តើលោកអ្នកអាចរកសេចក្ដីសង្ឃឹមពិតនៅឯណា?
ឧបមាថានាឡិកាដៃរបស់អ្នកឈប់ដើរ មើលទៅវាខូចហើយ។ ពេលចង់យកទៅជួសជុលអ្នកមានជម្រើសជាច្រើន ជាងទាំងអស់សុទ្ធតែអះអាងថាពួកគេអាចជួសជុលបាន តែពួកគេមានគំនិតខុសគ្នាអំពីការជួសជុល។ ចុះយ៉ាងណាបើអ្នកដឹងថា អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកគឺជាអ្នកផលិតនាឡិកានោះ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គាត់សុខចិត្តជួសជុលនាឡិកាឲ្យអ្នកដោយឥតគិតថ្លៃ។ អ្នកច្បាស់ជាសុំឲ្យគាត់ជួសជុលហើយ មែនទេ?
សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកប្រៀបប្រដូចទៅនឹងនាឡិកានោះ។ បើអ្នកដឹងថាខ្លួនអស់សង្ឃឹមដូចមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះ តើអ្នកនឹងរកជំនួយនៅឯណា? មនុស្សមួយចំនួនអះអាងថា ពួកគេអាចជួយអ្នកឲ្យមានសង្ឃឹមឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ យោបល់របស់ពួកគេផ្ទុយគ្នា។ ដូច្នេះ សូមស្វែងរកជំនួយពីបុគ្គលដែលបង្កើតមនុស្សជាតិ ទាំងឲ្យពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹម។ គម្ពីរចែងថា៖«លោកមិននៅឆ្ងាយពីយើងម្នាក់ៗ» ហើយលោកពេញចិត្តជួយយើងជានិច្ច។—សកម្មភាព ១៧:២៧; ពេត្រុសទី១ ៥:៧
អត្ថន័យជ្រាលជ្រៅអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹម
សេចក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងគម្ពីរមានអត្ថន័យទូលំទូលាយនិងជ្រាលជ្រៅជាងការបកស្រាយរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងពេទ្យខាងចិត្តសាស្ត្រនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ភាសាដើមដែលបកប្រែថា«សេចក្ដីសង្ឃឹម»មានន័យថាទន្ទឹងរង់ចាំដោយក្ដីរំភើប និងរំពឹងថានឹងបានអ្វីល្អ។ ជាបឋម សេចក្ដីសង្ឃឹមមានពីរផ្នែក ពោលគឺសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាចង់បានអ្វីល្អ និងមូលដ្ឋានដើម្បីជឿថានឹងមានអ្វីល្អនាពេលខាងមុខ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងគម្ពីរមិនមែនជាការស្រមើស្រមៃទេ ព្រោះមានមូលដ្ឋានទៅលើការពិតនិងមានទីសំអាងច្បាស់លាស់។
ស្ដីអំពីនេះ សេចក្ដីសង្ឃឹមស្រដៀងនឹងជំនឿដែលត្រូវមានទីសំអាងច្បាស់លាស់ មិនមែនជាការជឿដោយងងឹតងងល់ទេ។ (ហេប្រឺ ១១:១) ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី គម្ពីរបានបែងចែកជំនឿនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមដាច់ឡែកពីគ្នា។—កូរិនថូសទី១ ១៣:១៣
ជាឧទាហរណ៍ ពេលអ្នកសុំជំនួយពីមិត្តភក្ដិម្នាក់ អ្នកសង្ឃឹមថាគាត់នឹងជួយអ្នក។ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកមិនមែនគ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់នោះទេ ព្រោះអ្នកជឿទុកចិត្តទៅលើមិត្តរបស់អ្នក ដោយសារអ្នកស្គាល់គាត់ច្បាស់ ហើយអ្នកធ្លាប់ឃើញគាត់ប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរសនិងដោយចិត្តទូលាយ។ ការជឿទុកចិត្តនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកគឺជាប់ទាក់ទងគ្នា តែពីរនេះដាច់ឡែកពីគ្នា។ តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមបែបនេះចំពោះព្រះ?
