងមិនបានធ្វើតាមបញ្ញត្តិទាំងប៉ុន្មានដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅនោះទេ»។
១៤ ដូច្នេះ ហ៊ីលគីយ៉ាជាសម្ដេចសង្ឃ អាហាយខាម អាកបូរ សាផាន និងអាសាយ៉ា បានទៅជួបហ៊ូលដាជាស្ត្រីប្រកាសទំនាយ។+ ហ៊ូលដាគឺជាប្រពន្ធសាលូមជាអ្នកមើលខុសត្រូវខាងសម្លៀកបំពាក់។* សាលូមជាកូនធីកវ៉ា ត្រូវជាចៅហាហាក់។ ហ៊ូលដារស់នៅក្នុងសង្កាត់ថ្មីក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ កាលទៅដល់ហើយ ពួកគេសួរនាងតាមពាក្យដែលស្ដេចបង្គាប់។+ ១៥ នាងក៏ឆ្លើយតបថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ចូរទៅប្រាប់អ្នកដែលបានចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យមកឯខ្ញុំវិញថា៖ ១៦ «ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងនាំឲ្យមានអន្តរាយមកលើក្រុងនេះ រួមទាំងបណ្ដាជនក្នុងក្រុងនេះ ស្របតាមពាក្យក្នុងសៀវភៅដែលស្ដេចស្រុកយូដាបានអាន។+ ១៧ ព្រោះពួកគេបានលះចោលខ្ញុំ ហើយបានដុតគ្រឿងបូជាឲ្យផ្សែងហុយឡើងជូនព្រះឯទៀត។+ ស្នាដៃរបស់ពួកគេបានបណ្ដាលឲ្យខ្ញុំខឹងជាខ្លាំង។+ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញក្រុងនេះឲ្យសាបសូន្យ ប្រៀបដូចជាភ្លើងឆាបឆេះដែលពន្លត់មិនបានឡើយ›»។+ ១៨ ចំណែកឯស្ដេចស្រុកយូដាដែលបានចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យមកសួរព្រះយេហូវ៉ា សូមទៅប្រាប់គាត់វិញថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹អ្នកបានឮពាក្យក្នុងសៀវភៅនោះហើយ។ ១៩ អ្នកបានបង្ហាញចិត្តស្លូតបូតនិងចិត្តរាបទាប+នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា កាលដែលអ្នកបានឮពាក្យដែលខ្ញុំទាស់នឹងក្រុងនេះ និងបណ្ដាជនក្នុងក្រុងនេះដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ក្រោយពីអ្នកបានឮថាបណ្ដាជនយូដានឹងត្រូវរងបណ្ដាសា ហើយនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល អ្នកបានហែកអាវ+ហើយយំនៅចំពោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានឮសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកហើយ។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ២០ ហេតុនេះ អ្នកនឹងមិនឃើញអន្តរាយដែលខ្ញុំនឹងនាំមកលើក្រុងនេះឡើយ។ អ្នកនឹងស្លាប់ដោយសុខសាន្ត ហើយនឹងត្រូវបញ្ចុះជាមួយនឹងបុព្វបុរសរបស់អ្នក›»›»។ ក្រោយពីស្ដាប់រួច ពួកគេក៏នាំពាក្យទាំងនោះទៅជម្រាបស្ដេចវិញ។