ជំពូកទី១៥
ការប្រែទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ
១, ២ តើត្រូវធ្វើអ្វីជាចាំបាច់ ដើម្បីឲ្យបានទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ?
តើអ្នកចង់រស់នៅជានិរន្តរ៍នៅលើផែនដី នៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះទេ? មនុស្សណាដែលមានសតិត្រឹមត្រូវ នឹងឆ្លើយថា ចង់! អ្នកនឹងទទួលយ៉ាងរីករាយនូវប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីទទួលរបស់ទាំងនោះ អ្នកមិនគ្រាន់តែលើកដៃហើយឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំចង់ទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ›ប៉ុណ្ណោះទេ។ គឺត្រូវតែមានកិច្ចការជាចាំបាច់ច្រើនទៀតដែរ។
២ ជាឧទាហរណ៍ ឧបមាថាអ្នកចង់ចូលសញ្ជាតិនៃប្រទេសផ្សេងទៀត។ ដើម្បីនឹងធ្វើយ៉ាងនេះបាន អ្នកនឹងត្រូវអនុលោមតាមសេចក្ដីតម្រូវ ដែលអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសនោះបានដាក់មក។ ប៉ុន្តែ មុននឹងអ្នកអាចធ្វើការនេះបាន អ្នកត្រូវតែរៀនឲ្យដឹងអំពីសេចក្ដីតម្រូវទាំងនេះសិន។ តាមរបៀបស្រដៀងគ្នានោះ អ្នកត្រូវតែរៀនជាចាំបាច់ នូវអ្វីៗដែលព្រះទ្រង់តម្រូវពីអ្នកណាដែលចង់ទៅជាអនុរាស្ត្ររបស់រដ្ឋាភិបាលទ្រង់។ ហើយបន្ទាប់មក អ្នកត្រូវអនុលោមតាមសេចក្ដីតម្រូវទាំងនោះ។
ត្រូវការតម្រិះវិជ្ជាជាចាំបាច់
៣ តើអ្វីជាសេចក្ដីតម្រូវមួយ ដើម្បីឲ្យបានទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ?
៣ សេចក្ដីតម្រូវដ៏សំខាន់មួយ ចំពោះការប្រែទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះនោះ គឺជាការកើនតម្រិះវិជ្ជាខាង«ភាសា»នៃរដ្ឋាភិបាលនេះ។ ពិតហើយ នេះជាការសមហេតុសមផលមែន។ ដ្បិតរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សខ្លះ ក៏តម្រូវអ្នកចូលសញ្ជាតិថ្មីឲ្យចេះនិយាយភាសារបស់ប្រទេសពួកគេដែរ។ បើអញ្ចឹង តើពួកអ្នកដែលនឹងទទួលជីវិតនៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះត្រូវតែរៀន«ភាសា»អ្វីទៅ?
៤ អ្វីជា«ភាសាបរិសុទ្ធ» ដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវតែរៀន?
៤ សូមកត់សម្គាល់ ពីអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលអំពីរឿងនេះនៅក្នុងព្រះបន្ទូលទ្រង់ ជាព្រះគម្ពីរថា៖ «នៅគ្រានោះ អញនឹងឲ្យជនជាតិទាំងឡាយ មានបបូរមាត់ស្អាត[ភាសាបរិសុទ្ធ«ពថ»] ដើម្បីឲ្យគេបានអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់គ្នា ហើយព្រមចិត្តគ្នានឹងគោរពដល់ទ្រង់»។ (សេផានា ៣:៩) «ភាសាបរិសុទ្ធ»នេះ ជាសេចក្ដីពិតនៃព្រះដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ជាពិសេស នេះជាសេចក្ដីពិតអំពីរាជរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យបានទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ លោកអ្នកត្រូវតែរៀន«ភាសា»នេះ ដោយយកចូលនូវតម្រិះវិជ្ជាអំពីព្រះយេហូវ៉ា និងអំពីការរៀបចំព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់។—កូល៉ុស ១:៩, ១០; សុភាសិត ២:១-៥
៥ (ក) តើអ្វីដែលយើងត្រូវតែដឹង អំពីរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ? (ខ) តើតម្រិះវិជ្ជាអ្វី ដែលយើងត្រូវការជាចាំបាច់ ដើម្បីឲ្យបានទទួលជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច?