មូលដ្ឋានសម្រាប់សេចក្ដីសង្ឃឹម
ព្រះជាប្រភពនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមពិត។ នៅសម័យគម្ពីរ ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវហៅថា«ទីសង្ឃឹមនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល»។ (យេរេមា ១៤:៨) សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តដែលរាស្ត្ររបស់លោកមាន គឺមកពីលោក។ ដូច្នេះ លោកជាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមដូចនេះមិនមែនជាការស្រមើស្រមៃនោះទេ។ ព្រះបានផ្ដល់មូលដ្ឋានច្បាស់លាស់សម្រាប់សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ។ អស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍ លោកមានទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ លោកបង្ហាញថាលោកតែងតែធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោក។ យ៉ូស្វេដែលជាអ្នកដឹកនាំបាននិយាយទៅកាន់អ៊ីស្រាអែលថា៖«នៅក្នុងចិត្ត...ក៏ដឹងទាំងអស់គ្នាថា ឯអស់ទាំងសេចក្ដីល្អដែលព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងទ្រង់បានមានបន្ទូលសន្យាហើយ នោះគ្មានខ្វះណាមួយសោះ ទាំងអស់បានសំរេចគ្រប់ជំពូក ឥតមានខ្វះណាមួយឡើយ»។—យ៉ូស្វេ ២៣:១៤
អស់រាប់ពាន់ឆ្នាំក្រោយមក លោកនៅតែធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោក។ ក្នុងគម្ពីរមានពេញទៅដោយសេចក្ដីសន្យាដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ហើយក៏មានកំណត់ហេតុត្រឹមត្រូវដែលបញ្ជាក់ថាលោកសម្រេចតាមសេចក្ដីសន្យាទាំងនោះ។ សេចក្ដីសន្យារបស់លោកគឺគួរឲ្យទុកចិត្តខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ រហូតដល់ពេលខ្លះការកត់ទុកនោះប្រៀបដូចជាបានកើតឡើងរួចទៅហើយ។
ហេតុនេះហើយបានជាយើងហៅគម្ពីរថាជាសៀវភៅនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម។ កាលដែលអ្នកសិក្សាកំណត់ហេតុពីការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះទៅកាន់មនុស្ស អ្នកកាន់តែមានមូលហេតុច្រើនជាងឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹមលើលោក។ ប៉ូលសរសេរថា៖«អ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរទុកជាមុន បានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីណែនាំយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម តាមរយៈការស៊ូទ្រាំរបស់យើង និងការសម្រាលទុក្ខពីបទគម្ពីរ»។—រ៉ូម ១៥:៤
តើព្រះផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វីដល់យើង?
តើនៅពេលណាដែលយើងត្រូវការសេចក្ដីសង្ឃឹមបំផុត? គឺនៅពេលយើងប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់មែនទេ? ប៉ុន្តែ សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ពេលដែលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់បានស្លាប់ ពួកគេអស់សង្ឃឹមជាខ្លាំង ព្រោះគ្មានអ្វីដែលធ្វើឲ្យយើងអស់សង្ឃឹមជាងសេចក្ដីស្លាប់នោះទេ។ សេចក្ដីស្លាប់ដេញតាមយើងម្នាក់ៗយ៉ាងប្រកិត។ យើងអាចគេចពីសេចក្ដីស្លាប់បានតែមួយរយៈប៉ុណ្ណោះ ហើយយើងគ្មានសមត្ថភាពបំបាត់សេចក្ដីស្លាប់បានឡើយ។ ម្ល៉ោះហើយ គម្ពីរប្រៀបប្រដូចសេចក្ដីស្លាប់ទៅនឹង«សត្រូវចុងក្រោយ»។—កូរិនថូសទី១ ១៥:២៦
