ជំពូកទី៧០
ការប្រោសបុរសម្នាក់ដែលខ្វាក់ពីកំណើត
នៅពេលពួកយូដាខំរើសដុំថ្មគប់ព្រះយេស៊ូ នោះទ្រង់មិនបានចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមទេ។ ក្រោយមក នៅថ្ងៃឈប់សំរាក នោះទ្រង់និងពួកសិស្សកំពុងតែដើរនៅក្នុងក្រុង ក៏ឃើញបុរសម្នាក់ដែលខ្វាក់ពីកំណើត។ ពួកសិស្សទូលសួរព្រះយេស៊ូថា៖ «លោកគ្រូ តើអ្នកណាបានធ្វើបាប មនុស្សនេះ ឬឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ បានជាគាត់កើតមកខ្វាក់ដូច្នេះ?»។
ប្រហែលជាពួកសិស្សជឿ ដូចពួករ៉ាប៊ីខ្លះដែលថា បុគ្គលម្នាក់អាចមានអំពើបាបតាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយមក។ ក៏ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «មិនមែនដោយព្រោះអ្នកនេះ ឬឪពុកម្ដាយគាត់បានធ្វើបាបទេ គឺដើម្បីឲ្យការរបស់ព្រះ បានសំដែងមក ក្នុងខ្លួនគាត់វិញ»។ ភាពពិការរបស់បុរសនេះ គឺមិនមែនដោយសារទោសណាឬអំពើបាបណាមួយ ដែលបុរសនេះឬឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានប្រព្រឹត្តនោះឡើយ។ បាបរបស់អ័ដាមជាបុរសដំបូងនោះបណ្ដាលឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ទៅជាឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ជាលទ្ធផល ដូច្នេះហើយមនុស្សក៏មានខ្ចោះ អាចកើតមកជាមនុស្សខ្វាក់តែម្ដង។ ភាពមានខ្ចោះនៃបុរសនេះ គឺផ្ដល់ឱកាសឲ្យព្រះយេស៊ូសម្ដែងនូវកិច្ចការរបស់ព្រះ។
ព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់នូវភាពជាបន្ទាន់ចំពោះការធ្វើកិច្ចការទាំងនេះ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «កំពុងដែលថ្ងៃនៅភ្លឺនៅឡើយ នោះត្រូវតែខ្ញុំធ្វើការរបស់ព្រះ ដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ដ្បិតយប់ដល់មក នោះគ្មានអ្នកណាអាចនឹងធ្វើការបានទេ កាលខ្ញុំកំពុងតែនៅក្នុងលោកីយនៅឡើយ នោះខ្ញុំជាពន្លឺនៃលោកីយ»។ មិនយូរប៉ុន្មានទៀត នោះពេលព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតទៅ ទ្រង់នឹងចូលភាពងងឹតគឺនៅក្នុងផ្នូរ ជាកន្លែងដែលទ្រង់មិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ។ ទំរាំពេលនោះមកដល់ ទ្រង់ជាប្រភពនៃពន្លឺដល់លោកីយ៍នេះ។
កាលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលដូច្នេះហើយ ទ្រង់ស្ដោះទឹកព្រះឱស្ឋទៅលើដី ហើយយកទឹកព្រះឱស្ឋធ្វើជាភក់។ ទ្រង់យកទៅលាបភ្នែកនៃបុរសខ្វាក់នេះ រួចមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ចូរទៅលាងក្នុងស្រះស៊ីឡោមទៅ»។ បុរសនេះស្ដាប់តាម ហើយពេលធ្វើតាម គាត់មើលឃើញបានមែន! បុរសនេះច្បាស់ជាមានចិត្តរីករាយណាស់ ពេលគាត់ត្រឡប់មកវិញ អាចមើលឃើញជាលើកដំបូងក្នុងជីវិតរបស់គាត់នោះ។
