«ចុះវិហាររបស់អ្នកនៅឯណា»? — បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

«ចុះវិហាររបស់អ្នកនៅឯណា»?

ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅប្រទេសម៉ូសសាប៊ិកតែងតែមានគេសួរសំនួរនេះ។ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ សំនួរនេះពិបាកឆ្លើយមែន ពីព្រោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាពុំមានការទទួលស្គាល់ត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ក្នុងប្រទេសរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩១។ ដោយហេតុនេះ គឺមិនអាចមានកន្លែងថ្វាយបង្គំពិតប្រាកដ ដែលអាចទុកជាទីសម្គាល់ច្បាស់មួយបានឡើយ។

ប៉ុន្តែ ស្ថានការណ៍នេះបានប្រែប្រួលនៅថ្ងៃទី១៩ ខែកុម្ភៈ ១៩៩៤។ នៅថ្ងៃនោះ អាកាសធាតុក្ដៅហើយមេឃស្រឡះល្អ មានពិធីសម្ពោធសាលព្រះរាជាណាចក្រពីរដែលបានសង់ជាលើកទីមួយនៅក្នុងប្រទេសម៉ូសសាប៊ិក។ មនុស្សប្រមាណ៦០២នាក់បានមកចូលរួមក្នុងពិធីសម្ពោធកន្លែងប្រជុំដ៏ល្អនេះ ដែលបានធ្វើឡើងនៅទីក្រុងកំពង់ផែឈ្មោះបែរ៉ា ប្រហែលស្ថិតនៅពាក់កណ្ដាលឆ្នេរសមុទ្រម៉ូសសាប៊ិក។ សាលទាំងពីរនេះនឹងបំរើសេចក្ដីត្រូវការនៃក្រុមជំនុំបីក្រុមនៅក្នុងទីក្រុងនោះ។

សំណង់ទាំងមូលនេះ គឺចាប់ពីការចាក់គ្រឹះរហូតដល់ការសង់បានសម្រេច ត្រូវអស់មួយឆ្នាំពីរខែ។ ជារឿយៗមានជនស្ម័គ្រចិត្តពី៣០នាក់ឡើង ដែលមកពីប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ មកជួយធ្វើការជាមួយពួកស្មរបន្ទាល់ក្នុងតំបន់នោះដោយសាមគ្គីគ្នា។ ដោយសារតែពុំមានកន្លែងស្នាក់នៅគ្រប់គ្រាន់ក្នុងគេហដ្ឋានសាសនទូតក្នុងក្រុងបែរ៉ា ដែលធ្វើជាទីមូលដ្ឋានប្រតិបត្ដិការ ពួកស្ម័គ្រចិត្តខ្លះបាននាំគ្នាបោះតង់នៅខាងក្រៅគេហដ្ឋាននោះនៅចុងសប្ដាហ៍ ហើយជួនកាលស្នាក់នៅតាមបែបនេះជាច្រើនសប្ដាហ៍។

សាលព្រះរាជាណាចក្រសំរាប់ក្រុមជំនុំម៉ាសាំបានិងក្រុមជំនុំម៉ានាវ៉ាស្ថិតនៅមហាវិថីនៃទីក្រុងបែរ៉ា។ សាសនទូតម្នាក់មានប្រសាសន៍ថា៖ «នៅថ្ងៃដែលរវល់មួយ យើងបានឃើញឡានជិតបុកគ្នា ដោយសារតែអ្នកបើកឡាននោះខំសម្លឹងមើលសាលព្រះរាជាណាចក្រ សឹងតែភ្លេចបត់ចង្កូតឡានរបស់គេទៅហើយ»។ មនុស្សជាច្រើនបានឈប់ឡានខ្លួនដើម្បីមកមើលកិច្ចការសង់នេះ ហើយពួកគេចាប់អារម្មណ៍ណាស់ ជាពិសេសចំពោះវត្តមាននៃបងប្អូនពីសញ្ជាតិខុសៗគ្នា ដែលធ្វើការជាមួយគ្នា។