ពេលប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់ តើតាមរបៀបណាយើងអាចមានសង្ឃឹម? ខគម្ពីរដែលហៅសេចក្ដីស្លាប់ថាសត្រូវចុងក្រោយ ក៏ចែងដែរថាសត្រូវនេះនឹងត្រូវ«បំផ្លាញឲ្យសាបសូន្យ»។ ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងជាងសេចក្ដីស្លាប់។ អស់ជាច្រើនដង លោកបង្ហាញថាលោកពិតជាខ្លាំងជាងសេចក្ដីស្លាប់។ តើតាមរបៀបណា? គឺដោយប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ គម្ពីរបានរៀបរាប់កំណត់ហេតុ៩ ពេលដែលព្រះប្រើឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដើម្បីប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។
ឧទាហរណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដល់លោកយេស៊ូដែលជាបុត្រ ឲ្យប្រោសមិត្តសម្លាប់ឈ្មោះឡាសាដែលបានស្លាប់អស់រយៈពេលបួនថ្ងៃទៅហើយ។ លោកយេស៊ូមិនបានប្រោសគាត់ដោយសម្ងាត់ទេ តែនៅមុខមនុស្សជាច្រើន។—យ៉ូហាន ១១:៣៨-៤៨, ៥៣; ១២:៩, ១០
អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា‹ហេតុអ្វីប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ? តើពួកគេមិនបានទៅជាចាស់ជរា ហើយស្លាប់ម្ដងទៀតទេឬ?› ពួកគេបានស្លាប់ម្ដងទៀតមែន។ ប៉ុន្តែ ដោយសារមានកំណត់ហេតុអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញដែលគួរឲ្យទុកចិត្តដូចនេះ យើងមិនគ្រាន់តែមានចិត្តចង់ឃើញមនុស្សជាទីស្រឡាញ់រស់ឡើងវិញប៉ុណ្ណោះទេ យើងមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ឲ្យជឿថាពួកគេពិតជារស់ឡើងវិញមែន។ និយាយឲ្យខ្លីទៅ យើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមពិត។
លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖«ការរស់ឡើងវិញនិងជីវិតគឺដោយសារខ្ញុំ»។ (យ៉ូហាន ១១:២៥) លោកគឺជាបុគ្គលដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យឫទ្ធានុភាពដើម្បីប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញនៅទូទាំងផែនដី។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖«នឹងមានវេលាមកដល់ ដែលអស់អ្នកនៅក្នុងផ្នូរដែលសម្រាប់ជាទីរំលឹក នឹងឮសំឡេងរបស់[គ្រិស្ត] ហើយចេញមក»។ (យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩) អស់អ្នកដែលដេកលក់ក្នុងសេចក្ដីស្លាប់នឹងមានសង្ឃឹមត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅក្នុងសួនឧទ្យាននៅផែនដី។
អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានរៀបរាប់យ៉ាងរស់រវើកអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញថា៖«ឯពួកស្លាប់របស់ឯង គេនឹងរស់ទៀត គេនឹងរស់ឡើងវិញ ជាមួយនឹងសពរបស់អញ ឯងរាល់គ្នាដែលអាស្រ័យនៅក្នុងធូលីដីអើយ ចូរភ្ញាក់ឡើង ហើយច្រៀងចុះ។ ដ្បិតទឹកសន្សើមរបស់ឯង ប្រៀបដូចជាទឹកសន្សើមពេលព្រលឹម ឯដីនឹងបញ្ចេញមនុស្សស្លាប់មក»។—អេសាយ ២៦:១៩
នេះគឺពិតជាគួរឲ្យសម្រាលទុក្ខណាស់មែនទេ? មនុស្សស្លាប់កំពុងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដ៏មានសុវត្ថិភាពបំផុត ប្រៀបដូចជាទារកស្ថិតក្នុងផ្ទៃម្ដាយ។ បន្ថែមទៅទៀត ពួកគេស្ថិតក្នុងការនឹកចាំដែលគ្មានកម្រិតរបស់ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុត។ (លូកា ២០:៣៧, ៣៨) មិនយូរទៀត ពួកគេនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅក្នុងពិភពលោកដែលរីករាយស្វាគមន៍ពួកគេ ប្រៀបដូចជាទារកដែលកើតមក មានក្រុមគ្រួសាររីករាយចាំទទួល។ ដូច្នេះ សូម្បីតែប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់ ក៏មានសង្ឃឹមដែរ។
តើសេចក្ដីសង្ឃឹមផ្ដល់ប្រយោជន៍អ្វីខ្លះដល់អ្នក?
