បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

ប៉មយាម

បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត

ខ្មែរ

ការបំភ្លឺច្បាប់

សេចក្ដីសង្ខេប

១
- ការចាកចេញពីភ្នំហូរែប (១-៨)
- មេដឹកនាំនិងអ្នកសម្រេចក្ដីបានត្រូវតែងតាំង (៩-១៨)
- ការមិនស្ដាប់បង្គាប់នៅតំបន់កាដេសបានា (១៩-៤៦)
  - ពួកអ៊ីស្រាអែលមិនព្រមចូលក្នុងស្រុកកាណាន (២៦-៣៣)
  - ការប្រយុទ្ធនឹងពួកកាណានមិនបានជោគជ័យ (៤១-៤៦)
២
- ការដើរចុះឡើងនៅក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំអស់រយៈពេល៣៨ឆ្នាំ (១-២៣)
- ជ័យជម្នះលើស្ដេចស៊ីហុននៃក្រុងហែសបូន (២៤-៣៧)
៣
- ជ័យជម្នះលើស្ដេចអុកនៃក្រុងបាសាន (១-៧)
- ការបែងចែកទឹកដីនៅទិសខាងកើតទន្លេយ៉ូដាន់ (៨-២០)
- យ៉ូស្វេបានត្រូវប្រាប់កុំឲ្យភ័យខ្លាច (២១, ២២)
- ម៉ូសេមិនបានចូលក្នុងស្រុកដែលព្រះសន្យា (២៣-២៩)
៤
- ការលើកទឹកចិត្តឲ្យស្ដាប់បង្គាប់ (១-១៤)
  - កុំភ្លេចការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះ (៩)
- ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យមានភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខ (១៥-៣១)
- គ្មានព្រះណាក្រៅពីព្រះយេហូវ៉ា (៣២-៤០)
- ក្រុងពំនាក់នៅទិសខាងកើតទន្លេយ៉ូដាន់ (៤១-៤៣)
- ការឲ្យច្បាប់ (៤៤-៤៩)
៥
- កិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅហូរែប (១-៥)
- ការរៀបរាប់ម្ដងទៀតនូវក្រឹត្យវិន័យ១០ប្រការ (៦-២២)
- បណ្ដាជនភ័យខ្លាចនៅភ្នំស៊ីណាយ (២៣-៣៣)
៦
- ស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីដួងចិត្តរបស់អ្នក (១-៩)
  - «ចូរស្ដាប់ចុះ ឱប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ!» (៤)
  - ឪពុកម្ដាយត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនកូន (៦, ៧)
- កុំភ្លេចព្រះយេហូវ៉ា (១០-១៥)
- កុំល្បងលព្រះយេហូវ៉ា (១៦-១៩)
- ចូរប្រាប់បណ្ដាជនជំនាន់ក្រោយ (២០-២៥)
៧
- ប្រជាជាតិ៧នឹងត្រូវបំផ្លាញ (១-៦)
- មូលហេតុដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវជ្រើសរើស (៧-១១)
- ការស្ដាប់បង្គាប់នាំឲ្យមានអនាគតត្រចះត្រចង់ (១២-២៦)
៨
- ការរំលឹកឡើងវិញអំពីពរពីព្រះយេហូវ៉ា (១-៩)
  - «មនុស្សមិនមែនរស់ដោយសារតែនំប៉័ងប៉ុណ្ណោះទេ» (៣)
- កុំភ្លេចព្រះយេហូវ៉ា (១០-២០)
៩
- មូលហេតុដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានទទួលស្រុកកាណាន (១-៦)
- បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាខឹងអស់បួនដង (៧-២៩)
  - រូបកូនគោមាស (៧-១៤)
  - ម៉ូសេអង្វរព្រះ (១៥-២១, ២៥-២៩)
  - ការធ្វើឲ្យព្រះខឹងអស់បីដង (២២)
១០
- បន្ទះថ្មពីរផ្ទាំងបានត្រូវធ្វើម្ដងទៀត (១-១១)
- អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវ (១២-២២)
  - កោតខ្លាចនិងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា (១២)
១១
- អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឃើញភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១-៧)
- ស្រុកដែលព្រះសន្យា (៨-១២)
- រង្វាន់សម្រាប់ការស្ដាប់បង្គាប់ (១៣-១៧)
- បណ្ដាំរបស់ព្រះត្រូវដក់ជាប់នៅក្នុងចិត្ត (១៨-២៥)
- «ពរនិងបណ្ដាសា» (២៦-៣២)
១២
- ការគោរពប្រណិប័តន៍នៅកន្លែងដែលព្រះជ្រើសរើស (១-១៤)
- ការអនុញ្ញាតឲ្យបរិភោគសាច់ តែមិនត្រូវបរិភោគឈាម (១៥-២៨)
- កុំធ្លាក់ទៅក្នុងអន្ទាក់ដោយគោរពបូជាព្រះឯទៀត (២៩-៣២)
១៣
- របៀបប្រព្រឹត្តចំពោះពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ (១-១៨)
១៤
- ការបង្ហាញការកាន់ទុក្ខមិនត្រឹមត្រូវ (១, ២)
- អាហារដែលស្អាតបរិសុទ្ធនិងមិនស្អាតបរិសុទ្ធ (៣-២១)
- ត្រូវជូន១ភាគ១០ដល់ព្រះយេហូវ៉ា (២២-២៩)
១៥
- បំណុលបានត្រូវលុបចោលរៀងរាល់ឆ្នាំទី៧ (១-៦)
- ការជួយជនក្រីក្រ (៧-១១)
- ការដោះលែងខ្ញុំបម្រើរៀងរាល់ឆ្នាំទី៧ (១២-១៨)
  - ដែកចោះត្រចៀកខ្ញុំបម្រើ (១៦, ១៧)
- កូនសត្វដំបូងបានត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធ (១៩-២៣)
១៦
- បុណ្យរំលង និងបុណ្យនំប៉័ងឥតដំបែ (១-៨)
- បុណ្យអាទិត្យទី៧ (៩-១២)
- បុណ្យខ្ទម (១៣-១៧)
- ការតែងតាំងពួកអ្នកសម្រេចក្ដី (១៨-២០)
- មិនត្រូវគោរពបូជាវត្ថុផ្សេងៗ (២១, ២២)
១៧
- សត្វជាគ្រឿងបូជាត្រូវតែល្អឥតខ្ចោះ (១)
- ការប្រព្រឹត្តទៅលើពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ (២-៧)
- ការវិនិច្ឆ័យរឿងក្ដីពិបាក (៨-១៣)
- ការណែនាំសម្រាប់តែងតាំងស្ដេចនៅអនាគត (១៤-២០)
  - ស្ដេចត្រូវចម្លងក្រឹត្យវិន័យព្រះ (១៨)
១៨
- ចំណែករបស់ពួកសង្ឃនិងពួកលេវី (១-៨)
- អំពើមន្តអាគមបានត្រូវហាម (៩-១៤)
- អ្នកប្រកាសទំនាយដូចម៉ូសេ (១៥-១៩)
- របៀបសម្គាល់អ្នកប្រកាសទំនាយក្លែងក្លាយ (២០-២២)
១៩
- ទោសឈាមនិងក្រុងពំនាក់ (១-១៣)
- សញ្ញាសម្គាល់ព្រំប្រទល់មិនត្រូវរើចេញឡើយ (១៤)
- សាក្សីនៅក្នុងតុលាការ (១៥-២១)
  - ត្រូវមានសាក្សីពីរឬបីនាក់ (១៥)
២០
- ច្បាប់សម្រាប់ធ្វើសង្គ្រាម (១-២០)
  - ករណីលើកលែងសម្រាប់ការធ្វើទាហាន (៥-៩)
២១
- ពេលមិនដឹងអ្នកណាជាឃាតករ (១-៩)
- ការរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីដែលជាឈ្លើយបម្រើ (១០-១៤)
- សិទ្ធិកូនច្បង (១៥-១៧)
- កូនរឹងចចេស (១៨-២១)
- មនុស្សដែលត្រូវគេព្យួរជាអ្នកដែលត្រូវបណ្ដាសា (២២, ២៣)
២២
- ការឲ្យតម្លៃសត្វរបស់អ្នកជិតខាង (១-៤)
- ការហាមមិនឲ្យស្លៀកសម្លៀកបំពាក់មនុស្សភេទផ្ទុយ (៥)
- ចិត្តអាណិតមេត្តាចំពោះសត្វ (៦, ៧)
- ការធ្វើបង្កាន់ដៃនៅលើដំបូល (៨)
- ការហាមមិនឲ្យលាយចូលគ្នា (៩-១១)