៥ សព្វថ្ងៃនេះ រដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សខ្លះ តម្រូវឲ្យពួកអ្នកដែលទទួលសញ្ជាតិមានតម្រិះខ្លះអំពីប្រវត្ដិសាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ពួកគេ ហើយក៏ឲ្យមានតម្រិះអំពីដំណើរប្រតិបត្ដិការនៃរដ្ឋាភិបាលនោះផង។ ក៏យ៉ាងនេះដែរ លោកអ្នកគួរតែដឹងរឿងបែបនេះអំពីរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ប្រសិនបើអ្នកនឹងទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលនេះបាន។ តម្រិះវិជ្ជានេះ អាចនាំទៅជីវិតដ៏អនន្តបាន។ ក្នុងសេចក្ដីអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «នេះជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែ១ នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង»។—យ៉ូហាន ១៧:៣
៦ (ក) តើអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ គួរតែមានសមត្ថភាពនឹងឆ្លើយសំនួរអ្វីខ្លះ? (ខ) តើអ្នកអាចឆ្លើយនូវសំនួរទាំងនេះបានទេ?
៦ ប្រសិនបើលោកអ្នកបានសិក្សាជំពូកមុនៗក្នុងសៀវភៅនេះរួចមកហើយនោះ មកដល់ពេលឥឡូវនេះ អ្នកគួរតែបានយល់យ៉ាងច្រើននូវតម្រិះវិជ្ជាដ៏សំខាន់បំផុតនេះហើយ។ តើអ្នកយល់ពីការនេះទេ? តើអ្នកអាចសម្ដែងថា ខ្លួនបានរៀនហើយយល់ពីការនេះ ដោយឆ្លើយសំនួរទាំងឡាយនេះ ដូចជា៖ តើពេលណាដែលព្រះបានសម្ដែងព្រះបំណងទ្រង់ជាលើកទីមួយ ចំពោះរាជរដ្ឋាភិបាលនោះ? តើជនបម្រើណាខ្លះរបស់ព្រះ ដែលបានសង្ឃឹមនឹងទៅជាអនុរាស្ត្រនៅលើផែនដីនៃរដ្ឋាភិបាលនេះ? តើរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះនឹងមានអ្នកគ្រប់គ្រង ឬស្តេចប៉ុន្មានអង្គ? តើស្តេចទាំងនេះនឹងសោយរាជ្យពីទីណា? តើពួកណាជាអ្នកដែលព្រះជ្រើសរើសមុនគេ ឲ្យធ្វើជាស្តេចក្នុងរដ្ឋាភិបាលព្រះ? តើព្រះយេស៊ូវបានសម្ដែងឲ្យឃើញភស្តុតាងយ៉ាងណា ដែលថាទ្រង់នឹងទៅជាស្តេចដ៏ល្អមួយអង្គនោះ? ប៉ុន្តែ ដើម្បីឲ្យបានទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ គឺត្រូវតែមានសេចក្ដីតម្រូវច្រើនទៀត មិនគ្រាន់តែមានតម្រិះវិជ្ជាអំពីរឿងនេះប៉ុណ្ណោះទេ។
ការតម្រូវឲ្យមានចរិយាដ៏សុចរិត
៧ រីឯរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សនានា តើសេចក្ដីតម្រូវចំពោះការចូលសញ្ជាតិខុសគ្នាយ៉ាងណា?
៧ រដ្ឋាភិបាលសព្វថ្ងៃនេះតម្រូវឲ្យ អ្នកចូលសញ្ជាតិថ្មីត្រូវធ្វើតាមបមាណីយខាងចរិយាដែលបានតាំងមក។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេប្រហែលជានិយាយថា បុរសម្នាក់អាចមានប្រពន្ធតែមួយទេ និងស្ត្រីម្នាក់អាចមានប្ដីតែមួយដែរ។ ប៉ុន្តែ រដ្ឋាភិបាលខ្លះទៀតមានច្បាប់ខុសគ្នា។ ពួកគេអនុញ្ញាតឲ្យពលរដ្ឋគេ មានគូស្វាមីភរិយាជាច្រើន។ ចំពោះមនុស្សណាដែលចង់ទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ តើគេត្រូវមានចរិយាយ៉ាងណា? តើព្រះមានបន្ទូលយ៉ាងណា ដែលជាការត្រឹមត្រូវចំពោះរឿងអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ?
