ការលំបាកក្នុងការអប់រំទូន្មានកូនសព្វថ្ងៃនេះ
ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានមួយកំពុងតែរៀបចំបិទហាងនិងត្រឡប់ទៅផ្ទះព្រោះយប់ជ្រៅហើយ។ ខណៈនោះមានស្ត្រីពីរនាក់និងក្មេងប្រុសម្នាក់បានដើរចូលមកហើយកុម្មង់ម្ហូប។ ម្ចាស់ហាងអស់កម្លាំងហៀបនឹងប្រាប់ពួកគេថាបិទហាងហើយ តែគាត់ប្ដូរគំនិតសុខចិត្តធ្វើម្ហូបជូនភ្ញៀវវិញ។ កំឡុងដែលស្ត្រីទាំងពីរអង្គុយជជែកគ្នាបណ្ដើរញ៉ាំបណ្ដើរ ក្មេងប្រុសនោះញ៉ាំនំស្រួយៗរត់ចុះឡើងបណ្ដាលឲ្យជ្រុះនំរួចដើរជាន់ទៀត។ ម្ដាយមិនបាននិយាយប្រដៅឲ្យកូននៅស្ងៀមទេ តែគាត់អង្គុយញញឹមវិញ។ ទីបំផុត ភ្ញៀវចេញអស់ បន្សល់ទុកកំទេចនំឲ្យម្ចាស់ហាងសំអាតទាំងនឿយហត់។
ដូចអ្នកដឹងស្រាប់ ឧទាហរណ៍ពិតៗនេះបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា ក្រុមគ្រួសារជាច្រើនពិបាកអប់រំកូនណាស់។ បញ្ហានេះផ្ដើមចេញពីហេតុផ្សេងៗ។ មាតាបិតាខ្លះបណ្ដោយកូនឲ្យធ្វើតាមតែទំនើងចិត្ត ដោយគិតស្មានថា ឲ្យកូនមានសេរីភាពធ្វើតាមអំពើចិត្តទើបស្រួលប្រដៅ។ ក៏មានមាតាបិតាខ្លះដែលរវល់ពេករហូតមិនអាចចំណាយពេលយកចិត្តទុកដាក់ឬទូន្មានប្រដៅកូនតាមតម្រូវការនោះទេ។ មាតាបិតាខ្លះទៀត ដោយគិតថាការរៀនសូត្រនៅសាលាគឺជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ពួកគាត់បែរជាបណ្ដោយឲ្យកូនធ្វើអ្វីៗតាមតែអំពើចិត្តឲ្យតែកូនបានពិន្ទុល្អ រៀនពូកែ និងចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យល្បីៗ។
ក៏ប៉ុន្តែ មានមនុស្សខ្លះគិតថា ធ្វើដូច្នេះមាតាបិតានិងសង្គមទូទៅមិនប្រកាន់តាមសីលធម៌ត្រឹមត្រូវទេ។ ពួកគេប្រកែកថា ក្មេងពាលដែលពាក់ព័ន្ធនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មនិងអំពើហិង្សានៅឯសាលារៀនកំពុងតែកើនឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ហេតុនេះ នាយកអនុវិទ្យាល័យមួយរូបនៅក្រុងសេអ៊ូលនាសាធារណរដ្ឋកូរ៉េបានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការទូន្មានអប់រំកូនឲ្យមានលក្ខណៈសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុត។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«អ្នកត្រូវអប់រំទូន្មានប្រដៅកូនឲ្យមានអត្តចរិតល្អសិន សឹមបង្រៀនឲ្យមានចំណេះដឹងក្រោយ»។
មាតាបិតាជាច្រើនដែលចង់ឲ្យកូនរៀននៅសកលវិទ្យាល័យនិងទទួលបានជោគជ័យក្នុងជីវិតនោះ ពួកគាត់ធ្វើព្រងើយកន្តើយចំពោះការទូន្មានដូចខាងលើនោះ។ បើអ្នកជាមាតាឬបិតា តើអ្នកចង់ឲ្យកូនធំឡើងទៅជាមនុស្សបែបណា? តើអ្នកចង់ឲ្យកូនទៅជាមនុស្សដែលចេះប្រកាន់សីលធម៌ ចេះទទួលខុសត្រូវ មានសុជីវធម៌ ចេះប្រែប្រួលទៅតាមកាលៈទេសៈ ហើយមានគំនិតសុទិដ្ឋិនិយមឬទេ? បើចង់ឲ្យកូនមានលក្ខណៈពេញវ័យដូចនោះមែន សូមអានអត្ថបទបន្តបន្ទាប់នេះ។