សាវ័កប៉ូលបង្រៀនយើងយ៉ាងច្រើនអំពីតម្លៃនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម។ គាត់បាននិយាយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃគ្រឿងចម្បាំងពីព្រះ ពោលគឺមួកការពារក្បាល។ (ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:៨) តើគាត់ចង់មានន័យយ៉ាងណា? នៅសម័យគម្ពីរ ទាហានពាក់មួកដែកចូលធ្វើសង្គ្រាម មួកនោះទ្រាប់ដោយក្រណាត់ឬស្បែកសត្វ។ បើសត្រូវវាយចំក្បាលគាត់ អាវុធសត្រូវខ្ទាតចេញ ហើយទាហាននោះមិនមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតទេ។ តើប៉ូលចង់បញ្ជាក់ចំណុចអ្វី? ដូចមួកការពារក្បាលទាហាន នោះសេចក្ដីសង្ឃឹមការពារគំនិតនិងរបៀបគិតគូររបស់យើង។ បើអ្នកមានសេចក្ដីសង្ឃឹមយ៉ាងរឹងមាំទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ នោះអ្នកនឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត មិនមានក្ដីបារម្ភឬការធ្លាក់ទឹកចិត្តទេ ទោះជាអ្នកប្រឈមមុខនឹងការពិបាកក៏ដោយ។ យើងទាំងអស់គ្នាពិតជាចង់បានមួកការពារបែបនោះ មែនទេ?
ប៉ូលបានលើកឧទាហរណ៍មួយទៀតដើម្បីបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមថាទាក់ទងនឹងគោលបំណងរបស់ព្រះ។ គាត់សរសេរថា៖«សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះជាយុថ្កាសម្រាប់ជីវិតយើង ក៏រឹងមាំនិងពិតប្រាកដ»។ (ហេប្រឺ ៦:១៩) ប៉ូលធ្លាប់លិចសំពៅច្រើនដង ដូច្នេះគាត់ដឹងថាយុថ្កាមានប្រយោជន៍ប៉ុនណា។ ពេលមានខ្យល់ព្យុះ អ្នកបើកសំពៅទម្លាក់យុថ្កា។ បើវាធ្លាក់ទៅបាតសមុទ្រ ហើយនៅជាប់ វានឹងជួយទប់សំពៅកុំឲ្យព្យុះបោកផ្ទប់ទៅនឹងថ្មនៅឯច្រាំង។
ស្រដៀងគ្នាដែរ បើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង«រឹងមាំនិងពិតប្រាកដ»ទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ នោះនឹងជួយយើងមានចិត្តសុខសាន្តនិងសុវត្ថិភាពនៅក្នុងគ្រាដ៏ច្របូកច្របល់នេះ។ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាមិនយូរទៀត មនុស្សជាតិនឹងលែងរងទុក្ខដោយសារសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្ម ទុក្ខព្រួយ ឬសេចក្ដីស្លាប់ទៀតហើយ។ (សូមមើលប្រអប់នៅទំព័រ១០) ការមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមុតមាំអាចជួយយើងគេចផុតពីបញ្ហាផ្សេងៗ ហើយជួយយើងតាំងចិត្តរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ ជាជាងមានគំនិតប្រាសចាកសីលធម៌ដែលមានទូទៅក្នុងពិភពលោកនេះ។
សេចក្ដីសង្ឃឹមដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យ ក៏ជាប់ទាក់ទងនឹងរូបអ្នកផ្ទាល់ដែរ។ លោកចង់ឲ្យអ្នកមានជីវិតសុខសាន្តស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ លោកមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យ«មនុស្សគ្រប់ប្រភេទទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ»។ តើតាមរបៀបណា? ដំបូងយើងម្នាក់ៗត្រូវមាន«ចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត»។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:៤) អ្នកបោះពុម្ពទស្សនាវដ្ដីនេះលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យទទួលយកចំណេះដែលផ្ដល់ជីវិតអំពីសេចក្ដីពិតក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យគឺល្អប្រសើរជាងសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលអ្នកអាចរកឃើញក្នុងពិភពលោកនេះ។
ដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ អ្នកនឹងលែងមានអារម្មណ៍តែលតោលទៀតហើយ ព្រោះព្រះអាចឲ្យកម្លាំងដែលអ្នកត្រូវការ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នកស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៧; ភីលីព ៤:១៣) អ្នកពិតជាត្រូវការសេចក្ដីសង្ឃឹមដូចនេះណាស់ មែនទេ? បើអ្នកពិតជាត្រូវការ ហើយកំពុងស្វែងរកមែន សូមមានចិត្តក្លាហានឡើង។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនៅជិតបង្កើយ អ្នកអាចរកឃើញបាន!