- រំយោលភ្ជាប់នឹងសម្លៀកបំពាក់ (១២)
- ច្បាប់អំពីការរួមដំណេក (១៣-៣០)
២៣
- អស់អ្នកដែលគ្មានសិទ្ធិចូលក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ព្រះ (១-៨)
- ភាពស្អាតបរិសុទ្ធនៅក្នុងជំរំ (៩-១៤)
- ពួកខ្ញុំបម្រើដែលរត់ភៀសខ្លួន (១៥, ១៦)
- ការហាមមិនឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើពេស្យាចារ (១៧, ១៨)
- ការប្រាក់និងសម្បថ (១៩-២៣)
- អ្វីដែលអ្នកដើរឆ្លងកាត់អាចបរិភោគបាន (២៤, ២៥)
២៤
- អាពាហ៍ពិពាហ៍និងការលែងលះ (១-៥)
- ការគោរពជីវិត (៦-៩)
- ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះជនក្រីក្រ (១០-១៨)
- ច្បាប់អំពីការប្រមូលផលដំណាំ (១៩-២២)
២៥
- ច្បាប់ស្ដីអំពីការវាយដាក់ទោស (១-៣)
- កុំឃ្លុំមាត់គោពេលវាបញ្ជាន់ស្រូវ (៤)
- ការរៀបការជាមួយនឹងបងឬប្អូនប្រុសថ្លៃ (៥-១០)
- អ្វីដែលមិនត្រូវចាប់ ពេលប្រតាយប្រតប់គ្នា (១១, ១២)
- ជញ្ជីងគ្រប់ទម្ងន់និងរង្វាស់រង្វាល់ត្រឹមត្រូវ (១៣-១៦)
- ពួកអាម៉ាលេកនឹងត្រូវបំផ្លាញ (១៧-១៩)
២៦
- ការជូនគ្រឿងបូជាពីផលដំបូង (១-១១)
- ការជូន១ភាគ១០ជាលើកទី២ (១២-១៥)
- អ៊ីស្រាអែលជាទ្រព្យវិសេសចំពោះព្រះយេហូវ៉ា (១៦-១៩)
២៧
- ក្រឹត្យវិន័យព្រះនឹងត្រូវចារឹកនៅលើថ្ម (១-១០)
- នៅភ្នំអេបាលនិងភ្នំកេរិស៊ីម (១១-១៤)
- ការលើកឡើងអំពីបណ្ដាសា (១៥-២៦)
២៨
- អ្នកស្ដាប់បង្គាប់ទទួលពរ (១-១៤)
- អ្នកមិនស្ដាប់បង្គាប់ត្រូវបណ្ដាសា (១៥-៦៨)
២៩
- កិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅស្រុកម៉ូអាប់ (១-១៣)
- ការព្រមានអំពីការមិនស្ដាប់បង្គាប់ (១៤-២៩)
  - សេចក្ដីអាថ៌កំបាំងនិងការបើកបង្ហាញ (២៩)
៣០
- ការត្រឡប់មកឯព្រះយេហូវ៉ាវិញ (១-១០)
- បង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនពិបាកពេកទេ (១១-១៤)
- ការជ្រើសរើសសេចក្ដីស្លាប់និងជីវិត (១៥-២០)
៣១
- ម៉ូសេហៀបនឹងស្លាប់ (១-៨)
- ការអានក្រឹត្យវិន័យព្រះជាសាធារណៈ (៩-១៣)
- យ៉ូស្វេបានត្រូវតែងតាំង (១៤, ១៥)
- ការប្រកាសទុកជាមុនអំពីការបះបោរប្រឆាំង (១៦-៣០)
  - ចម្រៀងសម្រាប់បង្រៀនជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (១៩, ២២, ៣០)
៣២
- ចម្រៀងរបស់ម៉ូសេ (១-៤៧)
  - ព្រះយេហូវ៉ាជាថ្មដា (៤)
  - បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលភ្លេចថ្មដារបស់ពួកគេ (១៨)
  - «ការសងសឹកជារបស់ខ្ញុំ» (៣៥)
  - «ចូរអរសប្បាយជាមួយនឹងរាស្ត្ររបស់លោកចុះ» (៤៣)
- ម៉ូសេនឹងស្លាប់នៅលើភ្នំនេបូរ (៤៨-៥២)
៣៣
- ម៉ូសេឲ្យពរដល់កុលសម្ព័ន្ធនានា (១-២៩)
  - ‹ដៃព្រះយេហូវ៉ាទ្រអ្នកជាដរាប› (២៧)
៣៤
- ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញម៉ូសេនូវស្រុកដែលលោកសន្យា (១-៤)
- សេចក្ដីស្លាប់របស់ម៉ូសេ (៥-១២)