គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី សេចក្ដីសង្ខេបពីប្រវត្តិហេតុទី១ ប្រវត្តិហេតុទី១ សេចក្ដីសង្ខេប ១ ពីអាដាមរហូតដល់អាប្រាហាំ (១-២៧) កូនចៅរបស់អាប្រាហាំ (២៨-៣៧) ជនជាតិអេដំ ព្រមទាំងបណ្ដាស្ដេចនិងមេកុលសម្ព័ន្ធរបស់ពួកគេ (៣៨-៥៤) ២ កូនប្រុស១២នាក់របស់អ៊ីស្រាអែល (១, ២) កូនចៅរបស់យូដា (៣-៥៥) ៣ កូនចៅរបស់ដាវីឌ (១-៩) សែស្រឡាយរាជ្យវង្សរបស់ដាវីឌ (១០-២៤) ៤ កូនចៅឯទៀតរបស់យូដា (១-២៣) យ៉ាបែសនិងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់គាត់ (៩, ១០) កូនចៅរបស់ស៊ីម្មាន (២៤-៤៣) ៥ កូនចៅរបស់រូបេន (១-១០) កូនចៅរបស់កាដ (១១-១៧) ពួកហាការេនបានត្រូវបង្ក្រាប (១៨-២២) ពាក់កណ្ដាលកុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេ (២៣-២៦) ៦ កូនចៅរបស់លេវី (១-៣០) ក្រុមអ្នកចម្រៀងនៅវិហារ (៣១-៤៧) កូនចៅរបស់អេរ៉ុន (៤៨-៥៣) ការតាំងលំនៅរបស់ពួកលេវី (៥៤-៨១) ៧ កូនចៅរបស់អ៊ីសាខារ (១-៥) របស់បេនយ៉ាមីន (៦-១២) របស់ណែបថាលី (១៣) របស់ម៉ាណាសេ (១៤-១៩) របស់អេប្រាអ៊ីម (២០-២៩) និងរបស់អេស៊ើរ (៣០-៤០) ៨ កូនចៅរបស់បេនយ៉ាមីន (១-៤០) សែស្រឡាយក្រុមគ្រួសាររបស់សុល (៣៣-៤០) ៩ បញ្ជីរាយនាមបណ្ដាជនក្រោយពីត្រឡប់មកពីការនិរទេស (១-៣៤) រៀបរាប់សែស្រឡាយក្រុមគ្រួសាររបស់សុលម្ដងទៀត (៣៥-៤៤) ១០ សេចក្ដីស្លាប់របស់សុល និងកូនប្រុសៗរបស់គាត់ (១-១៤) ១១ ដាវីឌបានត្រូវតែងតាំងជាស្ដេចដោយបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ (១-៣) ដាវីឌដណ្ដើមយកភ្នំស៊ីយ៉ូន (៤-៩) ទាហានដ៏អង់អាចរបស់ដាវីឌ (១០-៤៧) ១២ ពួកអ្នកគាំទ្រការគ្រប់គ្រងរបស់ដាវីឌ (១-៤០) ១៣ ហឹបរបស់ព្រះបានត្រូវនាំយកពីក្រុងគារីអាតយារីម (១-១៤) អ៊ូសាបានត្រូវសម្លាប់ (៩, ១០) ១៤ រាជ្យរបស់ដាវីឌបានត្រូវតាំងឡើងយ៉ាងមាំ (១, ២) ក្រុមគ្រួសាររបស់ដាវីឌ (៣-៧) ពួកភីលីស្ទីនបានត្រូវបង្ក្រាប (៨-១៧) ១៥ ពួកលេវីសែងហឹបរបស់ព្រះទៅក្រុងយេរូសាឡិម (១-២៩) មីកាលមើលងាយដាវីឌ (២៩) ១៦ ហឹបរបស់ព្រះបានត្រូវដាក់នៅក្នុងត្រសាល (១-៦) ចម្រៀងថ្លែងអំណរគុណរបស់ដាវីឌ (៧-៣៦) «ព្រះយេហូវ៉ាបានក្លាយទៅជាស្ដេចហើយ!» (៣១) កិច្ចបម្រើនៅមុខហឹបរបស់ព្រះ (៣៧-៤៣) ១៧ ដាវីឌមិនបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យសង់វិហារ (១-៦) កិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងដាវីឌស្ដីអំពីរាជាណាចក្រ (៧-១៥) សេចក្ដីអធិដ្ឋានថ្លែងអំណរគុណរបស់ដាវីឌ (១៦-២៧) ១៨ ជ័យជម្នះរបស់ដាវីឌ (១-១៣) របបគ្រប់គ្រងរបស់ដាវីឌ (១៤-១៧) ១៩ ពួកអាំម៉ូនធ្វើឲ្យពួកអ្នកនាំសាររបស់ដាវីឌមានសេចក្ដីខ្មាស (១-៥) ជ័យជម្នះលើពួកអាំម៉ូននិងពួកស៊ីរី (៦-១៩) ២០ ក្រុងរ៉ាបាត្រូវផ្ដួលរំលំ (១-៣) ពួកបុរសភីលីស្ទីនដែលមានមាឌធំសម្បើម បានត្រូវសម្លាប់ (៤-៨) ២១ ដាវីឌធ្វើជំរឿនបណ្ដាជនខុសពីការណែនាំ (១-៦) ការដាក់ទោសពីព្រះយេហូវ៉ា (៧-១៧) ដាវីឌសង់ទីបូជា (១៨-៣០) ២២ ដាវីឌបានត្រៀមទុកសម្ភារៈសាងសង់សម្រាប់វិហារ (១-៥) ដាវីឌផ្ដែផ្ដាំសាឡូម៉ូន (៦-១៦) ពួកអភិបាលបានត្រូវបង្គាប់ឲ្យជួយសាឡូម៉ូន (១៧-១៩) ២៣ ដាវីឌបានចាត់ចែងភារកិច្ចដល់ពួកលេវី (១-៣២) អេរ៉ុននិងកូនប្រុសៗរបស់គាត់ បានត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធ (១៣) ២៤ ដាវីឌបានបែងចែកពួកសង្ឃជា២៤ក្រុម (១-១៩) ភារកិច្ចផ្សេងទៀតរបស់ពួកលេវី (២០-៣១) ២៥ អ្នកលេងភ្លេងនិងអ្នកចម្រៀងសម្រាប់វិហាររបស់ព្រះ (១-៣១) ២៦ ការបែងចែកក្រុមអ្នកយាមទ្វារ (១-១៩) អ្នកមើលឃ្លាំងទ្រព្យនិងមន្ត្រីឯទៀត (២០-៣២) ២៧ ពួកមន្ត្រីដែលធ្វើការឲ្យស្ដេច (១-៣៤) ២៨ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ដាវីឌស្ដីអំពីការសាងសង់វិហារ (១-៨) ការណែនាំដល់សាឡូម៉ូន។ ការប្រគល់ប្លង់ (៩-២១) ២៩ វិភាគទានផ្សេងៗសម្រាប់វិហារ (១-៩) សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ដាវីឌ (១០-១៩) បណ្ដាជនអរសប្បាយ។ ការគ្រប់គ្រងរបស់សាឡូម៉ូន (២០-២៥) សេចក្ដីស្លាប់របស់ដាវីឌ (២៦-៣០)