[ប្រអប់/រូបភាព]
មូលហេតុមានសេចក្ដីសង្ឃឹម
ខគម្ពីរខាងក្រោមនេះអាចជួយអ្នកឲ្យកាន់តែមានសេចក្ដីសង្ឃឹម៖
◼ ព្រះសន្យាអំពីអនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់។
បណ្ដាំរបស់លោកចែងថាផែនដីទាំងមូលនឹងក្លាយទៅជាសួនឧទ្យាន ដែលពេញទៅដោយមនុស្សមានសុភមង្គលនិងសាមគ្គីភាព ហើយរស់នៅជាក្រុមគ្រួសារតែមួយ។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:១១, ២៩; អេសាយ ២៥:៨; ការបើកបង្ហាញ ២១:៣, ៤
◼ ព្រះមិនអាចកុហកទេ។
លោកស្អប់ការកុហកគ្រប់យ៉ាង។ ព្រះយេហូវ៉ាបរិសុទ្ធក្រៃលែង ដូច្នេះលោកមិនអាចកុហកឡើយ។—សុភាសិត ៦:១៦-១៩; អេសាយ ៦:២, ៣; ទីតុស ១:២; ហេប្រឺ ៦:១៨
◼ ព្រះមានឫទ្ធានុភាពគ្មានកម្រិត។
ព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត។ ក្នុងសកលលោក គ្មានអ្វីទាល់តែសោះដែលអាចរារាំងលោកពីការធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោកឡើយ។—និក្ខមនំ ១៥:១១; អេសាយ ៤០:២៥, ២៦
◼ ព្រះចង់ឲ្យអ្នករស់ជារៀងរហូត។
—យ៉ូហាន ៣:១៦; ធីម៉ូថេទី១ ២:៣, ៤
◼ ព្រះមើលមកយើងដោយសង្ឃឹម។
លោកផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្តិនិងការខំព្យាយាមរបស់យើង មិនមែនទៅលើកំហុសរបស់យើងទេ។ (ទំនុកតម្កើង ១០៣:១២-១៤; ១៣០:៣; ហេប្រឺ ៦:១០) លោកសង្ឃឹមថាយើងនឹងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ហើយលោកពេញចិត្តពេលយើងធ្វើដូច្នេះ។—សុភាសិត ២៧:១១
◼ ព្រះសន្យាថានឹងជួយយើងឲ្យសម្រេចគោលដៅដែលស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។
អ្នកបម្រើរបស់លោកមិនចាំបាច់មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនតែលតោលទេ។ លោកផ្ដល់ដោយចិត្តទូលាយនូវសកម្មពលបរិសុទ្ធដែលជាថាមពលដ៏ខ្លាំងបំផុតដើម្បីជួយយើង។—ភីលីព ៤:១៣
◼ សង្ឃឹមលើព្រះនឹងមិនបង់ប្រយោជន៍ទេ។
អ្នកអាចទុកចិត្តនិងពឹងផ្អែកទៅលើលោកទាំងស្រុង លោកនឹងមិនធ្វើឲ្យអ្នកខកចិត្តឡើយ។—ទំនុកតម្កើង ២៥:៣
[រូបភាព]
ដូចមួកការពារក្បាល សេចក្ដីសង្ឃឹមការពារគំនិត
[រូបភាព]
ដូចយុថ្កា សេចក្ដីសង្ឃឹមដែលមានមូលដ្ឋានរឹងមាំអាចជួយឲ្យមានភាពនឹងនរក្នុងជីវិត
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិ]
Courtesy René Seindal/Su concessione del Museo Archeologico Regionale A. Salinas di Palermo