មានការគូសប្លង់និងការរៀបចំច្រើនណាស់ចំពោះសំណង់នេះ។ មិនដូចសំណង់ជាច្រើនឯទៀតនៅក្នុងភូមិភាគនេះ ជាកន្លែងដែលមិនសូវមានឧបករណ៍និងសម្ភារៈ ការសង់សាលព្រះរាជាណាចក្រនោះមិនដែលឈប់ដោយសារការខ្វះខាតសម្ភារៈឡើយ។ នៅគ្រាមួយ យើងត្រូវការស៊ីម៉ង់៨០០បាវ ហើយមានកន្លែងតែមួយគត់ដែលអាចផ្ដល់ឲ្យ តែពុំមានបាវសំរាប់ដាក់ស៊ីម៉ង់ទេ។ ដូច្នេះ បងប្អូនយើងបានទាក់ទងការិយាល័យសាខានៃសមាគមប៉មយាមនៅរដ្ឋធានីម៉ាភូតូ ហើយគេក៏បានផ្ញើបាវជាច្រើនតាមយន្តហោះឲ្យមក រួចបងប្អូនយើងក៏យកបាវទាំងនោះទៅរោងចក្រស៊ីម៉ង់។ កិច្ចការសំណង់នេះបានជឿនទៅមុខដោយឥតមានការរំខានឡើយ។

នៅគ្រាមួយទៀត នៅពេលដែលតម្លើងទម្រង់ធ្នឹមដំបូល ស្រាប់តែខ្វះធ្នឹមដែកខ្លះ។ ដោយសារតែមិនសូវមានដែកថែបនៅទីនោះ គេបានទិញយកចូលពីកន្លែងដែលមានចម្ងាយ៦០០គ.ម.! អ្នកសំណង់ម្នាក់បានដើរទៅសួរបុរសដែលកំពុងតែមើល ក្រែងលោកគាត់ដឹងកន្លែងដែលគេអាចទិញដែកថែបដើម្បីបញ្ចប់កិច្ចការនេះ។ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំបានឈរមើលជិតមួយម៉ោងទៅហើយ ហើយនេះច្បាស់ជាការគាប់ជួនល្អមែនហើយ។ ខ្ញុំសូមសរសើរដល់អ្នកនូវកិច្ចការដែលអ្នកកំពុងតែធ្វើនេះ ហើយដល់គំនិតស្មារតីនៃសំណង់នេះ។ ខ្ញុំមានដែកថែបដែលអ្នកត្រូវការនេះ ហើយខ្ញុំសប្បាយចិត្តនឹងធ្វើអំណោយទាននេះដល់អ្នក»។ នេះជាសំវិធានវត្ថុដែលសមត្រូវនឹងពេលវេលាមែន។

អ្នកមើលជាច្រើនទៀតឆ្ងល់ថាតើក្រុមហ៊ុនសំណង់ដែលដឹកនាំការសង់នេះឈ្មោះអ្វីទៅ។ នៅពេលនោះ អ្នកសំណង់ក៏បានពន្យល់ប្រាប់គេថា ពួកទាំងនេះជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានស្ម័គ្រចិត្តមកជួយ។ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នកមើលចាប់អារម្មណ៍ជាងគេ? អ្នកមើលម្នាក់មានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សដែលសាមគ្គីគ្នាមែន។ ទោះបីជាមានសញ្ជាតិខុសៗគ្នាក៏ដោយ អ្នកធ្វើការជាមួយគ្នាប្រៀបដូចជាបងប្អូន»។ ជាលទ្ធផល មនុស្សជាច្រើនបានមកសុំសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ នេះក៏មានឥទ្ធិពលលើចំនួនអ្នកមកប្រជុំដែរ។ ឧទាហរណ៍ ចំនួនមនុស្សមកប្រជុំនៅក្រុមជំនុំមង្កា មានលើសជាងមួយជាពីរនៃចំនួនស្មរបន្ទាល់ទៅទៀត។