៨ (ក) តើបមាណីយរបស់ព្រះចំពោះរឿងអាពាហ៍ពិពាហ៍យ៉ាងណាដែរ? (ខ) អ្វីជាសេចក្ដីកំផិត ហើយព្រះមានបន្ទូលយ៉ាងណាអំពីរឿងនេះ?
៨ កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់បមាណីយចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ ពេលដែលទ្រង់បានប្រទានភរិយាតែមួយឲ្យអ័ដាម។ ព្រះបានមានបន្ទូលថា៖ «ដោយហេតុនោះ បានជាមនុស្សប្រុសនឹងលាចេញពីឪពុកម្ដាយខ្លួន ទៅនៅជាប់នឹងប្រពន្ធវិញ ហើយអ្នកទាំង២នោះនឹងត្រឡប់ជាសាច់តែ១សុទ្ធ»។ (លោកុប្បត្តិ ២:២១-២៤) ព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ថា នេះជាបមាណីយដ៏ត្រឹមត្រូវសំរាប់ពួកគ្រីស្ទាន។ (ម៉ាថាយ ១៩:៤-៦) ដោយសារគូស្វាមីភរិយាបានទៅជា«សាច់តែ១សុទ្ធ»ហើយនោះ ដូច្នេះប្រសិនបើពួកគេសេពមេថុនជាមួយអ្នកដទៃទៀត ពួកគេនឹងធ្វើឲ្យខូចកិត្ដិយសដល់អាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ។ អំពើនេះត្រូវបានហៅជាសេចក្ដីកំផិត ហើយព្រះមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងកាត់ទោសដល់ពួកអ្នកកំផិត។—ហេព្រើរ ១៣:៤; ម៉ាឡាគី ៣:៥
៩ (ក) តើព្រះទ្រង់មានទស្សនៈយ៉ាងណា ពីមនុស្សដែលមានការសេពមេថុនកម្ម នៅពេលដែលពួកគេមិនបានរៀបការនោះ? (ខ) អ្វីជាការសហាយស្មន់?
៩ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រុសនិងស្រីជាច្រើនរស់នៅជាមួយគ្នា និងមានការរួមដំណេកជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានរៀបការទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះមិនដែលមានព្រះហឫទ័យចង់ឲ្យការទាក់ទងដ៏ជិតស្និទ្ធ រវាងបុរសនឹងស្ត្រី ជាមូលដ្ឋាននៃការល្បងមើលទេ។ ដូច្នេះ ការរស់នៅជាមួយគ្នាដែលមិនបានរៀបការ ជាអំពើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះ ដែលទ្រង់ជាអ្នកបង្កើតការរៀបចំឲ្យមានអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ។ នេះបានហៅថាការសហាយស្មន់។ ការសហាយស្មន់ជាការសេពមេថុនកម្មជាមួយមនុស្សណាមួយ ដែលអ្នកមិនបានរៀបការ។ ហើយព្រះគម្ពីរបានចែងថា៖ «ចូររត់ពីការសហាយស្មន់ចេញ . . . អ្នកណាដែលសហាយស្មន់គ្នា នោះឈ្មោះថាធ្វើបាបដល់រូបកាយខ្លួនឯងផង»។ (កូរិនថូសទី១ ៦:១៨) ដូច្នេះហើយ ចំពោះមនុស្សដែលនៅលីវ ការសេពមេថុនកម្មជាមួយអ្នកណាម្នាក់ ជាការខុសហើយ។
១០ តើមានអំពើសេពមេថុនណាទៀតដែលប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យព្រះ?
១០ សព្វថ្ងៃនេះ បុរសនិងស្ត្រីជាច្រើនបានប្រព្រឹត្តអំពើសេពមេថុនជាមួយមនុស្សដែលមានភេទដូចគ្នា—បុរសជាមួយនឹងបុរស ហើយស្ត្រីជាមួយនឹងស្ត្រី។ មនុស្សប្រភេទនេះបានត្រូវហៅថា មនុស្សលេងកូនជឹង។ ប៉ុន្តែបន្ទូលព្រះបានចែងថា អ្វីៗដែលពួកគេធ្វើនេះ គឺខុស ហើយជា«ការដ៏អាក្រក់ជួជាតិ»។ (រ៉ូម ១:២៦, ២៧) ក៏ជាការប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះដែរ ចំពោះមនុស្សណាដែលសេពមេថុនជាមួយនឹងសត្វ។ (លេវីវិន័យ ១៨:២៣) អ្នកណាមួយដែលចង់រស់នៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ត្រូវតែចាកចេញឲ្យផុត ពីការប្រព្រឹត្តអំពើអសីលធម៌ទាំងនេះ។
១១ (ក) តើព្រះទ្រង់មានទស្សនៈយ៉ាងណា ចំពោះការប្រើគ្រឿងសុរានោះ? (ខ) ពួកអ្នកដែលចង់ទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ត្រូវជៀសវាងពីការប្រព្រឹត្តអ្វីខ្លះ ដែលធ្វើឲ្យខូចសុខភាពនោះ?