ពួកអ្នកជិតខាង និងពួកអ្នកដែលស្គាល់គាត់រំភើបចិត្តឥតឧបមា។ ពួកគេឧទានឡើងថា៖ «អ្នកនេះទេតើ! ដែលធ្លាប់តែអង្គុយសុំទានគេ»។ មនុស្សខ្លះថា៖ «គឺអ្នកហ្នឹងហើយ!»។ ប៉ុន្តែមនុស្សខ្លះទៀតមិនជឿទេ ក៏និយាយថា៖ «គាត់ដូចជាអ្នកនោះទេ»។ តែបុរសនេះឆ្លើយថា៖ «គឺខ្ញុំនេះឯង!»។
ពួកមនុស្សបានសួរគាត់ដោយចង់ដឹងថា៖ «ធ្វើដូចម្ដេចបានជាភ្នែកឯងបានភ្លឺដូច្នេះ?»។
គាត់ឆ្លើយថា៖ «មានម្នាក់ឈ្មោះ យេស៊ូវ បានធ្វើភក់មកលាបភ្នែកខ្ញុំ រួចប្រាប់ឲ្យទៅលាងនៅស្រះស៊ីឡោម ខ្ញុំក៏ទៅលាង ហើយបានភ្លឺឡើង»។
ពួកគេសួរទៀតថា៖ «អ្នកនោះនៅឯណា?»។
គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងទេ!»។
ពួកមនុស្សក៏នាំអ្នកខ្វាក់ពីមុននោះទៅជួបពួកមេដឹកនាំសាសនា គឺពួកផារីស៊ី។ ពួកផារីស៊ីក៏សួរគាត់អំពីដើមហេតុដែលគាត់ភ្លឺភ្នែកឡើងវិញ។ បុរសនេះពន្យល់ថា៖ «លោកយកភក់មកលាបភ្នែកខ្ញុំ រួចខ្ញុំទៅលាង ហើយក៏មើលឃើញ»។
ពួកផារីស៊ីគប្បីជួយត្រេកអរជាមួយនឹងអ្នកសុំទាននេះ ដែលព្រះយេស៊ូបានប្រោសឲ្យជា! ក៏ប៉ុន្តែ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបែរជារិះគន់ព្រះយេស៊ូទៅវិញ។ ពួកគេអះអាងថា៖ «មនុស្សនោះមិនមែនមកពីព្រះទេ!»។ ហេតុអ្វីក៏ពួកគេនិយាយដូច្នេះ? «ព្រោះមិនកាន់ថ្ងៃឈប់សំរាកសោះ»។ ក៏ប៉ុន្តែសមាជិកឯទៀតនៃពួកផារីស៊ីឆ្ងល់ថា៖ «ធ្វើដូចម្ដេចឲ្យមនុស្សមានបាបអាចធ្វើទីសំគាល់យ៉ាងនេះបាន?»។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏បែកបាក់គ្នា។
ដូច្នេះហើយ ពួកគេសួរបុរសនេះថា៖ «តើឯងថាដូចម្ដេច ពីដំណើរអ្នកដែលធ្វើឲ្យភ្នែកឯងភ្លឺនោះ?»។
គាត់ឆ្លើយថា៖ «លោកជាហោរា»។
ពួកផារីស៊ីមិនព្រមជឿរឿងនេះឡើយ។ ពួកគេជឿថា ច្បាស់ជាមានការឃុបឃិតគ្នារវាងព្រះយេស៊ូនិងបុរសនេះដើម្បីបញ្ឆោតមនុស្សហើយ។ ដូច្នេះ ដើម្បីនឹងដោះស្រាយរឿងនេះ ពួកគេក៏ទៅហៅឪពុកម្ដាយរបស់បុរសសុំទាននេះមកជួប ដើម្បីសួរពួកគាត់។ យ៉ូហាន ៨:៥៩; ៩:១-១៨
▪ តើអ្វីដែលបណ្ដាលឲ្យបុរសនេះខ្វាក់ភ្នែក? ហើយតើអ្វីដែលមិនជាប់ទាក់ទងនឹងនោះ?
▪ បើនិយាយជាអត្ថបដិរូប តើយប់មួយណាដែលគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចធ្វើការនោះ?
▪ នៅពេលដែលបុរសនេះបានប្រោសឲ្យជា តើមនុស្សដែលស្គាល់គាត់បានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណា?
▪ តើពួកផារីស៊ីបានបែកបាក់គ្នា ដោយសារបុរសនេះបានជាឡើងវិញយ៉ាងដូចម្ដេច?