យ៉ូប
២៩ យ៉ូបពោល*បន្តទៀតថា៖
២ «ខ្ញុំចង់ឲ្យពេលវេលាត្រឡប់ថយក្រោយវិញ
ថយដល់គ្រាដែលព្រះនៅមើលថែខ្ញុំ
៣ វេលាដែលលោកឲ្យពន្លឺចង្កៀងមកបំភ្លឺលើក្បាលរបស់ខ្ញុំ
នៅពេលនោះខ្ញុំបានដើរកាត់ភាពងងឹតដោយសារពន្លឺពីលោក+
៤ ក្នុងពេលដែលខ្ញុំនៅវ័យពេញកម្លាំង
កាលដែលព្រះតែងតែនៅជាមួយនឹងខ្ញុំ*ដូចជាមិត្តសម្លាញ់+
៥ គ្រាដែលព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតនៅជាមួយនឹងខ្ញុំ
ហើយខ្ញុំមានកូនៗ*នៅជុំវិញខ្ញុំ
៦ ជាពេលដែលផ្លូវខ្ញុំពោរពេញដោយខ្លាញ់ទឹកដោះ
ហើយថ្មបង្ហូរប្រេងយ៉ាងហូរហៀរឲ្យខ្ញុំ។+
៧ ខ្ញុំធ្លាប់ចេញទៅឯទ្វារកំពែងក្រុង+
ហើយអង្គុយនៅក្នុងទីលានសាធារណៈ+
៨ ពេលបុរសវ័យក្មេងឃើញខ្ញុំ ពួកគេជៀសផ្លូវឲ្យខ្ញុំ
សូម្បីតែបុរសវ័យចាស់ក៏នាំគ្នាក្រោកឈរដែរ។+
៩ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងមិនហ៊ានហាស្ដី
ពួកគេយកដៃខ្ទប់មាត់នៅស្ងៀមមិនស្រដី។
១០ រីឯពួកអ្នកមានឋានៈខ្ពស់ ពួកគេមិនបញ្ចេញសម្ដីសោះ
គ្មានពាក្យមួយម៉ាត់ណាចេញពីមាត់ពួកគេឡើយ។
១១ អ្នកណាក៏ដោយដែលបានឮសម្ដីខ្ញុំ តែងសរសើរខ្ញុំ
ហើយពួកអ្នកដែលបានឃើញខ្ញុំ តែងគាំទ្រខ្ញុំជានិច្ច។
១២ ព្រោះខ្ញុំរមែងជួយមនុស្សក្រខ្សត់ដែលស្រែកសុំជំនួយ+
ថែមទាំងជួយកូនកំព្រា និងអ្នកដែលគ្មានទីពឹងទៀតផង។+
១៣ មនុស្សដែលរងទុក្ខជិតស្លាប់តែងតែឲ្យពរខ្ញុំ+
ហើយខ្ញុំបានធ្វើឲ្យស្ត្រីមេម៉ាយមានចិត្តត្រេកអរ។+
១៤ ខ្ញុំចាត់ទុកសេចក្ដីសុចរិតជាសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំ
ហើយយុត្តិធម៌គឺប្រៀបដូចជាអាវវែងនិងឈ្នួតក្បាលខ្ញុំ។
១៥ ខ្ញុំជាភ្នែករបស់មនុស្សខ្វាក់
និងជាជើងរបស់មនុស្សខ្វិន។
១៧ ខ្ញុំបំបាក់ថ្គាមរបស់អ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង+
ហើយកន្ដ្រាក់យកចំណីចេញពីធ្មេញរបស់អ្នកនោះ។
១៨ ខ្ញុំធ្លាប់ពោលថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងស្លាប់ក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំ+
ហើយចំនួនថ្ងៃនៃជីវិតខ្ញុំនឹងមានច្រើនដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់។
១៩ ខ្ញុំនឹងប្រៀបដូចជាដើមឈើដែលចាក់ឫសដល់ក្នុងទឹក
ហើយនៅលើមែកទាំងប៉ុន្មានរបស់ខ្ញុំនឹងមានសន្សើមពេញមួយយប់។
២០ ខ្ញុំទទួលបានកិត្តិយសជានិច្ច
ហើយដៃរបស់ខ្ញុំបន្តបាញ់ធ្នូឥតឈប់›។
២១ មនុស្សទាំងឡាយរមែងត្រងត្រាប់ស្ដាប់ខ្ញុំវាចា
ពួកគេនៅស្ងៀមរង់ចាំទទួលយោបល់ពីខ្ញុំ។+
២២ លុះខ្ញុំនិយាយចប់ ពួកគេគ្មានពាក្យស្រដី
សម្ដីខ្ញុំជ្រាបចូលក្នុងត្រចៀករបស់ពួកគេយ៉ាងស្រួល។
២៣ ពួកគេរង់ចាំខ្ញុំដូចរង់ចាំទឹកភ្លៀង
គឺដូចមនុស្សដែលទន្ទឹងចាំភ្លៀងយ៉ាងអន្ទះសានារដូវស្លឹកឈើលាស់។+
២៤ ពេលខ្ញុំញញឹមដាក់ពួកគេ ពួកគេស្ទើរតែមិនចង់ជឿ
ទឹកមុខស្រស់ស្រាយរបស់ខ្ញុំរមែងធ្វើឲ្យពួកគេរីករាយ។