១១ ការផឹកស្រា ប៊ីយែ័រ ឬក៏គ្រឿងសុរាដោយសមល្មមនោះ មិនមែនជាការប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យព្រះទេ។ តាមការពិត ព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញថា ស្រាបន្ដិចបន្តួចអាចជាការល្អចំពោះសុខភាពរបស់មនុស្ស។ (ទំនុកដំកើង ១០៤:១៥; ធីម៉ូថេទី១ ៥:២៣) ប៉ុន្តែ ជាការប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យព្រះ ក្នុងការធ្វើឲ្យស្រវឹង ឬក៏ចូលរួមក្នុងការជប់លៀងដ៏អវិន័យដែលនៅទីនោះមនុស្សសម្ដែងចរិយាមារយាទអសីលធម៌។ (អេភេសូរ ៥:១៨; ពេត្រុសទី១ ៤:៣, ៤) បន្ថែមទៅលើការប្រើគ្រឿងសុរាដើម្បីឲ្យស្រវឹងនោះ មនុស្សជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះបានប្រើគ្រឿងញៀនផ្សេងៗ សំរាប់គោលបំណងដូចគ្នាដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ដើម្បីជាការកំសាន្ត ពួកគេប្រហែលជាជក់កញ្ឆាឬក៏ថ្នាំ ឯអ្នកដទៃទៀតទំពាស្លាឬក៏ម្លូ។ ប៉ុន្តែរបស់ទាំងនេះបានធ្វើឲ្យកាយពួកគេស្មោកគ្រោក និងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពរបស់គេផង។ ដូច្នេះ ប្រសិនជាលោកអ្នកចង់ទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ អ្នកត្រូវតែជៀសឲ្យផុតពីរបស់ដែលពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីគ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះ។—កូរិនថូសទី២ ៧:១
១២ (ក) តើការប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ ដែលប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យព្រះ មានអ្វីខ្លះ? (ខ) តើមនុស្សដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការប្រព្រឹត្តទាំងនេះ អាចទទួលនូវសេចក្ដីអនុគ្រោះពីព្រះបានយ៉ាងណា?
១២ ជាការជាក់ស្តែងណាស់ រដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សទាំងឡាយ មិនចង់បានពួកឧក្រិដ្ឋជនជាពលរដ្ឋថ្មីរបស់គេទេ។ ហើយព្រះយេហូវ៉ាមានបមាណីយរឹតតែខ្ពស់ទៅទៀត។ ទ្រង់តម្រូវឲ្យយើង «ប្រព្រឹត្តល្អ ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់»។ (ហេព្រើរ ១៣:១៨) ប្រសិនបើបុគ្គលណាមិនកាន់ក្រិត្យវិន័យព្រះ បុគ្គលនោះនឹងមិនបានអនុញ្ញាតឲ្យរស់នៅក្រោមព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ឡើយ។ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សតែងតែធ្វើពើជាអ្នកស្មោះត្រង់ ប៉ុន្តែពួកគេប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងច្បាប់ជាច្រើន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះអាចទតឃើញគ្រប់ការទាំងអស់។ គ្មានអ្នកណាអាចបំភាន់ទ្រង់បានឡើយ។ (ហេព្រើរ ៤:១៣; សុភាសិត ១៥:៣; កាឡាទី ៦:៧, ៨) ដូច្នេះ ចំពោះអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងក្រិត្យវិន័យទ្រង់ ដូចជាប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យខាងការភូតកុហក និងការលួចជាដើម ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីនឹងមិនឲ្យអ្នកនោះទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលទ្រង់បានឡើយ។ (អេភេសូរ ៤:២៥, ២៨; វិវរណៈ ២១:៨) ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់មានព្រះទ័យអត់ធ្មត់និងចេះអត់ឱនទោស។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើជនប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ណាម្នាក់ ឈប់ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់របស់គាត់ ហើយបែរទៅប្រព្រឹត្តអំពើល្អវិញនោះ ព្រះនឹងទទួលយកគាត់ជាមិនខាន។—អេសាយ ៥៥:៧
១៣ តើអ្នកបម្រើរបស់ព្រះត្រូវមានទស្សនៈយ៉ាងណា ចំពោះច្បាប់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្ស?