សាលព្រះរាជាណាចក្រថ្មីនេះជាពរដ៏ល្អអស្ចារ្យចំពោះពួកស្មរបន្ទាល់នៅទីនោះ។ ពួកគេភាគច្រើនធ្លាប់មកប្រជុំនៅតាមរោងទ្រុឌទ្រោម ដែលដំបូលប្រក់ពីស្មៅ ឬប្រក់ពីស័ង្កសី ដែលនៅខាងក្រោយផ្ទះ ឬ នៅក្នុងបន្ទប់តូចមួយនៃផ្ទះឯកជន។ ពួកគេតែងតែទទឹកជោគពេលភ្លៀងម្ដងៗ ហើយពួកគេនៅតែមកប្រជុំយ៉ាងស្មោះត្រង់។ ជាច្រើនទសវត្សមកហើយ ពួកស្មរបន្ទាល់នៅម៉ូសសាប៊ិកស្គាល់តែ«សាលព្រះរាជាណាចក្រ»បែបនេះ។ បងប្រុសកាថេនូ ហ្គាព្រាល ជាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ពីក្រុមជំនុំម៉ាសាំបា បានប្រកាសថា៖ «យើងទាំងអស់គ្នាសូមថ្លែងអំណរគុណដល់បងប្អូនរបស់យើងនៅជុំវិញពិភពលោក ដែលបានជួយឧបត្ថម្ភជាវិភាគទានដល់សំណង់នេះ»។ យុវជនម្នាក់ដែលជាស្មរបន្ទាល់ បាននឹកឃើញថា៖ «កាលដែលយើងរស់នៅក្នុងជំរំការីកូ («ជាជំរំអប់រំឡើងវិញ» ដែលជាកន្លែងគេឃុំឃាំងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ារវាង១២ឆ្នាំ) យើងធ្លាប់និយាយថា ‹យើងខំតស៊ូយ៉ាងស្មោះត្រង់ ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រទានរង្វាន់ដល់យើង›។ សាលព្រះរាជាណាចក្រថ្មីនេះជារង្វាន់ពីព្រះយេហូវ៉ាហើយ»។ ពាក្យសំដីរបស់គេបង្ហាញថាគេមានអំណរគុណនិងការប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។

យុវជនជាច្រើនដែលបានចូលរួមក្នុងកិច្ចការសំណង់នោះ ត្រូវបានដាស់តឿនឲ្យមានគំនិតស្មារតីខាងការផ្សាយត្រួសត្រាយ ហើយក្រោយមកពួកគេបានទទួលយកកិច្ចបំរើត្រួសត្រាយពេញពេល។ យុវនារីម្នាក់ឈ្មោះអ៊ីសាបែល ជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលនៅក្រុមជំនុំមង្កា បានបញ្ចេញយោបល់កាលដែលនាងសម្លឹងមើលសាលព្រះរាជាណាចក្រដ៏ស្អាតនៅថ្ងៃមុនពិធីសម្ពោធ ដូចនេះថា៖ «ចំពោះខ្ញុំ នេះជាកន្លែងស្អាតជាងគេបង្អស់ក្នុងទីក្រុងបែរ៉ា។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តនៅទីនេះណាស់»។ អាដូន កូស្ទា ជាសាសនទូតម្នាក់ បានពន្យល់ថាក្រុមអាជ្ញាធរបានធ្វើសហប្រតិបត្ដិការយ៉ាងល្អបំផុតក្នុងការអនុញ្ញាតឲ្យមានការនាំចូលសម្ភារៈ ពីព្រោះពួកគេដឹងថាស្មរបន្ទាល់ជាពួកស្មោះត្រង់។ រួចគាត់មានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «ទោះបីជាយើងអស់កម្លាំងក៏ដោយ យើងសប្បាយចិត្តណាស់ដោយឃើញផលផ្លែនៃកិច្ចការទាំងអស់នេះផ្ដល់កិត្ដិយសនិងសេចក្ដីរុងរឿងដល់ព្រះយេហូវ៉ា»។

ឥឡូវនេះ ពេលណាអ្នកក្រុងបែរ៉ាសួរថា «ចុះវិហាររបស់អ្នកនៅឯណា»? ពួកស្មរបន្ទាល់នឹងបង្ហាញគេពីសាលមួយនៃសាលព្រះរាជាណាចក្រពីរ រួចឆ្លើយដោយរីករាយថា «វិហារយើងស្ថិតនៅលើវិថីអន្តរជាតិឈ្មោះអេវីនីដា អាកូដូ ឌើ លូសាកា នៅទល់មុខស្ថានីយប៉ូលិសកងអនុសេនាទីបួន»។ រួចនិយាយប្រាប់មួយម៉ាត់ទៀតថា «នេះមិនមែនជាវិហារទេ គឺជាសាលព្រះរាជាណាចក្រ!»

[រូបភាព⁄ផែនទីនៅទំព័រ២០]

(ដើម្បីមើលឃើញទាំងអស់ សូមមើលទស្សនាវដ្ដី)

ទ្វីបអាហ្វ្រិក

ប្រទេសម៉ូសសាប៊ិក

ទីក្រុងបែរ៉ា

រដ្ឋធានីម៉ាភូតូ

[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យប្រើរូបភាព]