១៣ ប៉ុន្តែ តើការគោរពតាមច្បាប់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សយ៉ាងណាដែរ? ដរាបណារដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សមាននៅ ព្រះនៅតែតម្រូវឲ្យអ្នកបម្រើទ្រង់ចុះចូលនឹង«ពួកមានអំណាចទាំងអស់»ជានិច្ច។ ពន្ធត្រូវតែបង់ឲ្យពួកគេ ទោះបីពន្ធនោះច្រើនយ៉ាងណាក្ដី ហើយទោះបីបុគ្គលនោះមិនយល់ស្របនឹងរបៀបប្រើប្រាក់ពន្ធនោះក៏ដោយ។ ច្បាប់របស់រដ្ឋាភិបាលក៏ត្រូវតែគោរពដែរ។ (រ៉ូម ១៣:១, ៧; ទីតុស ៣:១) លើកលែងតែការមួយ គឺបើកាលណាការគោរពច្បាប់នោះ អាចបណ្ដាលឲ្យបុគ្គលនោះល្មើសនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ។ ក្នុងករណីនេះ លោកពេត្រុស និងសាវកឯទៀតបានពោលថា«ត្រូវតែស្ដាប់បង្គាប់របស់ព្រះជាជាងមនុស្ស»។—កិច្ចការ ៥:២៩
១៤ តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងណា ថាយើងយល់ស្របតាមទស្សនៈរបស់ព្រះអំពីតម្លៃនៃជីវិតនោះ?
១៤ ព្រះចាត់ថាជីវិតមានតម្លៃយ៉ាងខ្ពស់។ ពួកអ្នកដែលចង់ទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលទ្រង់ ត្រូវតែយល់អំពីរឿងនេះ។ ជាការជាក់ស្តែង ឃាតកម្មជាការប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យព្រះ។ ប៉ុន្តែសំអប់តែងតែនាំឲ្យកើតមានឃាតកម្ម ហើយបើអ្នកណាមួយនៅតែស្អប់មនុស្សគ្នាឯងនោះ គាត់នោះមិនអាចទៅជាអនុរាស្ត្រម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះបានឡើយ។ (យ៉ូហានទី១ ៣:១៥) ដូច្នេះហើយ ការអនុវត្តន៍តាមអ្វីៗដែលបានចែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរអេសាយ ២:៤ អំពីការមិនត្រូវលើកអាវុធដើម្បីសម្លាប់អ្នកជិតខាងយើង គឺជាការសំខាន់ដ៏ជីវិតសម្ព័ន្ធ។ បន្ទូលរបស់ព្រះបង្ហាញថា សូម្បីតែជីវិតរបស់ទារកដែលនៅក្នុងផ្ទៃរបស់ម្ដាយមិនទាន់កើតនោះ ក៏មានតម្លៃណាស់ដែរចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ (និក្ខមនំ ២១:២២, ២៣; ទំនុកដំកើង ១២៧:៣) ប៉ុន្តែ ការពន្លូតកូនរាប់លាននាក់បានធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ការបំផ្លាញជីវិតបែបនេះ ជាការប្រឆាំងនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ ពីព្រោះទារកដែលនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយនោះ គឺជាបុគ្គលដែលមានជីវិតម្នាក់ដែរ ហើយមិនគួរណាត្រូវបំផ្លាញឡើយ។
១៥ តើសេចក្ដីបញ្ជាណាខ្លះនៃស្តេចរបស់ព្រះ ដែលអនុរាស្ត្រនៃព្រះរាជាណាចក្រទាំងអស់ត្រូវតែគោរពធ្វើតាម?
១៥ ប៉ុន្តែ ចំពោះពួកដែលនឹងទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ពួកគេត្រូវតែអនុលោមតាមសេចក្ដីតម្រូវច្រើនថែមទៀត គឺមិនគ្រាន់តែការមិនប្រព្រឹត្តអំពើខុស ឬអំពើអសីលធម៌ប៉ុណ្ណោះទេ។ ពួកគេក៏ត្រូវតែខំប្រឹងប្រែងសម្ដែងសេចក្ដីសប្បុរសដល់អ្នកដទៃដែរ។ ពួកគេត្រូវតែដឹកនាំជីវភាពរបស់គេឲ្យស្របតាមវិន័យរបស់ព្រះ ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាស្តេចបានប្រគល់មក ដូចជា៖«អស់ទាំងការអ្វី ដែលអ្នករាល់គ្នាចង់ឲ្យមនុស្សលោក ប្រព្រឹត្តនឹងខ្លួន នោះត្រូវឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តនឹងគេដូច្នោះដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៧:១២) ព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើជាគំរូក្នុងការសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃ។ ទ្រង់បានប្រគល់រហូតដល់ព្រះជន្មរបស់ទ្រង់សំរាប់មនុស្សលោក និងបានបញ្ជាអ្នកកាន់តាមទ្រង់ថា៖ «ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់គ្នា ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។ (យ៉ូហាន ១៣:៣៤; យ៉ូហានទី១ ៣:១៦) គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សប្បុរស និងការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដទៃប្រភេទនេះ ដែលនឹងធ្វើឲ្យការរស់នៅ នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាទីសប្បាយដ៏ពិតប្រាកដ។—យ៉ាកុប ២:៨
១៦, ១៧ (ក) តើមានមូលហេតុល្អណាខ្លះ ចំពោះការកែប្រែក្នុងជីវិតរបស់យើងដើម្បីឲ្យស្របតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ? (ខ) ហេតុអ្វីក៏យើងអាចជឿជាក់ក្នុងចិត្តថា យើងអាចធ្វើការកែប្រែចាំបាច់ទាំងអស់នេះបាន?
១៦ ព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញថា មនុស្សត្រូវតែធ្វើការកែប្រែក្នុងជីវិតរបស់គេ ដើម្បីឲ្យស្របនឹងសេចក្ដីតម្រូវ ចំពោះការប្រែទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ។ (អេភេសូរ ៤:២០-២៤) តើអ្នកកំពុងតែធ្វើការកែប្រែទាំងនេះឬ? ពិតហើយ ការខំប្រឹងប្រែងទាំងប៉ុន្មានណាដែលអ្នកធ្វើនោះ ជាការមានផលប្រយោជន៍ណាស់! ហេតុអ្វី? រឿងនេះមិនមានន័យថា អ្នកនឹងគ្រាន់តែមានជីវិតរីករាយតែពីរបីឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ នៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សណាមួយឡើយ។ មិនមែនទេ ប៉ុន្តែលោកអ្នកនឹងទទួលជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ដោយសុខភាពដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៅលើផែនដីជាសួនមនោរម្យ នៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលមួយដែលគ្រប់គ្រងដោយព្រះ!
១៧ សូម្បីតែឥឡូវនេះ បើអ្នកធ្វើតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ នោះអ្នកនឹងបានជីវិតយ៉ាងសប្បាយជាងពីមុនទៅទៀត។ ប៉ុន្តែលោកអ្នកប្រហែលជាត្រូវធ្វើការកែប្រែជាច្រើន។ មែនហើយ មនុស្សជាច្រើនដែលធ្លាប់ស្អប់គ្នាឬជាមនុស្សលោភពីមុន ឥឡូវបានប្រែចិត្តហើយ។ ពួកអ្នកកំផិត ពួកសហាយស្មន់ ពួកលេងកូនជឹង ពួកប្រមឹក ពួកឃាតករ ពួកចោរ មនុស្សញៀន និងពួកអ្នកជក់ថ្នាំ ក៏បានកែប្រែដំណើរជីវិតរបស់គេដែរ។ ពួកគេបានធ្វើនេះដោយសារការខំប្រឹងប្រែងដ៏ពិត និងដោយសារជំនួយពីព្រះ។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១; កូល៉ុស ៣:៥-៩) ដូច្នេះ ប្រសិនជាលោកអ្នកមានការកែប្រែដ៏ពិបាក ដើម្បីធ្វើឲ្យស្របនឹងសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះនោះ សូមកុំចុះចាញ់ឡើយ។ លោកអ្នកនឹងឈ្នះជាមិនខាន!
សេចក្ដីស្មោះត្រង់ចំពោះរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ
១៨ តើតាមរបៀបដ៏ពិសេសណា ដែលព្រះមានព្រះហឫទ័យចង់ឲ្យយើងសម្ដែងការគាំទ្រដ៏ស្មោះត្រង់របស់យើង ចំពោះព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់នោះ?
១៨ នេះមិនជាការចំឡែកទេ ដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យអនុរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ គាំទ្រយ៉ាងស្មោះត្រង់ដល់រាជរដ្ឋាភិបាលរបស់ទ្រង់នោះ។ រដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សទាំងឡាយក៏បានតម្រូវការដូចគ្នាពីពលរដ្ឋរបស់គេដែរ។ ប៉ុន្តែ តើតាមរបៀបដ៏ពិសេសណា ដែលព្រះមានព្រះហឫទ័យចង់បាននូវការគាំទ្រដ៏ស្មោះត្រង់នោះ? តើតាមរបៀបដែលអនុរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ត្រូវលើកគ្រឿងសឹកទៅប្រយុទ្ធសំរាប់ព្រះរាជាណាចក្រទ្រង់ឬ? គឺមិនមែនទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដូចជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ពីដើម ពួកគេត្រូវតែទៅជាអ្នកនាំពាក្យ ឬជាអ្នកប្រកាសដ៏ស្មោះត្រង់នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ (ម៉ាថាយ ៤:១៧; ១០:៥-៧; ២៤:១៤) នេះជាបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាត្រូវតែដឹងអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ ហើយអំពីរបៀបដែលព្រះរាជាណាចក្រនេះនឹងដោះស្រាយបញ្ហារបស់មនុស្សលោកបាន។ តើអ្នកបាននិយាយប្រាប់អំពីអ្វីៗដែលអ្នកបានរៀនពីបន្ទូលរបស់ព្រះ ដល់ញាតិសន្ដាន មិត្តភក្ដ្រ និងអ្នកដទៃដែរឬទេ? ដ្បិតនេះហើយជាព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ ដែលចង់ឲ្យអ្នកធ្វើយ៉ាងនេះ។—រ៉ូម ១០:១០; ពេត្រុសទី១ ៣:១៥
១៩ (ក) ហេតុអ្វីក៏យើងអាចទទួលនូវការប្រឆាំង កាលណាយើងនិយាយអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដល់អ្នកដទៃ? (ខ) តើសំនួរអ្វីខ្លះដែលអ្នកត្រូវតែឆ្លើយ?
១៩ ព្រះគ្រីស្ទនិងពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ពីដើមត្រូវការជាចាំបាច់នូវសេចក្ដីក្លាហាន ដើម្បីប្រាប់ទៅអ្នកដទៃ អំពីព្រះរាជាណាចក្រ ដ្បិតជាញឹកញាប់ទ្រង់និងពួកសិស្សបានជួបប្រទះនឹងការប្រឆាំង។ (កិច្ចការ ៥:៤១, ៤២) នៅសព្វថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នាដែរ។ លោកីយ៍ដែលគ្រប់គ្រងដោយអារក្សនេះ មិនចង់ឲ្យដំណឹងល្អនៃព្រះរាជាណាចក្របានប្រកាសឡើយ។ ដូច្នេះ សំនួរទាំងឡាយដែលត្រូវឆ្លើយនោះ គឺថា៖ តើអ្នកគាំទ្រខាងណា? តើអ្នកនឹងផ្ដល់នូវការគាំទ្រដ៏ស្មោះត្រង់ចំពោះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទេ? ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់គឺថា ការផ្សព្វផ្សាយដ៏ធំមួយអំពីព្រះរាជាណាចក្រនឹងត្រូវធ្វើឡើង មុននឹងទីបញ្ចប់បានមកដល់។ តើអ្នកនឹងចូលរួមក្នុងការផ្សព្វផ្សាយនេះទេ?
[រូបភាពនៅទំព័រ១២៨]
ពួកអ្នកដែលទៅជាអនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ត្រូវតែមានតម្រិះវិជ្ជាអំពីរដ្ឋាភិបាលនេះ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៣១]
អនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ត្រូវតែជៀសវាងឲ្យផុតពីការប្រព្រឹត្តណាដែលព្រះកាត់ទោស
[រូបភាពនៅទំព័រ១៣៣]
អនុរាស្ត្រនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះ ត្រូវតែប្រាប់អ្នកដទៃអំពីរដ្ឋាភិបាលនេះ